Çocuk istemeyenler...


siz bir işiniz olsun istiyorsunuz galiba.o yüzden bebeği ertelediniz anladığım kadarıyla.tabi bu durumda kafanızı karıştırıyor .ancak bebek sahibi olmak ayakları üstünde durmakla o kadar da ilgili değil bence,o içten gelen bişey bi istek ,anaçlık mı artık bilemiyorum.ben ayaklarımın üstündeyim çok şükür ama bende korkuyorum.onun sorumluluğunu almaktan,bakamamaktan.
siz önce işim olsun sonra bebek diyosunuz .ama bu nedenden dolayı bebeği ertelemeyın bence.kendini hazır hissetme noktasında da ,o hazır hissetme nasıl oluyor bilmiyorum.ben de henüz o aşamaya geçemedim
 
Çocuk konusu toplumun olmazsa olmazları.is arkadaşımın berbat bir evliliği var. Maddi manevi çok kötü bir evlilik hergun boşanma konuşuyor. Buna rağmen 2 Çocuğu istiyor. Benim çok güzel giden bir Evliliğim var ,ona cok güzel bir aile hayati verebiliriz ama olmuyor olmama düşünce bile yokken ve en iyi embriyo oluşurken 3 . negatifi aldım yakın zamanda. İşin kötüsü başlarda olsa da olur olmasa da psikolosijindeyken sanırım yaşla ve negatif denemeler le artık daha çok istiyorum gerçekten anne olmayımı istiyorum yoksa tüp bebek ten dolayi hirsmi yaptım bilmiyorum. Çünkü normalde Çocuk yapmak ona iyi bir gelecek verip çok mutlu bir çocuk yetiştirmenin zor hatta bencillik olduğu dusuncesindeyim.
 
Suani ne hissettigini bi kenara koy.bi 30 yil sonrasini dusun mesela.kizin olmus evlenmis.sen ona gidiyorsun.sohpet ediyorsunuz falan.torunlarin olmus onlarla egleniyorsun.evinde kurulmus bir masa hayal et.cocuklarin damadin gelmis.beraber yemekler sohpetler ediyorsunuz..bu hayaller sizi tatmin etmiyorsa eger yapmayin.fakat bir teyze taniyorum.cok istemis ama cocugu olmamis.cevresinde yasit arkadaslari kardesleri hep cocuklariyla birlikteyken o bunun eksikligini cok yasiyor.evim bom bos.keske bir yasanmislik olabilseydi diyor.ben cok etkilenmistim o teyzeden.bir canlinin dogmasina vesile olacaksin.buyudugunde ise o senin emeginle yetismis bir cicek olacak.ben bir orkide actirirken bile cok mutlu oluyorum.bu hazzi yasamamaya kendini mahkum birakma derim.
Not:tum bunlar mutlu guzel giden bir evliligin varsa eger gecerli
 
ayaklarının üstünde durmayı elli yaşında becerebilirsen ne olacak
 
33 yaşınıza kadar neden iş-güç durumlarınız oturmadı ben onu anlamadım. Sağlık sorunları yüzünden mi? Ya da özel sektör istemiyorum deyip deyip KPSS konusunda da başarısızlıklar/sorunlar yaşayanlardan mısınız? Benim öyle bi tanıdığım var mesela, kadın 32 yaşında halen daha KPSS'ye giriyor, özel sektörü de istemiyor ama elde var koca bir sıfır yani. Yaşıtları özel sektörde yönetici pozisyonlarına kadar geldi, o hala KPSS.
 
esin istiyorsa orta yolu bulup yapman gerekecek..Cocuk cok onemli bir karar.Mesela ben gezip tozmak için gelmisim dünyaya derim hep ama Iyiki dogurmusum canim o benim.Suanki yaşam amacim.Biraz büyüyünce onunla da gezip tozacagim hayalleri kuruyorum..hayatin renkleri bence cocuklar.Ama koruyabilecegimiz ve guzel imkanlar sunabilecegimiz sayida yapmak gerekiyor.Ben tek cocuktan yanayim.
 
