Iyi bayramlar...
Içimi dökmek istedim... Çünkü çok kırgınım ve kiminle konuşurum böyle bir durumu bilmiyorum...
Bugün bayram ve ben daha geçen bayram bizimle olan kardesimi kaybettim kısa bir süre önce. Onsuz ilk bayram bugün... Sabah zil çalmadı, ve o gelmedi bizimle kahvaltı yapmaya... Buruk bir bayram bugün...
Bunlara dayanmaya çalışırken, ailem için, herkes için güçlü olmaya çalışırken, eşim dün gece bana artık dayanamadığını, ama bitiremediğini, benim önceki seferlerde onu engellediğimi, bana ve aileme üzülmese artık yaşamaya bile hevesi kalmadığı için ayrılmak istediğini söyledi dün gece pat diye...
Ki ona maddi manevi "hayattan nefret edecek" baskılar yapmadım. Ailesiyle gün aşırı görüşmek istediği için direndim zamanında sadece... Ama ağır geliyormuş evlilik, ben çok yormusum onu...
Allah biliyor ya kızlar, boğazıma oturdu...
Ben kardesimin ani ölümüyle ölmediysem, boşanmayla da ölmem, beni düşünme, ailemi düşünme dedim... Bitirmek istiyorsan bitir dedim... Ve eşim bitirdi... Evrakları hazırlamak istiyor...
Böyle... Bugün bayram... Ve benim kalbim paramparça...