Actiginiz bir konuya yazdiklarinizi okudum, anladigim kadariyla cocuk sahibi olabilmek icin yillarca cok yorucu ve uzucu bir surecten gectikten sonra nihayet ikizleriniz olmus. Ne kadar anac oldugunuz ve cocuk sevgisiyle dolu oldugunuz belli oluyor, oncelikle allah evlatlarinizi size bagislasin. Sizin gibi yillarca cocuk sahibi olmanin mucadelesini vermis kadinlara, hicbir tibbi engeli olmadigi halde cocuk sahibi olmayi istemeyen bizler uzayli gibi geliyor olabiliriz. Ancak gozden kacirdiginiz birkac sey oldugunu dusunuyorum; birincisi, her kadin anne oldugunda otomatik olarak cocuguna sonsuz bir sefkat ve sevgi ile baglansaydi, dunyada binlerce terkedilmis cocuk olmazdi. Sizin anac yapili doganiz maalesef her insanda yok. Ikincisi, cocuk yapmayi istemeyen bir kadin eskaza hamile kalir ve dogurmaya karar verirse, cok mukemmel ve sevgi dolu bir anne de olabilir. Ben hayatimin su anki evresinde cocuk sahibi olmayi dusunmuyor olabilirim ama bu demek degil ki cocugum olsa onu sevmem, ona bakmam. Akli basinda herkes kendi cocugunu sever de bakar da.