Bende şu anda çalışmak taraftarıyım.3.5 sene özel bir şirkette çalıştım bekarken evendikten sonra da üniversite bünyesinde çalıştım birkaç ay önce ayrıldım. Açıköğretim okuyorum 3. sınıftayım bu arada bebekte yapacağım ve okul bitene kadar bebeğimi büyüteceğim ve sonra yine iş hayatına başlayacağım. Eşimin durumu kötü değil ev kendimizin ama herşey böyle sürecek diye bir kaide yok. Yarın birgün eşimden ayrolmayacağım ne malum yada eşimin başına birşey gelse kim ekmek getirecek bana kayınpederlerimin eline mi bakayım aileme dönp onlara mı el açayım belli bir yaştan sonra iş bulmak hem zor hemde körelmiş oluyorsun. Benim annem 15 yıl evlilikten sonra boşandı ve hiç çalışma hayatı yoktu 2 çocukla kaldı ortada çok zor şartlarda çalıştı bize baktı ben aynı hataya düşemem. Kaldı ki sosyal, aktif, kendine güveni olan, kendi ekonomik güvencesini elinde tutan birşey almak istediği zaman gönül rahatlığıyla kendi parasıyla alabilen biri olmak isterim. Kenara koyacağım üç beş kuruşunda benim param olmasını isterim.. Hem çocuklarıma örnek olurum diye düşünüyorum. Ama bir yandan da bebeğimi nasıl bırakırım bakıcı parası felan derken benim paramda kaynar giderse bakıcıya para vereceğime kendim bakarım da dediğim zaman oluyor belki bebeğime kıyamam ama o hep bebek kalmayacakki büyüyecek kendi hayatı olacak arkadaşları olacak ve bizi görmeyecek bile..Yaşlandığımda geriye baktığımda ne yapmşım ne başarmışım bu hayatta demek istemiyorum
Hımmm bende nacizane fikrimi yazayım 8 ay oldu evleneli. evlenip Marmarise gelin geldim işde bulamadım bu süre zarfında. Geldiğim yerde çalışıyordum bu arada. Üniversite mezunuyum.
Bence her iki durumda kendice artıları ve eksileri vardır. her çalışan sosyal, toplum içinde kendini ifade eden,kendini geliştirmiş olamayacağı gibi , her evde oturanda bilgisiz,cahil, kadın programları izleyen:) bu tarz bir kadın değildir. Şahsen ben iş bulamayınca güzellik uzmanlığı kursuna yazıldım oraya gidiyorum,eşimle tango kursuna gidiyoruz, bolll bolll kitap okuyor Marmarisi fet ediyoruz. Şimdi bir çok çalışan ve kendine vakit ayıramayan,bırakın kitap okumaya gazete okumaya vakit bulamayan arkadaşlarımla kıyaslanınca kim daha kültürlü? Şu an için tek keşkem kendi paramla eşime hediye almak isterdim. Haa o senin benim param yok diyor, bunu kanıtlamak içinde maaşımızdan kalanı ikiye bölüp yarısını bana veriyor, herkes kendi payıyla ne yapmak isterse onu yapıyor. Ama yinede ev ekonomisine katkıda bulunmak isterdim. Ama yinede dediğim gibi eşimin geleceği saatte süslenip güzel bir sofra hazırlayıp onu güler yüzle karşılamakdan da keyif almıyor değilim:)
merhabalar,
ben 2 sene once unıversıteden mezun oldum.grafık tasarım okudum..meslegım cok guzel aslında ama bı kac yerde calısmayı denesem de yapamadım..o calısma sevkı bende yok,hırslı bı ınsanda degılımdır..allaha sukur calısmamı gerektırecek bır durumumda yok maddı acıdan..aılem de cok fazla baskı kurmuyor ustumde bu konuda bende calısma olayını rafa kaldırdım yaklasık ıkı senedır..arada gaza gelıyorum ama yıne vazgecıyorum..annem kucuklugumden berı kendı ayaklarımın ustunde durmam gerektıgını,koca elıne bakmamam gerektıgı konusunda benı hep uyarırdı,nasıhat verırdı..kendısıde calısmadıgı ıcın zoruna gıdermıs babamın ona para bırakması vs..arkadaslarım arasında da konusurken arkadaslarımda hep aynı seyı soyluyor,bana para mı bırakıcak,onun parasıyla mı alısverıs yapıcam vs gıbı..bende e tabııkı para bırakıcak,tabııkıde onun parasıyla alısverıs yapıcam ortak bır hayatı paylasıyoruz sonucta bundan gocunmam dıyorum yanı benım mantıgım bu sekılde..alısverıs yapmayı herkes gıbı bende severım,erkek arkdasımla kısmetse evlenıcz,arada sorar sunu ne kadra aldın dıye solerım bende bazen aa pahalıymıs der mesela..aramızda da suanda asla para muhabbetı gecmez gun gelır ben oderım gun gelır o oder,para muhabbetı yapan bır cocuk degıl..arada,evlendıgımızde bu kadar para harcamıycaksın dı mı,der mesela bende yok cnm ayagımı yorganıma gore uzatırım mrk etme derım...
