- Konu Sahibi Nebaktincanim
-
- #201
Ekonomik ozgurlugum olsaydı ne demek?siz çalışıp ona mı bakıyorsunuz anlamadim
Bu arada bosanin
gercenten bazı ıınsanların bıseylerden ders alması ıcın herseyın anlamını onemını anlaması ıcın ne olması gerek esınız gıbı ınsanlara
bız 4 yıllık evlıyız bende erken menepozmusum tup bebekle bıle bebegımız olmuyor deneme sansızmız bıle olmadı adet bıle göremıyordum allah basımıza verdı ama bunlardanda ders alıp sukretmek gerek benım esım kendınde hıc bır sorun yok aıle sıde hıc destek olmaz bır gun bıle bana bu konuyla ılgılı kotu bısey soylemedı ve ben taktıkca kafaya o morallımı duzeltmeye ccalıstı elınden gelen herseyı yapıyor hıc maddıyat olmadıgı halde kredı cekıp donasyon yaptırdık alllahytan tuttu sımdıde rısklı gebelık gecırıyorum sureklı yatıyorum esım evın tum yuku temızlık yemek benım bakımım her hafta hastane kontrol elınden gelen herseyı yapıyor ıse gecenın 2 sınde gıdıp aksamın 9 unda gellmesıne ragmen hıc yemek yapmasyı bılmezken sımdı bızım ıcın her yemegı yapıyor 1 gun ıznı var onda bıle 1 gun dınlenmıyor benım ve bebegımız ıcın bebek her tekme attıgında sevıncten aglıyor böyle erkeklerde var adam gıbı adam allah kımsenın basına vermesın ama gercenten cok sacma davranıslar sergılıyor sıze karsı o nasıl ıtamdır ya 'cocugun olmazsa senı bosarım '
Allah2 aylık evliyim. Bu sürece kadar çoj zorluklar çektim. Eşimin 2. Benim ilk evliliğim. Zannettim ki dili yanmış bana daha cok değer verir daha cok sever. Hiçte öyle değilmiş.
Arada yaşadığımız sıkıntılar fiziksel şiddet bir yana dün iş yerinde bir şeyi yanlış yaptım (düzeltilebilir bir sorun ) ( memuriyet dışında ek iş yapıyor annesi adına )
diye tam 1.5 saat bagırdı. Etmediği hakaret kalmadı. O bagırırken ben hala işi düzeltmeye çalısıyordum.
Konusma esnasında "yat kalk allah a dua et cocugun olsun olmazsa seni boşarım" dedi. "Ya sende sorum varsa" dediğimde merak etme benim cocugum oldu deyiverdi. Üniversite de cocuk aldırmıs kız arkadasından bunu da yeni öğrendim.
Ekonomik özgürlüğüm olsaydı ne sen nede senden önceki çıkmazdı karsıma dedi.
Eve gittim yemeği hazırladım. İçimiz dısımız patates oldu sen ye deyip makarna yaptı. Arada ettiği hakaretler e değinmiyorum. İşten eve evden işe giden bir tipim elimden geldiğince bişiler yapmaya calısıyorum. Aramız iyiken yaptığımız şakaları yemek yaparken yaedım etmesini bile kavga esnasında yüzüme vuruyor.
Dünden beri kendime gelemiyorum.
Beni sevmediği aşikar büyük ihtimalle ilkinin acısıyla evlendi.
Yoksa hastalıkta sağlıkta insan eşini bırakmaz.
İkimiz de memuruz. Memleketlerimizden uzakta.
Ben bu evliliği devam ettirmek istemiyorum. Çünkü düzelmiyor. Ama ne yapacağım nereye gideceğim. 2 aylık evliyken aileme boşanıcam diye nası acıklıcam bilmiyorum. Çaresizim
Ekleme:
Ben evdeki eşyaları değiştirmedim masraf olmasın diye eksikler alındı. En basta anlaştık herşeyi beraber yapıcaz diye daha sonra
2 aylık evlilik boyunca su kadar masraf yaptım. Ayakkabımı bile ben aldım. Perde kız tarafınındı ben aldım diye sürekli önüme çıkarıyor. Önceden annesin lafı ile diyor sandım ama her kavga da söylemeye basladı. Hatta kahvaltıya yardım etmesini bile lafını yapar oldu. Öz annemin yanında kızın şöyle kızın yemek yapmıyor kızın ev temizlemiyor diyerek gururumu ayaklar altına aldı. Hepsini affettim. Affettim diye mi hak ettim bunları düzelir bosandı zor süreç geçirdi atlatır unutur. benimde yuvam olur dedim. Olmadı.
