bi de benim çocukluğuma laf bulamıyon
bi de benim çocukluğuma laf bulamıyonbu arada 2,5 yaşındaki kızımda beni komaya sokuyor.ben dediğim gibi çok yaramaz bir çocuk değildim.sanırsam kızım babasına çekmiş:))kızımın vukuatları emeklemesinden itibaren başladı.yürümeye başladıktan sonra son hızdevam etti.halılara zeytinyağı,narekşisi dökmesi.yine fırsatladığı birgün dolaptan bulguru alıp dökmesi.bunun haricinde viksi alıp yemesi.yüz kreminin kavanozunun tümünü hereyere bocalaması.ya aslında kızımı ev içinde hiç yalnız bırakmıyorum.bu yaptıkları fırsatladıkları.çünkü kızım başka bi odaya gitmiş ve evde sessizlik varsa bu hayra alamet değildir.evimizde tüm dolaplar kilit altında.artık ulaşamadığı yerlere sandalye çekip ulaşıyor.gerçi zamane çocukları hep böyle.en son büyük vukuatınıda anlatayım.geçen bir arkadşıma gitmiştik.onun oğluda kızımla yaşıt.ama sakin bir çocuktur.oyuncaklarını dökmüş oynuyolardı.bizde yan odadayız.ben kızımı biliyorumya sık sık kontrol ediyorum.arkdaşımda diyor rahat ol oynuyorlar.neyse bi kontrolümde bi baktım bizim kızın elindeküçük bir poşet ağzındada küçük tanecikler.kıtır kıtır yiyorlar arkadşıylameğerse şu ayakkabı ,çantalara konulan nemlendirci poşetlervarya onlardan varmış.bizim kız poşeti açmış ve yemişler.arkadaşıma dedim böyle birşeyi nasıl oyuncakların içine sokarsın.o da dedi benim oğlanın aklına o poşeti açmak hiç gelmezdi.:))Allah tan bi zararı olmadı.ama ben ogece ölüp ölüp dirildim.bi etkisi olacak diye şükürki olmadı.bizim kızında vukuatları bunlar:))
bi de benim çocukluğuma laf bulamıyon.valla ben bu kadar değildim...!ama benim kızım da 'tek rakibim thy' diyenlerden .uçuyo ortalıkta resmen!!!geçen parkta bir kıza sinirlendi,elini beline koymuş:'senin kaşlarını yırtarım!'diye bağırdı.benim bakış aynen şu: ....5 yaşında ama ne yalan söyliiim bazen beni bile tırsıtıyo...
evet hem de dün gibi aklımdaaman allahım...benden önce yazdığınız için daha yeni fark ettim...hiç iğrenmiyor muydunuz onları yorgan altına sokup yatarak...hani çocuklukta mantık aramıyorum,yok çünkü ,ama bunu yaptığınızda ne düşündüğünüzü hatırlayabiliyor musunuz???
çok iyi ya...evet hem de dün gibi aklımda
annem eve gelmeden önce gündüz babam kardeşimle beni önce temiz havada dağ bayır dolaştırırdı-o zamanlar izmir'in göbeğinde bile dağ bayır varmış bak şimdi anlatınca dikkatimi çekti-neyse babam da ilkokul öğretmeni.bize doğayı canlıları falan anlatırdı ama beni sadece o böcekler ilgilendiridi.babam yağmurda böcekleri dışarı çıkar derdi.ben de doğal ortam yaratayım yazık onlara diye düşünürdüm.babama çaktırmadan ceplerimi doldurup eve götürüdüğüm böcekleri babam kardeşimle beni uyutup evden çıkınca hemen kalkıp doğal yağmur ortamlarına sokardım zavallıları
bir de sanırım annemi delirtmek de ayrı bir zevkti babam gelene kadar o kavanoza elini süremezdi annem.onu öyle görünce çok gülerdim
diyorum ya mikrobum resmen
bi de benim çocukluğuma laf bulamıyon.valla ben bu kadar değildim...!ama benim kızım da 'tek rakibim thy' diyenlerden .uçuyo ortalıkta resmen!!!geçen parkta bir kıza sinirlendi,elini beline koymuş:'senin kaşlarını yırtarım!'diye bağırdı.benim bakış aynen şu: ....5 yaşında ama ne yalan söyliiim bazen beni bile tırsıtıyo...
aman Allahım o nası bi eğlencebir kurban bayramı hep beraber babaannemlerdeyiz büyükbabamla babam kurbanı kesmişler başlamışlar parçalamaya iç organlarını işkembe bağırsak kumbar falan filan doldurmuşlar büyük bir sepete koymuşlar kenara biz kuzenimle başladık bunlara işkence etmeye işkembe şiş ya avuc içimizle vuruyoruz kim daha hızlı vurcak diye de yarışıoz bide bir iki üç derken işkembe bi patladı bizim heryerimize sıçradı tabii pislik walla o sırada bizim halimiz perişan ama halamla annemi görmek daha vahimdi hani halam bizi pataklaya pataklaya soktu banyoya hem banyo hem dayak ama koku üç gün gitmedi bütün bayramı b.k içinde geçirdik vesselam...
