Ayrintili yazmak istiyorum ama cepten yaziyorum mumkun degil
daha sonra ayrintili yazarim
her seyi gectim de 10 dk mesafede kisi sizde gecirecek olmalari garip
anlamiyorum anlayamiyorum
esiniz sizn bir aile oldugunuzun farkinda degil
ailesi de oylee
benim de kizim 1,5 yasinda
7. aydan bu yana kayinvalidem bakiyor evlerimiz cok yakin olmamasina karsin
her sabah kayinpederimle gelirler biz gelince giderler
olmasi gerekeni yaparlar
bu anlamda ne yap et asla kabul etme kisa cok var deme eylulde okullar acilacak zaman su gibi
simdiden hallet hatta esin ve ailesi kabul etmezse bakici tutacagini soyle
ins esin ikna olur yoksa zorlu bir surec seni bekliyor
hadi annesi babasi neyse de bir de bekar erkek kardes var(
lutfen esra buna izin verme du an cocuktan dolayi ilk 2 yil bir surec. alisma sureci
benim bir de 6 yasinda oglum var bu sureci biz cok baska yasadik uykusuzluk hastalik ameliystlar vs siz de o da yok
kiziniz biraz daha buyuyunce cok farkli olacak ama su surecte bunu kabul edersen ya da ettirirsen olay isin icinden cikilmaz olacak esinle iyice kopacaksiniz
asla izin verme
eşime kalırsa kendini benim yerime koyunca ,olaylar harika görünüyrmuş.kızım sabah soğukta yataktan çıkmak zorunda klmyackmış,bakımı güzelce yapılacakmış,işten gelince yemğim hazır olacakmış vs...ama ya ben??benim iç dünyam.malesef onları göremeyecek kdar kör olmuş artık.Bütün kış bir çocuğa bakmak için 4 kişinin evinizde kalacak olması seni çok yorar, ilişkinizi zedeler eşin bunu nasıl düşünemiyor? Aklıma şöyle bir fikir geldi mümkünse annen veya kızkardeşin varsa lşe ilk başladığın dönemde onları çağırsan bir süreliğine olmaz mı? Ya da dönüşümlü baksalar sende rahat etmiş olurdun eşinde kendini senin yerine koyabilirdi. Allah yardımcın olsun canım.
Sizin de bazen sevilmediğinizi hissettiğiniz zamanlar oluyor mu?Beklentilerinizle yaşadıklarınız birbirine uymadığında değiştirmeye mi çalışıyorsunuz yoksa değiştiremeyeceğinizi düşünüp bu şekilde kabullenmeye mi çalışıyorsunuz?( hayati konularda değil elbet)
Kendimden örnek vererek açıklayım...3 yıllık evliyim,öncesinde de 2 yıl flört+nişanlılık dönemi yaşadım.evlilik öncesi dönemde çok az sorun yaşamışımdır.beklediğimden ve istediğimden çok daha fazlasıyla karşılaştım hep.evlendikten sonra da her şey iyi sayılırdı yalnız bebeğim doğduktan sonra ya beklentilerimiz değişti ya biz değiştik,ama eksisi gibi değil işte.tabi bu şeyler bazıları için lüks sayılabilecek şeyler belki.
Eşim çoğu zaman anlayışlıdır,ev işlerinde yardımcıdır,çocuğumuzla her konuda ilgilidir.gece gündüz her türlü bakımına yardım eder.2-3 saat uykuyla işe gitmişliği çoktur.sesini çok nadir yükseltir,borca batmadıysak alışverişime müdahale etmez vs...
