- 6 Aralık 2016
- 762
- 2.558
-
- Konu Sahibi incirzeytin
- #1
Bencede okb .Çok çokyazık size .Boşa ılac ıcmek ıstemıyorumda çok gereksız bır cumle.neden doktorlar gerejsız ılac verdınkı .Doktora gıdın acil bir sekıldeKızlar benim için büyük bir dert oldu artık bu hastalık. Sırf bu yüzden toplu taşımaya kulaklıksız binemiyorum, toplu yemek davetlerine genelde katılmıyorum. Yatıya kalmak en büyük korkularımdan, sessiz ortamda yemek yenir ya da biri horlar diye canım çıkıyor. Şimdi de buna çatal kaşığın yemek yerken doğal olarak tabağa vurma sesi eklendi. Bu arada bunları bir restoranda falan yaşamıyorum, sessiz ortamlarda rahatsız ediyor. Çatal kaşık sesi yeni eklendi, büyük ihtimalle sebebi insanların yemek yediğini bildiriyor beynime. Yemek yerken ağız kapalı bile olsa çıkan o ses midemi bulandırıyor. En ufak sese tahammülüm yok bundan nefret ediyorum artık. Sakız zaten görmek bile rahatsız ediyor. Bir de mesela otobüste gidiyorum, biri sakız çiğniyor hemen kulaklığı takıyorum, sesi kesmiş olmama rağmen o ağzının görüntüsünden dolayı bile tekme tokat dalasım geliyor bakmamaya çalışıyorum.
Hayatım boyunca böyle yaşayamam ki. Anneannemin dişi yok şu an, yeni yapılacak. Onunla asla aynı masaya oturmuyorum. Hem bir gün ben de yaşlanacağım hem de böyle hayat gitmez ki. Kızarıyorum, kalbim çok hızlı atmaya başlıyor.
Bu hastalığın tedavisi yok deniyor, bazıları OKB’ye girer, o yüzden ilaçla hafifler diyor. Hiç başına gelen var mı? Boşuna ilaç kullanmak istemiyorum açıkçası. Ama eğer tedavisi buysa 10 ilaç da kullanırım yani. Gerçi beynimden bu sesi nasıl atabilirim bilmiyorum. Bu hastalığı yenen, mücadele eden, etrafında olan var mı? Nasıl yöntemler izlediniz ya da izliyorsunuz?
Şimdiden Ramazan’da olacak geniş aile sofrası beni öyle geriyor ki. Acaba kulak tıkacı işe yarar mı? Başka nedenler için kullandıysanız, gerçekten sesi kesti mi mesela yemek masasına onu takıp otursam?
Umarım tıp buna da çare bulur
Ben de aynı dertten muzdaribim. Çaresini bulamadım. Sanki yıllar geçtikçe eskiye göre daha çok rahatsız olmaya başladım bazı şeylerden. Eskiden de böyleydim ama şimdi daha da tahammülsüzüm. Az önce eşimin horlamasına dayanamayıp yastığımı alıp salona geldim mesela. Zor gerçektenKızlar benim için büyük bir dert oldu artık bu hastalık. Sırf bu yüzden toplu taşımaya kulaklıksız binemiyorum, toplu yemek davetlerine genelde katılmıyorum. Yatıya kalmak en büyük korkularımdan, sessiz ortamda yemek yenir ya da biri horlar diye canım çıkıyor. Şimdi de buna çatal kaşığın yemek yerken doğal olarak tabağa vurma sesi eklendi. Bu arada bunları bir restoranda falan yaşamıyorum, sessiz ortamlarda rahatsız ediyor. Çatal kaşık sesi yeni eklendi, büyük ihtimalle sebebi insanların yemek yediğini bildiriyor beynime. Yemek yerken ağız kapalı bile olsa çıkan o ses midemi bulandırıyor. En ufak sese tahammülüm yok bundan nefret ediyorum artık. Sakız zaten görmek bile rahatsız ediyor. Bir de mesela otobüste gidiyorum, biri sakız çiğniyor hemen kulaklığı takıyorum, sesi kesmiş olmama rağmen o ağzının görüntüsünden dolayı bile tekme tokat dalasım geliyor bakmamaya çalışıyorum.
Hayatım boyunca böyle yaşayamam ki. Anneannemin dişi yok şu an, yeni yapılacak. Onunla asla aynı masaya oturmuyorum. Hem bir gün ben de yaşlanacağım hem de böyle hayat gitmez ki. Kızarıyorum, kalbim çok hızlı atmaya başlıyor.