Siz cocuk istemiyor degilsiniz ki. Beklediginiz bazı şartlar var sonra cocuğa olabilir gözüyle bakıyorsunuz. Ayrıca hayatının hiçbir döneminde çocuk istemiyorsan bunu evlenmeden eşinle konuşmalıydın.
Biz evlenmeden çocuk istemiyoruz diye anlaştık baştan hatta eşim çok katı bu konuda. Ben bir dönem mecburiyetten bebeğe ısınmaya çalıştım, alışmaya çalıştım , sevmeye çalıştım ama olmadı işte. Bende anne olmayı düşünmüyorum. Bir kediciğim var ^^
 

Ekonomik olarak ozgur olmadan veya kariyer anlaminda kesin bir baslangic yapmadan cocuk sahibi olmak istememenizi anliyorum cunku cocuk olunca herhangi bir ise girmek veya bir meslege baslamak uzmanlasmak falan daha zor olacak yasiniz ilerledikcede is bulma sansiniz azalacak. Mantiken dusuncenizin temelini anlayabiliyorum muhtemelen bebek konusunda isteksiz degilsiniz ama korkulariniz var kendinizle alakali henuz halledemediginiz seyler var belki bu konulari halledince daha kararli olabilirsiniz.
Hic bebek istemiyor olmaniza kimse karisamaz ama esinize bunu evlilik oncesi soylemediyseniz onun baba olma sansini elinden alma hakkiniz yok , ama bana kalirsa bu tamamen sizin kendinizi gerceklestirme surecinizin bitmemesiyle alakali. Bunu sokaktaki normal insanin yada kv veya akrabalarinizin tamaminin anlamasini beklemeyin. Cunku insanlarin kafasinda kadinla erkek evlenir ve cocuk yaparlar bunun disindaki tum durumlar anormaldir.
 
BirazDeliyim

normal bir düşünce bu illede herkes çocuk sahibi olacak değil ya gerçi BN evli değilim pek sicak baktigim bir oluşum da değil ama bakis acini anlayabiliyorum zaten evlilik büyük bir paylasim ve sorumluluk iki kişinin hayatini birleştirmesi yasam tarzini değiştirmesi yeni gelişen şartlara uyum sağlaması kolay bir süreç değil kaldiki bir de çocuk sorumluluğu iyice bunaltir insanı emin olmadan yapilacak şey değil çocuk haklisin ise oncelik vermekte BN yapamam bir bebeğe bakacak sabir yok bnde ama eşine de su an icin annelik sorumlulugunu istemedigini ilerde isteyip istemeyecegini bilmediğini anlatman lazim aksi taktirde evliliğini catirdayacaktir
 
Elalem denen bir topluluk var ya bıktım onlardan.artık ciddi ciddi size ne bundan diyorum.etraf için değil ama nacizane bi tavsiyem var, tabikide Allah bilir vermicekse vermez , vercekse 50yaşında bile verir ama,kadınların yumurtlama mekanizması yaş ile malesef sorunlar çıkarabiliyor.plan program yaparken lütfen bunuda göz önünde bulundurun.doktor kontrollerinizi ihmal etmeyin yumurtlama takibini sık sık yaptırın , yumurta kaliteli oldukça zamanınız var demektir.ama istemiyorsanızda kimse zorla bişey yaptıramaz
 
Arkadaşlar öncelikle hepinize tek tek çok teşekkür ederim beni yalnız bırakmayıp düşüncelerinizi paylaştığınız için,daha detaylı anlatmak gerekirse evlenmeden önce öyle çocuk isteyip istemediğimizi hiç konuşmadık,sadece ilerde olursa çocuğumuzun adı şu olsun falan dedik bir iki,onun haricinde detaylı konuştuğumuz bi zaman olmadı,evlenene kadar karşı değildim çocuk fikrine ama ne olduysa bilmiyorum ben kpss ye hazırlanırken hep bunun stresiyle sınava girdim,eğer olmazsa herkes benden bir sonraki sene bebek bekleyecekmis gibi geldi,gerçi herkeste hep bi beklenti vardi, hissediyordum bunu,kv degil ama görümcelerim eltim hep sorarlar yapin artik diye onları kırmadan cevap veriyorum ama çok daralıyorum ,kpss olmayınca daha önce çalıştığım 13 senenin yoğunluğuyla ve hep sinavlarla devam eden hayatımda 1 sene dinlenme kararı aldım ama hep ne olacağım korkusu vardı içimde,bir iş sahibi olmadan kendi ayaklarım üzerinde duramayacagim anlayışı bende 17 yaşımda çalışmaya baslamamla başladı sanırım,hep zoruma giderdi babamdan para almak,geçim sıkıntısını dibine kadar yaşadım çalışana kadar,zor ve problemli bi çocukluk geçirdim anlayacağınız ve babamın da hep kendi ayakların üzerinde durmalisin,okumalisin,eşinin eline bakma demesi hep aklımdaydı ,bilmiyorum belki annemin ev hanımı olup hep çile çekmesine de kaynaklanıyor olabilir,çözememiyorum yani,ben eşime çok düşkünüm,ailemden görmediğim ilgiyi,sevgiyi,şevkati onda yaşadım,bende ona karşı öyleyim,çevremdeki arkadaşlarım sanki çocuğun gibi bakıyorsun diyor,aslında ben çocuk istemiyorum ama zaman zaman onun ne kadar çok istediğini,başkalarının çocuklarını çok sevdiğini görünce içim sızlıyor o zamanlar istiyor gibi oluyorum,diyorum ki bu adam baba olmayı hakediyor ama sonradan bana yardımcı olmayacağını düşünerek yani söyle söyleyeyim ailesinden gördüğü paşa oğlum tavrından dolayı bana yardımcı olmayacağını düşünüyorum ve vazgeciyorum,çok uzun oldu kusura bakmayın lütfen
 