Çokk büyük gurursuzluk örneği gösterdim gece ecden kovdugunda geri dönerek. En azından suan herseyi yaptım diyebiliyorum ama elimde var sıfır.
Slm Allah yardimcin olsun senin yerinde olsam kesinlikle oyle birini cekmem birde ekonomik ozgurlugun varsa hayat a birkere geliyorsun ve zindan etmeye gerek yok2 aylık evliyim. Bu sürece kadar çoj zorluklar çektim. Eşimin 2. Benim ilk evliliğim. Zannettim ki dili yanmış bana daha cok değer verir daha cok sever. Hiçte öyle değilmiş.
Arada yaşadığımız sıkıntılar fiziksel şiddet bir yana dün iş yerinde bir şeyi yanlış yaptım (düzeltilebilir bir sorun ) ( memuriyet dışında ek iş yapıyor annesi adına )
diye tam 1.5 saat bagırdı. Etmediği hakaret kalmadı. O bagırırken ben hala işi düzeltmeye çalısıyordum.
Konusma esnasında "yat kalk allah a dua et cocugun olsun olmazsa seni boşarım" dedi. "Ya sende sorum varsa" dediğimde merak etme benim cocugum oldu deyiverdi. Üniversite de cocuk aldırmıs kız arkadasından bunu da yeni öğrendim.
Ekonomik özgürlüğüm olsaydı ne sen nede senden önceki çıkmazdı karsıma dedi.
Eve gittim yemeği hazırladım. İçimiz dısımız patates oldu sen ye deyip makarna yaptı. Arada ettiği hakaretler e değinmiyorum. İşten eve evden işe giden bir tipim elimden geldiğince bişiler yapmaya calısıyorum. Aramız iyiken yaptığımız şakaları yemek yaparken yaedım etmesini bile kavga esnasında yüzüme vuruyor.
Dünden beri kendime gelemiyorum.
Beni sevmediği aşikar büyük ihtimalle ilkinin acısıyla evlendi.
Yoksa hastalıkta sağlıkta insan eşini bırakmaz.
İkimiz de memuruz. Memleketlerimizden uzakta.
Ben bu evliliği devam ettirmek istemiyorum. Çünkü düzelmiyor. Ama ne yapacağım nereye gideceğim. 2 aylık evliyken aileme boşanıcam diye nası acıklıcam bilmiyorum. Çaresizim
Ekleme:
Ben evdeki eşyaları değiştirmedim masraf olmasın diye eksikler alındı. En basta anlaştık herşeyi beraber yapıcaz diye daha sonra
2 aylık evlilik boyunca su kadar masraf yaptım. Ayakkabımı bile ben aldım. Perde kız tarafınındı ben aldım diye sürekli önüme çıkarıyor. Önceden annesin lafı ile diyor sandım ama her kavga da söylemeye basladı. Hatta kahvaltıya yardım etmesini bile lafını yapar oldu. Öz annemin yanında kızın şöyle kızın yemek yapmıyor kızın ev temizlemiyor diyerek gururumu ayaklar altına aldı. Hepsini affettim. Affettim diye mi hak ettim bunları düzelir bosandı zor süreç geçirdi atlatır unutur. benimde yuvam olur dedim. Olmadı.
Çokk büyük gurursuzluk örneği gösterdim gece ecden kovdugunda geri dönerek. En azından suan herseyi yaptım diyebiliyorum ama elimde var sıfır.
Destek almanız gerek benceNeden şikayet edeyim zaten gerçekleri yüzüme söyleyecek kişilere ihtiyacım var ki yapayalnız oldugum için foruma yazdım.
