cocugu olup isi birakanlar

queen_gl

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
23 Kasım 2012
212
0
46
Sivas
Slm kiZlar hamile zamaninda calisip sonra cocuk olunca isi birakan arkadaslarim isi biraktiktan sonra pisman oldunuzmu yoksa iyiki isi birakmisim yoksa hicbirseye yetisemezdimmi dediniz gikirleriniz benim icin cok onemli tesrkkurler simdiden
 
ben değil ama komşumuz bıraktı çocuklar büyüyünce sizin için neler feda ettim çalışmadım size baktım demiş çocuk 8 yaşında daha bana mı sordun bırakmasaydın demiş..kadın şimdi mutsuz baya..imkanınız varsa kayınvalide yada kendi anneniz olmadı bi bakıcı ile bu durumu halletmek daha iyi düşünüyorum ama anne değilim annelik nasıl bir duygu bilemiyorum o yüzden yanlış bişey dediysem mazur görün
 
ben ilk çocuğumda devletin vermiş olduğu 6 hafta doğum izni sonrasında, ikinci çocuğumda da, o yıllarda tanınan 6 ay ücretsiz iznimi kullanarak işime döndüm.
fakat kızımın içinde o kadar büyük uhde olmuş ki, çocuğu doğduğunda 3 yıl kendim bakacağım diyerek çalışmaya ara verdi. olanaklar elverişli ise ilk üç yıl annenin bakması hem çocuk hem de anne açısından mükemmel bir durum, nede olsa insan psikolojisi parayla alınmıyor...
evdeki işler güçler, maddiyat bir şekilde olup bitiyor, ama bir çocuğun annesinin kollarında, kokusuyla, şevkatiyle, sevgisiyle, güveniyle büyümesi paha biçilmez...
 
Ben 2 cocuk annesiyim ve kesinlikle isi birakmanizi oneririm(tabii maddi durumunuz uygunsa). Cocuk bakiciyla ve ya bir baskasiyla buyumemeli , cocugu annesi buyutmeli, hele-hele cocuk 0-3 yas arasiysa.Cunki 0-3 yas arasi cocuklar kiminle daha cok vakit gecirirlerse,ona daha cok baglanirlar.Hem, cocugun seni ister,hep senin kokunu,senin sesini arar.Cocugunuzun en guzel zamanlari bunlar, ise sonra yine devam ede bilirsin,ama cocugunun o guzel yillarini ikinci kez yakalayamazsin.
Ayrica abuela isimli arkadasimizada onu soylemek isterimki,anneler kizdiklarinda oyle seyler soyleye bilirler,ama hic bir dogru-duzgun anne cocugu ile zaman gecirdi diye pisman olmaz.
 
Son düzenleme:
ayrıca da '' Sizin yüzünüzden iş bıraktım'' diyerek çocuklarıma vicdan yaptırmak ne kelime. Annesiyim kızdığımda söylerim diyerek, bir çocuğun ruhu budayarak psikolojisini bozacak sözlerden sakınmak gerek.
keşke o yıllarda imkanlar elverseydi de çocuklarımı kendim bakabilseydim, o zaman ki hayat şartları ve en önemlisi hayat bilinci ile öyle oldu.
ama toruncuğumu rahatlıkla bakabilecek durumda olmama rağmen, kızımın kararına saygı duyarak, çocuğunu büyütmesini gönülden destekledim. bazı şeyler bir kere yaşanır ve etkisi bir ömür sürer.Annelik gibi...
 
Son düzenleme:
Aslinda isi birakmak istiyorum bebegimi kendim buyutim ama bi yandan aldm maas cok iyi kafam cok karisik tecrube bilgilerinize cokk ihtiyacim var
 
Aslinda isi birakmak istiyorum bebegimi kendim buyutim ama bi yandan aldm maas cok iyi kafam cok karisik tecrube bilgilerinize cokk ihtiyacim var

3 ay once dogum yaptim. Simdi ucretsiz izindeyim. Sana isini birakmamani oneririm. Iste kafani dagitirsin, rahatlarsin. Ben evde depresyona girmis gibiyim.izin alip evde olunca cocugun tum sorumlulugu sana kaliyor. Ne de olsa ise gitmiyeceksin! Sanki bebis uyutuyor da.

