- 15 Şubat 2013
- 25.948
- En iyi cevaplar
- 1
- 99.846
- 798
- Konu Sahibi Umuthepvar_
-
- #81
Hic biseye cabalamiyor degil. 3 yasina bile gelmemis bebegi icin endiselenmesi normal. Ayni yasta ayni sebepten bwn de aldim cocugumu kresten
Hic biseye cabalamiyor degil. 3 yasina bile gelmemis bebegi icin endiselenmesi normal. Ayni yasta ayni sebepten bwn de aldim cocugumu krestenKreşe başladığı ilk yıl her çocuk hasta olur. Yaz döneminde başlatmakta fayda var. Hepimizin psikolojisi etkileniyor.
Ablam yeni doğmuş bebeğiyle boşandı İstanbul'da. Biz başka bir şehirdeyiz. Sabahlara kadar tek başına hastanelerde bekledi. Daha bir kez söylendiğini, şikayet ettiğini duymadım. Kendi hasta oldu, çocuğuyla gece acile gitmek zorunda kaldı. Bu kadar mızmız olmaya gerek var mı? Üstelik 3 kardeşi var ve maddi yardımda da bulunuyorlar. Siz bana bunu neden alıntıladınız anlamadım?
Tabi ki zaten bu yüzden artık dayanamiyorm. Koreliyorum durdukça bisehler yaomam lazım diyorum ama oglum benden ayrı olsun istemiyorm. Ben onu burda dünyaya getirdim çok seyler yasadim ve bi ona tutundum
Bende burda doğum yaptim emin ol asla mizmiz biri olmadim oğlumu tek başıma büyüttüm ne babası vardı ne de yanımda olup aslında olmayan ailem.Halen daha hastane işi olunca saat kaç olursa olsun tek giderim asla korkup cekinmem hicbjr şeyden. 3 kardeşim var evet ikisi sadece aylık toplam 2 bin tl veriyor. Ben parayı aldığım gibi markete alışverişe gidiyorum zaten o paradan belki 200 kendime harciyorumdur. Evin bakliyati vs her seyini ben aliyorum. Üstüne hizmetci gibi görüyorum zaten kendimi.Kreşe başladığı ilk yıl her çocuk hasta olur. Yaz döneminde başlatmakta fayda var. Hepimizin psikolojisi etkileniyor.
Ablam yeni doğmuş bebeğiyle boşandı İstanbul'da. Biz başka bir şehirdeyiz. Sabahlara kadar tek başına hastanelerde bekledi. Daha bir kez söylendiğini, şikayet ettiğini duymadım. Kendi hasta oldu, çocuğuyla gece acile gitmek zorunda kaldı. Bu kadar mızmız olmaya gerek var mı? Üstelik 3 kardeşi var ve maddi yardımda da bulunuyorlar. Siz bana bunu neden alıntıladınız anlamadım?
Tam olarak böyle düşündüm ama işte uygulamaya geciremedim. Ama şöyle bir şey oldu bundan 1 Ay önce al oglunu bak dedim ciddiye almadı beni pişman oluyosun sonra dedi. Hayir eminim dedim rahmetli annem üzerine yemin ettirdi tamam yarın gel al dedim. Ve ertesi gün sesi çıkmadı bende yazmadim 3 gün sonra oğlumu sordu oyle konustuk. Geldi görüştük dedim niye gelmedin diye, kendimi ayarlıyım alcam dedi,beni ilgilendirmiyor hani ablalarin bakiyodu dedim bakmak zorunda değiller dedi. Onced3n ablalarım bakar eder diyodu simdi bir gün alsa ertesi gün getiriyo. Kalsın dedigimde de ben ise gidiyorum kim bakacak diyor. Düşün aynı binada ablası var bi de. O adamdan hiçbir şey olmaz bana bir tek buna eminimYani oğlunuz dan tamamen ayrılın demiyoruz geçici bir süreliğine. Onun iyiliği için bir şeyler yapmanız gerekiyor.mesala.hafta içi çalışıp hafata sonunu onu yanınıza alabilirsiniz. Siz güçlendik oğlunuz size daha bağlanacak. Hata sizi istemeyen o eşiniz bile size geri dönemeye çalışabilir.