Size şöyle söyleyeyim bana su yazdıgınızı sabah akşam söylemesi lazım birinin. Çünkü ayrılık düşüncesi bile nefes almama engel oluyo. Benim acizliğim salaklığım. Gözümün damarı çatlamış olarak geldim iş yerine tokat yüzünden ama unuttum gitti biliyor musun. Nası bi kafam var bilmiyorum. Hayatıma giren 2. Kişi 4 yıl aradan sonra. Benim ilk göz ağrım ve hep bu boslugumu kullandı.
boşanmayacaksan boşuna yazmayalım.Benim değil onun üni zamanında parası olsaydı aldırmazmıs cocugu benle de karsılasmazmıs
arkadaşım adam problemli çocuk olsa onada şiddet uygular bu bir. ikincisi niye bu kadar acizsin dünyada tek ayrılan sen olmayacaksın kaldıki ekonomik özgürlüğün ve ailen var. aslında suç ailendeki o adam o kadar laf ederken annen baban susmuş. ikinizde çalışıyornuz o yapmazsa sen yap oglum diyecekti. ev işi kadına zimmetli değil. daha yeni evliyken çık o hücreden evden kovan birine geri dönmek nedir ya. üçüncüsü o bomboş konuşmuş sende yemişsin. daha önce hamile kalmışta sevgilisi falan ben 10 yıl önce iki çocugu olup tekrar evlenip şuan kısır olan erkekleri biliyorum. boş boş hava basmasın sende bi gözünü aç. fiziksel şiddet demişsin biliyosunki kk da bunun cevabı boşandır boşuna burda vakit kaybetme ailene durumu anlat ve mahkemeye git. yoksada ilerde burda daha çok konu açarsın. lütfen bu yazılanlarada kırılma çünkü hemcinlerimiz böyle üzülüp ezildikçe bizde sinirleniyoruz. ikinizde insansınız ve saygı ve sevgiye ihtiyacınız var. ama senin eşin malesef kötü bir ortamda yetişmişki bunların zerresi yok. çocuk doğurup ilerde onuda bu cengamede yetiştirme canım. bizi dinle ve ailene anlatıp kurtulmaya bak gençsindir git yeniden başla hayatına.2 aylık evliyim. Bu sürece kadar çoj zorluklar çektim. Eşimin 2. Benim ilk evliliğim. Zannettim ki dili yanmış bana daha cok değer verir daha cok sever. Hiçte öyle değilmiş.
Arada yaşadığımız sıkıntılar fiziksel şiddet bir yana dün iş yerinde bir şeyi yanlış yaptım (düzeltilebilir bir sorun ) ( memuriyet dışında ek iş yapıyor annesi adına )
diye tam 1.5 saat bagırdı. Etmediği hakaret kalmadı. O bagırırken ben hala işi düzeltmeye çalısıyordum.
Konusma esnasında "yat kalk allah a dua et cocugun olsun olmazsa seni boşarım" dedi. "Ya sende sorum varsa" dediğimde merak etme benim cocugum oldu deyiverdi. Üniversite de cocuk aldırmıs kız arkadasından bunu da yeni öğrendim.
Ekonomik özgürlüğüm olsaydı ne sen nede senden önceki çıkmazdı karsıma dedi.
Eve gittim yemeği hazırladım. İçimiz dısımız patates oldu sen ye deyip makarna yaptı. Arada ettiği hakaretler e değinmiyorum. İşten eve evden işe giden bir tipim elimden geldiğince bişiler yapmaya calısıyorum. Aramız iyiken yaptığımız şakaları yemek yaparken yaedım etmesini bile kavga esnasında yüzüme vuruyor.
Dünden beri kendime gelemiyorum.
Beni sevmediği aşikar büyük ihtimalle ilkinin acısıyla evlendi.
Yoksa hastalıkta sağlıkta insan eşini bırakmaz.
İkimiz de memuruz. Memleketlerimizden uzakta.
Ben bu evliliği devam ettirmek istemiyorum. Çünkü düzelmiyor. Ama ne yapacağım nereye gideceğim. 2 aylık evliyken aileme boşanıcam diye nası acıklıcam bilmiyorum. Çaresizim
Ekleme:
Ben evdeki eşyaları değiştirmedim masraf olmasın diye eksikler alındı. En basta anlaştık herşeyi beraber yapıcaz diye daha sonra
2 aylık evlilik boyunca su kadar masraf yaptım. Ayakkabımı bile ben aldım. Perde kız tarafınındı ben aldım diye sürekli önüme çıkarıyor. Önceden annesin lafı ile diyor sandım ama her kavga da söylemeye basladı. Hatta kahvaltıya yardım etmesini bile lafını yapar oldu. Öz annemin yanında kızın şöyle kızın yemek yapmıyor kızın ev temizlemiyor diyerek gururumu ayaklar altına aldı. Hepsini affettim. Affettim diye mi hak ettim bunları düzelir bosandı zor süreç geçirdi atlatır unutur. benimde yuvam olur dedim. Olmadı.
