çalışan kadınların ortak sorunları..

Aslında ev kadını olmak da çok zor ya. Ben izindeyken 1 hafta evde pestilim çıkıyor. Hele çocuk bakmak daha zor inanın buna.. işteyken masa başında oturuyoruz çaylar geliyor, kahveler geliyor ama evde durum farklı. Ve hiçbir çalışan kadın tam olarak ev kadını gibi evine mukayyet olamaz. Yani yarım kalır bir şey.. eksik kalır, destek alması lazım ya temizlikçi olarak ya da akraba yardımları gibi… çalışmayınca bazı işler rutine binebiliyor evde iş birikmesi olmadığı için.. ama ikisinin de zorlukları var kaçınılmaz bir gerçek. Benim en büyük derdim 10 saat çalışıyor olmam ve 2 saat de yolda geçmesi, ctsi çoğunlukla geliyor olmam. Yani evime zaman ayıramamam.
 
eşiniz ev işlerinde yardımcı olmaz mı hiç yada çocuk bakımında ?
 
Evliyim ve 4. 5 yaşında dünyalar güzeli bir kızım var,
çalışıyorum, kendime de kızıma da eşime de evime de en üst seviyede zaman ayırabiliyorum.
Yalnız öncelikleri değişiyor tabiki zamana ve mekana göre.

Sabah 06:15'te kalkıyorum, hemen kendim hazırlanıp ( makyaj ,elbise,saç bunlar 40 dk mı alıyor.)
kızım ile eşimi uyandırıyorum.
Sabah kahvaltısını eşim de ben de yapmayız,
Kızıma hazırlasam o saatte mümkün değil yemez.
Kreşe bırakır bırakmaz kahvaltıya geçiş yaptıkları için ben de pek üzerinde durmuyorum.

Bazen 16:30 bazen 17:00'de işten çıkıyorum , kızımı alıp gelmemle saat 17:30 oluyor.
Okuldan karnı tok gelsin gelmesin belki az yemiştir ,belki yememiştir diye (çünkü yeme özürlü bir çocuğa sahibim.)
hemen ona yemek yediriyorum.
Kızım kreşte uyumadığı için yemek yedikten sonra sızıp kalıyor zaten
ben de 15 dk sonra alıp yatağına koyuyorum.
Yıkanacak çamaşır varsa onları makineye atıyorum.
Akşam yemeğini yapmaya geçiyorum.


Saat 19:00 gibi kızımı kaldırıp akşam yemeğini yediriyorum. O sırada eşim geliyor ,
biz de yemeğe geçiyoruz.

Çay bulaşık , v.s derken saat 21:00 oluyor .
Kızımın ödevi , projesi v.s varsa onlara yardım ediyorum. Benim işim varsa babasıyla birlikte yapıyorlar.
Bu arada kızım banyo yapacaksa hemen yıkayıp , meyvesini ya da tatlısını yedirip yatırıyorum.

Sonunda sıra bana geldi .
21 yaşımdan beri hiç aksatmaksızın makyaj yapayım veya yapmamayım her gün yüzümü yüz temizleme jeli
ile yıkarım, toniklerim , göz altı kremimi ve gece kremimi sürerim.
Banyo yapacağım gün bile olsa yine aynılarını yapar, banyodan sonra yine kremlenirim.
Haftada bir gün yüz maskesi , 2-3 gün saç bakımı yapıyorum.


Sonra okulun işlerine dönerim, ertesi günkü derslere göz atarım,
kafamdan planlama yaparım, akıllı tahtada yapacağım sunumları hazırlarım, hazırsa onları kontrol ederim.
Yazılı yapacaksam soru hazırlarım v.s

Oldu mu saat 12:00 ...
Eşimin , kızımın ve benim giyeceklerini ütülerim , akşamdan hazırlarım.
Toplu ütü yapmıyorum. İşte böyle kötü bir huy , her akşam ütü yapıyorum.


Kendime bir bitki çayı alıp azcık kitap okuyup yatıyorum.Saat 2:00 de ancak uyuyorum.

Hafta içi her günüm böyle geçiyor.

Tabi misafir geldiyse ya da biz misafirliğe gittiysek o zaman daha hızlı olup işlerimi bitirmeye çalışıyorum.


Hafta sonu da temizlik , çamaşır, gezme v.s...


İkinci çocuğa açıkçası benim de gözüm kesmiyor.
Hafta içi 4 yada 5 saat uyku ile ayakta duruyorum.
Allah'tan eşim hafta sonları biraz uyusun bari diyerek uyandırmıyor da kızımla ilgileniyor.
Herkes "Nasıl formunu koruyorsun."diyor.
Sürekli hareket halindeyim ,yediklerim yaramıyor işte o yüzden .