Bu hastalığın tedavisi yok deniyor, bazıları OKB’ye girer, o yüzden ilaçla hafifler diyor. Hiç başına gelen var mı? Boşuna ilaç kullanmak istemiyorum açıkçası. Ama eğer tedavisi buysa 10 ilaç da kullanırım yani. Gerçi beynimden bu sesi nasıl atabilirim bilmiyorum. Bu hastalığı yenen, mücadele eden, etrafında olan var mı? Nasıl yöntemler izlediniz ya da izliyorsunuz?
Şimdiden Ramazan’da olacak geniş aile sofrası beni öyle geriyor ki. Acaba kulak tıkacı işe yarar mı? Başka nedenler için kullandıysanız, gerçekten sesi kesti mi mesela yemek masasına onu takıp otursam?
Umarım tıp buna da çare bulur
Hayır bazı doktorlar bu hastalığın OKB ye yönelik ilaçlarla çözülebileceğini savunurken, çoğu böyle bir şey olmadığını, bunun beynin hangi kısmından ve neden kaynaklandığını bile yeni bulduklarını ve ilaç tedavisi ya da başka bir tedaviyle çözülemeyeceğini savunuyor. Bazı hastaneler hafifletebileceğini söylese de asla geçiren bir şey yok çaresiz hastalık maalesef. O yüzden boşa ilaç içmek istemiyorum dedim. Evet hayat böyle gerçekten çok zor. Biri yemek yerse hemen odama gidip kulaklık takmaktan yoruldum.Bencede okb .Çok çokyazık size .Boşa ılac ıcmek ıstemıyorumda çok gereksız bır cumle.neden doktorlar gerejsız ılac verdınkı .Doktora gıdın acil bir sekıldeBoyle yasanmaz
Yani şöyle diyeyim ben daha 3-4 yaşındayken kardeşimin meme emme sesine kulak tıkamamla başlamış. Sonra bunlara bin tane şey eklendi. Kendimi bildim bileli bunla mücadele ediyorum ama artık dayanılmayacak hale geldi bir insan çatal bıçak sesine de gıcık olur mu?ne zaman başladı bu durum? kaç aydır/senedir var?
tam okb diyemem ama düşüncelerinizi kontrol edemeyip defalarca o sesleri düşünüp kafanızda canlandırıyorsunuz ve kısır döngüye giriyorsunuz...
bundan dolayı zihinsel telkin ve okb için kullanılan ilaçlar fayda edebilir diye düşünüyorum
Umarım benimki kadar ileri boyutta değildirBen de aynı dertten muzdaribim. Çaresini bulamadım. Sanki yıllar geçtikçe eskiye göre daha çok rahatsız olmaya başladım bazı şeylerden. Eskiden de böyleydim ama şimdi daha da tahammülsüzüm. Az önce eşimin horlamasına dayanamayıp yastığımı alıp salona geldim mesela. Zor gerçekten
hayır okb daha farklı olur, her takıntıya okb denilmemeli ancak sizdeki durumda bir nevi takıntı. yani odaklanmışsınız o sese,her durumda tetiktesiniz ya birisi ses çıkarırsa diye. bu da bir takıntı döngüsüne sokmuş sizi.Yani şöyle diyeyim ben daha 3-4 yaşındayken kardeşimin meme emme sesine kulak tıkamamla başlamış. Sonra bunlara bin tane şey eklendi. Kendimi bildim bileli bunla mücadele ediyorum ama artık dayanılmayacak hale geldi bir insan çatal bıçak sesine de gıcık olur mu?
Bir de şöyle bir şey var, bir şeyle uğraştığım ortamda onu unutabiliyorum (ağız şapırdatmayı değil ama ağız kapalıyken çıkan o sesleri), fakat yemek anında her an kafamı meşgul edemem ki. Çekirdek yenmesine de kalabalık ortamdayken kafam alıyor ama evde ailem televizyon izlerken çitlesin deli oluyorum. Kimsede asla tolere edemediğim ağız şapırdatma ve sakız sesi. Bilmiyorum OKB mi bu sizce?
Çatal kaşık sesi, saatin tik tak sesleri, sakız sesi, hatta sakız çiğneyen bir insanın sadece görüntüsü, bilgisayarın fan sesi, çay içen insanların höpürdetmesi..... liste böyle uzayıp gidiyor. Çözümü olduğuna inanmadığım için de bir yol denemedim. Rahatsız olduğum ortamdan uzaklaşıyorum. Diğerleri gibi umursamaz olmayı çok isterdimUmarım benimki kadar ileri boyutta değildirÇünkü ben çocukların yaptığı yemek yeme ve sakız sesine bile katlanamıyorum anne olursam ne olur bilmiyorum. Kulak tıkacı denediniz mi? Ya da terapi psikolog vs. ? Yararsız bulduğunuz çözümler nedir?
