Çocuk evin neşesi mi bosanma sebebi mi?

Justjustice .!.:

üstüne uzun uzun düşünürseniz yapmazsınız :) eşiniz ne düşünüyor bu konuda? evlat sevgisi dünyadaki hiç bir şeye benzemiyor inanılmaz bir duygu bir sevgi. Ama kaygısı, endişesi de hiç bir şeye benzemiyor. Gerçekten çok zor

Genişletmek için tıkla...

eminim çok güzeldir hak veriyorum size, eşim çok istiyor. o da istemese mesela ben hayat boyu çocuğum olmasa hiç mutsuz olmam.

rabbitgirl .!.:

bunu ben de gözlemliyorum 25 26 yaşında anne olanları gördükçe. şu an işten eve geliyorum iki akşam dışarı çıksam o hafta iptal oluyorum. iki köpeğime zor bakıyorum, bir de çocuk evcil hayvan gibi değil ki sürekli ilgi alaka gerek, ödevleriyle ilgilenmek, aktivitelere götürmek. bu yaştan sonra yapabilir miyim bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Surekli ilgi alaka ödev vs bunlar çok sonraki aşamalar. Bebeklik ve erken çocukluk dönemi en zoru. Bir de cocugunuz zor mizacliysa ve çalışmayan anneyseniz gerçekten hayat tepetaklak oluyor.

Ben :) çocuktan önce de çok güzeldi ama çocuktan sonra her şey daha çok anlam kazandı. Evet zor ancak ikimiz de çocuklarımizin varlığı ile her şeyin ayrı ve güzel bir boyuta taşındığını söylüyoruz Bu aslında çocukla değil, aranızdaki bağın kuvveti ile alakalı

prensesilya .!.:

Yani ben aynı odada yatıp arada kalksın istiyorum ama o bizle yatınca da eşime kıyamayıp kaldırmıyorum yine de beraber uyumak istiyorum bi saat bile olsa beraber uyuyalım. Uykusuz kalacaksak beraber kalalım.
.. ilk evliligimde gordugum sey ayri yatmak bi zaman sonra aliskanlik oluyor sonra onla uyuyamiyorsun. Bilmiyorum bende oyle olmustu ama o bebege bakardi geceleri kalkardi altini degistirirdi fln.
Size yazdiktan sonra eşim gece beni uyuttu 6 saat uyumuşum soranlar olmuş mama veriyorum kizlar bu kadar strese sut mut kalmadı. Bir arkadaş demiş ya hani sorumluluk diye ben çok alışkınım herseyi kendim yapayım, eşim çok zeki bi adam hep çözüm önerileri sunar tartışırken, ben bisiye üzülünce çok etkileniyorum bi kac gün esamesi sürüyor bende maalesef.

Genişletmek için tıkla...

Aslında tecrübeli anneymişsiniz.

Siz de biliyorsunuz ki eşinizin istemesi gerek;çocuk bakımına ortak olmayı.

“Bu gece beni dinlendirdi,pazar günü kuaföre gönderdi” ile olmaz bu işler.

Çocuk yetiştirmek büyük emek.

rabbitgirl .!.:

eminim çok güzeldir hak veriyorum size, eşim çok istiyor. o da istemese mesela ben hayat boyu çocuğum olmasa hiç mutsuz olmam.

Genişletmek için tıkla...

ben de tam olarak sizin gibi düşünüyordum sonra bir gün bir delilik yaptım pişman değilim ama inkar da etmeyeceğim eski rahat hayatımı özlüyorum :)

Genel olarak baktığımda anne ve babayı tüketiyor. Zayıf evliliği yıkıyor , güçlü evliliği de sarsıyor.
Burada tabiki anne ve babanın imkanları , aile desteği , maddi durumu falanda çok etkili.
Toplumumuzda anne çocuğa bakar görüşü , babanın etkisiz eleman gibi davranması anneyi tüketiyor. Geriye bir şey kalmıyor. Sonra evliliği de kadın yürütür anlayışı var. Anne / kadın tükenince ip kopuyor ama sorumlusu yine kadın ilan ediliyor falan.

