Çıkmazdayım Fikirlerinizi Bekliyorum.


asla taktik yapacak karakterde bir insan değilim doğrucu davutun tekiyimdir. herşeyi çatır çatır insanların yüzüne söylediğimden bu tarz konularda siyaset yapamam. ya adamın bana karşı ufacık olumlu bir adımını bir davranışını görsem değeceğini düşünüp yine elimden geleni yapıcam ama birbirimizin yüzüne bile bakmıyoruz beni kaybetme korkusu yok adamda
 
ınan kı boşandıktan sonra tanıdık kım varsa erkek anası aynen bunu soluorum. benımde basım yandı bole adamdan.
Benim de bir oğlum var, daha ufak ama ilerde bende kaynana adayıyım.
Uzak olsun mutlu olsun, ahım var, kimle evlenirse evlensin karışmayacağım seçimlerine.
Maddi manevi imkanlar doğrultusunda desteğimi yapar çekilirim kenara.
Bu ne canım... Ne dibimde olsun, ne de mutsuz olsun...

Böyle konuları gördükçe, kendim de yaşadığım için asabım bozuluyor.
Hayır bir kadının oğlunun evindeki huzursuzluk, o kadına ne gibi bir çıkar sağlayabilir, bunu biri bana anlatsın.
Benim kafam basmıyor çünkü...
 

çok güzel yazmışsın arkadaşım. sırtım yere gelmez biliyorum. gerekirse ekmeğimi taştan çıkaracak bir bayanım. ben sadece yaşadığım haksızlıkları ve hayalkırıklıklarını hazmedemiyorum. hırs yapıyorum kendime sevdim dediğim gönül verdiğim adam nasıl bunları bana reva görür diye diye kendimi yiyip bitiriyorum.
 
en dogrusu da bu degılmıdır zaten. Cocuklarının mutlulugu ıcın elınden gelenı yap, sana ihtiyacları oldugunda maddi-manevi destegını ver ama herseyın ıcınde olma.
evlerındekı huzursuzluk hele heleki o mutsuzlukta anne-babanında payı varsa nasıl bır huzur bulursunuz anlamıorum bende ınan ki. neyın kafası bu??
 
görmeyi çok isterdim ama böyle bir kocayla birlikte olmak istemiyorum.

Ben tam senin anlattığın gibi, 4. - 5. ayında evliliğimin fark ettim birşeyleri.
Karşısına geçip sordum "niye benimle evlendin o zaman bu kadar memnundun ailenden kendi yuvanı niye kurdun? Niye bana bunları yaşatıyorsun" diye diklendim.
Sonuç hep aynı "sen haklısın, doğru söylüyorsun, düzelecek" ve koca bir 4 sene geçti...
Ne düzeldi, hiç birşey....

Şimdiki aklım o zaman olsaydı, evlenmezdim diyorum içimden.
Rahmetli annanemin bir lafı var, koca iyi birşey olsaydı adını "lale sümbül" koyarlardı. Koca koymuşlar, insan kocatıyor başka bişey değil...

Hele ki böylesi ömür törpüsü.
Daha önce de dediğim gibi, senin kararın senin hayatın.
Nasıl şekil vermek istediğin de kendi elinde.
Allah yardımcın olsun...
 

Sen birde 1 çocuk doğurmuş, 2. si yolda iken bunları yaşadığındaki hazımsızlığı düşün...
O yüzden, yine altını çiziyorum senin karar ve hayatın, fakat ben olsam 1 dk tutmam o herifi başımda.
Adam olan adam önce karısına sahip çıkacak.
Erkek dediğin kendi karısına sahip çıkmazsa, kimse sahip çıkmaz.
Adam kendi evinden önce ailesine gidiyorsa, zaten evliliğin ne olduğunu anlamamış, anlamazda, bekleme yani...
 
şimdi sana belki de zor gelıyor bu soyledıklerımız, bırak ondan bişi olmaz, degısmez gibi cumlelerimiz... Ama ınan degısmıyor, sen kendını hırpaladıgınla kalıyorsun. konusuyorsun tamam dıor degısmıyor, kavga edıyorsun tamam dıor degısmıyor, susuyorsun tamam susma dıor degısmıyor. belkıde daha da kotuye gıdecek, nasılsa bu kadın herseye eyvallah cekmış ben hayatıma ıstedıgım gıbı devam ederım ki bende oyle oldu. Sonuc olarak 4-5 sene geldı gitti. O yuzden eger olmayacak dıorsan, emınsen sende bu adamın böyle devam edceğınden yazık gunah canım sana. Hayatını harcama, degmez cunku degmıyor.
 

