İstisnalar elbette vardır. Ama benim fikrim bu ne yazık ki.. Kimsenin kendi çocuğu gibi bakmayacağını ısrarla söylüyorum. Bunun örneklerini de söyledim. Belki de gördüklerim beni sonuca itti. Çocuk gelişim uzmanı diye alınan bakıcı bayanın kameralarla dolu evde kör noktaları bulup uyumayan küçücük bebeğin mamasına uyku damlası damlatması ve arkadaşım olan annesinin yıllar geçmiş olsa bile o vicdan azabından kurtulamaması, Yine bir tanıdığın çocuk uyusun diye gazı açıp çocuğa hafif koklatması ve yazarken bile içimi cız ettiren bi sürü şey.. Hangimiz evladımızın incinmesini isteriz, düşüncesi bile canımızı yakar.. Ama bu kadın çalışmak zorunda ve bu işi para için yapıyor. o noktada ne yapabilir ne yapamaz kestiremiyosun işte.
Siz şanslısınız demek ki, ne güzel ki hala güvenebiliyorsunuz demek ki içiniz rahat ... Ama benim şahit olduğum şeyler var ve bakıcı konusuna dair beslediğim düşüncem bu yüzden değişmeyecek korkarım.