Çokk büyük gurursuzluk örneği gösterdim gece ecden kovdugunda geri dönerek. En azından suan herseyi yaptım diyebiliyorum ama elimde var sıfır.
Forumda takip edenler bilir ben genelde son care bosanmak cabalayin falan derim ama sizde baska care kalmamis bence biran once davanizi acin. Eger aileniz de sizin cektiginiz bu sikintilari bilse onlar da onaylar bence ki memursunuz yani kimsenin onayina da ihtiyaciniz yok. Esiniz kusura bakmayin ama her turlu pislik biri.2 aylık evliyim. Bu sürece kadar çoj zorluklar çektim. Eşimin 2. Benim ilk evliliğim. Zannettim ki dili yanmış bana daha cok değer verir daha cok sever. Hiçte öyle değilmiş.
Arada yaşadığımız sıkıntılar fiziksel şiddet bir yana dün iş yerinde bir şeyi yanlış yaptım (düzeltilebilir bir sorun ) ( memuriyet dışında ek iş yapıyor annesi adına )
diye tam 1.5 saat bagırdı. Etmediği hakaret kalmadı. O bagırırken ben hala işi düzeltmeye çalısıyordum.
Konusma esnasında "yat kalk allah a dua et cocugun olsun olmazsa seni boşarım" dedi. "Ya sende sorum varsa" dediğimde merak etme benim cocugum oldu deyiverdi. Üniversite de cocuk aldırmıs kız arkadasından bunu da yeni öğrendim.
Ekonomik özgürlüğüm olsaydı ne sen nede senden önceki çıkmazdı karsıma dedi.
Eve gittim yemeği hazırladım. İçimiz dısımız patates oldu sen ye deyip makarna yaptı. Arada ettiği hakaretler e değinmiyorum. İşten eve evden işe giden bir tipim elimden geldiğince bişiler yapmaya calısıyorum. Aramız iyiken yaptığımız şakaları yemek yaparken yaedım etmesini bile kavga esnasında yüzüme vuruyor.
Dünden beri kendime gelemiyorum.
Beni sevmediği aşikar büyük ihtimalle ilkinin acısıyla evlendi.
Yoksa hastalıkta sağlıkta insan eşini bırakmaz.
İkimiz de memuruz. Memleketlerimizden uzakta.
Ben bu evliliği devam ettirmek istemiyorum. Çünkü düzelmiyor. Ama ne yapacağım nereye gideceğim. 2 aylık evliyken aileme boşanıcam diye nası acıklıcam bilmiyorum. Çaresizim
Ekleme:
Ben evdeki eşyaları değiştirmedim masraf olmasın diye eksikler alındı. En basta anlaştık herşeyi beraber yapıcaz diye daha sonra
2 aylık evlilik boyunca su kadar masraf yaptım. Ayakkabımı bile ben aldım. Perde kız tarafınındı ben aldım diye sürekli önüme çıkarıyor. Önceden annesin lafı ile diyor sandım ama her kavga da söylemeye basladı. Hatta kahvaltıya yardım etmesini bile lafını yapar oldu. Öz annemin yanında kızın şöyle kızın yemek yapmıyor kızın ev temizlemiyor diyerek gururumu ayaklar altına aldı. Hepsini affettim. Affettim diye mi hak ettim bunları düzelir bosandı zor süreç geçirdi atlatır unutur. benimde yuvam olur dedim. Olmadı.
Çokk büyük gurursuzluk örneği gösterdim gece ecden kovdugunda geri dönerek. En azından suan herseyi yaptım diyebiliyorum ama elimde var sıfır.
şiddet gördüm boşandım dersin işyerindekilerin canı cehenneme. bizim burdada bir kadın var 20 yıldır evli ilk yıldan dayak yemiş halada yiyor ama boşanamam diyor. senin sonunda öyle olabilir. kadın mutsuzluktan ölcek birgünTeşekkür ederim. Bir de iş yerimde etrafta akrabalarda 2 ayda bosandı laflarına nası katlanacagımı öğretsen. Biliyorum dayak yemekten daha kötü değil bu laflar da işte mutsuzlıgunu kimse bilsin istemiyor insan.
HaklısınYani eziyet cekmek hosuna mi gidiyor ki? Su evde en ufak tartismada ne kadar etkileniyoruz. Bahsettigin seyler buyuk seyler. Kendi ailenin iliskisi de mi sorunlu acaba? Yoksa baba evinde huzurlu ortam goren kadin boyle bir evliligi surdurmez bence
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?