prensesilya .!.:

Yani ben aynı odada yatıp arada kalksın istiyorum ama o bizle yatınca da eşime kıyamayıp kaldırmıyorum yine de beraber uyumak istiyorum bi saat bile olsa beraber uyuyalım. Uykusuz kalacaksak beraber kalalım.
.. ilk evliligimde gordugum sey ayri yatmak bi zaman sonra aliskanlik oluyor sonra onla uyuyamiyorsun. Bilmiyorum bende oyle olmustu ama o bebege bakardi geceleri kalkardi altini degistirirdi fln.
Size yazdiktan sonra eşim gece beni uyuttu 6 saat uyumuşum soranlar olmuş mama veriyorum kizlar bu kadar strese sut mut kalmadı. Bir arkadaş demiş ya hani sorumluluk diye ben çok alışkınım herseyi kendim yapayım, eşim çok zeki bi adam hep çözüm önerileri sunar tartışırken, ben bisiye üzülünce çok etkileniyorum bi kac gün esamesi sürüyor bende maalesef.

Genişletmek için tıkla...

Sen tutarsız davranıyorsun ama önce kendini düzeltmen lazım.

Bence esler ikisi de ayni derecede cocuklarla ilgileniyorsa ve yükü paylasiyorsa birbirinden kopmuyor. Biz odalari bir kac gece haric hic ayirmadik. Herseyi beraber yaptik. Tabi yoruluyoruz, tabi ki birbirimize tek basimiza ayirabildigimiz zamanlar kisitli. Ama günde sadece 15 dakika da olsa sohbet etmeye firsat yaratmaya calisiyoruz. Bu 7 sene icinde bir cok kez oturdugumuz yerde beraber uyuya kalmisligimiz var. Ama o yorgunlugu da paylasiyoruz. Cocuklar biraz büyüyünce ve aile de yardim edebiliyorsa hafta da en az 1 kere beraber birseyler yapmaya gayret etmeli. Esimle bekar ayri evde yasarken daha cok zaman beraber geciriyorduk diyebilirim ama

Aileydik zaten ama çocuklardan sonra daha sıkı bağlandık birbirimize... yorumları okumadım başkası yazdı mı bilmiyorum ama biz iki çocuktada hiç yatak ayırmadık.Eşim hep en iyi destekçimdi. Çocuklara beraber baktık ben emzirdim o uyuttu çünkü ortak çocuğumuz ben yorulurken o banane diyemezki demedi de zaten... çocuk sorumluluk tamamen kadına yüklendiğinde yuvayı çatırdatıyor ama sorumluluk paylaşıldığında aradaki bağı güçlendiriyor benim gözlemim bu yönde... ( benim çocuklarım çok sakin bebekti belki bu yüzden bizi yormadılar gece belli saatlerde uyanır emer uyurlardı. Ben emzirirdim sonra eşim sallardı çok nadir huysuzluk yapmışlardır bu durumda ilişkimizi olumsuz etkilememelerinde büyük bi etken tabi )

rabbitgirl .!.:

maalesef ki ben de her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünüp tüm yaşanacak olumsuzluklara karşı hazırlıklı olmaya çalışan biriyim. siz kaç yaşında karar verdiniz?benim yaşım 32, şimdi tamam desem 33 te ancak anne olabilirim. zaman da geçiyor. bilmiyorum ne yapmalı?konu sahibinin yaşadıkları benim de korkum, şimdiden uykusuz kalmış kadın

Genişletmek için tıkla...

32 yasimda anne oldum ben de. Ikinciyi de 38de dogurdum.