şimdi bana kalsa boşanacağım ama tüm yaşadıklarıma acaba onu özler miyim? başkasıyla birlikte görürsem üzülür müyüm? ondan başkasıyla yine mutluluğu tadar mıyım diye düşünmekten kendimi alamıyorum hatta kendime hayret ediyorum

zaten hep öyle olmaz mı cefasını çektiğimiz adamların sefasını başka kadınlar sürer. bir de bakmışsın sana yaşatmadığı mutlulukları senden sonrakine yaşatıyor.
 

ona kalsa her gün annesini kapıdan 5 dakka görmesinin nesi varmış. evliliğe hevesli bir adam olsan koşa koşa evine karına gelirdin dediğim zaman susup kalıyor.
 
sımdı bak benım boşandıgım manyak evlenmıs ustelık benım mobilyalarımda oturuolar. ama ben ne dıorum ohhhhhhhhhhhhhhh kurtuldum sımdı heptennn. kendısı gıbı manyak bulmustur cunku onun dılınden ancak onun gıbı bı manyak anlar. kurtulduguma bır kere daha sevındım yanı duydugumda.
 
dogrusu ben siddet kotu muamele agir hakaret ve ihanet olmadigi surece evliliklerin hemen bozulacagi kanaatinde degilim.biraz esinize evinizle ilgili sorumluluklari tatli tatli anlatin.birakin istedigi yere gitsin gittigi yerleri sonucta biliyorsunuz.zamanla bu gitme gelmeler azalacaktir.ancak ben sunu gordum esler ailelerine ozellikle erkekler cokta yalniz gonderilmemeli ben esim gittiginde yanliz birakmam cunku bi degisime ugruyorlar.
 

Hayır gelmeyen bir adamın sefasını başkası sürse ne olur ki?
Kaldı ki ortada 4 aylık bir evlilikten bahsediyorsun.

Ben gözümü kırpmadan boşarım böyle adamı.
Evlenmeye bi tarafın varda, yeni kurduğun ailene sahip çıkacak bi tarafın yok...
Bu gerçekten değişmeyen bir huy malesef.

Kimse kimseye anne-babasını görmeme, aramama, gitmeme gibi bir yasak koymuyor ki zaten.
Herşeyin bir hududu var.
İki çalışan birey olarak, evliliğinizde olması gereken, bir birinize gerekli olan vakti ayırmak.
Alınacak ailevi (çekirdek aile olarak) kararları birlikte konuşup ölçüp tartabilmek.
Eğer büyükler ziyaret edilecekse bunun birlikte yapılması ve uygun zamanlarda yapılması.
Elbette babasına destek versin, elbette babasının yanında olsun gerektiğinde, ama en azından bunu sana danışarak yapsın!
Senin varlığına bir değer göstersin, çabanı görsün....
Yoksa niye insan var olan düzeninden vazgeçsin ki?
Kolay mı evleniliyor ki boşanmak bu kadar kolay olsun, kim boşanmak için evlenir ki?
 
ona kalsa her gün annesini kapıdan 5 dakka görmesinin nesi varmış. evliliğe hevesli bir adam olsan koşa koşa evine karına gelirdin dediğim zaman susup kalıyor.
Ya görsün, görmesin diyen yok.
Fakat evini bilsin!
Annesinin bir rahatsızlığı olur, bir sıkıntısı olur, koşa koşa gitsin.
Ama her Allah'ın günü bu şekilde olmaz ki.

Yani en azından bana ters...
Eminim doğru gelen insanlar da vardır.
 
evet hiçbirimiz boşanmak için evlenmiyoruz ama insan oğlu kavun değil ki koklayıp anlayasın. bir insanı tanıyıp (aslında tanıdığını zannedip) seviyorsun hayaller kurup ömürleri birleştiriyosun evlenene kadar yaşanacak güzel günler için her türlü fedakarlığı yapıyosun ama sonuç hüsran..boşanmaya tam olarak karar verdiğim an hayallerimin yıkılacak olması içimi çok acıtıyor. her hareketinde değişeceğine dair küçücük bir umut arıyorum nafile sanırım. aklım almıyor ya seven insan sevdiğinin elinden kayıp gitmemesi için hiç mi yaptıklarına pişman olmaz hiç mi ilişkiyi kurtarmak için çaba sarfetmez. aylarca aynı evin içinde konuşmasak da benden boşanmayacağını biliyorum benden bekliyor bu adımı buna da anlam verebilmiş değilim açıkcası
 
Canim uzuldum hayirlisi olsun hakkinda. Bende 3 ay oldu evleneli hic yeni evliler gibi yasayamadim suan bosanicam evi terkettim.
 
Eşinizin hataları var illaki ama 4 aydır ben vajinusmusum diye kenara çekilmek de çok mantıklı bişey değil, bunun için bi çaba göstermeniz gerekiyor, siz şuan evli değil ev arkadaşı gibi yaşıyorsunuz. Evlilik illaki birlikte olmak değildir ama siz başta bu problem için eşinizle ve bir terapistle görüşürseniz, Hem eşiniz hem de siz bir aile olma konusunda adımlar atarken olması gerekenleri de konuşabilirsiniz. Şunu merak ettim vajinusmussunuz diye birleşme olmuyor ok ama önsevişme falan da mı olmuyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…