Dedigim gibi isini birakma.
 
bir kac gun seklinde calismaya devam edebilsen super olur...surekli evde olmanin psikolojiside iyi degil bence..rahat oluyorsun gerci o baska..birde cocugunla gecirdigin zaman paha bicilmezdir eminim.

imkanim olsa bende kesinlikle ya part-time calisirdim ya da bir kac yil calismazdim. hic birsey insanin cocuklarindan onemli degil...ama tabii gecimin soz konusuysa mecburen calisiyorsun, cok sukur.
 

canım ilk 3 ay zor geçer bebegine alısmanız düzeninin tamamen degişmesi tüm sorumlulugun üstünde olması.. bebişe bakıp ne zaman nasıl büyücek dersin kendi kendine. daha bir iki ay da birsey anlamazsın ama oyunlara baslasın seni görünce sevinçten agucuklar yapsın evin içinde emekleye emekleye arkandan gelsin işte o zaman istesende evde bunaldım hayattan koptum desende bebeginden ayrılmak zor gelir en zorzamanlarını atlatmak üzeresin seni anlıyorum
 
Ben de bırakacağım işi bilmem pişman olur muyum? Benim de maaşım iyi hatta etrafa bakarak çok iyi, işim rahat, evime yakın ama ben çocuğuma kendim bakacağım inşallah. Birisi yazmış ya evdeyken çocuğun bütün sorumluluğu sende, işte kafanı dağıtırsın diye pardon da kendi çocuğunun sorumluluğu kimde olacak anlamadım burasını? Bu çocuğu yapıyorsak gerekli sorumluluğu da alacağız, her türlü bakımını da üstleneceğiz kime güvenerek yapıyoruz bu çocuğu? Vallahi ben sadece kendime ve eşime güveniyorum..Etraftan tabi yardım edilir anne, hala, teyze vs ama tüm sorumluluk bizim.
Hem ben bebeğimin en güzel zamanlarını kaçırmak istemiyorum. Kendi istediğim gibi yesin, uyusun, oynasın istediğim gibi yetişsin başkasının istediği gibi değil..Hem iş, hem ev, hem çocuk hepsiyle neden uğraşıpta kendimi heba edeyim ki?
Arkadaşımın kızına annesi bakıyor, işten eve geç dönüyor, eee akşamları kız annede , geceleri uyumuyor, yemek yemiyor arkadaşım per perişan sabah tekrar işe gidiyor.. Ne için 2 kuruş fazla alacak diye hem kız perişan , hem kendi, hem ev gereksiz. Azıcık aşım kaygısız başım o kadar da kendimi harab edemem doğrusu. İmkanlar doğrultusunda yine başlarım işe de ne yapayım yani..
 
Burada herkesin karakteri, aile yapısı, evladıyla ilişkisi farklıdır.
Siz kendi durumunuza, içinizden geçene göre değerlendirmelisiniz.
Evinde çok mutlu olanda var. Benim ablam gibi " çalışmasaydım çocuklarla evde yapamazdım." diyen de var.
Ben Allah izin verir de sağlıkla doğumumu gerçekleştirirsem işten ayrılacağım.
Fakat işimin şartları, gerekliliklerinin bana ters gelmesi sebebiyle ayrılacağım inşallah. Yani zaten ayrılmayı düşünüyordum.
Ama farklı iş imkanlarını değerlendirmeyi planlıyorum doğumdan 1 yıl kadar sonra.
Part time, ev- ofis, haftanın belli günleri çalışmak gibi ...

Şimdi benim karşıma dünyadaki tüm yeni doğum yapmış bayanlar geçse " çalışmadan olmaz, çalışmamak kötüdür." dese etkilenmem.
Çünkü ne istediğimi, niye istediğimi biliyorum.
Siz de iyice bir tartın hatta kararsızsanız doğum izniniz bitince, ücretsiz izinde alın. Bakın bakalım hayat nasıl devam ediyor.
Ona göre içinize sineni seçersiniz.
 