Eskiden bunlar saklanirmis. Biz simdi konusuyoruz. Cocuk sahibi olmak zor. Daha hamileyken bile hareket etmiyor bugun neden diye endişe ediyor insan. Hep bir yurek carpintisi. Kucukken onunla birlikteyken rutinden bunaldim, onu birakip 1-2 saat bir yere gittim onu ozledim. Ben cok sansli bir kadinim, cocuklarimi kendim buyutuyorum. Tabi ki herkes cocuk yapmak zorunda degil. Ve cocuk sahibi olmadan varliginin nasil bir doyum oldugunu anlamak mumkun degil.

happytreefriend .!.:

İlk 1 sene çok zor, kesinlikle katılıyorum. Uykusuzluk, fiziki yorgunluk, kendine vakit ayıramamanın getirdiği psikolojik çöküntü.. Cinsellik öncelik sırasında oldukça geriye düşüyor bu da haliyle uzaklaştırıyor çiftleri. Bizde de böyle oldu en azından. Benim yavrum da sağolsun gündüz kucaktan indirdiğim an uyanan bir modeldi, ayakta gezdirerek uyutman gerekirdi anca öyle uyurdu ve akşam yatağa dayak yemiş gibi girerdim. Ağır bir depresyon geçirmişim o zamanlar şimdi daha iyi anlıyorum. Her sabah yorgun uyanıp bugün nasıl geçecek endişesiyle uyanırdım. Doğum iznim bitip de işe başladığımda bayram etmiştim.

Ama şimdi bebeğim 2.5 yaşına geldi, 1 yıl oldu emmeyi bıraktı ve dolayısıyla anne bağımlılığı gittikçe azaldı, artık yanına uzanınca uyuyor. Gece uyanmaları yine oluyor ama uzatmadan geri dalıyor. Kendi odasında uyuyor, odam yatağım bana kaldı. Ha akşam 9.30-10 gibi uyuyup sabah 6.30-7 gibi uyanır ama en azından gece bölünmeden uyuyabildiğim için daha dinlenmiş uyanıyorum, daha sabırlıyım. Artık gece kaç saat ayakta dikilcem acaba endişesi daha az olduğundan akşam eşimle ortak ufak tefek bir şeyler yapabiliyoruz. Dolayısıyla paylaşım arttıkça da aramız daha iyi hale geldi, geliyor.

Genişletmek için tıkla...

Benim bebegim de öyle.bugun annem geldi ve annem diyo ki , geldiğimden beri hiç uyumadi...dedim ki anne 7den beri öyle. Gunduz uykusu ayakta iken var ayaktan yatağa koyduktan 5 dk sonra uyaniyor. Şu an yine ayagimda. Kahvaltıyı 1 de yaptım kahvalti sayilirsa. Öğle ve akşam yemeği olarak da 20.00 de yedim. Yani uyumayan bi bebek ise hicbiseye vakit yok. Benim 2.cocugum ama ilki bu kadar da değildi. Tmm uykuyu çok sevmezdi ama uyurdu yani. Sabah 7 den saat su an 20.30 bu kadar saat daha 2 aylık bile olmayan bebek toplam 1 saat uyumamıştır, kendimi geçtim hadi eşim beni dun gece uyuttu da bebeğim nasil durabiliyor anlayamıyorum kendi çocuğumu.
Bi de bugün nasıl geçecek diye endişenizden bahsetmissiniz o zamanlar için. Ben uyumaya korkuyorum, göz bandımı takmaya , yatakta dönmeye, öksürmeye, bebek gece uyurken yürürken ayağımdan çıkan çıt sesinden, eşimin ise giderken kapadigi kapi sesinden korkuyorum uyanacak diye. şu yatak odasından korkuyorum. Bu seslerden uyanıyor mu derseniz evet. Bilmiyorum ben bi sınavdayım sanırım.
Soran olmuş memurum martta işe başlayacağım.

prensesilya .!.:

Benim bebegim de öyle.bugun annem geldi ve annem diyo ki , geldiğimden beri hiç uyumadi...dedim ki anne 7den beri öyle. Gunduz uykusu ayakta iken var ayaktan yatağa koyduktan 5 dk sonra uyaniyor. Şu an yine ayagimda. Kahvaltıyı 1 de yaptım kahvalti sayilirsa. Öğle ve akşam yemeği olarak da 20.00 de yedim. Yani uyumayan bi bebek ise hicbiseye vakit yok. Benim 2.cocugum ama ilki bu kadar da değildi. Tmm uykuyu çok sevmezdi ama uyurdu yani. Sabah 7 den saat su an 20.30 bu kadar saat daha 2 aylık bile olmayan bebek toplam 1 saat uyumamıştır, kendimi geçtim hadi eşim beni dun gece uyuttu da bebeğim nasil durabiliyor anlayamıyorum kendi çocuğumu.
Bi de bugün nasıl geçecek diye endişenizden bahsetmissiniz o zamanlar için. Ben uyumaya korkuyorum, göz bandımı takmaya , yatakta dönmeye, öksürmeye, bebek gece uyurken yürürken ayağımdan çıkan çıt sesinden, eşimin ise giderken kapadigi kapi sesinden korkuyorum uyanacak diye. şu yatak odasından korkuyorum. Bu seslerden uyanıyor mu derseniz evet. Bilmiyorum ben bi sınavdayım sanırım.
Soran olmuş memurum martta işe başlayacağım.

Genişletmek için tıkla...

Uyumayan bebek gerçekten zor ama sadece uyumuyor mu yoksa kolik mi, kolik bebekse günde bir kaç saat gelecek bir yardımcı arayın, başa çıkma şansınız yok. Eğer sadece uyumuyorsa bakınabileceği bir yere alın anakucağıyla, etrafı izlesin. Kızım zor bir bebekti, uaynık olduğu süreyi hep kucağımda oturur vaziyette geçirmek isterdi ve neredeyse doğduğu andan itibaren böyleydi, emeklemeye başlayana kadar çok zorlandım evet ama sürekli ağlayan bir bebekten iyiydi. Sabır isteyen zamanlar bunlar

prensesilya .!.:

İse gidiyorum ben dediği için bi de bizim yanımızda uyuyamadigi için ayrı yatmaya başladık ben de lohusa iken kal yanımda demedim tmm dedim şimdi de devam ediyor söyledim söyledim artık söylemekten de bıktım bıraktım söylemeyi. Ama evlilik böyle bisi değil ki. Beraber olmak birlik olmak birlikte olmak. İşte cocuk buna engel diye beynimde şimşekler çakıyor. Böyle düşünmek istemiyorum ama bunu yaşıyorum. Uzaklaşıyoruz. İlk evliliğimdeki tarih sanki tekerrür ediyor ve ben buna engel olamiyorum.

Genişletmek için tıkla...

