ben de çok tuhaf bir duygu zuhur ediyor kimi zaman sizde de oldu mu hiç çok merak ediyorum:26: bazen gülüyorum, herşeye yabancılaşıyorum, yaşadıklarıma, acım da hafifliyor ama bu kez de suçluluk hissediyorum:26: sanki gülmek ya da o anılardan uzaklaşmak günahmış gibi. neden böyle oluyor çözemiyorum...
acaba kendi aşkımızı, ilişkimizi mi çok fazla önemsiyoruz da bunca zaman geçmesine rağmen sanki o acı hafiflerse kendimize ya da sevgimize de ihanet edecekmişiz gibi geliyor ya da eğer bu duygudan bu acıdan kurtulursak yerini alacak o derin ve uçsuz bucaksız boşluk hissinden korkuyoruz da ondan mı kaçmak için bu kez de acımıza sığınıyoruz ben de anlamıyorum...ya da istemsiz bir şekilde karşımızdaki insanla bu acı sayesinde bir bağ kurduğumuzu mu sanıyoruz da bu duygudan kurtulursak bu ilişkileri kafamızda bitirsek de bilinçaltımızda da bitirdiğimizde onlardan tamamen kopacağımızı sanıyoruz...belki de farkında olmadan bir süre biçiyoruz, onlar bizi nasıl unuttu derken biz unutmamak için o süreyi dolduruyoruz böylece biz gerçekten seven taraf olduğumuzu mu ispatlamaya çalışıyoruz kendimize... türlü tahminlerim var ama işin içinden de çıkamıyorum
atlantis!!!!!!!!!!! sen benim beynimi mi okuyorsun yoksa telepatik bağ mı kurduk
ben de aynen şöyle düşünüyorum: sanki unutursam ya da unutmaya niyetlenirsem sevgimle olan tek bağım da elimden gidecek gibi...sanki aşkıma ve geçmiş güzel günlere o acıyla bağlıyım....aslında biliyoruz bir adım atsak ötesi uçsuz bir özgürlük ama hala biz istemiyoruz bunu...bunu da bilerek isteyerek yapmıyoruz üstelik
Bence Atlantis konuşsun biz dinleyelim
Bu kadar aynı olabilir mi hisler düşünceler
Şaşırmıyorum artık her yazdığında kendimi buluyorum aaa evet bu yüzden diyorum vay bea
kizlar sakin gitmeyin anlatacaklarim var resmen aradi !!
kizlar sakin gitmeyin anlatacaklarim var resmen aradi !!
konuşalım da şu durumu el birliği ile aşalım artık yoksa sorgulamaktan, nedenleri niçinleri bulmaya çalışmaktan bir de hislerimiz üzerine tahlil yapmaktan ya alim olacağız insanın ruhsal süreçleri üzerine iyice deneyim kazanacağız kendi üzerimizden ya da delireceğizbence iş bu durumu sorgulamaya da geldiyse artık yavaş yavaş kurtulmak için de bilinçaltımız kendini hazırlıyor. bir de "vazgeçtiğin topraklar senindir" diye bir gerçek var, eğer pişmanlık görmek istiyorsak, bir af dilensin diye bekliyorsak yine vazgeçmek yavaş yavaş unutmaya başlamak lazım sanırım, böyle bir derdimiz yoksa bile yine kaybımız olmaz acımız diner - ki benim böyle bir derdim de var - :)))))
cidden!! ben içime atıyorum fazla dillendirmek istemiyorum ama atlantis resmen bam telime dokunuyorsun yahu(( benim içimde aşmaya çalıştığım şeyleri dillendiriyorsun
konuşalım da şu durumu el birliği ile aşalım artık yoksa sorgulamaktan, nedenleri niçinleri bulmaya çalışmaktan bir de hislerimiz üzerine tahlil yapmaktan ya alim olacağız insanın ruhsal süreçleri üzerine iyice deneyim kazanacağız kendi üzerimizden ya da delireceğizbence iş bu durumu sorgulamaya da geldiyse artık yavaş yavaş kurtulmak için de bilinçaltımız kendini hazırlıyor. bir de "vazgeçtiğin topraklar senindir" diye bir gerçek var, eğer pişmanlık görmek istiyorsak, bir af dilensin diye bekliyorsak yine vazgeçmek yavaş yavaş unutmaya başlamak lazım sanırım, böyle bir derdimiz yoksa bile yine kaybımız olmaz acımız diner - ki benim böyle bir derdim de var - :)))))
Bu mesaja çok güldüm ya tespitler müthişş
Gerçekten duygularını senin kadar iyi ifade edeni görmedim bizi kurtarsan kurtarsan sen kurtarırsın Atlantis
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?