benim işimde,kariyerimde,maaşımda iyiydi..zorlukları,stresi çok fazlaydı,ama kendi duruşum bambaşkaydı..kızım olduktan sonra onu bırakamadım, doğum iznimin bitmesine yakın sanki tamamen elimden alıyorlarmış gibi günlerce ağladım..annemde kvmde bakamayacaklarını dile getirdilerki bakamazlardı ikiside hasta..bakıcı bulmamız gerekiyordu bakıcı olduğunu bildiğim iki tanıdığımızı ayrı ayrı gözlemledim ve çocuğuma bakamayacaklarını anladım..ve eşimle konuşup işimden ayrıldım..kızımla o kadar güzel vakitler geçirdimki işte benim kızım,benim yetiştirdiğim kızım diyebiliyorum..gözüm arkada değil,başına ne geldi iyi bakılıormu diye düşünmüyorum..
işi,çalışmayı evet özlüyorum,çok özlüyorum,kendi paramı kazandığım zamanları özlüyorum.insanın ekonomik özgürlüğü çok önemli..bunu çoğu zaman karşılaştığım durumlarla çok iyi anlıyorum..
geriye dönsem ve tekrar seçim yapacak olsam yine kızımı seçerim..pişmanmıyım asla...
 
ben eskişehirde hem öğrenciydim hemde bi kozmetik firmasında mağaza sorumlusuydum oğluma bakıcı bakıyordu ama oğlum gittikçe agrasif bize uzak olunca dayanamadım..maaşım çok iyiydi yılbaşı döneminde 4bine yakın para aldığımı biliyorum ama hiç bişey oğlumdan önemli olamaz
 
Hem bir sey daha soyliyeyim size,geceleri bebisiniz icin sik-sik uyanmak zorunda kalicaksiniz , onun icin de gunduzleri bebisiniz uyudugunda siz de uyuyp dincelmek istiyceksiniz.Yani bu uykusuzluk halinde calisman ne kadar dogru olur,bilemem.
 
Son düzenleme:
Sanirim calismamak en dogrusu bebegimizden hic birsey onemli deil sanirim dediniz gibi belkide kucama alinca onu hic birakmak istemicam
 
ben de kızım doğduktan sonra işi bırakanlardanım.
çok iyi bir işim ve gelirim vardı, ama kızıma bakacak kimsem yoktu, bakıcıya vermek de istemedim, bu konuda hassasım... bıraktım işimi.
sosyal yaşantımı çok özlüyorum, iş çıkışı çıkıp arkadaşlarımla gezmelerimi, şirket dedikodularını :) öğle yemeklerini, kutlamaları v.s.
kendi parasını kazanmaya alışmış bir insan için başka birine (bu eşin de olsa) maddi anlamda bağımlı olmak çok kötü bir duygu...
evde oturdukça ister istemez bakımsızlaşıyorsunuz, aynaya baktığımda bir yabancı görür hale geldim.
alışık olmayan birine ev işi, temizlik, yemek rutini çok sıkıcı gelebilir, ben çok titiz düzenli bir insan değilim sallıyorum çoğu zaman

ama her şeye rağmen her sabah kızımla uyanmak, bütün gün onunla vakit geçirmek, yedi mi uydu mu kaygıları duymadan, ona nasıl davranılıyor endişesi taşımadan yaşamak pahabiçilemez
seneye yani 2.5 yaşından sonra iş aramaya başlayacağım, ilk etapta bakıcı sonra kreş düşünüyorum. hayırlısı olsun sizin için de, artılarını eksilerini iyi tartın. kolay bir karar değil bu.
 
konuya belki bana umut olur diye okudum ama inanın moralim iyice bozuldu...
ikiz bebeklerim olacak şu anda çalışıyorum doğum bakacak kimsem yok ve doğumdan sonra işi bırakma gibi bir riskim hiç yok.
çok harika bir maaşta almıyorum...
düşünmekten kafayı yedim...mutluluğumu yaşayamıyorum malisef...
 
bende kızım ilkokula başlayınca ve
ergenliğinde işl bıraktım kızım .çok sosyal olunca korktum, arkaş ortamından,işde bir yere kadar
çocuğun olunca hem kariyer hem iş olmuyor bunlar palavra
 


Sizin içinizde iki harika can büyüyor, minik kalpleri atıyor şu an.
Sakın sakın böyle kaygılanıp, şükürsüzlüğe itmeyin kendinizi.
Bebeklerinizi strese sokmayın şimdiden.
Doğum izninizde düşünürsünüz bunları, gerekirse ücretsiz izin alırsınız bir süre de.
Şu an sadece olumlu olun, dua edin, bebeklerinizi hayal edin.
Hepimiz maddi kaygılar taşıyoruz ama hamileliği zehir etmeye değmez.
Ayrıca çalışsanız da çocuklarınıza yetebilirsiniz.
Herkes farklı, başkalarının durumlarıyla kıyaslamayın derim.
Sağlıkla kucağınıza alın inşallah.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…