Ben 1,5 yaşında bakıcıya bıraktım, 2,5 yaşında kreşe başlattım. Durum ve şartlara uyum sağlarsınız. Burada pek çok kişi endişelense de bunu yapıyor. Yapmak zorunda kalıyor.Hic biseye cabalamiyor degil. 3 yasina bile gelmemis bebegi icin endiselenmesi normal. Ayni yasta ayni sebepten bwn de aldim cocugumu kresten
Evde herkes yetişkin. Yarın babanız dahil hepsi evlenir gider kendi aile düzenlerini kurarlar. Siz artık sadece çocuğunuzdan sorumlusunuz. Kardeşlerim dediğiniz insanlar, yiyip içiyorsun tabi ki yapacaksın diyorlar size. Aslında bunun alt metninde, kendin geldin bir de çocuğunu getirdin diyorlar. Evet benim şahit olduğum sadece siz bu şekildesiniz. Siz kazık kadar adamların arkasında dönüp temizlik çamaşır bulaşıktan kafanızı kaldırmayın, çocuk da belki ilgilenirsiniz diye anne oyun diye peşinizde dolansın.Size ne derken? Gerçekten bi ben mi bu sekildeyim yoksa bir başkası olsaudi sizin dediğiniz gibi mi olurdu. Annemin kurduğu düzen kardeşlerim ne olursa olsun çok zor ve insanların bana yüklediği o sorumluluk duygusu ,sen o evin annesisin artık sana emanet onlar gibi sözler..Gerçekten sirtini dönüp giden birini zaten tebrik ederdim ama sorun şu ki merhametimin kurbanı oluyorum bende işte
Tam olarak böyle düşündüm ama işte uygulamaya geciremedim. Ama şöyle bir şey oldu bundan 1 Ay önce al oglunu bak dedim ciddiye almadı beni pişman oluyosun sonra dedi. Hayir eminim dedim rahmetli annem üzerine yemin ettirdi tamam yarın gel al dedim. Ve ertesi gün sesi çıkmadı bende yazmadim 3 gün sonra oğlumu sordu oyle konustuk. Geldi görüştük dedim niye gelmedin diye, kendimi ayarlıyım alcam dedi,beni ilgilendirmiyor hani ablalarin bakiyodu dedim bakmak zorunda değiller dedi. Onced3n ablalarım bakar eder diyodu simdi bir gün alsa ertesi gün getiriyo. Kalsın dedigimde de ben ise gidiyorum kim bakacak diyor. Düşün aynı binada ablası var bi de. O adamdan hiçbir şey olmaz bana bir tek buna eminim
Ya ben annem hastaydi diyorum anlamiyo musunuz siz ,ben kreşe 8 aylikkende baslattim ama annem evde tek kaliyodu yapamadim, kemoterapi alıp 10 gun yatiyodu.Anneme bi kap yemek yapacak kimse yoktu ben dışında. Ben ajitasyon yapmıyorum gerçekleri anlatıyorum sadece. Annem vefat edeli 8 Ay oldu ve ben annemden sonra eve bağladım kendimi simdi de olduğum durumun farkına varıp çıkmaya çalışıyorum. Sizin gibi duygusuz yorumların zaten faydası olmaz yazmayın bence de.Ben 1,5 yaşında bakıcıya bıraktım, 2,5 yaşında kreşe başlattım. Durum ve şartlara uyum sağlarsınız. Burada pek çok kişi endişelense de bunu yapıyor. Yapmak zorunda kalıyor.
Siz aynı şartlarda mıydınız bilmiyorum. Ya kreşe verecek çalışacak ya da evdeki bu durumlarla ilgili bir süre daha idare edecek.
Hem "bebeğimi kreşe veremem" hem de "evdeki durumlar beni tüketiyor, gücüm varken bir şey yapamıyorum" olmaz.