Aklıma takılan şeylere gelince, dışarı çıkmayı,alışverişe gitmeyi hep ben teklif ederim,hiç onun aklına gelmez.hafta sonu da şunu yapalım gibi bir planı asla olmaz.onun için evde oturup tv izlemek yeterlidir.ya da anne-babasıyla ilgili plan yapar en fazla.ben plan yaparsam hayır demez ama,ben de gurur yaparım bazen,her hafta sonunu 'ailenle' geçirsen biz aklına gelmeyiz,üçümüzü bir aile olarak görmeni istiyorum dediğim zaman hep abarttığımı düşünür.'daha ne yapayım ?' der.çoğu zaman bütün bir akşamı o elinde kumandayla,ben bilgisayar başında geçiririz.sohbetlerimiz çok kısa sürer oldu,bazen havadan sudan konular haricinde hiç konuşmadığımızı fark ediyorum,bu da canımı sıkıyor.işle ilgili pek çok sıkıntısını arkadaşlarıyla telefon görüşmelerinden duyarım mesela.Bir de ailesiyle ilgili bir problemimiz olursa hep onların yanındadır (ailesiyle tartışmışlığım belki 1-2 kezdir sadece,evde kendi aramızdaki konuşmalardan bahsediyorum)her şeyi yanlış anlayan benimdir vs...mesela en son kayınvalidemlerin kışı bizde geçirmeleriyle ilgili tartışamızda (evlerimizin arası 10 dk,kızımın bakımı için 4 kişi kış boyu bizde kalmayı düşünüyor) ben bunun zorunlu bir durum olmadığını,bu kadar kısa mesafede buna ne gerek olduğunu,bütün özel hayatımızın biteceğini söylerken,eşim daha ne istiyorsun bundan güzel ne olabilir ki tarzında bir yorum yaptı.
Bazen görüyorum ki hayata bakışlarımız,hayattan beklentilerimiz çok farklı.konuşsak da eşim değişmiyor.senin için onca şey yapıyrum onları niye görmüyorsun diyor.ben de artk değiştiremeyeceğimi düşünüp böyle mi kabul etmeliyim?erkekler gerçekten kadınlar kadar ince düşünemiyor mu?yani onlar için fiziksel ihtiyaçların giderilmesi yeterli mi?bütün erkekler böyle midir?ben mi haksızlık ediyorum?
bu kadar olmaz ya. yazdıklarında kendimi gördüm. şu anda emin oldum ki hepsi aynı bu erkeklerin ve açıkçası içim rahatladı. en azından sadece benimki böyle değilmiş diyorum. bak canım eşin kaç yaşında bilmiyorum ama bi istatistiğe göre erkeklerin aklı başına 40 yaşında geliyormuş. bu durumda benim daha 10 yılım var yukarda yazdıklarının aynısı da benim başımda olduğuna göre. allah bize sabır versin. seni sevmediğini düşünme sakın. erkekler fazla ilgi göstermekten ve görmekten hoşlanmıorlar. tabi hepsi aynı değil ama maalesef çoğu böyle ve sen ve ben çok olan taraftan birer adam bulmuşuz kendimize. aramızdaki tek fark benim henüz çocuğumun olmaması. sabır canım.
eşime kalırsa kendini benim yerime koyunca ,olaylar harika görünüyrmuş.kızım sabah soğukta yataktan çıkmak zorunda klmyackmış,bakımı güzelce yapılacakmış,işten gelince yemğim hazır olacakmış vs...ama ya ben??benim iç dünyam.malesef onları göremeyecek kdar kör olmuş artık.
belli ki ilişkimi de umrunda değil.ona 'en basiti,cinsel hayatımız tamamen biter' dediğimde bana' haftasonları giderler' dedi.sonra 'bir hafta anneme gideriz,bir hafta da regl olurum,sene de ayda1 göremezsin karını2 dediğim de 'sanki şimdi çok mu iyi durum ' dedi...bu kadar özelimi anlattığım için özür dilerim ama eşim için hiçbir açıdan sorun yok yani,bunu daha iyi açıklamak için yazıyorum.bir de benim annemin gelmesi pek mümkün değil.yani yılda birkaö hafta belki
.
