• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çalışma hayatına son vermek ya da vermemek ! işte bütün mesele bu...

Valla ben olsam hemen bırakırım. :KK73: Ne güzel rahat rahat evlilik hazırlıklarınla ilgilenirsin. Biz mobilyayı nasıl seçtik, evi nasıl gezdik, beyaz eşyaları kim aldı hiiiç hatırlamıyorum bile. İşten artan zamanlarda her şey o kadar hengame içinde geçti ki. Fırsatım olsa rahat 3 ay işe gitmez, sadece yeni evimle ve hazırlıklarla ilgilenirdim. Şu an mesela balkonda hala açılmamış koliler de olmazdı. :KK34:

Yani tabi sen bilirsin ama bence bırakma lüksünün olması bile şahane bir şey.
Nedense o iş hiç gözüme büyümüyor. Nişanlımın mobilya işi de yapıyor çünkü. Zaten istediğim şeyler de belli. Sadece ortada ev yok. Evi belirledik mi alıp alıp koyucaz inşallah.
 
Neden iş değişikliği yapmıyorsun? Madem bir elin yağda bir elin balda sana küçük bişe açsınlar bu kadar strese girme
Aslında bunu da düşünmüyor değilim. Bir işletme açmak ya da online bir şey yapmak. Ama evlenmeden de buna başlamak istemiyorum. Yoğunlaşamam diye düşünüyorum.
 
Çalışmak maddiyat ya da kendini iyi hissetmek içindir bana göre. Siz mutsuzsunuz ve parasal sorun da yok. Çalışma hayatından iyice soğumayın. Çıkıp hem yeni iş arayın hem de evlilik için hazırlıklarla ilgilenin. :)
Yorum için teşekkür ederim:KK200:
İşten ayrılırsam yeniden işe başlamayı pek düşünmüyorum aslında. Ama en azından 4 ay daha dayansam kimseye yük olmam diye düşünüyorum. Şu saniye işi bıraksam babam borcumu kapatır ama amaç babama boş yere , şımarıklık yapıp ödetmemek.
 
Aslında bunu da düşünmüyor değilim. Bir işletme açmak ya da online bir şey yapmak. Ama evlenmeden de buna başlamak istemiyorum. Yoğunlaşamam diye düşünüyorum.
Bence bu şekilde daha çok mutlu olursun bunu düşünmelisin. İnsanın yaptığı işte mutlu olması çokkkk çok önemli
 
inanın eve geliyorum rahatlıyorum.
Çıkış saatini 4 gözle bekliyorum resmen. Evet psikolojimi çok bozdu burası.
Kadınların hepsi öyle cahil muhabbetler ediyorlar ki anlatamam.


her türlü zor olacak sanırım arafta kalmissiniz. duymamazliktan gelemiyosunuz degil mi. kulaklık kullansaniz belli bi süre. ya da ustlerinizle konusmayi deneseniz.
 
4 ay nedir ki cnm :) ben senin yerinde olsam nikahtan sonra kıdem tazminatını alır öyle çıkardım. Afedersinde 3-5 çapsız konuşuyor diye neden hakkımdan vazgeçeyim? Sıkıntılı bir hamilelik geçirdim ve iş yerinde de ciddi sıkıntılarım vardı. O dönemde bile doğum iznine çıkmadan ayrılmayacağım, kimseye hakkımı yedirtmem dedim. Yedirmedim de :halay::halay::halay:bebeğimin herşeyinide aldım o parayla. İnsan bunları yapabildikçe çok mutlu oluyor bence.
 
Babana bile güvenme diye bir laf var. Güvenme kimseye, sadece kendine güven.
Babanız destekçiymiş. Şanslısınız. Yapabileceğiniz, daha rahat olabileceğiniz bir şeyler planlayın derim.
İş yerindeki tiplere gelince. Onlar sadece çalışma hayatında değil her yerde. İşi bırakma derim:)
 
4 ay nedir ki cnm :) ben senin yerinde olsam nikahtan sonra kıdem tazminatını alır öyle çıkardım. Afedersinde 3-5 çapsız konuşuyor diye neden hakkımdan vazgeçeyim? Sıkıntılı bir hamilelik geçirdim ve iş yerinde de ciddi sıkıntılarım vardı. O dönemde bile doğum iznine çıkmadan ayrılmayacağım, kimseye hakkımı yedirtmem dedim. Yedirmedim de :halay::halay::halay:bebeğimin herşeyinide aldım o parayla. İnsan bunları yapabildikçe çok mutlu oluyor bence.
Bir yandan da bunu düşünüyorum. Bu insanlar yüzünden neden işimi bırakayım diyorum ama her sabah kalkacak motivasyonu bulamıyorum. Kimseye muhtaç olmadan her istediğimi alıyorum hatta fazlası bile kalıyor.
Haklısınız sanırım biraz fazla önemsedim bunları.
 