Çocuğumu kreşe veremiyorsam evi idare edeceğim, evi idare edemiyorsam çocuğun kreşe gitmesine katlanacağım. Hayat hep isteklerimizi vermiyor bize. Ve seçimlerimizin sonuçlarınızı yaşıyoruz genel olarak. Elime verilen üç kuruşu ve hizmetçilik rolünü kendime layık gördükten sonra mutlu olamam zaten.
İnsan kardeşinden aldığı paradan rahatsızsa ve devamlı eve harcıyorum, kendime harcamıyorum diyorsa bence çalışmalı. Çalışmıyorsa zaten şu kadar para veriyorlar ben de eve harcıyorum gibi ajitasyona girmemeli.
Ben belediye kreşlerinden bahsettim, çabalaması gerektiğinden bahsettim. "Nerden biliyorsun yapmadığımı?" gibi bir üslup ile cevap verdi ki ben "siz" demişken.
Aslında çok yorum yazmaya gerek yok. Bazı insanlara ne söyleseniz faydası olmaz. Bu hayata devam edecek. Sadece yazıp rahatlamak istiyor muhtemelen. Boş yere daha fazla yorum yazmama gerek yok. Siz konu ile ilgili yorumlarınıza devam edin.
Evet yazdıklarınız çok doğru benimde bildigim hissettiğim seyler.Zaten şunu diyorum hep bi 5 10 yil sonra kim senin yaptiklarini görecek ya da kim kalcak herkes yolunda olacak ama ben korelmis mi olacagim diye sora sora kendime artık biseuler yapmam lazım dedim kendime. Tüm bunların içinde inanın herkes anneligimi kutlar çünkü her şeye rağmen oğluma yetebilmeye çalıştım hep ,elim bulaşıkta bile olsa onla top oynarim şarkı söylerim çünkü onun daha da eksik kalmasini istemiyorum her aksam parka cikaririm arkadaslariyla 1 saat bile olsa oynasin diye ama fark etmeden kendim eksilmisim iste bu düzenin içinde.Evde herkes yetişkin. Yarın babanız dahil hepsi evlenir gider kendi aile düzenlerini kurarlar. Siz artık sadece çocuğunuzdan sorumlusunuz. Kardeşlerim dediğiniz insanlar, yiyip içiyorsun tabi ki yapacaksın diyorlar size. Aslında bunun alt metninde, kendin geldin bir de çocuğunu getirdin diyorlar. Evet benim şahit olduğum sadece siz bu şekildesiniz. Siz kazık kadar adamların arkasında dönüp temizlik çamaşır bulaşıktan kafanızı kaldırmayın, çocuk da belki ilgilenirsiniz diye anne oyun diye peşinizde dolansın.
Herkesin çocuğu kreşte ilk zamanlar hastalanıyor. Değişik virüse mikroba maruz kalıp bağışıklıklarını güçlendiriyorlar. Öyle ya da böyle hastalanıp iyileşecekler. Benimki rota virüs kapmıştı. Aşısını yaptırdığımız için evde yatmıştı ama ağır geçirdi. İyileşince ilaç tedavisi bitince tekrar gitti kreşe. Daha ne kadar evde tutacaksınız, yazık çocuk oyun istiyormuş. Yaşıtlarıyla sosyalleşmesi lazım çocuğunuzun. Sizin mutsuz ve huzursuz olduğunuzu hissetmediğini sanmayın.
Niye nafaka yükseltme davası açmıyorsunuz, avukat yardımı da verilir size. 3 yaşında kreş çağına gelmiş çocuğa 600 TL nafaka mı olur? Sorumluluk sorumluluk deyip koca adamları düşünmeyin artık. Önceliği çocuğunuza verin, siz onun annesiziniz diğerlerinin değil. Bırakın başlarının çaresine baksınlar.
