- 19 Kasım 2018
- 4.123
- 7.026
- 158
- Konu Sahibi prensesilya
-
- #61
Merhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?
"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil
Yani ben aynı odada yatıp arada kalksın istiyorum ama o bizle yatınca da eşime kıyamayıp kaldırmıyorum yine de beraber uyumak istiyorum bi saat bile olsa beraber uyuyalım. Uykusuz kalacaksak beraber kalalım.yapamayacagini mi dusunuyorsunuz yoksa bu oneri mi size yetersiz geliyor, daha fazlasini mi yapsin istiyorusunuz?
(Benimki aglamaya basladi, yzun yazamayacagim, sonra yazarim :))
Neden sordum bunu. Yapamaz diye bir şey yok. Sizin gibi yapamaz ama kendince bir yolla yapar. Bizler herseyi uzerimize aliyoruz ama fazla yapiyoruz ve kendimize zarar veriyoruz. Birakin baksin esiniz.Yani ben aynı odada yatıp arada kalksın istiyorum ama o bizle yatınca da eşime kıyamayıp kaldırmıyorum yine de beraber uyumak istiyorum bi saat bile olsa beraber uyuyalım. Uykusuz kalacaksak beraber kalalım.
.. ilk evliligimde gordugum sey ayri yatmak bi zaman sonra aliskanlik oluyor sonra onla uyuyamiyorsun. Bilmiyorum bende oyle olmustu ama o bebege bakardi geceleri kalkardi altini degistirirdi fln.
Size yazdiktan sonra eşim gece beni uyuttu 6 saat uyumuşumsoranlar olmuş mama veriyorum kizlar bu kadar strese sut mut kalmadı. Bir arkadaş demiş ya hani sorumluluk diye ben çok alışkınım herseyi kendim yapayım, eşim çok zeki bi adam hep çözüm önerileri sunar tartışırken, ben bisiye üzülünce çok etkileniyorum bi kac gün esamesi sürüyor bende maalesef.
Ayrı yatmak, ayrı takılmak çiftlerin yaptığı birer hata.. Birbiriyle paylaşmak, birlikte büyütmek, ilgilenmek yerine ayrı ayrı takılmak kişilerin tercihi.. Çocuk olmadan önce bu konuda çiftler kendilerini bilgilendirse, konuşup görev dağılımı vs yapsalar daha kolay ve aile olduklarını hissedecekleri bi dönem yaşayabilirler bence..Merhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?
"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil
Ben cok mantikla hareket eden bir insanimdir cogunlukla: cocuk yapmak mantikla verilebilecek bir karar degil. Oturup dusundugunde hayatin bir cok alaninda olumsuz. Ama insanin hayatinda cocugunun olmasi kadar guzel hic bir sey yok :)bunları okuduktan sonra çocuk fikrinden iyice uzaklaşıyorum.
uykusuzluk, yorgunluk, işten uzak kalmak, eşle problem olma ihtimali.sabır isteyen bir şey.
bence ayrı yatmayı bırakın derim.
Böyle davranan bir eşe öküz denmesine tepki göstermiş bir de...Tabi ki öküzün en önde gideni...lohusa kadını ittirmek ne demek kalk çocuğa bak diyeBu yorumunuzu yeni gördüm. Çok çok üzgünüm. Eşinizin sağlam bir derse ihtiyacı var bence. Sonu ne olursa olsun. Size böyle davranamaz.
maalesef ki ben de her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünüp tüm yaşanacak olumsuzluklara karşı hazırlıklı olmaya çalışan biriyim. siz kaç yaşında karar verdiniz?benim yaşım 32, şimdi tamam desem 33 te ancak anne olabilirim. zaman da geçiyor. bilmiyorum ne yapmalı?konu sahibinin yaşadıkları benim de korkum, şimdiden uykusuz kalmış kadınBen cok mantikla hareket eden bir insanimdir cogunlukla: cocuk yapmak mantikla verilebilecek bir karar degil. Oturup dusundugunde hayatin bir cok alaninda olumsuz. Ama insanin hayatinda cocugunun olmasi kadar guzel hic bir sey yok :)
Bu yoruma sonuna dek katılıyorum. Çocuğun mizacı çok önemli.Bu sorunun cevabı her ilişkiye gore değişir. Çünkü gerçekten bu iki kişinin karakterlerinin ve aralarındaki ilişkinin dinamigiyle ilgili olduğu kadar çocuğun mizaciyla da ilgili aslında.