Merhabalar canım kk kadınları :KK200:
Son zamanlarda çalışmaktan resmen nefret eder oldum. Her sabah işe gelirken öfff yine mi sabah oldu diye uyanıyorum...
iş yerimiz kurumsal bir firma değil. Tahmin edersiniz ki bunun da en büyük etkisi çalışan ilişkilerinde oluyor. Kimse kimseye bir şey öğretmek istemiyor ve sürekli açık kolluyorlar. Hele iş yerinde bir kadın grubu var cidden düşman başına denilecek cinsten. İşleri güçleri birilerini karalamak ve açık aramak. Allahtan aynı departmanda değiliz. İşe arabamla gelmemi bile sorun edecek cinsten kadınlar... Madem durumun var neden çalışıyorsun? Neden babanın yanında çalışmıyorsun? vs gibi saçma sapan yorumları ve bitmeyen soruları olan kadınlar.
Ben her gün böyle mutsuz işe gelince babam bırak işi çalışma ben sana maaşını veririm. Bu kadar zorlanarak işe gitmen yersiz diyor.
Ama bu seferde babama yük olmak istemiyorum. Çalışma hayatına da alıştım , evde ne yaparım bilemiyorum. Kurslara yazılırım diyorum ama kendimi biliyorum ondan da sıkılırım. Ama bu şekilde de nasıl devam edeceğim bilmiyorum.
Diğer bir yandan da nişanlım da çalışma borçlarını hallederiz diyor. Sağ olsun ama ben kimseye güvenerek borç yapmadım ki.(Borç dediğim kredi kartlarım). Zaten ağustos gibi iş yerimden ayrılmayı planlıyorum. Sebebi ise evlenince zaten iş yerim ve evim arası çok uzak olacak. Yani sadece benzinime gidecek maaşım.Ve nişanlımda pek çalışmamı istemiyor , aynı şekilde ailemde. Hemde zaman çoğu borcum bitmiş olacak.Yani 4 ay daha bu şekilde idare etmeli miyim? Yoksa pes mi edeyim?
Gerçekten hemcinslerim yüzünden huzurum kalmadı.
Siz olsanız ne yaparsınız?

Not: Bunu yazmayı unutmuşum. Evleneceğim zaman nişanlım bütün eşyaları alacak. Bende ufak tefek şeyleri almak istiyorum.Babam sağ olsun bunun içinde hesabıma para atacağını söyledi. Yani çeyiz derdim falan da yok.
evlendikten 1 yıl içinde istifa edersen tüm haklarını alabildiğini biliyor musun? yani kıdem tazminatını çalıştığın yer vermek zorunda. bence 4 ay daha dayan evlen tazminatını al ve çık.
 