İlk evliginizdeki çocuğunuz kiminle kalıyor

Sorun cocukta değil sorun rol karmaşası yaşayan kadınlarımızda anne ile eş olmayo karıştırıyorlar.kardesim neden eşinle ayrı yatıyorsun,neden çocukla uyuyorsun bunun iki kotuu sonucu doğuyor birincisi ayrı yatmak eşleri soğutur,ikincisi çocuk sana bağımlı olur bağlı olmak ile bağımlı olmak arasında fark var anne rolünden çıkıp eşine cilve yapıp eş olamiyorsan yada ayrı yatmayı için elveriyorsa zaten olmaz ha ben sabah işe gidicem,sen tüm gün evdesin diyen hanzodan da olmaz çünkü evde bebekle kalmak en en en zor iş oki tarafta da anlayış olacak.
Bebeğim şu an 18ay bitiyor ona oluyoruz tapiyoruz ama ilk günden beri bebeğim kendi odassinda yatıyor gerçekten bunu başaran ender insanlardaniz biliyorum sadece 2-4ay arası ani bebek ölümü sendromu oluyor diye korkuttu annemler bı o iki ay yattı sonra devam ve su an mışıl mışıl sabahlara kadar uyuyor.esim ilk günden beri bebek agladiginda benimle beraber kalkar,uyutamadigimiz saatlerce mahvoldugumuz zamanlarda da gel uyanmistir ve yanimdadir Allah ondan razı olsun o olmasaydı zaten lohusa sendromundan bile cikamazdim.
Bizi fazlasıyla mutlu etti bebek çünkü ilgileniyoruz seviyoruz evlendikten bir buçuk sene sonra yüzde yüz birbirimizden emin oldiktan sinra yaptık çocuğu,ikinciyi asla istemiyoruz ikimizde aynı fikirde yüz sukurki.cinsel hayatımız asla etkilenmedi doğumdan sonra on onbeş gün sürdü kanamam bitince hemen birlikteligimiz başladı ve eskisinden de harikagiz.ama bunda doğum kilolarımi hemen vermiş oluşum ilk bir ayda eski kiloma nerdeyse dönmüş oluşum tek çizgi çatlak dahi olmayışı çünkü hamilelikte de 8aya kadar sporuma devam ettim doğumdan sonra da hemen başladım şu an hiç dogurmamis gibiyim gerçekten :)kendimi de ovdum ehem ehem ama inanmayanlara fotoğraf bile atabilirim. çünkü ben bebeğime ayrı eşime ayrı ilgi gösteren insanım bebeğimin yanında anne eşimin yaninda eş olmaui unutmadım unutmam çünkü eşimi çok seviyorum çok aşığım onu asla ihmal etmem çocuğumu da öyle canımı verecek kadar çok seviyorum onları ilgileniyorum ikimizde etkinliklere götürüyoruz onu duzennmiz oturdu sukurki herkese bendeki gibi bir eş dilerim inanın sevgi saygı aşk daha da artıyor iki tarafın çabasıyla çaba olmadan ne evlilik ne ilişki olur konu sahibi o yüzden hatanız iki taraflı eşinde de sen uyuyor diye odadan gitmmeyeceksin o da bu şekil duyarsız olmayacak ama üzgünüm yanlış adama denk gelmişsin gibi duruyor keşke duzelse

prensesilya .!.:

Merhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?

"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil

Genişletmek için tıkla...

Tam olarak yasadıklarımı yazmıssınız çocuktan önce bana tapan bensiz yapamayan eşim

prensesilya .!.:

Merhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?

"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil

Genişletmek için tıkla...

Tam olarak yasadıklarımı anlatmıssınız doguma kadar beni kaybetmekten korkan ustume tıtreyen kocam dogumla bırlıkte bambaska bırı oldu sabrimiz tahamulumuz herseyimiz bitti ben tam tersini hayal etmıstım oysa

Çocuk sahibi olmak öyle bir şey ki..yaşadığınız zor süreçler uykusuzluk vs ama ileride bunlar güzel günlerimmiş diyorsunuz zihnen yoruluyorsunuz problemler büyüyor onlar birey oluyor .Çatışmalar geleceği hakkında karar vermek doğru sandığınız yanlış kararlar gelecek kaygısı vs
Ama eşimle hiç yatak ayırmadık iyi insanlar zor zamanlarda belli oluyor verdiğimiz kararların geri dönüşlerinden ilk geri dönüş babalık zamanı en uykusuz zamanlarımda bile eşimle iyiysek enerjim fazla oluyordu .Kötü bir koca ama iyi bir baba bilmiyorum hayatta her ikisini de kazananlar daha da mutlu olsun inşallah

prensesilya .!.:

Merhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?

"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil

Genişletmek için tıkla...

Kocanizdan ayrı yatmaniz çok yanlış bir kere! Bu ilk 40 gün normal diyorum fakat bunu uzun süreli tutmayın bende 2 çocuk büyüttüm ve hiçbir zaman ayrı yatmak diye birşey ilk ay dışında olmadı..oda bebek gece uyumaz emme ihtiyacı duyar 2 saatte bir kalkar yani anneye ihtiyaç var ister istemez anne uyanık olmak durumunda..ama ayrı yatma durumunu uzun zaman devam ettirenler var bu çok garipo zaman neden evlendinki? Asker arkadaşı miyim kocamın?

