:))) haklısın canım bazen inata bındırdıgımde oluyoor,amannn ne calıscam baksın gibilerineyuh yaa ay sinir oldum ne demek oğlumuza masraf oluyorsun tabi olacaksın ,evlendirmeselermiş masraf olacaksan..yok böyle bir cümle yaa ..!! söyletme millete lafını koy ortaya ..bu ne rezillik yaa oğluma masraf bizede masraff ,sanki ekonomik açıdan fazla elektirik yada su tüketen bir makineden bahsediyorlar..aman bunun masrafı çok almasaydık gibisinden..sırf onalra inat çalışma bence,otur evinde çatır çatır ye paranı masraf oll :teytey:
evlenecegın kısıyı calısmana birsey demıyorsa bile esının ailesi senı sık bogaz edebılır '' benım gibi'' .
1yıllık evlıyım çalımıyorum..evlenmeden önce satış temsilcisiydim liseye giderken oda.
ünive baslayalı hiç çalışmadım suan 4.sınıftayım bitecek insallah..
neysde eşimle asla para muhabbeti yapmıyoruz ,ama ben param olmayınca çekındıgım için cüzdanıma 2kredi kartı koydu birisi taksit diğeri nakit para cekmek için.. maasınında yarısını benım kartlarıma yatırır..limitim 1500 oyle soliiim.. bigunden bigune niye çok harcama yapıyosun veya evde oturup duruyosunda calısmıyosun demedi saolsun ama ailesi burnumdan geldi!!! eşim ailesine karışmayın benım eşımın calısmasını istemıyorum demesine ragmen.. sürekli olarak ''benim oğlumun parasını yiyorsun,oğlumuza masraf oluyorsun,oğlumuza masraf olan bıza masraf olur demektir'' diyorlar(((
bende sırf esımın ailesi istiyor diye iş aradım buldum bi kaç tane(deterjan fab,- avmde satıs temsilcisi,-kasiyerlık) ama eşim kabul etmedi buseferde.. hepsine bi bahane buldu.. eşim bana ''illakı calısacaksın madem devlet memuru ol'' ddi. bu zamanda oda cok zor..bolumum maliye.kpss desen cılkı çıktı.
şuan evdeyım vaktımı gecırmek için ebru kursuna yazıldım,ingilizce ve osmanlıca kurslarınada yazıldım.. onlara gidiyorum sımdı..
dediğim gibi sevgilin bu konuda toleranslı olabılır ama ya ailesi?? onların sana karsı olan baskılarına da ''keyfim istedi çalışmıyorum'' diyebilecekmisin..
sımdı esımın ailesi okulumu bıtırmemı dört gözle bekliyor :) kımısı sımdıden kpssye hazırlan diyor.. hak verıyorum vermıyo değilim ama bu kadarda sıkbogaz edılmezkı canım..sankı onume kırmızı halı serdilerde ben gitmiyorum işe AAA.. benıde sınırlendırıyorlar.
ben üniversitede okurken bile çalıştım.ilk defa hazirandan beri işsizim.kendim istifa ettim,çok yoruluyodum.işten ancak 9da 10da dönebiliyodum.bazen gömleğimle pantalonumla yatağa girdiğim bile oluyodu.annem hem üzülüyodu halim,hemde her zaman söyledği gibi 'sen üniversite mezunusun,tabiki çalışacaksın' diyodu.ne için?en fazla yol parasıyla beraber 780-800 lira kazanabilmek için.tak dedi en sonunda insanlarla uğraşmaktan,40 kişden emir almaktan.hazirandan bu yana hiç sıkılacağım dakikam olmadı evlenicem diye.evlilikle ilgili işler olmasa bile annemlerin evindeyken ya kitap okurum,ya çıkar süslenir püslenir gezer tozarım,her akşamda yürüyüşe çıkardım.illa para gerekmiyo,ya da çok para gerekmiyo zamanı doldurmak için.
evlendim.eşimle evime yerleştim.hayatım gayet renkli.2 kişiyiz ama bu evin işi bitmiyo.ne ütüsü bitiyo ne çamaşırı şusu busu.ben olmasam nolur bu evin hali bilemiyorum.sonra eşim hergün farklı bi yemek bekliyo benden.çalışsaydım asla yapamazdım,bırak hergün farklı bi yemek yapmayı,yemek yapacak zamanım olmazdı.
annem bi süre tırmaladı beni telefonlarda 'çalış kızım çalış' diye.ne için?700 lira için mi?biliyorum,bugün bi işe girsem durum asla farklı olmayacak.canımı çıkaracaklar,eve girdiğim saat belli olmayacak,eşimle kavgalar başlayacak,ev işleri her şey kalacak.'anne çocuk olunca napıcam?,' dedim.'baban huysuz biliyosun,ancak 1 hafta kalabilirim.' dedi.'evet anne,zaten çocuk doğuyo,1 hafta sonra 7 yaşına girip okula gitmeye başlıyo diil mi?' dedim.