Merhabalar canım kk kadınları :KK200:
Son zamanlarda çalışmaktan resmen nefret eder oldum. Her sabah işe gelirken öfff yine mi sabah oldu diye uyanıyorum...
iş yerimiz kurumsal bir firma değil. Tahmin edersiniz ki bunun da en büyük etkisi çalışan ilişkilerinde oluyor. Kimse kimseye bir şey öğretmek istemiyor ve sürekli açık kolluyorlar. Hele iş yerinde bir kadın grubu var cidden düşman başına denilecek cinsten. İşleri güçleri birilerini karalamak ve açık aramak. Allahtan aynı departmanda değiliz. İşe arabamla gelmemi bile sorun edecek cinsten kadınlar... Madem durumun var neden çalışıyorsun? Neden babanın yanında çalışmıyorsun? vs gibi saçma sapan yorumları ve bitmeyen soruları olan kadınlar.
Ben her gün böyle mutsuz işe gelince babam bırak işi çalışma ben sana maaşını veririm. Bu kadar zorlanarak işe gitmen yersiz diyor.
Ama bu seferde babama yük olmak istemiyorum. Çalışma hayatına da alıştım , evde ne yaparım bilemiyorum. Kurslara yazılırım diyorum ama kendimi biliyorum ondan da sıkılırım. Ama bu şekilde de nasıl devam edeceğim bilmiyorum.
Diğer bir yandan da nişanlım da çalışma borçlarını hallederiz diyor. Sağ olsun ama ben kimseye güvenerek borç yapmadım ki.(Borç dediğim kredi kartlarım). Zaten ağustos gibi iş yerimden ayrılmayı planlıyorum. Sebebi ise evlenince zaten iş yerim ve evim arası çok uzak olacak. Yani sadece benzinime gidecek maaşım.Ve nişanlımda pek çalışmamı istemiyor , aynı şekilde ailemde. Hemde zaman çoğu borcum bitmiş olacak.Yani 4 ay daha bu şekilde idare etmeli miyim? Yoksa pes mi edeyim?
Gerçekten hemcinslerim yüzünden huzurum kalmadı.
Siz olsanız ne yaparsınız?

Not: Bunu yazmayı unutmuşum. Evleneceğim zaman nişanlım bütün eşyaları alacak. Bende ufak tefek şeyleri almak istiyorum.Babam sağ olsun bunun içinde hesabıma para atacağını söyledi. Yani çeyiz derdim falan da yok.


İş yerinizden memnun değilseniz en azından başka bir iş bulun. Belli olmaz bugün çalışma diyenler yarın masraflarınıza laf ederler ve siz bin pişman olursunuz. Hayat zorluklarla dolu ama önemli olan bu zorlukların üstesinden gelebilmek. Bir daha ki işinizde belki çok daha rahat olacaksınız bilemezsiniz.
 
Merhabalar canım kk kadınları :KK200:
Son zamanlarda çalışmaktan resmen nefret eder oldum. Her sabah işe gelirken öfff yine mi sabah oldu diye uyanıyorum...
iş yerimiz kurumsal bir firma değil. Tahmin edersiniz ki bunun da en büyük etkisi çalışan ilişkilerinde oluyor. Kimse kimseye bir şey öğretmek istemiyor ve sürekli açık kolluyorlar. Hele iş yerinde bir kadın grubu var cidden düşman başına denilecek cinsten. İşleri güçleri birilerini karalamak ve açık aramak. Allahtan aynı departmanda değiliz. İşe arabamla gelmemi bile sorun edecek cinsten kadınlar... Madem durumun var neden çalışıyorsun? Neden babanın yanında çalışmıyorsun? vs gibi saçma sapan yorumları ve bitmeyen soruları olan kadınlar.
Ben her gün böyle mutsuz işe gelince babam bırak işi çalışma ben sana maaşını veririm. Bu kadar zorlanarak işe gitmen yersiz diyor.
Ama bu seferde babama yük olmak istemiyorum. Çalışma hayatına da alıştım , evde ne yaparım bilemiyorum. Kurslara yazılırım diyorum ama kendimi biliyorum ondan da sıkılırım. Ama bu şekilde de nasıl devam edeceğim bilmiyorum.
Diğer bir yandan da nişanlım da çalışma borçlarını hallederiz diyor. Sağ olsun ama ben kimseye güvenerek borç yapmadım ki.(Borç dediğim kredi kartlarım). Zaten ağustos gibi iş yerimden ayrılmayı planlıyorum. Sebebi ise evlenince zaten iş yerim ve evim arası çok uzak olacak. Yani sadece benzinime gidecek maaşım.Ve nişanlımda pek çalışmamı istemiyor , aynı şekilde ailemde. Hemde zaman çoğu borcum bitmiş olacak.Yani 4 ay daha bu şekilde idare etmeli miyim? Yoksa pes mi edeyim?
Gerçekten hemcinslerim yüzünden huzurum kalmadı.
Siz olsanız ne yaparsınız?

