Kimseyle iletişimi yok. Bı tane alkolik abi dediği arkadaşı var bende numarası yok. Zaten ne zmaan kavga etsek o gece telefonu kapatıp o adamla çıkıyordu dışarı . Düşünüyorum gerçekten etrafında onu doğru yonlendirecek kimsesi yok ailesi dahilAile konuşmaları belki sıkabilir nasihat gibi gelip. Sevdiği aklı başında bir yakın arkadaşı yok mu bu adamın? Hepsi onun gibi mi
Boşanma nedeninizi bilmeden yorum yapıyorum o yüzden yanlış da bir yere değinmek istemem ama küçük bir naçizane tavsiye ya da fikir..Kızınızın yaşı çok küçük tabii ki de siz de işlemlerinize devam edin fakat babanın en azından günlük olarak 1 2 saat alıp kızıyla ilgilenmesi yavaş yavaş çocuğu yaralamadan bu sürecin bana göre ilerlemesi gerekir.. Şimdi, sürekli yanında olan bir baba modeli, birden ortadan kaybolunca çocuk için yaralayici olabilir çok küçük dahaMerhaba hanımlar, eşimle anlaşmalı boşanma için duruşma günü aldık. O evden ayrıldı. 1 hafta olacak. Fakat iki buçuk yaşındaki kızım sürekli babasını soruyor. Size saçma gelebilir ama bazen içinde sanki 15-16 yaşında biri varmış gibi geliyor bana. Babasıyla ilgili kurduğu cümleler yaşından çok fazla. Sürekli özlediğini söylüyor, ne zaman gelecek ne zaman gidicez yanına, küstü gitti gelicek burada uyucak falan diyor. Her istediği şeyin içine babasını katıyor.Hiç babasını kotulemedim. Hep çalışıyor işte dedim. Fakat onun sürekli babasını sorması artık içimi parçalıyor. Babası bir kere aradı onda da kızını görünce dayanamadı ağladı ve sanırım kızını görünce üzüldüğü için aramıyor. Bu süreci nasıl atlatıcam ben bu şekilde, kızımı böyle görünce kahroluyorum desem yeridir
Hayır tabi ki . Aksine o eve gelmediğinde ya da geç geldiğinde bile hep çocuk seni soruyor dedim çocuğu kullanıp duygu sömürüsü yaptığımı düşündü. Boşanma dilekcesi verdiğimiz günde istediğin zaman gelip görebilirsin dilekçedeki tarihe takılma diye belirttim
O kadar doğru söylediniz ki. Gerçekten kızına karşı çok uç sevgi gösteriyordu. Hatta ben hayatımda hiç böyle bir baba görmedim derdim o dereceydi. Belki de boşanmak hep aklında vardı çocuğu kendisine bağlamak için yapıyordu artık bunu düşünüyorum. Samimiyetini yitiriyor çünkü . Psikolog onun tedavi olması gerektiğini söylüyor zaten kendi kendine değişmesi mucize olurEski konunuza baktım, nafakadan vazgeçmeyin bence alın, en azından maddi olarak sorumlu olduğunu bilsin,boşanma sonrası böyle tipler ya ipler koparınca iyice coşuyorlar, ya da ah yavrum vah yavrum diye güya çocuğuyla ilgil oluyorlar. Adam evlilik sürecinizde zaten varla yok arasındaymış. Eminim kızıyla ilgilendigi zamanda çok uç sevgi gösterisi yapıyordu, dengesiz adam Bi de arayıp ağlıyor, nefret ederim var ya böyle uyuz insanlardan hem her seye sebep ol hem de arayıp zırla,kendisını düzeltsin dicem de zor bu tipler kolay kolay değişmiyor
Dilekçe vermeye gittiğimiz gün çocuğun eve girerken ağladığı bı videoyu gösterdim. Babam nerde baba niye yok diye ağlıyordu. Fakat tepki göstermedi. Diğer arkadaşlara yazmıştım gördünüz mü bilmiyorum son günlerde eve geç geldiğinde de çocuk seni soruyor diyince çocuk üzerinden duygu sömürüsü yaptığımı iddia ediyordu. Aslında herşeyin farkında ama kafasinda kurduklarını kendini inandırmaya calisiyor sdeceçocuğu videoya çekip atın babasına
sen artık benim eski eşimsin ama çocuğumuz için üzülüyorum o yüzden gör diye attım deyin
Ben biraz farkli düşünüyorum.