aynen bende katılıyprum kelin ilacı olsa kendi basına sürer diyerekden konuya dalış gerçekleştiriyorum , cok haklısın benım eşimde aynen böyle ben plan yaparsam tamam der yapmazsamda evde otururuz yada kayınvalıdemlere geçeriz yada annemlere ama ben annemlere dahi gitmek ıstemıyorum calısıyoruz ki bir pazarımız var ne yapacagımı şaşırmış durumdayım dinleneyimmi evde temizlik mi yapayım millete gitmiyoruz diye gönül mü alayım yoksa kocamla birlikte birşeyler mı yapalım 3senedir birlikteyiz 1senelik evliyz hep adalar gitmek ıstemısımdır tamam arkadasımla gıttım ama kocamlada gıtmek ıstıyorum kendisi bana sabahın köründe kalkmamız gerekıyor demezmi yahu o zaman sen bir fikir sunda onu yapalım birlikte vakit geçirmek adına yalan mı ? Kayınvalıdemlere gıderız beni bırakır evde kendısı arkadaslarının yanına yada kaynımın bakkalına gider ne anladım ben o işten ?sizin de bazen sevilmediğinizi hissettiğiniz zamanlar oluyor mu?beklentilerinizle yaşadıklarınız birbirine uymadığında değiştirmeye mi çalışıyorsunuz yoksa değiştiremeyeceğinizi düşünüp bu şekilde kabullenmeye mi çalışıyorsunuz?( hayati konularda değil elbet)
kendimden örnek vererek açıklayım...3 yıllık evliyim,öncesinde de 2 yıl flört+nişanlılık dönemi yaşadım.evlilik öncesi dönemde çok az sorun yaşamışımdır.beklediğimden ve istediğimden çok daha fazlasıyla karşılaştım hep.evlendikten sonra da her şey iyi sayılırdı yalnız bebeğim doğduktan sonra ya beklentilerimiz değişti ya biz değiştik,ama eksisi gibi değil işte.tabi bu şeyler bazıları için lüks sayılabilecek şeyler belki.
Eşim çoğu zaman anlayışlıdır,ev işlerinde yardımcıdır,çocuğumuzla her konuda ilgilidir.gece gündüz her türlü bakımına yardım eder.2-3 saat uykuyla işe gitmişliği çoktur.sesini çok nadir yükseltir,borca batmadıysak alışverişime müdahale etmez vs...
Aklıma takılan şeylere gelince, dışarı çıkmayı,alışverişe gitmeyi hep ben teklif ederim,hiç onun aklına gelmez.hafta sonu da şunu yapalım gibi bir planı asla olmaz.onun için evde oturup tv izlemek yeterlidir.ya da anne-babasıyla ilgili plan yapar en fazla.ben plan yaparsam hayır demez ama,ben de gurur yaparım bazen,her hafta sonunu 'ailenle' geçirsen biz aklına gelmeyiz,üçümüzü bir aile olarak görmeni istiyorum dediğim zaman hep abarttığımı düşünür.'daha ne yapayım ?' der.çoğu zaman bütün bir akşamı o elinde kumandayla,ben bilgisayar başında geçiririz.sohbetlerimiz çok kısa sürer oldu,bazen havadan sudan konular haricinde hiç konuşmadığımızı fark ediyorum,bu da canımı sıkıyor.işle ilgili pek çok sıkıntısını arkadaşlarıyla telefon görüşmelerinden duyarım mesela.bir de ailesiyle ilgili bir problemimiz olursa hep onların yanındadır (ailesiyle tartışmışlığım belki 1-2 kezdir sadece,evde kendi aramızdaki konuşmalardan bahsediyorum)her şeyi yanlış anlayan benimdir vs...mesela en son kayınvalidemlerin kışı bizde geçirmeleriyle ilgili tartışamızda (evlerimizin arası 10 dk,kızımın bakımı için 4 kişi kış boyu bizde kalmayı düşünüyor) ben bunun zorunlu bir durum olmadığını,bu kadar kısa mesafede buna ne gerek olduğunu,bütün özel hayatımızın biteceğini söylerken,eşim daha ne istiyorsun bundan güzel ne olabilir ki tarzında bir yorum yaptı.