Not: Bunu yazmayı unutmuşum. Evleneceğim zaman nişanlım bütün eşyaları alacak. Bende ufak tefek şeyleri almak istiyorum.Babam sağ olsun bunun içinde hesabıma para atacağını söyledi. Yani çeyiz derdim falan da yok.
Açıkçası ben bu devirde çalışmayan üretmeyen evde oturan koca-baba parası yiyen kadınlara pek saygı duymuyorum.. Çevremdeki kimsenin de duyduğunu görmedim(tabi bi eğitim alma imkanına sahip olmuş bi mesleği olan kişilerden sözediyorum).. Ha ama diyosan ki bu sadece bu işyeri için geçerli sonra başka bi iş mutlaka yapacağım, o zaman ayrıl dayanamıyosan tabiki sonuçta borcunu ödeyecek bi baban varmış (sakın borcunu nişanlına ödetme gibi bi hataya düşme derim) babalar bu günler için değil mi ;)
 
Yorum için teşekkür ederim:KK200:
İşten ayrılırsam yeniden işe başlamayı pek düşünmüyorum aslında. Ama en azından 4 ay daha dayansam kimseye yük olmam diye düşünüyorum. Şu saniye işi bıraksam babam borcumu kapatır ama amaç babama boş yere , şımarıklık yapıp ödetmemek.

Rica ederim ❤❤ Açıkçası ben ailenin size yardım etmesini normal görüyorum. Maddi durum müsaitse şimdi de ileride de destek olabilirler. Yaşınız 20 - 30 ya da 40 fark etmez. Benim de yaza düğünüm var mesela. Ailem maddi anlamda destek olmaya çalışıyor. Onları zorlamayacak şekilde alıyorum. Kendinizi bu anlamda sıkmayın derim. İş konusunda da idare edebiliyorsanız siz bilirsiniz. Ciddi anlamda dert olmasa zaten devam ederdiniz diye düşündüm. O sebeple de ayrılın dedim.
 
Çalışmanın maddiyatla hiç bir alakası yok benim için. Sadece para için çalışılsaydı bütün zenginler köşesine çekilmişti. Her ne kadar eğlenceye imkanın bile olsa (arkadaşların da çalışmasa vs )sonsuz olan eğlence bir süre sonra değerini kaybediyor. İş bir şeyle uğraşmak yaratmak kazanmak fikirlerini ileri sürmek, olmadı sıkıcı bir işse bile onu tamamlamak ve bir amaç bence çok önemli.

İnsanlarla uğraşmayı sevmiyor musun?O da güzel Bu 4 ay boyunca onların fikirlerini değiştirmeye ve arkadaşlık kurmaya çalış ,olmadı hadlerini bildir ve mücadele et😂

Sonra da başka bir iş bak. Çalışma hayatını toptan niye bırakasın? Ha diğer işi bulana kadar dene, biraz işi bırakıp eğlenceli geçiyorsa ve araç olarak da bir amaç aramıyorsan veya bulursan ne güzel.

Ama üç beş kadından dolayı da çalışma hayatını toptan bırakmak zayıf ve küçük düşürücü olur.
 
Bir yandan da bunu düşünüyorum. Bu insanlar yüzünden neden işimi bırakayım diyorum ama her sabah kalkacak motivasyonu bulamıyorum. Kimseye muhtaç olmadan her istediğimi alıyorum hatta fazlası bile kalıyor.
Haklısınız sanırım biraz fazla önemsedim bunları.
Bu tip insanlar her yerde malesef, ne ilk ne de son olacaklar...önemsememek en güzeli. Herşeyin gönlünüzce olması dileğiyle...
 