:86::86::86:
tabi bu bizi kesmeye yetmedi sonra kuzunun gözlerini çıkarıp toprağa gömmüştük bakalım ne olacak diye, ama sonra ne oldu unuttum:26:
aman Allahım o nası bi eğlence
Sindi bebekler hep sarı saçlı olur hiç sevmemezdim bebeklerle oynamayı bir gün bir baktım bir tuhafiyenin camında siyah saçlı sindi bebek arkadaşım da vardı hemen eve koştum arkadaşımda tabi ben o bebegi istiyorumuumm diye kapı açılır açılmaz kendimi yere attım annem tutu elimden allah belani vermasun ömrümü yedin ömrümü diye söylenerek gidiyo nese tam tuhafiyeye geldik bebegi alıcam bi baktım arkadaşım babasıyla bebegi almış tuhafiyeden çıkıyo ben kendimi yere atttım okadar agladımki annem vurdu ben agladım gece saat 3 kadar sonra babam abim hepsi siyah saçlı bebek aramaya gitti vveee buldular annemden okadar dayak yediğim bir gün daha hatırlamıyorum..sonra o sevinçle bahçede otururken baktım bebegin elbisesi iğrenç elbise dikmeye karar verdim konfeksiyondan parça kumaş aldım oturdum dikicem ama kumaşı kesmem lazım bi jilet buldum güzelce dizime koydum kumaşı jileti bi çektim benim bacak kocaman kesik korkumdan eve gitmedim amcamı oglu yanımdan gecerken kanı görünce kucagında eve götürdü.annem yine dövdü beni hastaneye gittik dikiş atıldı tetonaz filan..zavallı kadın çok çektirdim...
annemin 3-5 uyuz komşuları vardı hepsi birbirinden fitne fesattı ve hiç biri birbirine bayılmadığı halde ve hiç bir mecburiyetleri olmadığı halde yine de bir araya gelmeye gayret ederlerdi.bir nevi sado-mazo topluluğu!!!annem onları her uğurladıktan sonra bi kaç aspirin birden alır,ve bu günün bittiğine şükrederdi.yine bunlar bir araya gelmiş birbirlerine laf sokuşturup sinir harbi yapıyorlar.biz çocuklar da kendi halimizde oynuyoruz.derken bir tanesi çocuğunu yere göre sığdıramamaya başladı ve ne kadar akıllı olduğundan bahsedip ileride doktor olacağından bahsetti.bunu diğer teyze bir saldırı olarak kabul etti ve kendi kızı için:'ayyy şikerrriiiim benimki bir kitabı anında ezberliyor,bir hafıza var maaşallah...büyüyünce kesinlikle öğretmen olacak dimi berra?' berra da o sıra ilerde ne olacağını yeni öğrenmiş bulunarak boş boş bakıyordu.annem tabi bu s.dik yarışında geri kalmak istemedi ve:biz kızımızı ilerki mesleki kararları için hiç etkilemiyoruz ama şunu da biliyoruz kızımız kendisine mutlaka eşsiz bir meslek seçecek (o ne demekse?!).teyzelerden bir tanesi dönüp sordu sonra:flocke,büyünce ne olacaksın sen?' nerden aklıma esti bilmiyorum ama cevabımdan dolayı annem daha sonra bulldozer gibi üstümden geçti:'ben büyüyünce dansöz olcam!'annemin bakışı hala göz önümde,o nası bir bakıştıysa,beni hala korkutuyor...:18:
80'li yıllardaki arabesk filmlerinden çok etkilenmiştim...babama hep:baba sen ne zaman hapse girecen?abimle ne zaman ekmek çalmaya gitces? diye sorardım.babam bu saçma fikirlerin nerden çıktığını sorardı,ben de her babanın bir gün hapse girmesi gerektiğini,bu durumda her annenin temizlik için evlere gitmesi gerektiğini,boşta kalan çocukların da ekmek çalması gerektiğini söylemiştim.