30 yaşına kadar hem çalıştım hem okudum,sağlık sebebi ile de isimden ayrılmak zorunda kaldım üni. bitirdim,evet özel sektör olmasın diye sınavlar a girdim o da olmadı,geçen seneden beri iş bakıyorum özel sektörde ama sağlığımı etkilemesin istiyorum ama sağlığımı etkilemesini geçtim iş bulamıyorum
 
ayaklarının üstünde durmayı elli yaşında becerebilirsen ne olacak
İşte benim kaygım da bu yüzden bi nevi,ya hep başarısız olursam,3 sene sonra herhangi bir nedenden dolayı eşimle ayrılmak zorunda kalırsam ya da hayat bu ya eşimin başına bişey gelirse vs .vs.biliyorum kimsenin hicbirseyin garantisi yok ama yine de kendi hayatımla ilgili bazı şeylerde geleceği düşünerek hareket etmek istiyorum,kusura bakmayın benim kaygım aslında hayat
 
Ben varım. Çocuk istemiyorum ve sanırım hiç de istemeyeceğim çünkü 6 yıllık evliyim.

Benim sebeplerim de çevre koşulları.. Bazen terör tek basına yeterli bir sebepmiş gibi geliyor.

Bir de eğitim alanındayım. Fazla bilmek, çevreye sürekli eleştirel bir gözle bakmak, standartları çok yükseltiyor.

Bir de malum sizin cok iyi çocuk yetiştirmeniz yetmiyor. Çevreden izole edemeyeceğiniz için..

Öncelikle anne baba eğitimlerinin arttırılması lazım.
 
Ben de cocuklara son derece mesafeli bakan, asla dogurmak istemeyen bir insanim.

Ama Türk nufusuna katkida bulunmak icin, milletime duzgun bir birey yetistirmek icin kurtaj olmadim.

9-10 tane dogurup kendilerini kontrolsuzce arttiranlara karsi ne kadar etkisi olur bilmem ama.

Tek cocuklu kalacagim, baska dogurmayacagim, aile ortami ve maddi imkan sunabiliriz ogluma.

Isimi birakmiyorum tabii ki, oglum neyse isim de o.

Ikisine de emek verecegim ve veriyorum.
 
Kesinlikle şu ortamda kim çocuğunu herşeyden korurum diyebilir ki,aslında sizin de dediğiniz gibi ebeveynler daha bilinçli olsa cinsiyet ayrımı yapmasa ne güzel olur
 
Boşver milleti
Doğunca onlar mı bakacak sanki
Çocuk sabır işi, hazırım diyen bile zorlanıyor. Bence de ertele.
 

Konu sahibi yerine ben düşündüm hayal ettim de hiç öyle kalabalığa gelesim yok
benim kafamdaki düşünce de deniz ya da orman yakını bahçeli bir evde eşimle beraber yaşlılığımızı geçirmek
zaten işim gereği 68 yaşına kadar çalışıyorum
o zamana kadar hala ölmezsem eşim de ölmüş olursa yaşıtlarımın olduğu bir huzur evi demiyim de dinlenme tesisine taşınıp anılarımı yazarken ölmek iyi olabilir.
 
İstemej ne kadar normalde istememek de o denli normal, sıkıntı eşinle evlenmeden önce konuyu konuşmamanız,çocuk ismine kadar konuştuğunuz için ve istemiyorum demedigin için adam aksini düşünmemiş hiç, gerçi evlenene kadar düşünüyordum demişsin

Şimdi karar vereceğin şey şu bak sağlık sorunun da varmış,sen hiç mi istemiyorsun yoksa bir gün olsun kafasında mısın, çünkü bu işler ha diyince de olmayabiliyor yaşın şu an çok müsait her geçen sene hamileliğin riskli kategoriye yaklaşacak, ikili taramada falan yaş kilo vs soruyolar ya o bakımdan dedim bunu,elbette hersey olasılık 50 yaşında da sağlıklı bir gebelik geçirilebilir ama risk artıyor bunları sakince düşün ve 5 yıllık ailevi kalkınma planınızda bebek nerde netleştir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…