merhabalar,
ben 2 sene once unıversıteden mezun oldum.grafık tasarım okudum..meslegım cok guzel aslında ama bı kac yerde calısmayı denesem de yapamadım..o calısma sevkı bende yok,hırslı bı ınsanda degılımdır..allaha sukur calısmamı gerektırecek bır durumumda yok maddı acıdan..aılem de cok fazla baskı kurmuyor ustumde bu konuda bende calısma olayını rafa kaldırdım yaklasık ıkı senedır..arada gaza gelıyorum ama yıne vazgecıyorum..annem kucuklugumden berı kendı ayaklarımın ustunde durmam gerektıgını,koca elıne bakmamam gerektıgı konusunda benı hep uyarırdı,nasıhat verırdı..kendısıde calısmadıgı ıcın zoruna gıdermıs babamın ona para bırakması vs..arkadaslarım arasında da konusurken arkadaslarımda hep aynı seyı soyluyor,bana para mı bırakıcak,onun parasıyla mı alısverıs yapıcam vs gıbı..bende e tabııkı para bırakıcak,tabııkıde onun parasıyla alısverıs yapıcam ortak bır hayatı paylasıyoruz sonucta bundan gocunmam dıyorum yanı benım mantıgım bu sekılde..alısverıs yapmayı herkes gıbı bende severım,erkek arkdasımla kısmetse evlenıcz,arada sorar sunu ne kadra aldın dıye solerım bende bazen aa pahalıymıs der mesela..aramızda da suanda asla para muhabbetı gecmez gun gelır ben oderım gun gelır o oder,para muhabbetı yapan bır cocuk degıl..arada,evlendıgımızde bu kadar para harcamıycaksın dı mı,der mesela bende yok cnm ayagımı yorganıma gore uzatırım mrk etme derım...
bır de ben evde olmayı,evde oturmayı vs sevıyorum..calısan bayanlar lutfen ustlerıne alınmasın bu sadece benım dusuncem..evlendık ve ben calısıyorum dıyelım ben ve kocam sbh ıse gıdıcez aksam gelıcez 7de 8de snr yemek yıcez vs saat olcak 9,ben uyumayı seven bırıyım,yatıcam saat 10 da..ne paylastık?2 saat..bı pazar gunlerımız olucak onda da yorgun oldugumuz ıcın evde gecırıcez..
bıraz da bu sebeple calısmayı dusunmuyorum..evlendıgımde evımın kadını olmak ıstıyorum..ama dedıgım gıbı onun parasıyla alısverıs yapmak,kuafore gıtmek vs bunlar sızlere batıyor mu mesela?calısmadıgınız ıcın pısmanlık duydugunuz zamanlar oluyor mu?veya aldıgınız bır seyın fıyatını soruyor mu mesela veya gucunuze gıdıyor mu bu durum?keske calıssaydım dedıgınız oluyor mu?
canım ben evli olarak 2,5 yıl çalıştım
şimdi bebeğim dolayısıylada 2 yıldır evdeyim
hiç öyle kötü bir durum değil,dahada evde sıkılırsın ne yapacaksın bütün gün evdem
tabi hemen bebek yapmayı düşünmezsen,şöyle düşün
sende ev hanımlarıyla arkadaşlık edeceksin,dedikodu,yeme içme partileri,şişmanlarsın valla:))))
ama çalışırsan eline kendi paran geçecek,istediğin gibi harcarsın
şahsen ben evde boş otursam kendime güvenimde azalır
tabi bunlar benim düşüncelerim
çalışmayıda sevmiyorsan,evde olan,çalışmayan çok hanım var
sende onlara katılırsın
mutluluklar
Ev hanımlığı zor, hele ki çalışmaya alışmış kişiler için daha da zor, günler konu komşu gezmeleri dedikodu yapmalar bana göre değildir, ama evde olduğum 5 yıl içinde sosyallikten uzaklaştığımı hissediyorum, bazen sıkılıp k.validemin ev gezmelerine iştirak ettiğim oldu ama yok bunalıyordum, konuştuğum dil farklıydı sanki, güncel olaylar siyaset mi imkansızdı bunları konuşmak, arkadaşlık edebileceğim insanlar da okuyup meslek kazanmış zaten çalışıyorlar, eski arkadaşlarınızla görüşmeleriniz de zamanla azalıp hiç görüşmemeye başlıyorsunuz, yani bilemiyorum kendi adıma 5 yıldır bunaldım ben evde, üstelik niye okudum, o kadar çalışma boşamıydı diye de düşünüyor insan...