8-9 yaşlarında birşeydim,okuldan eve geldim baktım annem bitkincene oturmuş sigarasını içiyor.klasik bir temizlik savaşı verdiği herhalinden belli.80'li yılların modası o zaman,evin her yeri halıflex ile kaplı.girer girmez bana:'salondaki halıyı sildim,canım çıktı,tam kurumadan girme.' 'iyi.'dedim.bu sigarasını içti alışverişe gitti,o sırada ben de mutfakta kendime bir bardak kola koydum.derken telefon çaldı ben de elimdeki bardakla salona girdim.bardağı sehpanın kenarına koyiim derken,rönk dedi bardak düştü!!!!beni bir panik aldı gitti.telefona baktıktan sonra,elime bir bez alıp sabunlu suyla temizliğim dedim,temiz olmasına emin gibi olduktan sonra içimden bi ses:'ama ya kurudyunca kahverengi bi halka bırakırsa?' diye içime bir kurt düştü...gittim çamaşır suyunu aldım ve açık kahve olan halıya direk olarak döktüm...bu sefer de gereğinden fazla temiz oldu...rengi açıldı.çaresizlik ve panikle başladım ağlamaya...annem eve dönünce garibim önce boş boş halıya baktı,sonra boğazından yukarıya doğru git gide kızardı...bu hiç de iyi bir alamet değildi,ceketimi kaptığım gibi kaçtım evden...gideceğim yerler kısıtlı olduğu için,annemin talimatı ile abim okul dönüşünden sonra beni eliyle koymuş gibi arkadaşımda buldu,gülerek:'tırsma hadi gel,kriz anını atlattın...'demişti.evden içeriye girene kadar kalbim boğazımda atıyordu resmen,allahtan abimin dediği gibi cidden yatışmıştı,sadece bi katil bakışı atmakla sınırlı kalmıştı....
:86:
yine kuzenimleyiz bu defa yanımıza kardeşimi ve diğer halamın oğlunu aldık biz 9-10 yaşlarında ufaklıklarda 3-4 olması lazım babaanemlerdeyiz orası bizim buluşma annemke halamı delirtme noktamızzavallı babaannem heralde normal torunları olsun isterdi kadın allah rahmet eylesin neyse biz çıktık bahçeye kumlarla oynuyoruz hadi dedik çamur yapalım çamuruda yaptık eee ne yapalım şimdi derken aklımıza kendimize çamurdan eldiven ve çizme yapmak geldi kendimize yaptık bu yetmezmiş gibi bizim ufaklıklarıda bi güzel çamura sıvadık halamlar ve annemin bizi nasıl gördüğünü ve ne yaptıklarını hatırlamıyorum tek bildiğim bu olayın sonuda yine babaannemin banyosunda bitmişti...
merhaba hanımlar..
Ben uslu bir çocukmuşum ama yine de ara sıra da olsa annemi bitkisel hayata soktuğum anlar olmuş
3 yaşlarındayım, babaannemlerin salonunda baş köşede babamın rahmetli dedesinin fotoğrafı var. Sürekli gördüğüm fotoğraf birden bire gözüme takılıyor ve soruyorum;
- anne bu kim? :44:
- hasan deden kızım.
- o kim? :44:
- babanın dedesi.
- o nerde peki? Niye hiç görmedim ben? :44:
- o öldü kızım yaşamıyor artık.
- hasan dedem öldü mü?
- evet kızım öldü.
O anda bende bi feryat bi figan başlamışım hönküre hönküre ağlamaya..
- benim dedem nasıl ölür, niye öldürdünüz benim dedemi, toprağa nasıl gömdünüz, benim dedem orda üşür, hasan dedem benim, ben dedemi çok seviyodum ama niye öldü ki o??
Tabii bu arada ben hasan dedeyi hiç görmemiş tanımamışım ben doğmadan önce vefat etmiş adamcağız bendeki hasan dede aşkı nerden doğduysa aratık 2 saatt bu şekilde ağlamışım tabi annem de bu sırada beni susturmaya uğraşıyo
5 yaşlarındayım, salondaki halı yıkanmak üzere toplamış. Yerler marley tabii fırsat bu fırsat benim kuzenle fır fır koşup kayıyoruz marleyde. Derken ayağım takılıyor ben güüüüüüüm diye sandalyelere uçuyorum. Kaşım yarılıyor ve beni apar topar hastaneye götürüyorlar. Dikiş atacakmış doktor, yüzüme bi bez örtmüşler, kaşımı dikecekleri yer açıkta sadece. Yüzümü örtmeleriyle ben bağırmaya başlamışım.
- anneeeeeeeeee ben hiçbişey göremiyorumm doktor beni kör etti aneeeeeeeee ben kör olduuuuuuuuuuummmmm
doktor bana gülmekten dikişi atamamış
Sonra doktor benim gözleirmin olduğu kısmı da kesmiş de anca öyle ikna olmuşum kör olmadığıma
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?