Cocugun hayatina dahil olmak isteyen baba zaten oluyor. Cocugundan uzak kalmayi tercih ediyorsa siz bir adim atmayin. Kimseye zorla babalik sorumlulugunu yukleyemezsiniz. Ancak cocugun hayatinda bir var bir yok seklinde yer almasin. Yani şöyle: örneğin 2 hafta boyunca sürekli cocugu aliyorken, sonraki 2 hafta hic almiyorsa protokolde gorus gunu olarak(ayda 2 kez) ne yazıyorsa onu uygulayin. Bir var bir yok olmasi cocuga daha cok zarar verir.
Protokolde ayda 2 kez yazdırdım daha duruşma olmadı . Ama sen istedigin zaman gelip gör kızını dedim. Ki ben sık görsün en azından gelmese de arasın isterim çocuk baba eksikliğini hissetmesin diye. Ama dediğiniz gibi kimseye zorla sorumluluk yüklenmiyor maalesefBen biraz farkli düşünüyorum.
Cocugun hayatina dahil olmak isteyen baba zaten oluyor. Cocugundan uzak kalmayi tercih ediyorsa siz bir adim atmayin. Kimseye zorla babalik sorumlulugunu yukleyemezsiniz. Ancak cocugun hayatinda bir var bir yok seklinde yer almasin. Yani şöyle: örneğin 2 hafta boyunca sürekli cocugu aliyorken, sonraki 2 hafta hic almiyorsa protokolde gorus gunu olarak(ayda 2 kez) ne yazıyorsa onu uygulayin. Bir var bir yok olmasi cocuga daha cok zarar verir.
Protokolde ayda 2 kez yazdırdım daha duruşma olmadı . Ama sen istedigin zaman gelip gör kızını dedim. Ki ben sık görsün en azından gelmese de arasın isterim çocuk baba eksikliğini hissetmesin diye. Ama dediğiniz gibi kimseye zorla sorumluluk yüklenmiyor maalesef
Bende böyle düşünüyorum. Birde kızım aşırı babacı bir çocuk. Babası da bunu çok iyi biliyor ama şuan sadece kendisini düşündüğü için bencillik ediyor. Ona evi ayırmadan önceki gece çocuk onun kucağındayken, sırf kendini düşündüğün için çocuğun babayla aile ortamında büyüme hakkını elinden aldın bunun vebalini nasıl odiceksin dedim. Ben bu tarz konuşunca o duygu sömürüsü yaptığımı zannediyor daha da şahlanıyor maalesef.Boşanma nedeninizi bilmeden yorum yapıyorum o yüzden yanlış da bir yere değinmek istemem ama küçük bir naçizane tavsiye ya da fikir..Kızınızın yaşı çok küçük tabii ki de siz de işlemlerinize devam edin fakat babanın en azından günlük olarak 1 2 saat alıp kızıyla ilgilenmesi yavaş yavaş çocuğu yaralamadan bu sürecin bana göre ilerlemesi gerekir.. Şimdi, sürekli yanında olan bir baba modeli, birden ortadan kaybolunca çocuk için yaralayici olabilir çok küçük daha
Öyle maalesef. İnşallah aklı başına gelirSunu soyleyeyim bende bosandim, 19 aylik bebegim var. Cocugunu gormek isteyen baba protokol tanimiyor zaten. Sizlik bir durum yok yani ortada. Tamamen karsi tarafla alakali bir durum gormesi/aramasi
Ki çoğu da böyle oluyor maalesef. Etrafımda gördüklerimde de ilk haftalar çocuğu düzenli alıp zaman gectikte değil görmek aramiyorlar bileZorla babalik yaptirmaya neden karsi oldugumuda anlatayim. Patliyorlar. Yalnızken zirt pirt cocugu aliyorlar, arkadas ortamina dusunce cocugu aramiyorlar ya da cocuga verdikleri sozleri tutmuyorlar. Cocugun beklentileri karsilanmiyor ve daha cok yaralaniyor. Babaya karsi mesafeli buyurse beklentisi olmaz. Tabi bu soyledigim sey cocuguyla vakit gecirmek icin caba sarfetmeyen babalar icin gecerli