ben varım ya polyannam sen benle sohbet et :1hug:
valla dedikodu deyince ofis ortamlarını tek geçerim. Türkiyesinde de, Amerikasında da bu böyle. 5 sene evde oturdum ama kimseyle dedikodu yapmadım valla. kafamçokkarıştı...
neyse, çalışan arkadaşlar; çoğumuzun annesinin ev hanımı olduğunu göz önüne alırsak, lütfen ev hanımlarını aşşağılamayın. her ev hanımı boş gezen, yan gelip yatan, laklak yapan ve potansiyel şişman değildir, insaf... :umursamaz:
güzel yorumlarınız için çok teşekkür ederim kızlar..
gercekten sudan çıkmış balık gibiyimbu durum daha da çok kafamı karıştırıyor..is arıyorum,home office düşünüyorum,tekrar üniversiteye gitmeyi düşünüyorum,yemek kurslarına yazılmayı düşünüyorum,online üniversite (nasıl daha öğrenmedim) düşünüyorum.....düşünüyorum da düşünüyorum..bı seyler yapmak istiyorum ama yapmamakta istiyorum..o kadar karisigim ki..evde monoton bı hayat bazen çok bunaltiyor,gittim haftanın 5 gunü spora yazıldım,özellikle sabah saatlerini sectim hani birazda olsa hayatım düzene girsin,aksam vakitli yatiyim. sabah vakitli kalkiyim diye..ama su soğuk havalarda spor için bile yataktan çıkmak işkence gibi geliyor
sigortamı yatırıyor babam en azından..ılerde esimle ayrılırsam ve çalışmıyor olursam herhalde annem gibi olur diye düşünüyorum..anneme dedem arka çıkıyor maddi manevi..yani isin o kısmı aslında en çok düşünmem üstünde durmam gereken bir konu ama nedense ben hep es geciyorum..
lütfen beni yanlış anlamayın,sadece beni anlayabilmeniz için söylüyorum; ailem aylık verir bana,kkartlarini babam öder..benim aldığım aylığı izmir de grafiker olarak anca 5-6 ay belki de 1 sene çalıştıktan sonra verirler..şimdi onu da düşünüyorum..Allahıma şükürler olsun ki maddi olarak calışma zorunluluğum yok..tabiikide bu bir sebep değil..Donald Trump in kızı bile çalışıyor :))) kaldı ki bizde ne Trumpiz ne koç ne de Sabancı:)) inanın bunların da farkındayım..inanın bunlarıda düşünüyorum..aldığım aylık evlendiğim zaman da verilecek bana..evlendiğimde Köse'ye atabileceğim,ihtiyaclarımı karsilayabilecegim bir gelirim zaten olucak..bu yüzden iste bı tarafım sürekli evde otur diyor..ama diğer yanımda boş bir hayat geçip gidiyor diyor..hiç bir şey üretmeden..
is yok zaten,home office için çok iyi reklam yapmam lazım,tekrar üniversite tekrar masraf demek ailemden bunu istemeye hakkım olduğunu düşünmüyorum,yemek kursları deseniz izmir bu acıdan resmen koy! online üniversite desek mantığını bı türlü kavrayamadim nasıl bı şey çözemedim..ooof walla kafam allak bullak..
ya bu kadar olur, kendi yazdıklarımı okuyor gibiyim.
ben de üniversiteden mezun olalı 1 yıl oldu.
çalışma gibi hiç bir kaygım yok. çok şükür benim de ailemin durumu iyi.
buna benzer bi başlık açmıştım yakın zamanda.
ya düşündüm de, çalışmasak, bütün hayatı evde istediğimiz gibi geçirsek, asla mutlu olamayız. çalışmak insanı büyük bir sorumluluğa sürülüyo. sorumluluk, gerilimdir. gerilirsek mutsuz oluruz. ama sorumluluklarımızı yerine getirince mutlu oluruz.
mutluluk için sıkıntı da gerekli. sıkıntısız yaşam, en sıkıntılı yaşamdır aslında.
ben hiç mutlu ev hanımı görmedim. ama stresli de olsa çalışıp mutlu olan insanlar çok var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?