Kızlar merhaba. Başlıkta yazdığım gibi boşanmaya bugün karar verdim. Birikti birikti, sonunda aldım kararımı.
Kısaca bahsetmek gerekirse eşim ailesinden kopamayan, ailesinin her istediklerini maddi manevi anlamda anında gerçekleştiren, kendi hislerime göre ikinci sınıf insan muamelesi gördüğüm bir evliliğim var.
Ailesi 1. sırada bu çok açık. 4 tane kardeşi var ama eşim kadar ilgilenen kendini onlar ve anne babası için parçalayan yok çünkü herkes kendi hayatını kurmuş durumda, bir biz kendi çekirdek ailemizi kuramadık.
En ağırıma giden de oğulları sayesinde tatil tail gezen, gösteriş yapan, her istediklerini alan yiyen içen 'onların da bir ailesi var' demeyen kv ve kp. İnsan bir düşünmez mi maddi imkanım yoksa az ile kanaat edeyim, kendime göre yaşayayım diye.
Bugünkü son damla ise, annesine tuttuğu kiralık yazlığa bensiz 1 hafta gitmek istemesi oldu. 1 temmuzda zaten gitmişti, bayramda tekrar gidecektik, ağustosta 1 hafta başbaşa tatile gidecekken, ben tek gideceğim yazlığa demesi.
Bu kadar mıçmıç, ailesiyle sürekli görüşen, benim ailemi 2.plana atan, annesinin kardeşlerinin hiçbir karşılık almadan ağzının içine bakan bir adam ile evlendiğime çok pişmanım.
Ben ikimiz için ve olacak ise çocuğumuz için iyi bir gelecek planlarken, bunun için birikim yapmaya çalışırken; eşimin ailesi artık beni maddi manevi zorluyor.
Benden bu kadarmış, hoşçakal.
Güncelleme : 2 saat önce hiçbir şey söylemeden arabasının anahtarını alıp gitti kızlar, nereye gitti hiçbir fikrim yok. Tüm aile tatilde, bir tek kp burada. Bu arada düşündüm, kavga esnasında üzerime yürüyüp elini kaldırdı bana, ben de hadi vur da tam olsun dedim. Olayın sıcaklığıyla yazmayı unutmuşum, aklım şimdi başıma geldi de hatırladım. bu hareketten sonra tamamen bitmiştir benim için. Bir sonraki kavgamızda o elin yüzüme inmeyeceğinin garantisi yok. Yazık çok yanlış tanımışım.