Bu arada çalışmasam kafayı yerim sanırım.
 
Son düzenleme:
Kızlar Allah herkese kolaylıklar versin. Bende bir derece sizdenim, evli değilim çocuğum yok ama koca bebeğimiz babamız var.
Alışmış bir düzeni olunca her daim onu bekliyor bizde elimizden geldiğince sürdürmeye çalışıyoruz. Eskiden dibine kadar bekardım, ekmek elden su gölden ye, iç, gez, yat...
Şimdi kendime bakıp '' geçip giden hııımmm zamanları hıııııımmm bir yerlerde bulsam... '' diye iç geçiriyorum.. :97:
 
Son düzenleme:

yürekten katılıyorum ikisininde kendine göre zorluğu var sonuçta çocuklarımızdan ayrı kalıyoruz evet ama gün boyu bir arada olmayınca akşam daha kaliteli zaman geçiriyoruz
1,5 yıl evdeydim inanın oda zor yarın yaparım diyosun kalıyo iş ama çalışınca rutinin oluyo eğeerrrrr planın dışına çıkarsan yandı gülüm keten helva bir daha rutini tutturana kadar canım çıkıyo
 

Çok sağol çok doğru cümleler.

Ben de ev hanimligi zor meslek diyenlere cok kiziyorum. zaten calisan kadinlar da ev hanimlarinin yaptigi isleri yapmak zorunda. ben rahatim yarim gun calisiyorum Allah sabir versin 7-8 e kadar calisip evdede islerini yetistirmeye calisan bayanlara

mehel valla kesinlikle o sabra ihtiyacım var.

Çok acıyan bir yaraya parmak basılmış gerçekten de. Durumumu şöyle özetleyeyim:

Evim ile işim arasındaki mesafe gidiş geliş toplam 5 saat sürüyor. 2.5 saat gidiş; 2.5 saat dönüş. Sabahın köründe kalkıp işe gidiyorum. 9:00'da işbaşı... Akşam 19:00'da çıkıyorum. Eve gelişim akşam 9 buçuk zaten. O arada 1 saatte yemeğimi yapayım diyorum yemek oluncaya kadar saat 22:30. Yedik ettik 23:30... O vakitten sonra halim kalırsa git işe giderken alacağımız yemekleri hazırla (Yemekleri evden götürüyorum mecburen tasarruf için) Sonra koltukta bayılarak uyuyorum. Cumartesi desen yine akşama kadar. Bazı haftalar pazar da çalışıyorum (Mesela mesai arkadaşım izne çıktı şimdi 21 gündür hiç izin almadan çalışıyorum). Pazar evdeysem çamaşır yıka, as, topla, ortalığı topla, temizlik yap, yemek yap, ütü yap,pazara/alışverişe git. E kayınvalidem tutunur gelin gelin gelin diye laf anlatamazsın arada ona git. Gece yarısı oluyor.

Ben maalesef çocuk fikrini aklımdan bile geçiremiyorum. 10 aylık evliyim, 9 aydır bu iş yerindeyim ve çocuk yapmayı bırak fikrini aklımdan geçiremiyorum. Evlendiğimizden beri ne bir akşam sinema/tiyatro gezme tozma, ne haftasonu dışarıda bir soluk alabilmek... Hepsini geçtim kocamı göremiyorum neredeyse... İlk defa buraya yazarken gözlerim doldu birden ağlamaya başladım. Demek ki içime ata ata şişmişim. Ne bir cicim ayı yaşayabildik ne istediğim gibi kocama süslenip püslenebildim... Genciz güya 30 yıllık evliler gibi oldum ben valla çöktüm.

Ben ev hanımlarına bile imrenemiyorum henüz sadece işten erken çıkan hanımlara imrenebiliyorum o derece yani.

Canım kocam olmasa ne yaparım bilmiyorum, benden erken gelirse adamcağız yolum kısalsın diye beni yoldan alıyor. Yemek yapıyorsam bulaşığı o yerleştiriyor. Neye yetişemesem koşup geliyor... Temizlik için yardımcı tutayım dedim bu aralar eşim iş kurdu sıkışığız ona da gücüm yetmiyor.

O çok bilmiş kaynanam evlendiğimde maaşımı alamadığım için işten çıktığımda bir ton laf soktu cahillik işte onun ettiği laf içime oturdu diye bu işe girdim. Çıkamıyorum şimdi de sıkışığız diye. Ben ne yapayım ya?! Hasta olacağım üzülmekten artık. İş bir şekilde yapılır hadi yapılmazsa da ne yapayım ama ya eşimle geçiremediğim zamanlar? İçimde kalanlar?
 