Merhabalar canım kk kadınları :KK200:
Son zamanlarda çalışmaktan resmen nefret eder oldum. Her sabah işe gelirken öfff yine mi sabah oldu diye uyanıyorum...
iş yerimiz kurumsal bir firma değil. Tahmin edersiniz ki bunun da en büyük etkisi çalışan ilişkilerinde oluyor. Kimse kimseye bir şey öğretmek istemiyor ve sürekli açık kolluyorlar. Hele iş yerinde bir kadın grubu var cidden düşman başına denilecek cinsten. İşleri güçleri birilerini karalamak ve açık aramak. Allahtan aynı departmanda değiliz. İşe arabamla gelmemi bile sorun edecek cinsten kadınlar... Madem durumun var neden çalışıyorsun? Neden babanın yanında çalışmıyorsun? vs gibi saçma sapan yorumları ve bitmeyen soruları olan kadınlar.
Ben her gün böyle mutsuz işe gelince babam bırak işi çalışma ben sana maaşını veririm. Bu kadar zorlanarak işe gitmen yersiz diyor.
Ama bu seferde babama yük olmak istemiyorum. Çalışma hayatına da alıştım , evde ne yaparım bilemiyorum. Kurslara yazılırım diyorum ama kendimi biliyorum ondan da sıkılırım. Ama bu şekilde de nasıl devam edeceğim bilmiyorum.
Diğer bir yandan da nişanlım da çalışma borçlarını hallederiz diyor. Sağ olsun ama ben kimseye güvenerek borç yapmadım ki.(Borç dediğim kredi kartlarım). Zaten ağustos gibi iş yerimden ayrılmayı planlıyorum. Sebebi ise evlenince zaten iş yerim ve evim arası çok uzak olacak. Yani sadece benzinime gidecek maaşım.Ve nişanlımda pek çalışmamı istemiyor , aynı şekilde ailemde. Hemde zaman çoğu borcum bitmiş olacak.Yani 4 ay daha bu şekilde idare etmeli miyim? Yoksa pes mi edeyim?
Gerçekten hemcinslerim yüzünden huzurum kalmadı.
Siz olsanız ne yaparsınız?

Not: Bunu yazmayı unutmuşum. Evleneceğim zaman nişanlım bütün eşyaları alacak. Bende ufak tefek şeyleri almak istiyorum.Babam sağ olsun bunun içinde hesabıma para atacağını söyledi. Yani çeyiz derdim falan da yok.
Sebepler farklı olsa da sonuç
Merhabalar canım kk kadınları :KK200:
Son zamanlarda çalışmaktan resmen nefret eder oldum. Her sabah işe gelirken öfff yine mi sabah oldu diye uyanıyorum...
iş yerimiz kurumsal bir firma değil. Tahmin edersiniz ki bunun da en büyük etkisi çalışan ilişkilerinde oluyor. Kimse kimseye bir şey öğretmek istemiyor ve sürekli açık kolluyorlar. Hele iş yerinde bir kadın grubu var cidden düşman başına denilecek cinsten. İşleri güçleri birilerini karalamak ve açık aramak. Allahtan aynı departmanda değiliz. İşe arabamla gelmemi bile sorun edecek cinsten kadınlar... Madem durumun var neden çalışıyorsun? Neden babanın yanında çalışmıyorsun? vs gibi saçma sapan yorumları ve bitmeyen soruları olan kadınlar.
Ben her gün böyle mutsuz işe gelince babam bırak işi çalışma ben sana maaşını veririm. Bu kadar zorlanarak işe gitmen yersiz diyor.
Ama bu seferde babama yük olmak istemiyorum. Çalışma hayatına da alıştım , evde ne yaparım bilemiyorum. Kurslara yazılırım diyorum ama kendimi biliyorum ondan da sıkılırım. Ama bu şekilde de nasıl devam edeceğim bilmiyorum.
Diğer bir yandan da nişanlım da çalışma borçlarını hallederiz diyor. Sağ olsun ama ben kimseye güvenerek borç yapmadım ki.(Borç dediğim kredi kartlarım). Zaten ağustos gibi iş yerimden ayrılmayı planlıyorum. Sebebi ise evlenince zaten iş yerim ve evim arası çok uzak olacak. Yani sadece benzinime gidecek maaşım.Ve nişanlımda pek çalışmamı istemiyor , aynı şekilde ailemde. Hemde zaman çoğu borcum bitmiş olacak.Yani 4 ay daha bu şekilde idare etmeli miyim? Yoksa pes mi edeyim?
Gerçekten hemcinslerim yüzünden huzurum kalmadı.
Siz olsanız ne yaparsınız?