Evet bunları hep düşünüyorum ve daha da uzaklaşıyorum bu evin içindeki her şeyden. İş zor bisey degil cagiran yerler var ama işte oğlumdan dolayı malumKimse bakmayacak tabiki. Siz eşinize bakmayın. Siz ne yapacaksınız ona bakın. Yarın öbür gün bütün kardeşleriniz evlenip kendi hayatlarına bakacaklar. O zaman daha da uzaklaşacaklar sizden. sizde çocuğunuzla tekrar ortada kalırsınız. Olan yine sizi olur. Bir iş bulun yada kpss ye çalışın.
Keşke bu adam hiç baba olmasaymış. Hiç mi vicdanı yok 600 TL layık görüyor oğluna. Ailece merhametsiz vicdansız insanlar hepsi. Çocuk hastalanınca başımıza attın diyen kadın anne olmasın olmamalı.Evet yazdıklarınız çok doğru benimde bildigim hissettiğim seyler.Zaten şunu diyorum hep bi 5 10 yil sonra kim senin yaptiklarini görecek ya da kim kalcak herkes yolunda olacak ama ben korelmis mi olacagim diye sora sora kendime artık biseuler yapmam lazım dedim kendime. Tüm bunların içinde inanın herkes anneligimi kutlar çünkü her şeye rağmen oğluma yetebilmeye çalıştım hep ,elim bulaşıkta bile olsa onla top oynarim şarkı söylerim çünkü onun daha da eksik kalmasini istemiyorum her aksam parka cikaririm arkadaslariyla 1 saat bile olsa oynasin diye ama fark etmeden kendim eksilmisim iste bu düzenin içinde.
Evet tabi hastalanır kreste ama sorun şu iste destegim yok.Deneme surecinde hastalandı mesela 1 hafta kendim baktım biraz iyi oldu sonra kendim hastalanmaua başlayınca babasına gönderdim antibiyotigi vardı. Çocuk ertesi gün fenalasmis hastaneye götürmüşler yatisi falan yapılmış ben hastaneye oğlumu görmeye gittiğimde, halası refakatciydi. Ve ne doğumunda ne de ilerleyen süreçte aramayan sormayan kadın b3nim anneligime laf etti. Cocuk hastalaniyo başımıza atiyosun dedi .Sonra oğlumu kreşe göndermekten korktum çünkü hastalansa bakacak ilgilenecek benden başka kims3 yok.
Evet açtım nafaka arttirim davasi o da 1.5 yıl gibi bir süre sonunda sonuçlanıyormus ki zaten çok fazla bir artış olmuyormuş,
Ayri eve cikamam zaten siginma evine gitmeyi düşünüyorumKüçük çocukla ayrı eve çıkıp çalışmak çok zor bu devirde. Çocuğunuz anaokulu yaşına gelene kadar evden yapabileceğiniz işleri düşünün. Çocuğunuz anaokulu yaşına gelince de tam zamanlı bir işe girip yeni hayatınız için birikim yapmaya başlarsınız.
Anlaşmalı bosandik nafakayi hakim kararına bıraktık bir de utanmadan orda 300 tlyi kabul etmedi dedi hakim çıldırmışti resmen ama utanmaz insan olunca ne dese bos.Yeni yeni bezini falan almaya başladı, eve sutunu abur cuburunu falan gonderiyo.Lafa gelince çocuk yemek yemiyo diye şunu yedir bunu yedir diyo sanki ben kendi duzenimdeyim dört dortlukte. O lafi söyleyen ablası 38 yaşında bekar bir kadın ve benim anneme düşman olan kızının yuvasını yıktı diye bizi rezil rüsva eden bir şeytan.Allahimdan bulsunlar ne yaşıyorsam sebebi onlar çünkü.Keşke bu adam hiç baba olmasaymış. Hiç mi vicdanı yok 600 TL layık görüyor oğluna. Ailece merhametsiz vicdansız insanlar hepsi. Çocuk hastalanınca başımıza attın diyen kadın anne olmasın olmamalı.