Ki çoğu da böyle oluyor maalesef. Etrafımda gördüklerimde de ilk haftalar çocuğu düzenli alıp zaman gectikte değil görmek aramiyorlar bile
Evet zaten benim zorumla çocuğunu arayacaksa hiç aramasın diye düşünüyorum. Kızım telefonumu getiriyor anne babayı ara diyor. Mecbur yalan soyluyorum benim telefonum bozuldu baba işten çıkınca arıycakmış seni diyorum. Bu şekilde idare etmekte çok yıpratıyor sürekli ağlar halde buluyorum kendimi. Ben bı şekilde toplarım zamanla inşallah ama kızım daha çok küçük psikolojik olarak onda bı etki bıraksın istemiyorum bu babacılık durumuBu yuzden almasi aramasi yonunde baski kurmayin ya da buyukleri araya sokmayin. Ne kadar uzuldugunuzu tahmin edebiliyorum ama zorlamayla yaptirirsaniz cocugunuz uzulecek
Sizde durum nasıl özel değilse. Sık görüyor mu eski eşiniz çocuğunuzuBu yuzden almasi aramasi yonunde baski kurmayin ya da buyukleri araya sokmayin. Ne kadar uzuldugunuzu tahmin edebiliyorum ama zorlamayla yaptirirsaniz cocugunuz uzulecek
Evet çok zor . Şuan hem kendi psikolojimi dengede tutmaya çalışıyorum hemde kızımın psikolojisini. Aşırı zorlanıyorum yalan yok o baba baba dedikçe bazen çığlık atıp bağıra bağıra aglayasim geliyor. İnşallah bu süreci daha fazla zorlanmadan atlatirizGece gece aşırı üzüldümoğlum 3.5 yaşında geçen sene izinde eşim ailesine yardıma köye gitmişti 5 gün ayrı kalmıştık hergün arıyordu ama oğlum 3. Günden sonra telefonlara bakmaz oldu adama küsmüştü . Bu sene iş nedeniyle 20 gün ayrı yaşadık ve abartmıyorum 10 saniyede bir babasıyla ilgili konuştu gündem hiç değişmedi aklıma Allah korusun boşansak veya iş nedeniyle ayrı yaşasak bu çocuk ne yapar düşüncesi geldi . En iyisi psikolojik destek almak başka şekilde çözüm benim gözümde yok
Evet zaten benim zorumla çocuğunu arayacaksa hiç aramasın diye düşünüyorum. Kızım telefonumu getiriyor anne babayı ara diyor. Mecbur yalan soyluyorum benim telefonum bozuldu baba işten çıkınca arıycakmış seni diyorum. Bu şekilde idare etmekte çok yıpratıyor sürekli ağlar halde buluyorum kendimi. Ben bı şekilde toplarım zamanla inşallah ama kızım daha çok küçük psikolojik olarak onda bı etki bıraksın istemiyorum bu babacılık durumu
Sizde durum nasıl özel değilse. Sık görüyor mu eski eşiniz çocuğunuzu
Aynı şehirde aramiyor sormuyor gelmiyor ilgilenmiyor. Sakın aldanmayın. Ben de aşkı memnu izledigimde bihterin intihar sahnesinde ağlıyorum bu duygusal refleks. Anlık bir duygu. Ağlamak başka çaba göstermek başka. Yani Bihter umrumda değil tanımam etmem. Çocuğunuzun duyguları önemli olanAynı sehirdeyiz çok yakın oturmuyoruz sadece. Ama istese tabi ki gelir görür ya da hergun arar ama yapmiyor. Bencil evet aşırı duygusuzdur dümdüz biri. Cocugu goruntulude görünce ağlamasına baya sasirdim o yüzden
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?