- Konu Sahibi yoygun0891
-
- #61
temmuzda evleniyorum ve başka bir sehre yerleşeceğim yanii iki ayım var yeniden barışabilmek adına..hem mesaj cekip hede düğünüme davet etmek istiyorum..kaybedecek bir sey yok aslında ama cesaret edemiyorum sanki
Yok hayir,sadece merak ederk sordum.
benimde en büyük korkum sonradan pişman olmak.
zaten düğünüme davet etmezsem daha zor farklı sehire yerleşeceğimden iyice koparız bu belkide son şansımm
evet o evleniyor olsa ben şu durumda bile davet etmesini beklerdim...bu yüzden onu dvate edip bir adım atmam gerek..şimdi daha kararlıyım. tavsiyelerniz için teşekkür ederim.
dostluklar kolay kurulmuyor dost kolay bulunmuyor bu yüzden etrafımızda bize gercekten dostca gülen insanları kırmayalım üzmeyelim diyorum
siz eşinizdenmi ayrıldınız yani onlarla konuşmak istemiştinizde..yani evli değilim fakat çevremde sorun yaşayan çiftler olduğundan herşeyden ders alıyorumda oyüzden konuşmak istemiş fikrimi paylaşmıştım..
evet ben ayrildim.
cok yalnizim diye bir konuda actim buraya.
zor ne diyim..insan sevgilisinden ayrıldığında kötü olurken odahada koyar..sabır diliyorum size ozaman..ama yalnız değilsiniz aslında..öyle hissetmemeye çalışın.tabi elinizde dğil ama mutlu olmak için mecburuz hepimiz..
Saatin göstergesi durmuyor hic dönüyor ve zaman geciyor,yani hayat isesemde istemesemde devam ediyor.
kendini toparlamak insanın birazda kendi elinde..en çok yardımı kendine sen yapıcaksın..kendini düşün..kapanma sakın sende içine..zaman geçiyor dediğin gibi en önemliside ömür gidiyor ondan kendine bakman şart..üzme kendini..
Tabi insan önce kendi kendini dostu olmali,ama zor anlarda bu hicte kolay degil
haklısın..insan üzülüyor,kendini yıpratıyor ama içine kapanmak yarar diye düşünülürken daha kötü oluyor..zaten normal günlerde herkes kendini çok kolay toplama yolu bulur ama ne zaman başına birşey gelse beklemediği anda başa sarar içine kapanır..zoru başar sen..konudaki gibi arkadaş çevreni eksiltme özellikle yalnızlık kötü..
rica ederim..yani bu durumda etmelisin sende..valla keşke herkes böyle düşünse..ilk cesaret toplama ihtiyacı duydun fakat arkadaşlığa çok önem verdiğin burdayken bile inanılmaz huzur verdi bana bile..ben mutlu olduysam bu kadar güzel düşüncene arkadaşın hayda hayda barışır zaten..ilk yorumda dedim ya bende dost istiyorum anlattığım gibi ya(
FUNDAAAA sana deyomm uyannnnnnnn.neden ben araadan aramıyon bu aralar????.itirafımıda sıkışırayım
özel mesaj yazdım cnm
kendi kendinin dostu ol... ben bunu üç yıldrı yapıyorum..üç yıldır adam gibi görüştüğüm tüm derdimi anlattığım yada benim sevincimi üzgüntümü deli gibi içinde hisseden dostum yok...üzüldüm kendim üzüldüm ağladım tek başıma ağladım..her seyi içime attımm..ve zamanla psikolojim bozuldu..nişanlıma sardım oda bi yere kadar canım cicim dedi bi yerden sonra yeter ama topla kendini dedi isyan etti..ve ben o gercek dostun yokluğunu çok hissettim..insanın eşi dostudur ama bazen yetemediği durumlarda hem cinsinden bir dosta ihtiyacı oluyor insnaın.
yaniii diyeceğim o ki insanın gercek hayatta dosta daha cok ihtiyacı var..üzüldüğğümde yada sevindiğimde hiç tereddütsüz teli elime alıp aramalıyım(
Benim bu zor günlerimde az cevrem olsada pek arayanim yok.
diyorum ki vaaay be insan düsünce dostu olmuyor ve insan üzülüyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?