O halde 2 sene daha dişinizi sıkacaksınız ve çocuk okula başlayınca siz de çalışacaksınız. Para biriktirip çok küçük de olsa bir eve taşınacaksınız. Köreliyor gibi düşünmeyin kendinizi. Çocuğum için fedakarlık yapıyorum, her şey daha iyi olsun diye uğraşıyorum deyin. Yani ne bileyim kötüyü değil de iyiyi düşünün. Farzedin kalacak yer ve yemek karşılığı bir yerde çalışıyorsunuz. Ek olarak çocuğunuz da yanınızda ve iyi kötü bir ev düzeni var. Başıma bir şey gelir mi korkunuz yok yabancı değiller, erkek kardeşleriniz ve babanız ne de olsa. Çocuğuma kötü davranırlar mı endişeniz olmaz, öküz değillerse dede dayı olduklarının farkındalardır.
bunlar ne yaparlar vicdanen rahat olmak istiyorum ama zaten başıma her sey buwrhametimden geldi
Hemen iş bakmaya başlayın.Hayir çalışmıyorum, oglumun 600 tl nafakasi ve kardeşlerimin verdiği bi miktar para var sadece
Merhabalar, önceden konu actigim için çok detay anlatmadan derdimi dökmek istedim. Oğlumla 3 yıla yakındır babaevindeyim ,annemi kaybettim 8 Ay önce de ve her şey daha da beter oldu.Psikolojik olarak aşırı yıprandım ama her seye rağmen ayaktayım oğlum için.
Ben sanırım artık yapamıyorum olmuyor. Babaevinde kaldığım süre içinde maddi manevi tükendim. Babam aşırı sorumsuz biri zaten kendisiyle tüm iletişimimi bitirdim,bana asla sahip çıkmadı ne maddi ne manevi,ona göre evinde kaldim sahip çıktı ama sahip çıkmak çok başka bisey bence zaten bilseydim bunları yasayacagimi asla evliligimi bitirmezdim.
3 kardeşim babam ben ve oğlum yasiyoruz, hepsi sirtini bana yaslamis herkes işinde gücünde keyfinde..Ben bildiğiniz hizmetçi gibi sabahtan akşama kadar kosturuyorum. Ve karsiligi da yok ,en son babamla 3 Ay önce falan tartıştığımızda, ben gidersem perisan olursunuz dedigimde kapı orda çık git demisti, geçenlerde de erkek kardeşim yapacaksın tabi ki yiyip içiyorsun dedi..Bunu diyen kardeşim tek Kr bana faydası olmayan biri.Baba deseniz para vermez etmez ara ara 100 tl veriyo sanki sadaka gibi. Ki kendime harcamiyorm, 2 kardeşim aylık bi miktar para veriyolar zaten onu da eve harcıyorum. Hergun gün gectikce tukendigimi hissediyorum. Hergunum aynı bu evin içinde hepsi bencil, oğlum büyüdükçe daha da telaslaniyorm ben daha ne kadar böyle gidicem diye dusunuyorm. En önemlisi het şeyi yapabilecek gücüm varken yapamiyorum.
Artık son zamanlarda gitmek istiyorum oğlumla hayat kurmak istiyorum. Nankör vefasız insanlardan kendimi kurtarmak istiyorum. Sonra diyorum ki bunlar napicaklar ben gidersem..beni kim dusunuyor diyorum ,hiç kimse..Sığınma evine gidip biseylere başlamak istiyorum geriye hiç bakmadan bilmiyorum..
Istersen hiç verme. Onlar senin ailen. Ancak şunu demek istedim elbette bir yaşam maliyeti var. Ve bu devirde karşılamak zor malesef. Bu stres yaratmış olabilir. Sen parasiz nasıl yaşıyorsun ki?Kim bana bakıyor? Ben 3 aydır para alıyorum ksrdeslerimden ki onu da kendm icin almiyorum, öncesinde kendime de oğluma da bu eve de kendi paramla her şeyi yaptım. Bir kere babamdan tek Kr istemedim hep kendimden verdim bugünde pismanligini yaşıyorum çünkü ne yaptigimin kıymeti oldu ne de elimde avucumda kaldi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?