bır de ben evde olmayı,evde oturmayı vs sevıyorum..calısan bayanlar lutfen ustlerıne alınmasın bu sadece benım dusuncem..evlendık ve ben calısıyorum dıyelım ben ve kocam sbh ıse gıdıcez aksam gelıcez 7de 8de snr yemek yıcez vs saat olcak 9,ben uyumayı seven bırıyım,yatıcam saat 10 da..ne paylastık?2 saat..bı pazar gunlerımız olucak onda da yorgun oldugumuz ıcın evde gecırıcez..
bıraz da bu sebeple calısmayı dusunmuyorum..evlendıgımde evımın kadını olmak ıstıyorum..ama dedıgım gıbı onun parasıyla alısverıs yapmak,kuafore gıtmek vs bunlar sızlere batıyor mu mesela?calısmadıgınız ıcın pısmanlık duydugunuz zamanlar oluyor mu?veya aldıgınız bır seyın fıyatını soruyor mu mesela veya gucunuze gıdıyor mu bu durum?keske calıssaydım dedıgınız oluyor mu?
merhabalar,
ben 2 sene once unıversıteden mezun oldum.grafık tasarım okudum..meslegım cok guzel aslında ama bı kac yerde calısmayı denesem de yapamadım..o calısma sevkı bende yok,hırslı bı ınsanda degılımdır..allaha sukur calısmamı gerektırecek bır durumumda yok maddı acıdan..aılem de cok fazla baskı kurmuyor ustumde bu konuda bende calısma olayını rafa kaldırdım yaklasık ıkı senedır..arada gaza gelıyorum ama yıne vazgecıyorum..annem kucuklugumden berı kendı ayaklarımın ustunde durmam gerektıgını,koca elıne bakmamam gerektıgı konusunda benı hep uyarırdı,nasıhat verırdı..kendısıde calısmadıgı ıcın zoruna gıdermıs babamın ona para bırakması vs..arkadaslarım arasında da konusurken arkadaslarımda hep aynı seyı soyluyor,bana para mı bırakıcak,onun parasıyla mı alısverıs yapıcam vs gıbı..bende e tabııkı para bırakıcak,tabııkıde onun parasıyla alısverıs yapıcam ortak bır hayatı paylasıyoruz sonucta bundan gocunmam dıyorum yanı benım mantıgım bu sekılde..alısverıs yapmayı herkes gıbı bende severım,erkek arkdasımla kısmetse evlenıcz,arada sorar sunu ne kadra aldın dıye solerım bende bazen aa pahalıymıs der mesela..aramızda da suanda asla para muhabbetı gecmez gun gelır ben oderım gun gelır o oder,para muhabbetı yapan bır cocuk degıl..arada,evlendıgımızde bu kadar para harcamıycaksın dı mı,der mesela bende yok cnm ayagımı yorganıma gore uzatırım mrk etme derım...
bır de ben evde olmayı,evde oturmayı vs sevıyorum..calısan bayanlar lutfen ustlerıne alınmasın bu sadece benım dusuncem..evlendık ve ben calısıyorum dıyelım ben ve kocam sbh ıse gıdıcez aksam gelıcez 7de 8de snr yemek yıcez vs saat olcak 9,ben uyumayı seven bırıyım,yatıcam saat 10 da..ne paylastık?2 saat..bı pazar gunlerımız olucak onda da yorgun oldugumuz ıcın evde gecırıcez..
bıraz da bu sebeple calısmayı dusunmuyorum..evlendıgımde evımın kadını olmak ıstıyorum..ama dedıgım gıbı onun parasıyla alısverıs yapmak,kuafore gıtmek vs bunlar sızlere batıyor mu mesela?calısmadıgınız ıcın pısmanlık duydugunuz zamanlar oluyor mu?veya aldıgınız bır seyın fıyatını soruyor mu mesela veya gucunuze gıdıyor mu bu durum?keske calıssaydım dedıgınız oluyor mu?
BEN HİÇ ÇALIŞMADIM MESELA EŞİM CİMRİDİR.HERŞEYİN HESABINI SORARmafoldumbenKIYMETİM YOK YANİ ÇALIŞSAMDA OLMAZ GENE KIYMET BİLMEZ KAYINVALİDEMDE ÇALIŞTI YILLARCA HİÇBİ KIYMETİ YOK DAHA 1 KERE MAAŞINI ÇEKMEMİŞ.NE KADAR MAAŞI VAR BİLMEZ ÖYLE AİLEDE YETİŞTİĞİ İÇİN EŞİMDE MALESEF BÖYLE O YÜZDEN DEDİM NE KENDİMİ YIPRATICAM YORULDUĞUM YANIMA KAR OTURURUM EVDE.ZATEN Bİ TARTIŞMA SIRASINDA DEMİŞTİ ÇALIŞSAN BİLE SÖZ SAHİBİ OLMA HAKKIN YOK senağlama
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?