Büyük kızımı 6 aylıkken bırakıp işe gitmeye başladım. Hiç sorun yaşamadık. Küçük oldu, tam işe başladım 10 gün sonra okullar kapandı. Cocuk neredeyse 2 yaşına geldi ve çok zorlanıyor bıraktığımda. Küçükken daha çabuk alışıyorlar merak etmeyin.Off bu konu beni üzdü. 6 aylıkken oğlumu bırakacağım. Şimdiden gerim gerim geriliyorum.
Allah kolaylık versin size de.
o kadar haklısınız ki gerçekten çok ihtiyacım var. Bebeğimi düşünmekten kendimi unutmuşum iyiki hatırlattınız.Öğle arası eve gitmemenizi tavsiye edeceğim. Cocuk tam alışmışken aynı travmayı tekrar yaşıyor. Onun yerine o 2 saat zamanı kendinize ayırın. Yürüyüş yapın, yerinizde kitap okuyun, güzel bir yemek yiyin. İnanın buna cok ihtiyacınız var.
Çıkış saatimde de esnekler, yani 4 te çıkabiliyorum. dediklerinizde haklısınız, uyku düzenini oluşturmam gerekiyor sanırım ya da hiiç gitmemekbenim çocuğumda aynı yaşlarda. günde iki kez ayrılık onlara iyi gelmiyor. anlayacak yaşta değiller. işiniz esnekse sabah geç giderek veya aksam bir tık erken gelerek durumu çözmelisiniz. bu şekilde çocuğa da kayınvalidenize de dram yaşatıyorsunuz bu iyilik değil açıkçası. düzenleri bozuluyor siz gidince anladığım kadarıyla
Aslında benim de tam olarak merak ettiğim şey o. Aramızda güvenli bağlanma olmadığı için mi çok ağlıyor acaba diye düşünüyorumBencede 2 kez gitmeyin o sureyi cikisi erken yaparak kullanin.. ayrica cocugun kisiligiyle ilgili bazi seyler.. cocuk zaten sebden ayrilmak istemiyor ve sen 2 kez ayni seyi yasatiyorsun cocuga
Beni anladığınız için çok teşekkürler. Uyku saatlerini düzenlemem gerekiyor ilk önce sanırım. Bu kadar çok ağlamasından dolayı güvenli bağlanma olmadı mı acaba diyorum ben de kendi kendime. Çünkü normal bir ağlama değil bu,gercekten terkediyormuşum gibi davranıyor. Önerilerinizi denicem cok sağolunBenim de tam olarak 22 aylık bir kızım var 10 buçuk aylıktan beri annem bakıyor aynı şekilde memurum ve evim çok yakın öğle aralarında gidiyorum. Yalnız benim küçüğün hala gündüz uykusu devam ediyor bu yüzden biraz onla vakit geçirip işe gitmeden de uyutuyorum böylece giderken ağlamıyor.Uyanınca da evde olmadığımı anlıyor zaten uykusunu aldığı için keyfi iyi oluyor.Hoş sabah işe giderken uğurluyor o ona has pek etkilenmez gidişimden.bir kere ağladı şimdiye kadar.ama bence öğle araları gidin ya gitmemek bu işin çözümü değil sanki. beni bırakmak istemediği olmuyor mu elbette oluyor ama çok seveceği bişeyler yaptırıyorum mesela çiçekleri sulamak gibi.sonra annanneyle sulayın ben sana mama almak için işe gidiyorum diyorum ve çıkıyorum.işe yarıyor yani.
Biri daha demis yukarda ama gidecegini, calisip ekmekAslında benim de tam olarak merak ettiğim şey o. Aramızda güvenli bağlanma olmadığı için mi çok ağlıyor acaba diye düşünüyorum
İçimi rahatlattınız sağolun. O anlamyacak bile olsa ana yüreği aşırı duygusallık var bende yine de. Ama onun bu durumu önemsemediğini görmek yine de rahatlatır tabi beni.Büyük kızımı 6 aylıkken bırakıp işe gitmeye başladım. Hiç sorun yaşamadık. Küçük oldu, tam işe başladım 10 gün sonra okullar kapandı. Cocuk neredeyse 2 yaşına geldi ve çok zorlanıyor bıraktığımda. Küçükken daha çabuk alışıyorlar merak etmeyin.