Bazen görüyorum ki hayata bakışlarımız,hayattan beklentilerimiz çok farklı.konuşsak da eşim değişmiyor.senin için onca şey yapıyrum onları niye görmüyorsun diyor.ben de artk değiştiremeyeceğimi düşünüp böyle mi kabul etmeliyim?erkekler gerçekten kadınlar kadar ince düşünemiyor mu?yani onlar için fiziksel ihtiyaçların giderilmesi yeterli mi?bütün erkekler böyle midir?ben mi haksızlık ediyorum?
sanırım bir de senin takıldığın nokta eşinin seni anlamaması,zor durumda kalacagını anlamaması.işte orda tüm kapılar kapanıyor.Sen kıyameti koparsan eşini ikna etsen gelmeseler kıymeti kalmıcakk zaten..eşinin kendiliğinden seni düşünerek durumu ayarlaması lazım...karsısında duvara anlatuyormus gbi oluyor insan derdini böyle durumlarda.
yorumların çoğunu okumadım ama yazınızı okuyunca aklıma neler geldiğini söyleyeyim; ilk olarak çok kısa bi mesafede yatılı olarak bütün kış sizde kalacak olmaları çok saçma, yani diğer arkadaşlarında bir kaçında aynı dert varmış ve benim aklıma ilk gelen kayınvalidenizin evi sobalı veya kaloriferliyse bu yüzden evde yakıt harcanmasın yada evde yemek pişmezse masrafda olmaz diyerek sizde kalacaklarmış gibime geldi, söyledikleri yok çocuk bakma vs bahane gibi geldi bana açıkca söylemek gerekirse evde para harcamaktan kaçıyolar sanki...
yani bu durumda şöyle oluyor ki; siz eve 3-4 kat fazla para harcayacaksınız mutfak masrafı falan derken masraflarınız çoğalacak....
aksi taktirde, evde doğru düzgün oturamayacaksınız, doğru düzgün yemek yiyemeyeksiniz,istediğiniz gibi rahat hareket edemeyeceksiniz,konfordan eseriniz kalmayacak,hatta wc ye bile giderken rahatsız olacaksınız.... ve anladığım kadarıyla bekar falanda var gelecek yatılı misafirler arasında bunun adı düşüncesizlik bence ya çok saçma ne işi var bekarın yatılı olarak yengesinin evinde.....
ha şunuda söylemeden edemeyeceğim cinsel hayatınız sıfırlanacak, hafta sonları giderler demiş ya, ya hafta sonu regl olursanız, yada regl de sancınız falan olursa ne olacak gidip ayak uzatıp sancınızı az da olsa dindiremeyeceksiniz heleki kayınbaba,kayınlarının yanında, eşin için sorun yok o onun ailesi rahat eder istediğini yapar ama siz el kızısınız....
işten yorgun argın geleceksiniz bide milleti memnun edeceksiniz böle saçma şey ilk olarak duyuyorum....
bide şu var siz sabah bırakın akşam işten gelirken çocuğu alıp gelin niye illa sizin evde kalsınlar.....
kayınvalidenlerin kışı sizde geçirmek istemesi hem de 10 dklık mesafede otururken çok saçma bunu kesinlikle kabul etmeyin..onun dışında sizin eşiniz bi çok eşe göre süper baksana ev işinde bile yardım ediyormuş yani bütün erkekler aynı değil
çok sağol cevabın için.içimden geçenleri o kadar güzel görüyorsun ki.bu bahsettiğim durumu yaşayıp boşanmanın kıyısından dönmüş,antidepresanlarla duran kaç kişi tanıdım.başıma gelecekleri çok ama çok iyi biliyorum,daha önce de dediğim gibi kendimi tanıyorum.yapamam.melek gibi olsalar,elimi sıcak sudan soğuk suya sokturmasalar da yapamam.ve eşimin ailesinin karşısında bni bu kadar yalnızbırakmsı bana neler düşündürüyor bilemezsin.eşime teklif etsem ömrünün sonuna kadar evleri birleştirebilir ve bundan zerre rahatsız olmaz.ben bu sınavı vermey mecbur kalırsam,altından kalkamam çok iyi biliyorum .eğer mecbur kalırsam gece yarısı sütyen külot kayınpederimin karşısına geçip onları evden gitmeye mecbur bırakabilirim blki:))yine de gelmeyin diyemem.eşim bu olaya bu kadar sevinmişken,ben istemedim diye bana bu kadar kızmışken ben onlara gelmeyin diyemem
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?