Bende yıllardır saat sesı odadaki en ufak bır ısık olmayacak tamamen karanlık olcak ses olmayacak asa komsuda her saat zıl calan saat vardı rıca etdım kaldırmadu annem artık kadın bnm hasta oldugumu o saat yuzunden uyuyamadımı falan soylemıs oyke gıtmıs sese guruktuye kalabalıga akrabaya misafıre tahammülüm yok yasın daha 26 boyle bır cok seyı kafamda sorun halıne getırıp yıpranıyorumBende de hafif düzeyde var bu rahatsızlık. Küçükken saat sesinden nefret ederdim odamın yanındaki odadaki saati bile kaldırtmıştım çünkü yan odadan gelen saat sesi bile uyutmuyordu beni. Allah'tan artık tik tak eden duvar saatlerini kullanan kalmadı. Horlama sesine de hiç katlanamam ama bu normal bence horlanmasından rahatsız olan çok insan var kuvvetli bir ses çünkü ama ben uyurken başka bir insandan gelen hiçbir sese katlanamıyorum nefes seslerine bile. Başka biriyle aynı odada uyuyamıyorum bu yüzden. Beni en çok zorlayan öksürük sesi. Biri öksürünce vücudum strese benzer tepkiler veriyor kalp atışlarım hızlanıyor. Eğer uzarsa yani kişi hastaysa ve sürekli öksürüyorsa ortamı terk ediyorum çünkü öfkeleniyorum. Zor bir rahatsızlık gerçekten ve ben de tedavisi yok diye biliyorum. İlaç kullanmayı da hiç düşünmedim.
Cok gecmis olsun cok zordur tahmin ediyorum. Bence terapi bayagi ise yarayabilir ama cok iyi bi doktor bulmaniz gerekiyor.Kızlar benim için büyük bir dert oldu artık bu hastalık. Sırf bu yüzden toplu taşımaya kulaklıksız binemiyorum, toplu yemek davetlerine genelde katılmıyorum. Yatıya kalmak en büyük korkularımdan, sessiz ortamda yemek yenir ya da biri horlar diye canım çıkıyor. Şimdi de buna çatal kaşığın yemek yerken doğal olarak tabağa vurma sesi eklendi. Bu arada bunları bir restoranda falan yaşamıyorum, sessiz ortamlarda rahatsız ediyor. Çatal kaşık sesi yeni eklendi, büyük ihtimalle sebebi insanların yemek yediğini bildiriyor beynime. Yemek yerken ağız kapalı bile olsa çıkan o ses midemi bulandırıyor. En ufak sese tahammülüm yok bundan nefret ediyorum artık. Sakız zaten görmek bile rahatsız ediyor. Bir de mesela otobüste gidiyorum, biri sakız çiğniyor hemen kulaklığı takıyorum, sesi kesmiş olmama rağmen o ağzının görüntüsünden dolayı bile tekme tokat dalasım geliyor bakmamaya çalışıyorum.
Hayatım boyunca böyle yaşayamam ki. Anneannemin dişi yok şu an, yeni yapılacak. Onunla asla aynı masaya oturmuyorum. Hem bir gün ben de yaşlanacağım hem de böyle hayat gitmez ki. Kızarıyorum, kalbim çok hızlı atmaya başlıyor.
Bu hastalığın tedavisi yok deniyor, bazıları OKB’ye girer, o yüzden ilaçla hafifler diyor. Hiç başına gelen var mı? Boşuna ilaç kullanmak istemiyorum açıkçası. Ama eğer tedavisi buysa 10 ilaç da kullanırım yani. Gerçi beynimden bu sesi nasıl atabilirim bilmiyorum. Bu hastalığı yenen, mücadele eden, etrafında olan var mı? Nasıl yöntemler izlediniz ya da izliyorsunuz?
Şimdiden Ramazan’da olacak geniş aile sofrası beni öyle geriyor ki. Acaba kulak tıkacı işe yarar mı? Başka nedenler için kullandıysanız, gerçekten sesi kesti mi mesela yemek masasına onu takıp otursam?
Umarım tıp buna da çare bulur
ya yemin ediyorum aynısı. şapırdatmaya gerek yok, sadece çiğneme sesi, yutkunma sesi, beni o kadar rahatsız ediyor ki. aynı şekilde çatal-bıçak sesi de..Yani şöyle diyeyim ben daha 3-4 yaşındayken kardeşimin meme emme sesine kulak tıkamamla başlamış. Sonra bunlara bin tane şey eklendi. Kendimi bildim bileli bunla mücadele ediyorum ama artık dayanılmayacak hale geldi bir insan çatal bıçak sesine de gıcık olur mu?