Not: Bunu yazmayı unutmuşum. Evleneceğim zaman nişanlım bütün eşyaları alacak. Bende ufak tefek şeyleri almak istiyorum.Babam sağ olsun bunun içinde hesabıma para atacağını söyledi. Yani çeyiz derdim falan da yok.
Bende bir tek ben bu sorunu yaşıyorum sanıyordum.Sebepler farklı olsa da sonuç aynı sizinle derdimizin.Sorun şu ki ben de 9 senelik evliyim ve çocuğumuz olmuyor ben de tıpkı sizin gibi çalışma hayatından baya bunaldım,soğudum,bıktım bunun nedeni ise uzun yıllardan beri hep çalışıyor olmam ve bulunduğum ortamın sıkıcı,dedikoducu,stresli bir yer olması ayrıca insanları da bir garip sabahları işe gitmek bana zulüm gibi geliyor orada çok mutsuzum. Yani kısaca çekilecek dert değil.Ama gel gör ki bebeğimiz olmadığı için evde tek de kalamıyorum bir yerden sonra o da sıkıcı oluyor ne yapacağımı bilmez haldeyim.
Hiç çalışmak istemiyorum bir evladım olsun artık evimde olayım onunla ilgileneyim istiyorum ama işte olmuyor.
 
3 ay daha sıkın dişinizi =) son bir ay rahat rahat hazırlıgınızı yaparsınız. Kafanız rahat olur en azından. Nasıl olsa bırakıcam Die az sorun edersiniz belki tavırlarını.
 
evlendikten 1 yıl içinde istifa edersen tüm haklarını alabildiğini biliyor musun? yani kıdem tazminatını çalıştığın yer vermek zorunda. bence 4 ay daha dayan evlen tazminatını al ve çık.
Bunu bilmiyordum çok teşekkür ederim ama evlenmeden evvelde ağustosta tatil planladık. Alacağım para da o kadar fazla olmayacaktır.
Açıkçası ben bu devirde çalışmayan üretmeyen evde oturan koca-baba parası yiyen kadınlara pek saygı duymuyorum.. Çevremdeki kimsenin de duyduğunu görmedim(tabi bi eğitim alma imkanına sahip olmuş bi mesleği olan kişilerden sözediyorum).. Ha ama diyosan ki bu sadece bu işyeri için geçerli sonra başka bi iş mutlaka yapacağım, o zaman ayrıl dayanamıyosan tabiki sonuçta borcunu ödeyecek bi baban varmış (sakın borcunu nişanlına ödetme gibi bi hataya düşme derim) babalar bu günler için değil mi :KK66:

Ay yine sizden çok sert bir yorum geldi:D Seviyorum sizin yorumlarınızı ve hayata bakışınızı. Evlendikten sonra nişanlım asla istemez benim bir yerde çalışmamı ama bana sürekli sana kendine ait iş açalım deyip duruyor. Bu bana çok mantıklı geliyor. Yine işime paralel bir iş açmayı düşünüyoruz. O açmak istemese bile ben kendim istiyorum. Piyasa şartları malumunuz çok kötü. iş bulmadan işten çıkmam elbette ama biz balayı için 1 aylık bir program yaptık bile. Yani evlendikten sonraya kaldı çalışma işim. Ağustosta da zaten ailemle 20 gün kadar bir tatil yapacağım...
Kredi kartı meselesine gelince ne nişanlıma ne babama ödetmeyeceğim sanırım. 4 ay da o borcumu bitireceğim.

Rica ederim ❤❤ Açıkçası ben ailenin size yardım etmesini normal görüyorum. Maddi durum müsaitse şimdi de ileride de destek olabilirler. Yaşınız 20 - 30 ya da 40 fark etmez. Benim de yaza düğünüm var mesela. Ailem maddi anlamda destek olmaya çalışıyor. Onları zorlamayacak şekilde alıyorum. Kendinizi bu anlamda sıkmayın derim. İş konusunda da idare edebiliyorsanız siz bilirsiniz. Ciddi anlamda dert olmasa zaten devam ederdiniz diye düşündüm. O sebeple de ayrılın dedim.
Yani ailem öder her türlü ama sorumsuz gibi olmak istemiyorum.Zaten arabamın büyük kısmını babam verdi. Ben evlenirken onu almayacağımı söyledim (evde kardeşlerim var). o da koyduğunu sana geri vereyim dedi. Babam çok adaletli bir adamdır.
Benim nişanlım mobilya işinin içinde de olduğu için hepsini o halledecek. Yani ev mobilyasında sorun olmayacak gibi duruyor. Siz galiba çalışmıyorsunuz . Ne güzel ailelerimiz var bize destekler. Her şey gönlümüzce olsun inşallah
:KK200:
Çalışmanın maddiyatla hiç bir alakası yok benim için. Sadece para için çalışılsaydı bütün zenginler köşesine çekilmişti. Her ne kadar eğlenceye imkanın bile olsa (arkadaşların da çalışmasa vs )sonsuz olan eğlence bir süre sonra değerini kaybediyor. İş bir şeyle uğraşmak yaratmak kazanmak fikirlerini ileri sürmek, olmadı sıkıcı bir işse bile onu tamamlamak ve bir amaç bence çok önemli.