Ben bunu kendi ozelimde yanıtlayacak olursam çocuktan önce huzurlu sakin minnoş giden evliliğim çocuktan sonra boyut değiştirdi. Çünkü çocuğumuz zor bir çocuk. Yemesi uyuması oyalamasi dışarı çıkarması bile olay. 2.5 yıldır uykularım bölük pörçük. Fiziksel yorgunluk ayrı manevi yorgunluk ayrı. Böyle olunca sinir sistemim bitti. Tahammülüm hepten bitti. Çocuğum bana aşırı düşkün ve evde WC ye bile kaçarak gidiyorum. Kişisel alanım falan sifir. Kendime ait bir zaman dilimim yok, 7 24 cocuklayim. Esimle başbaşa hiçbir yere gidemiyoruz. Ben tek başıma zaten hiçbir yere gidemiyorum. Böyle oldukça da daha çok tahammulsuzlesiyorum. Tam bir kisirdongu.
Belki çocuk büyüdükce ve bagimsizlastikca normale donuyordur her şey. Bilmiyorum.
Gerçekten öyle. Uyumlu munis bir çocukla her şey cok kolay. Bırak anneanneye babaanneye eşinle cik. Biz bırakmayı geçtim birlikte bir yerde oturup yemek bile yiyemiyoruz çünkü asla durmuyor yerinde. Ev gezmesine gidemiyoruz, gecen babaannesine gittik de 40 dk sonra bir ağlama krizi apar topar döndük. Evden çıkarken giydirmek olay. Uyutmasi olay. Böyle böyle iki taraf da tahammulsuzlesiyor. Hircinlasiyor. Bir de anne çalışmıyorsa ve 7 24 cocuklaysa, ki bu benim, annenin hayatı bitti. Çalışan anne her zaman daha mutlu daha motive ve daha nitelikli zaman geçiriyor çocuğuyla.Bu yoruma sonuna dek katılıyorum. Çocuğun mizacı çok önemli.
üstüne uzun uzun düşünürseniz yapmazsınız :) eşiniz ne düşünüyor bu konuda? evlat sevgisi dünyadaki hiç bir şeye benzemiyor inanılmaz bir duygu bir sevgi. Ama kaygısı, endişesi de hiç bir şeye benzemiyor. Gerçekten çok zormaalesef ki ben de her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünüp tüm yaşanacak olumsuzluklara karşı hazırlıklı olmaya çalışan biriyim. siz kaç yaşında karar verdiniz?benim yaşım 32, şimdi tamam desem 33 te ancak anne olabilirim. zaman da geçiyor. bilmiyorum ne yapmalı?konu sahibinin yaşadıkları benim de korkum, şimdiden uykusuz kalmış kadın
Ben 36 da anne oldum. Ve gerçekten genç anne baba olmak diye bir şey varmış. Asla enerjisi aynı olmuyor insanın. Şimdi sadece oyuncak toplamak için bile surekli egilmekten belim iptal.maalesef ki ben de her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünüp tüm yaşanacak olumsuzluklara karşı hazırlıklı olmaya çalışan biriyim. siz kaç yaşında karar verdiniz?benim yaşım 32, şimdi tamam desem 33 te ancak anne olabilirim. zaman da geçiyor. bilmiyorum ne yapmalı?konu sahibinin yaşadıkları benim de korkum, şimdiden uykusuz kalmış kadın
bunu ben de gözlemliyorum 25 26 yaşında anne olanları gördükçe. şu an işten eve geliyorum iki akşam dışarı çıksam o hafta iptal oluyorum. iki köpeğime zor bakıyorum, bir de çocuk evcil hayvan gibi değil ki sürekli ilgi alaka gerek, ödevleriyle ilgilenmek, aktivitelere götürmek. bu yaştan sonra yapabilir miyim bilmiyorum.Ben 36 da anne oldum. Ve gerçekten genç anne baba olmak diye bir şey varmış. Asla enerjisi aynı olmuyor insanın. Şimdi sadece oyuncak toplamak için bile surekli egilmekten belim iptal.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?