Bir de şöyle bir şey var, bir şeyle uğraştığım ortamda onu unutabiliyorum (ağız şapırdatmayı değil ama ağız kapalıyken çıkan o sesleri), fakat yemek anında her an kafamı meşgul edemem ki. Çekirdek yenmesine de kalabalık ortamdayken kafam alıyor ama evde ailem televizyon izlerken çitlesin deli oluyorum. Kimsede asla tolere edemediğim ağız şapırdatma ve sakız sesi. Bilmiyorum OKB mi bu sizce?
Damdan bu gerçekten bir hastalık ya zaten öylede kabul ediliyor tıpta. Odaklanma demek panik ataklı birine korkma demekle aynı şey. Yazdıkların doğru ama Tedavi şartherkese kulak tıkacı işe yarar mı diye sormuşsunuz da alın deneyin
yani kaç liralık şey ki bu eczanede satılan basit kulak tıkaçları
bana kalırsa yaramaz sofrada onu takarsanız hiç kimseyi yani olağan konuşmaları da duymazsınız bu durumda da odağınız yine birilerinin ağız şapırdatıyor olduğuna kayar
önemli olan bu seslerin rahatsız ediciliğine olan içsel algınızı kaldırmak
çözümü ilaçsa ilaç terapi ise terapi
yazdığınız seslerin çok güzle sesler olduğunu kimse söylemez zaten ama o seslere odaklanmayıp yaşıyoruz işte
bazı kişilerin ses ve koku duyarlılıkları fazladır muhtemelen sizin de öyle
dikkatinizi başka yöne vermeye odaklanın
mesela hiç otobüste sakız çiğneyen birinden rahatsız olmadım hatta düşündüm düşündüm otobüste sakız çiğneyen birisinin görüntüsünü gözümün önüne getirmeye çalıştım olmadı
bakmayın insanlara otobüse binince, kafanızın içi meşgul olsun etrafa algılarınızı kapatın
evdeki çekirdek çitlenmesinden rahatsız oluyorsanız oturun onların yanına kitabını alın ve okuyun ya da nette dolanın ama ilginizi çeken bri alanda
odağınız kitap olur okuduğunuz post olur ne yapıyorsanız o olur
bu bir günde geçmez tabii ama odaklanarak etrafla ilginizi kopartmayı başardığınız anda bu sorunun en azından azalır
gece artar özellikle uykuya dalmadan o saat sesine vs takılma daha çok olur çünkü hem etraf sessiz hem de sizin beyniniz artık uyumak dışında bir şeye odaklı değil
mesela salonda sesini duyamadığınız tv yi yatmaya gittiğinizde odanızdan duyarsınız
hayatta en sinir olduğum ses ne oldu biliyor musunuz oğlumu uyutmaya gittiğimde annemin çay karıştırma sesi
çay kaç saniye karıştırılır ama o çocuk uyuyacak diye uğraşırken şıngır şıngır aylarca sürüyormuş gibi gelir
aynı çayı şimdi karıştırınca sinir olma zira uyutmam gereken bir bebeğim yok
özetle beynimiz değişik bir organ
onunla ilgili sıkıntılarımızı esasen yine o çözüyor ama doktor yardımı da almak gerekiyorsa ertelenmemeli
Damdan bu gerçekten bir hastalık ya zaten öylede kabul ediliyor tıpta. Odaklanma demek panik ataklı birine korkma demekle aynı şey. Yazdıkların doğru ama Tedavi şart
Evet kesinlikleişte o odaklanmamanın yolu doktordan geçiyorsa oraya gitmeli
yani ben çaresiz dert deyip oturmayı olağan bulamıyorum da
seslerden rahatsız oluyor ama sadece bazı zamanlarda ve bunun farkında
bu durumda o farkında olduğu zamanları olmadığı zamanları ayrıştırıp sebebini bulmalı
cidden bana mesela çok ilginç geldi kulak tıpası işe yarıyor mu diye sormak
denemek kolay ve ucuzken onu dahi denemeden ilaçlar doktor buna çözüm olmayabilir diyorlar boş yere ilaç kullanmasam mı diye konuya girmek
hastalık tabii ki de hasta oldum ben deyip oturmuyoruz ki
yani ya yatıp dinlenelim iyileşelim diyoruz ya aman vitaminli şeyler yiyelim diyoruz ya doktora gidelim diyoruz
hiçbir şey yapmayıp hastayım, çok ağır hastayım demek bana göre değil galiba
konu sahibi doktor doktor gezdim çare bulamadılar yazsaydı yorumum daha farklı olabilirdi belki ama o çareyi aramış gibi durmuyor
çareyi bulabileceği yer kendi beynini içi ve bunu da doktor yardımı ile bulabiliyorsa o yardımı almalı