Evet belki çocuklarımızı ev hanımı anneler kadar göremiyoruz ama çocuğumuzu ne kadar çok saat görmek değil, onunla kaliteli ve verimli zaman geçirmek önemli.


Artı dikkatimi de çeken birşey var ki çalışan annelerin çocukları hayata daha erken atılıyorlar, daha sosyal, daha aktif ve daha girişken oluyorlar.


Bazı ev hanımlarının çocuklarını görüyorum annelerinin peşlerinden ayrılmıyorlar, gel bi öpüyüm diyorum annelerinin arkalarına saklanıyorlar, evde annelerini wc ye göndermeyen çocuklar var. Ben bunların hiç birini yaşamadım.



Diyip belkide kendimi mutlu ediyorum.
 

İş çıkış saatine bakınca acaba ne iş yapar dedim de eğitimcisin sanırım ve en şanslı meslek guruplarından.. bir de insanın yıpranma derecesini yaptığı iş de belirliyor. Ben 5,30 da çıksam yarım gün çalışmış gibi hissederim kendimi.. 7,30 gibi evde oluyorum +/- 10 dk. Yani senin çocuğu alıp onca iş yapman yemek yemene tekabül eden zamanda.. bu durumda senin anlattığın onca işi yapmak için bir o kadar zaman gerekiyor..
 

Bir uykusuzluklar var. Geçen kızım nasıl olduysa 10 gibi yattı sevindirik olduk eşimle.. sabah 5,30 uyanarak telafi etti annesinin uykusuz geçirmesi gereken zamanları sağ olsun benim küçük prensesim.
 



Çok üzüldüm gerçekten ...
Ama ekmek parası işte , insan bunun için nelere katlanıyor.
Çalışan bayanlar aslında hem dışarıda hem evde çalışıyor.
Hele de büyük bir şehirdeyseniz zamana karşı yarışıyorsunuz resmen.
Ben İstanbul'da zaman kavramından nefret eder oldum. :/


Allah'tan eşiniz sizin sağ kolunuz.


Allah yardımcınız olsun...Her şey gönlünüzce olsun.
 
Esimle mesleklerimiz ayni,
ayni saatte ise gidip ayni saatte geliyoruz ,
tabi ayda 4-5, bazen 6 gun 24 saat tuttugu nobetleri saymazsak :)

Konu sahibi esin hic yardimci olmuyor mu ?

Esim benim elim ayagim gibidir ,
temizlik yemek vs her isi beraber yapariz
misafir gelse de ayni gelmese de...
Yani yaptigi islerden dolayi baskalarindan cekinmez

2 cocugumuz var .
Hep de soylerim eger esim boyle yardimci olmasaydi 2. cocugu asla yapmazdim,
yuzune de soylerim ,annesine babasina da :)

Cunku ne demisler tek cocuk hic cocuk, iki cocuk cok cocuk :)
 
Son düzenleme:
Bir uykusuzluklar var. Geçen kızım nasıl olduysa 10 gibi yattı sevindirik olduk eşimle.. sabah 5,30 uyanarak telafi etti annesinin uykusuz geçirmesi gereken zamanları sağ olsun benim küçük prensesim.

zaten çocuklar erken uyudu diye ne zaman sevindirik olsak mutlaka acısı çıkar hafta içi anne azıcık daha uyuyayım diye mızlanır oğlum içim gider haftasonuda 7de uyanıp anneeee acıktım der yaww insan gözünü açar açmaz acıkır mı acıkırmış
 

Bilmiyorum ki bu konuda haklı mısın; benim kızım bazen ben işe giderken uyanıyor. Beni öpüyor, çantamı veriyor, el sallıyor ve kapıyı kapatıyor. 2,5 yaşında bu arada. Ben de bir terslik var bu işte diyorum. Herkes anneeeeeee diye ağlar benimki güle oynaya gönderiyor beni… ağlasa çok üzülürüm elbette ama bu anneye düşkün olmama durumu benim tabirimle ileride büyüdüğü zaman ilişkimize yansır mı diye de düşünmeden edemiyorum. Gerçi benim kızıma annem bakıyor beni aratmıyor ondandır deyip kendimi teselli ediyorum.
 
eşiniz ev işlerinde yardımcı olmaz mı hiç yada çocuk bakımında ?