üzgünüm.ortam berbat.benim idealimdeki işe henüz rastlayamadım.1000-1500 tlden aşağıda maaş almayı artık asla ve asla istemiyorum.o kadar okuduktan,emek harcadıktan sonra gururuma yediremiyorum bi kere.600-700 lira için evimi,düzenimi arkamda bırakıp kendimi deli gibi iş bekleyen,fırça atmak için bahane arayan patronların,yöneticilerin kölesi yapamam.
Bence gayet mantıklı düşünüyorsun....benim kızımda 1 yılık evli ve çalışmıyorBende şu anda çalışmak taraftarıyım.3.5 sene özel bir şirkette çalıştım bekarken evendikten sonra da üniversite bünyesinde çalıştım birkaç ay önce ayrıldım. Açıköğretim okuyorum 3. sınıftayım bu arada bebekte yapacağım ve okul bitene kadar bebeğimi büyüteceğim ve sonra yine iş hayatına başlayacağım. Eşimin durumu kötü değil ev kendimizin ama herşey böyle sürecek diye bir kaide yok. Yarın birgün eşimden ayrolmayacağım ne malum yada eşimin başına birşey gelse kim ekmek getirecek bana kayınpederlerimin eline mi bakayım aileme dönp onlara mı el açayım belli bir yaştan sonra iş bulmak hem zor hemde körelmiş oluyorsun. Benim annem 15 yıl evlilikten sonra boşandı ve hiç çalışma hayatı yoktu 2 çocukla kaldı ortada çok zor şartlarda çalıştı bize baktı ben aynı hataya düşemem. Kaldı ki sosyal, aktif, kendine güveni olan, kendi ekonomik güvencesini elinde tutan birşey almak istediği zaman gönül rahatlığıyla kendi parasıyla alabilen biri olmak isterim. Kenara koyacağım üç beş kuruşunda benim param olmasını isterim.. Hem çocuklarıma örnek olurum diye düşünüyorum. Ama bir yandan da bebeğimi nasıl bırakırım bakıcı parası felan derken benim paramda kaynar giderse bakıcıya para vereceğime kendim bakarım da dediğim zaman oluyor belki bebeğime kıyamam ama o hep bebek kalmayacakki büyüyecek kendi hayatı olacak arkadaşları olacak ve bizi görmeyecek bile..Yaşlandığımda geriye baktığımda ne yapmşım ne başarmışım bu hayatta demek istemiyorum
Bu durumda çok doğru düşünüyorsun gerçekten.Zaten maddi zorunluluk yoksa kadının çocuğuyla ve eşiyle rahat rahat ilgilenebilmesinden daha güzel birşey olamaz.Eşin ve sen doğru temeller üzerine bir evlilik kurmuşsunuz ve doğru düşünüyorsunuz.Toplum için çok güzel birşey bu.Eşin de iyi eğitim almış düzgün bir insan ve seni çok seviyorki ortamı hazırlamış .Çok seviniyorum böyle çiftlere.Allah mutluluğunuz daim etsin inş.
