Size uzun uzun yazmak istedim..
Evde duramam zaten.Hiç ev kadını olabilecek birisi değilim. Ama kendime iş açma fikri aklıma çok yatıyor.
Eşim azospermi ve doğal olarak tüp bebek şansımız bile yok şu anda
Benim de aynen bu sebepten olmuyordu. Ama bildiğim kadarıyla tıkalı ise onu açabiliyorlar. Hatta eğer sadece azospermi varsa bunu da tedavi ediyorlar. Bahçeciye gittiniz mi? Orada tıpkı bu sebeple yıllarca hamile kalamayan bir kadının hamile kaldığını görmüştüm.Eşim azospermi ve doğal olarak tüp bebek şansımız bile yok şu anda
Ben de burdaki hemcinslerimi sevdiğim için elimden geldiğince gerçekçi yorumlar yapmaya çalışıyorumAy yine sizden çok sert bir yorum geldiSeviyorum sizin yorumlarınızı ve hayata bakışınızı. Evlendikten sonra nişanlım asla istemez benim bir yerde çalışmamı ama bana sürekli sana kendine ait iş açalım deyip duruyor. Bu bana çok mantıklı geliyor. Yine işime paralel bir iş açmayı düşünüyoruz. O açmak istemese bile ben kendim istiyorum. Piyasa şartları malumunuz çok kötü. iş bulmadan işten çıkmam elbette ama biz balayı için 1 aylık bir program yaptık bile. Yani evlendikten sonraya kaldı çalışma işim. Ağustosta da zaten ailemle 20 gün kadar bir tatil yapacağım...
Kredi kartı meselesine gelince ne nişanlıma ne babama ödetmeyeceğim sanırım. 4 ay da o borcumu bitireceğim.
Mesela şu anda nişanlının çalışmanı istememesi olayına fena şekilde kafayı taktım 
Sen başından kötü bi evlilik geçmiş birisin, dünyanın binbir türlü hali olduğunu ve erkeklere bu kadar kendi hayatınla ilgili söz hakkı tanımaman gerektiğini çoktan öğrenmiş olmalısın o yüzden bu cümleyi senin kurmuş olmanı da ekstra yadırgadım açıkçası. Tabiki babaların eşlerinin güzel imkanlara sahip olması harika bişey (bu arada benim babamın elektronik fabrikası var ve gayet iyi durumu var) ama ben mesela 17 yaşımdan beri çalışıyorum (okurken de çalıştım), yani çalışmanın üretmenin sadece maddiyatla alakası yok bana göre.. Kendi işini açıp yürütebileceksen tabiki en güzeli ama olmazsa da sürekli evde oturmak gibi bi hata lütfen yapma. Güzel planlar gezmeler tozmalar tabiki tabiki yapacaksın, işini beğenmiyosan mutsuzsan tabiki ayrılacaksın, kendine en uygun işi yine kendin bulmalı ya da kurmalısın (destek-fikir tabiki alırsın orası ayrı konu). Kredi kartını da babana ödetsen de olur o senin baban. Ama sen önce her imkanı zorlamalı kendi meselelerini kendin çözmeye çalışmalı yetmediği yerde destek almalısın bana göre yani demem o ki önce kendine güvenmelisin her konuda.. ve hayatını kendine güvenini yitireceğin sürekli başkalarının desteğiyle (baban kocan dahi olsa) yaşamak zorunda kalıcağın bi hale çevirmemelisin.. Unutma hayatın önce senin hayatın 
Ne güzel yazmışsın. Kesinlikle iyi biliyorum dünyanın ne kadar çok hali olduğunu. Aslında ben hiç evde durabilen bir tipte olmadım. Her zaman elimden geldiğince çalışmaya çalıştım. Ama son 1 aydır gerçekten çok nefret ettim. Nişanlımın ve babamın durumu evet iyi ama ben kimseden bir şey isteyemiyorum. Hani bana şunu al bunu al asla demem.Ben de burdaki hemcinslerimi sevdiğim için elimden geldiğince gerçekçi yorumlar yapmaya çalışıyorum