Ben istesemde istemesem de yemek yedikten sonra tabağını vs. kaldırır, wc ye her giriş çıkışında temizler, kirlilerini kirli sepetine atar, yemek yaparken bazen ben karıştırıyım der. Bunlar ben istemeden yaptıkları.

Ben isteyince de evi ben süpürürüm eşim siler. Ama pek iş istemem, kızımla ilgilensin kızımın gönlü hoş tutsun yeter bana.

Büyük temizlik yapacağım zamanlarda genelde kızımla babası sinemaya, tiyatroya, ata binmeye vs. gideler bende onlar gelene kadar bitiririm temizliğimi.
 

Evet aynen canım.. saate bakarım Pazar günü wayy be hafta içi olsa yoldayım bu saatte derim. Herkes uyuyor apartmanda bir tek biz ayakta…annem der hafta içi 10 da uyanıyor. Alla alla diyorum neden hafta sonu saat kurmuş gibi kalkar ki bu çocuk..bunu düşünerek kahvaltı hazırlarım.
 




Canım , bu sene böyle , okul tekli öğretime geçtiği için.
Ama geçen sene ben de 19:30 evde oluyordum.
Yine de yapmaya çalışıyordum aynılarını.

Okuldan geldiğim ilk 2 saat sinirden çatlayacak gibi oluyorum, , beyin ve zihinsel yorgunluk
beni ve üzerine kafamda sıraya koyduğum yapılacaklar listesi aklıma geldikçe
beynim dönüyor .

Hele ki bu sene beni hem okulun hem bölgenin zümre başkanı yaptılar.

Toplantısı , tutanağı,yarışması her şeyi kontrol etmesi çok zamanımı alıyor.
Sırf bunun yüzünden verdiğim kursları bıraktım :/

Eşim bile illallah etti.15 tatil başladı .Eşim soruyor. "zümre başkanlığı II. dönemde var mı yoksa bir dönemlik miydi?" diyor.
Ben de 1 yıllık olduğunu söyledim , "Yandık desene !" diyor.
 
Son düzenleme:
4 yıllık evliyim,2,5 yaşında oğlum var,çalışıyorum..
eşim kendisi ne akdar yardımcı oluyorum dese de ben pek farkedemiyorum.şu ara bakıcım ameliyat olduğundan ,oğlumu her gün anneme ya da kv bırakıyorum..daha doğrusu ben 8 de işbaşı yaptığımdan eşim bırakıyor..
sabah 7 de kalkıyorum,duş alıyorum hazırlanıyorum,ki, bakımlı süslüyümdür...oğluma kyafet ,çanta hazırla,işe git..
akşam işten çık anneme veya kv git. oğlumla ilgilen ,yemek yenir hepberaber,9 gibi eve git.ev perişan durumdadır,bulaşıklar yerleşsin,yıkansın,otrtalık toplansın,çamaşır yıkansın,yıknanalar toplansın..oğlumla oyna,giydir,yatır..kalkabilrsem saat 11-12..şimdi 3 sepet ütüm var,onu mu yapsam,evi mi silsem,toz alsam,kocamla mı ilgilensem,kendime mi vakit ayırsam,bi film izlesem cilt bakımı yapsam....bişiler yapıyorum kendimce,sonra da yat,4-5 saat uyu aynen devam.h.sonu daha fena,ama evi falan bırkaıp oğlumla dışarı atıyorum kendimi,yemekd e dışarda..oohh ne yapayım,ben de sıkılıyorum,gezmek alışveriş yapmak istiyorum...
en önemlisi ne biliyo musunuz,ne kadar her işe yetişmeye çalışırsan çalış ,tam olmuyor ve kimse memnun olmuyor..aaahhh dedim bigün yeter be...at kendini dışarı...
 


Çok teşekkür ederim. Çok incesiniz. Şu an iş yerinde ağlamaktan şiştim kelimenin tek anlamıyla...


Bu arada masa başı iş yapanlar için geçerli olabilir çay gelsin kahve gitsin ama maalesef ki şantiyede çalışmak zorunda olanlar için bu geçerli değil. Yazın sıcaktan, kışın soğuktan çek...
 

Her meslek kendi içinde zor… Branş ne
 

oğlum da 2,5 yaşında,bakıcısını çok sever,beni de öper işe gönderirdi o zaman....sana düşkün olmasıyla ilgis yok aslında,sen yokken de iyi vakit geçiriyor,ne güzel bişi.
ama nalıyorum seni ben debi ara takmıştım,oğlum bakıcısını benden çok seviyor diye,,arkandan ağlasa bi türlü ağlamasa bi türlü...:)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…