İnsanlarla uğraşmayı sevmiyor musun?O da güzel Bu 4 ay boyunca onların fikirlerini değiştirmeye ve arkadaşlık kurmaya çalış ,olmadı hadlerini bildir ve mücadele et😂

Sonra da başka bir iş bak. Çalışma hayatını toptan niye bırakasın? Ha diğer işi bulana kadar dene, biraz işi bırakıp eğlenceli geçiyorsa ve araç olarak da bir amaç aramıyorsan veya bulursan ne güzel.

Ama üç beş kadından dolayı da çalışma hayatını toptan bırakmak zayıf ve küçük düşürücü olur.
Hahaha:D Fikirlerini değiştirmek atom parçalamaktan zor inanın. Öğlen yemeğinde bile hala bir dedikodular bişeyler:D
O kadar da yoğun çalışıyorlar anlamıyorum neyin kafası bu?
Gider ayak çirkefleşmekte istemiyorum. Ama resmen zorluyorlar.
Haklısın 4 ay daha ya sabır çekeceğim:D
 
Merhabalar canım kk kadınları :KK200:
Son zamanlarda çalışmaktan resmen nefret eder oldum. Her sabah işe gelirken öfff yine mi sabah oldu diye uyanıyorum...
iş yerimiz kurumsal bir firma değil. Tahmin edersiniz ki bunun da en büyük etkisi çalışan ilişkilerinde oluyor. Kimse kimseye bir şey öğretmek istemiyor ve sürekli açık kolluyorlar. Hele iş yerinde bir kadın grubu var cidden düşman başına denilecek cinsten. İşleri güçleri birilerini karalamak ve açık aramak. Allahtan aynı departmanda değiliz. İşe arabamla gelmemi bile sorun edecek cinsten kadınlar... Madem durumun var neden çalışıyorsun? Neden babanın yanında çalışmıyorsun? vs gibi saçma sapan yorumları ve bitmeyen soruları olan kadınlar.
Ben her gün böyle mutsuz işe gelince babam bırak işi çalışma ben sana maaşını veririm. Bu kadar zorlanarak işe gitmen yersiz diyor.
Ama bu seferde babama yük olmak istemiyorum. Çalışma hayatına da alıştım , evde ne yaparım bilemiyorum. Kurslara yazılırım diyorum ama kendimi biliyorum ondan da sıkılırım. Ama bu şekilde de nasıl devam edeceğim bilmiyorum.
Diğer bir yandan da nişanlım da çalışma borçlarını hallederiz diyor. Sağ olsun ama ben kimseye güvenerek borç yapmadım ki.(Borç dediğim kredi kartlarım). Zaten ağustos gibi iş yerimden ayrılmayı planlıyorum. Sebebi ise evlenince zaten iş yerim ve evim arası çok uzak olacak. Yani sadece benzinime gidecek maaşım.Ve nişanlımda pek çalışmamı istemiyor , aynı şekilde ailemde. Hemde zaman çoğu borcum bitmiş olacak.Yani 4 ay daha bu şekilde idare etmeli miyim? Yoksa pes mi edeyim?
Gerçekten hemcinslerim yüzünden huzurum kalmadı.
Siz olsanız ne yaparsınız?

Not: Bunu yazmayı unutmuşum. Evleneceğim zaman nişanlım bütün eşyaları alacak. Bende ufak tefek şeyleri almak istiyorum.Babam sağ olsun bunun içinde hesabıma para atacağını söyledi. Yani çeyiz derdim falan da yok.
Sakın ayrılmayın işinizden.maasiniz benzin parasına gitse bile sigortaniz yatar.baskasinin maasiniz kadar verdiği para da mutlu etmez evde sıkılmaya başladığınızda kendimden biliyorum.sakin...
 
Back
X