çocuklarım evliliğimde level atlattı. ilişkimizi de güçlendirdi. Cinsellikle ilgili problemlerimi de çocuklardan sonra çözdüm. çocuklardan önce sevgililik gibi bir ilişkimiz vardı. bu arada kavgayı bırakın tartışmazdık bile. şu anda sık sık tartışıyoruz, konumuz hep çocuklar oluyor. ancak saygıyı korudukça tartışmalar tehlikeli değildir. çocuktan sonra evliliği kötü gidenler duyuyorum. bence bu çocuktan değil ebeveynlerden kaynaklı. Anne baba olduğumuzda da aynı zamanda “eş” olduğumuzu unutmamalıyız. ve bence yatakları odaları ayırmak büyük hata.

prensesilya .!.:

Merhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?

"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil

Genişletmek için tıkla...

Evlendik hemen bebeğimiz oldu, bir süre çocuksuz geçirsek farklı bir yorum yapar mıydım bilmiyorum.
Başlarda bir düzen kurmak için bocaladık. Birbirimizden uzaklaşıyormuşuz gibi hissettiren zamanlar olsa da sonunda aile olduk biz. Kendimi bu aile içinde daha güvende ve huzurlu hissediyorum, evimi buldum. Evet is ve evdeki sorumluluklar nedeniyle eşimle geçirdiğimiz vakit azaldi tabi, bir şekilde vakit oluşturup birbirimize zaman ayırmayı da öğrendik sanırım. Dediğim tüm bu şeyler için 1,5 yıl geçmesi gerekti bunu da eklemem gerekir. Ayri yatma olayına gelince birkaç kez eşimle ayrı yattığımız oldu, bir haftayı buluyordu. Sonra konuşuyorduk tekrar beraber uyuyorduk. Ayrı yatma olayını çevremdeki arkadaşlarımdan da duydum. Anneler olarak izinde kalınca esler de yoğun çalışınca ,ozellikle 24 saati bulan nöbetli çalışanlar, bu yaşanabiliyor sanırım.
Bence sorularınızda sorun yok. Zaman tanıyıp, kendinizi akışa bırakın. Ve sorun olarak gördüğünüz şeyleri eşinizle de konuşun. Bebekle odaları ayırdıktan sonra beraber de uyuyabilirsiniz belki, biraz zaman ve çokça sabir gerekiyor…

prensesilya .!.:

Simdi bu akşam 2 günün uykusuzluğu ile kısır olmak istiyorum dediğim için eşim de 6 gece ben bakicam çocuğa dedi. Tabi bakamaz o kadar 1 gece baksa pert oluyor. Sonra ben lohusa iken tek baktım diyince de , nolmus yani ne var baktıysan diyor. Biz çocuktan sonra aşırı tartışır hale geldik biz o okuduğum yazıdaki gibi neşeli günlere değil kavgalı günlere geçtik. Çok üzülüyorum, bugün dedim ki çok pişmanım. Günaha giriyorsun dedi. Evet giriyorum. Kadin bulcam derken hem yardım etmeyip hem de kovarım kadını diyordu. Daha bi haftalik lohusa iken bebege kendi kalkmayıp sırtımdan ittirip beni kaldiriyordu. Ağrım vardı çünkü. Icerde iş yaparken gel çocuğun altını al diyip mutfaktan beni çağırıyordu. Akşamları dışarı çıkmalarını gece 2de eve geldiğinde ettiğimiz kavgaları saymıyorum artık. Şimdi de diyor ki, sen cok sinirlisin asabisin. Diyor . Evet delirdim sonunda çünkü.

Genişletmek için tıkla...

Eşinizde sorun. Birlikte uyumak uyumamak su yazdıklarınızdan sonra önemsiz kaldi gözümde zira eşiniz anlayışsız bencil bir adam.