ev işlerini kim yaparsa yapsın evin sorumluluğu gene de bitmiyor, sürekli bizimle yaşayan bir hizmetçi olması lazım..üstelik çocuklara bakmak sadece bakmak değil. onları yetiştirmek.. çünkü bir çocuğu eğiten, bir aileyi ve bir toplumu da eğitmiş demektir. aile çatırdarsa o toplum yıkılır gider.Bence gayet mantıklı düşünüyorsun....benim kızımda 1 yılık evli ve çalışmıyor(fakat ben bu duruma çok üzülüyorum...eşinin durumu iyi olduğu için spor salonu,gezmeler komşularıyla gidip gelmeler onu oyalıyor ama ben onun çalışmasını çok isterdim...Bu konuda sürekli iteleme çabalarım var ve sanıyorum şu günlerde 5 yıldızlı bir otelin satış müdür yardımcılığı pozisyonunda bir iş teklifi aldı:))inşallah değerlendirip kabul eder...Çünkü ne oldum değil ne olacağım demeli...Kocalarınız ne kadar zengin olursa olsun ayaklarınız yere bassın ve kendinizi köreltmeyin...Sizleri ev hanımı olmanız için okutmadık...ev işleri hiç bitmez ihtiyacınız olmasa da siz çalışın evinizi,ütünüzü,yemeğinizi de paranızla başka bir hanıma yaptırın bu işlere ihtiyacı olanlara da bu şekilde yardımcı olursunuz ben 46 yaşında hiç çalışmamış,eşinin durumu gayet iyi ve kendi üzerine mülkleri olan ayrıca sigortası ödenmiş emekli yani aslında şanslı bir ev hanımı olarak böyle düşünüyorum:26::26:
ev işlerini kim yaparsa yapsın evin sorumluluğu gene de bitmiyor, sürekli bizimle yaşayan bir hizmetçi olması lazım..üstelik çocuklara bakmak sadece bakmak değil. onları yetiştirmek.. çünkü bir çocuğu eğiten, bir aileyi ve bir toplumu da eğitmiş demektir. aile çatırdarsa o toplum yıkılır gider.
bir kadının öncelikli görevi ailesine sahip çıkmaktır. bu da kendini köreltmek değildir.
ben de üniversite mezunuyum ve insan sosyal faaliyetler ,kitaplar ,internet vs ile kendini geliştirebilir teknolojiye ayak uydurabilir. illa ki çalışmak gerekmiyor. ev hanımı olmayı küçümsemek çok yanlış. beni ailem kültürlü olayım diye okuttu. çalışmayınca boşuna mı okumuş oluyoruz. okumak öğrenmek bize verilen beyni kullanmak gerekli. maddi kaygılarla değil.
çok isteyenler yarım gün part time işlerde çalışabilir ,eğer yol, kıyafet masrafı, zaman ,yorgunluk sıkıntısı olmayacaksa.. ama değmez. benim eşim de çalışmamı istemiyor. çok zengin olmasak da aç değiliz açıkta değiliz. biraz daha fazla para için evimin huzurundan ödün veremem.
eşinden para istemeyi ayıp bulanları da hiç anlamıyorum. komplekslere girmeye gerek yok.
işte ben bu hayatı bir paragrafta özetleyen bu mükemmel sözleri ayakta alkışlıyorum.
siz de aynı benim kafadanmışsınız.annelerimizin bin yıllık mesleği olan ve dünyanın en zor en özveri isteyen ev hanımlığı mesleğini hiç kimse küçümseyemez.buna hakkı yoktur. "para kazansınlar diye okuttuk" diyenler hayatta her şeye para eksenli bakan öte tarafı düşünmeyen zavallılardır ancak.
annesi babası tarafından iyi yetişmeyen çocuklar internet bağımlısı,psikolojik sorunlu,kimseyi sevmeyen kişiler oluyorlar.
ev işlerini kim yaparsa yapsın evin sorumluluğu gene de bitmiyor, sürekli bizimle yaşayan bir hizmetçi olması lazım..üstelik çocuklara bakmak sadece bakmak değil. onları yetiştirmek.. çünkü bir çocuğu eğiten, bir aileyi ve bir toplumu da eğitmiş demektir. aile çatırdarsa o toplum yıkılır gider.
bir kadının öncelikli görevi ailesine sahip çıkmaktır. bu da kendini köreltmek değildir.
ben de üniversite mezunuyum ve insan sosyal faaliyetler ,kitaplar ,internet vs ile kendini geliştirebilir teknolojiye ayak uydurabilir. illa ki çalışmak gerekmiyor. ev hanımı olmayı küçümsemek çok yanlış. beni ailem kültürlü olayım diye okuttu. çalışmayınca boşuna mı okumuş oluyoruz. okumak öğrenmek bize verilen beyni kullanmak gerekli. maddi kaygılarla değil.
çok isteyenler yarım gün part time işlerde çalışabilir ,eğer yol, kıyafet masrafı, zaman ,yorgunluk sıkıntısı olmayacaksa.. ama değmez. benim eşim de çalışmamı istemiyor. çok zengin olmasak da aç değiliz açıkta değiliz. biraz daha fazla para için evimin huzurundan ödün veremem.
eşinden para istemeyi ayıp bulanları da hiç anlamıyorum. komplekslere girmeye gerek yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?