Son günlerde ne kadar çok “kahvaltı krizi” okuyoruz. Bi ben mi varım kahvaltı hazırlamayan? Benim taktiğim şu:
Evliliğin 1. yılı:
Çalışmıyorum ama kahvaltı hazırlamıyorum.
Evliliğin 2. yılı:
Çalışıyorum ama yine de kahvaltı hazırlamıyorum.
Evliliğin 3. yılı + annelik:
Çocuk için erken kalkıp ona kahvaltı hazırlıyorum ama kocama hala hazırlamıyorum.
Alkışlayın diye yazmadım belki bende bi sorun vardır bilmiyorum ama ben kimseye hizmet etmekten hoşlanmıyorum. Her işimi kendim görüyorum, kimse bana hizmet etmiyor. Ben neden edeyim?