Peki tek bir sorundan dolayı güvenli bağlanma olmadığını düşünebilir misiniz? Beni asıl korkutan o sanırımÇizelge yöntemini de deneyebilirsiniz. Bir kağıda yatakta çizin kalktığını kahvaltı yaptığını oynadığı oyunları çizin. Sonra sizi kapıdan çıkarken çizin onu oynarken çizin akşam geldiğinizi çizin. Her kutuya yaptıkça işaret koyar babaannesi böyle böyle sizin ne zaman geleceğinizi anlamaya başlar. Bu genelde uzun süreli ayrılıklarda önerilir ama sizin durumunuza uygulanabilir
Ben açıkçası güvenli bağlanma mevzusunu çok abartılı buluyorum. Ekstrem kötü bir anne çocuk ilişkisi olmadığı sürece çocuk tabii ki anneyle de bakım verenleriyle de bağ kuracaktır. Adem Güneş genel anlamda sevdiğim bir uzman değildir bu anlamda, bence annelere gereksiz yere vicdan yükü yüklüyor.Peki tek bir sorundan dolayı güvenli bağlanma olmadığını düşünebilir misiniz? Beni asıl korkutan o sanırım
İçimi rahatlattınız. Adem güneş tarzında düşünenlerin yazısını okudukça bu ihtimalden korktum sanırım. Benim annemle güvenli bağlanma sorunum oldu, oğlumla ilişkime sırf bu yüzden daha ince davranıyorum. Ya annemle ben gibi olursak diye korkuyorum sanırımBen açıkçası güvenli bağlanma mevzusunu çok abartılı buluyorum. Ekstrem kötü bir anne çocuk ilişkisi olmadığı sürece çocuk tabii ki anneyle de bakım verenleriyle de bağ kuracaktır. Adem Güneş genel anlamda sevdiğim bir uzman değildir bu anlamda, bence annelere gereksiz yere vicdan yükü yüklüyor.
Benim annem de çalışan kadındı, bağlanmada sorunumuz olmadı. Oğlumu da anneme emanet edip işe döndüm bağlanma sorunu yok. Ablalarım da benzer şekilde döndü yeğenlerim de sorun yok. Genelde ağladıkları da oldu elbette bazen o yaşa özgü dönemlerdendi bazen sadece çalışmasın benle kalsın talebiydi. Ama büyüdükçe anlıyorlar zaten.
Benim en büyük hatam haber vermeden kaçmalarım sanırım. Bunu değiştiricem. Gitmeden de olmaz ki diye düşünüyorum. Çünkü zamanım çok kalıyor onu özlüyorumÖğlen arası benim de bir saat olacak.
Benim kurumda da öğretmenler hep öğle arası gidiyor.herkes ne kadar zaman geçirmek kardır diye bakıyor .
Şuan kafan karıştı benimde.
Bir de haber vermek lazım çocuğa gizli kaçmak daha kötü bunu biliyorum.
Ama öğle arası fikrine kafam takildi.
Adem Güneş annelerin çalışma hayatını istemeyen muhafazakar biri. Ona göre kadın çalışmamalı, iki yaşına kadar annesinden başka kimse bakım vermesin, aynı odada yatsın diyen biri. Kesinlikle çok abartılı bir ebeveynlik örneğini öneriyor bana göre. Çocuğunuz bence anlıyordur işe gidip geldiğinizi ama şu an 2 yaş sendromuna girmiş, bencil döneminde. Onun istediği olsun istiyor sadece. Döneceğinizi bilse de gitmemenizi istediği için ağlıyordur. Özeline iki yaş zaten her talep için ağladığı bir dönem olacak.İçimi rahatlattınız. Adem güneş tarzında düşünenlerin yazısını okudukça bu ihtimalden korktum sanırım. Benim annemle güvenli bağlanma sorunum oldu, oğlumla ilişkime sırf bu yüzden daha ince davranıyorum. Ya annemle ben gibi olursak diye korkuyorum sanırım
normalde çıkış saatimiz 4bucuk-5 arası. Elimden geldiğince erken çıkıyorum 15.00 cok zor görünüyor. öneriniz için yine de teşekkürlerİşi bitirince cikma saatiniz onenli değil ise ogle arasi yapmayın işinizi bitirin. Saat 15.00 a kadar mesela erken çikın.
Sırf bu tarz düşüncelerden dolayı onunla yatağımı ayırmadım uzun bir süre. Psikolog desteği aldıktan sonra ayrı yatmanın bebeğin zihinsel gelişimi için daha iyi olacağını anladım şu an bizimle yatmıyor şükür. 2 yaş sendromunu düşünmemiştim,erken daha diyerek. Bu konu üzerine yoğunlaşacağımAdem Güneş annelerin çalışma hayatını istemeyen muhafazakar biri. Ona göre kadın çalışmamalı, iki yaşına kadar annesinden başka kimse bakım vermesin, aynı odada yatsın diyen biri. Kesinlikle çok abartılı bir ebeveynlik örneğini öneriyor bana göre. Çocuğunuz bence anlıyordur işe gidip geldiğinizi ama şu an 2 yaş sendromuna girmiş, bencil döneminde. Onun istediği olsun istiyor sadece. Döneceğinizi bilse de gitmemenizi istediği için ağlıyordur. Özeline iki yaş zaten her talep için ağladığı bir dönem olacak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?