Sen bu işinden nefret etmişsin tabi olabilir istemediğin yerde de durmak zorunda değilsin.. Benim hoşuma gitmeyen "nişanlım da başka yerde çalışmamı istemiyor" cümlesi oldu açıkçası, bu cümleyi kurma hakkını ona tanıma yoksa sonra gerçekten çok pişman olursun.. Sen istediğini yap iş kur, evden çalış, hatta hiç paraya ihtiyacın yoksa hayır kurumu aç kendine insanlara falan yardım et.. yani yeterki üret bişeyler yap.. İş hayatının içinde olmak insana içindeyken çok da farketmediğimiz o kadar çok şey katıyo ki aslında herşeyden önemlisi hayatta bi hedefimiz amacımız oluyo ki bizim için hayırsız olduğunu düşündüğümüz insanları hayatımızın merkezine koymuyoruz, bağımlılık haline getirip çaresizleşmiyoruz falan, çünkü biz olduğumuzu biliyoruz, hayatta başka işlere yaradığımızı hissediyoruz, birilerinin bize ihtiyacı olduğunu hissediyoruz ve bu bizi katbekat güçlü yapıyo.. Bu gücü elinden bırakma.. Herşey gönlünce olsun
Teşekkür ederim.Söylediklerinin hepsi kulağa küpe olacak cinsten. Çok haklısınSen bu işinden nefret etmişsin tabi olabilir istemediğin yerde de durmak zorunda değilsin.. Benim hoşuma gitmeyen "nişanlım da başka yerde çalışmamı istemiyor" cümlesi oldu açıkçası, bu cümleyi kurma hakkını ona tanıma yoksa sonra gerçekten çok pişman olursun.. Sen istediğini yap iş kur, evden çalış, hatta hiç paraya ihtiyacın yoksa hayır kurumu aç kendine insanlara falan yardım et.. yani yeterki üret bişeyler yap.. İş hayatının içinde olmak insana içindeyken çok da farketmediğimiz o kadar çok şey katıyo ki aslında herşeyden önemlisi hayatta bi hedefimiz amacımız oluyo ki bizim için hayırsız olduğunu düşündüğümüz insanları hayatımızın merkezine koymuyoruz, bağımlılık haline getirip çaresizleşmiyoruz falan, çünkü biz olduğumuzu biliyoruz, hayatta başka işlere yaradığımızı hissediyoruz, birilerinin bize ihtiyacı olduğunu hissediyoruz ve bu bizi katbekat güçlü yapıyo.. Bu gücü elinden bırakma.. Herşey gönlünce olsun
İş bulmak da zor iş kurmak da...Allah yolunuzu açık etsin
Şu anda tedavi görüyoruz zaten ama nedense benim içimde hep bi umutsuzluk var ya tedavi işe yaramazsa ya ben hiç anne olamazsam diye bir sorular yiyip bitiriyor beni.
Kader arkadaşım diyorum şimdi her ne kadar bir oglum olsa da ben de uzun tedavi süreçlerinden geçtim.rahat rahat tedavilere gidebilmek için o psikolojinin cokmusluguyle işimi bıraktım.5 aşılama 2 tüp bebek sonrasında oğlum 19 aylık hamdolsun ..ama işten cikali 4,5 yıl oldu.13 aydır iş arıyorum bulamiyorum.sakin işten çıkmayın yavrunuz olsa da.allah tez zamanda hayırlı sağlıklı evlat nasip etsin.
Ben de ben de
Kajmery34
ben de böyle düşünüyorum kuzum, bende normalde işi bırakma derdim ama şu an gereksiz strese sokuyor orası seni, ki gelişimine de katkısı yok anladığım kadarıyla.
