Çocukların Da Kalbi Kırılır

Kiyamam ya cok iyi anlıyorum sizi. Ayrıca bu durumun psikolojide de yeri var zaten. İnsanlarımız çok cahil ne yazıktir ki. Bir örnek vereyim bir arkadaşım esiyle boşanma aşamasındaydı psikologa gidiyordu, kendiyle ilgili bir takim anlam veremediği şeyler vardi örn öfke nöbeti gibi. Psikolog çocukluk yıllarına inmiş ve ilk okul ögretmenin ona attığı tokadın gelişimin sürecinde onu cok yaraladığıni söylemiş. Beynimiz her şeyi saklıyor bu bazen bir nimet bazen de zillet olabiliyor ne yazik ki. Kırılmış kalbinizden öperim
 
Orta okula gidiyordum . Elim kesilmisti turkce ogretmenime soyledim eli. Kesildi diye dersteydik, demesinmi kedi seyini gormus birsey zannetmis diye . O an hic birsey diyemedi. Utandim bozuldum nefret ettim.
 
Ya ne kadar güzel kalpli bir insansınız ben de sizin o naif yüreğinizden öperim.Bir de benim annemle babam geç evlenmişler.Yani şöyle söyleyeyim annem beni 45 yaşına yakın doğurmuş.Haliyle kardeşim de yok hep bebek hasreti çektim kardeş hasreti...Bir de küçükken bana arkadaşlarım sorardı senin annenle baban niye bu kadar yaşlı diye.Hiçbir şey söyleyemezdim.
 
çocukların kalbi, biz büyüklerden daha kolay ve çabuk kırılır.. işte o kalp kırıklığı içten içe kanamaya devam eder..orda yıllarca böyle kalır kapanmadan ... çünkü onlar bilmezler kırgınlıklarını iyileştirmeyi....
benim kızımı da aynı sebeple benzer şekilde kırdılar ve o çocukla annesini her gördüğünde o yarasını hep hatırladığını görüyorum gözlerinde hüzünle..
 


ay bu cok kötü annenlere anlatamiyormuydun? bunu okuyunca aklima teyzem geldi. annem agir tümör ameliyati olmustu uzakta. kac hafta götürmediler beni yanina. bi aksam teyzemde kaldim babam gelmis teyzem pencereye cik konus demisti. gece karanlikta görmedim pencerenin önünde bardak varmis o düstü kirildi. bana demedigini birakmamisti. agliya agliya uyuya kalmistim. teyzeme hic gitmem annem zorlayip götürdügünde hic birseye dokunmam cay bardagina bile. aman elim takilir kirilir.
 
Bende misafirlige gittiğimiz evde tezgahtan değilde rafdan aldigim temiz bardakla su içtim diye kafama vurdu yaşlı başlı kadın bide zıkkım iç dedi. 7-8 yaşlarindaydim heralde. Ama ben içeri gidip evdeki herkese anlattım ağlaya ağlaya. Hatta büyüdükden sonrada arada sırada hatırlatmayı ihmal etmedim. Kadın öldü gitti hâlâ adı geçtikçe tazelerim anıları. Pamuk gibiyim hiç travma falan kalmadı valla miss
 
Çünkü vicdanlı çocuklar yetiştirmiyoruz. Tohumdan fidana yanlış kodlama. Bizim yetiştirdiğimiz canavar, bizim sorumsuz davranışlarımizdan dolayı başka bir çocuğun kalbinde yara acar mi zerre umursamıyoruz. Sonra gelirsiniz yillar yillar sonra burada içim acıyor diye konu açarsınız işte sorumsuz, duyarsiz ebeveyinler yüzünden oluyor bunlar dolaylı yoldan da olsa bu böyle. Bu da bir nevi birinin bahçesini kirletmek , birinin hakkına girmek olmuyor mu? (Sizin üzerinizden msj veriyorum ama k bakmayin) Ne olur farklılıklara saygı duyan çocuklar yetiştirin, toplumsal yozlaşmayi ancak böyle aşabiliriz. Biri bile okusa acaba ben nasıl yetiştiriyorum çocuğumu dese kâr benim için. Offf gece gece cenem düştü affola
 
Ne münasebet keşke herkesin sizin gibi dili düşse...Ender bulunan insanlardansınız siz.Sevgiyle kalın...
 
Bana kardesimi hatirlattiniz.. Kuzenimin oglu olmustu kiz ksrdesim de daha cocuk sizin gibi meraklanmis besikten bebegi izlemeye baslamis. Kuzenim de gelip bebeklere cok bakilmaz nazar deger demiş.. Kiz kardesim hala anlatir abla nazar nedir onu bile bilmiyordum ama cok uzulmustum diye..
 
Benim annem hep öyleydi ki ben de çık sessiz uysal bir çocuktum. Ona rağmen gittiğimiz her yerde yanına oturtur kalkmama asla izin vermezdi. Biraz hareket etsem gözümün içine sert sert bakıp korkuturdu
annemi tarif ettiniz. Sirf bu yuzden cok ezildim
 
Bunu okuyunca içim acıdı abla olmak böyle bir şey herhalde
 
Cok haklisin ben cocuklara buyuk insan gibi davranirim vede gayet alindiklarini incindiklerini ve hayallerinde kotu biryerde kalmak istemedigimi bilirim.
 
Kıyamam ya
 
Ne biçim merhametsiz insanlar var çocuğa bir bardak su versen ne olucak böyle şeyler okudukça iyice nefret ediyorum insanlardan
 
Birde kendi animi anlatim bari, icim gitti anilarim canlandi..

Kucukken ramazanda dayimlar yemege cagirmisti konu komşu akraba cok kalabalikti her oda tiklim tiklim heryere sofra acilmisti yatak odasina kadar..iftara yakin oturduk sofraya ben ve kizkardesim kucuktuk oruc tutacak yaşta degildik. Amcamin hanimi yer yoktur buyukler oruclu siz kalkin sofradan dedi kardesimle beni kaldirdi biz koridora ciktik odalar hep doluydu herkes yemek yedi karnini doyurdu biz ayakta beklemistik gozlerimiz dolu dolu.. O yengemle bu tarz anilarim cok Allaha havale ediyorum
 
Bizim oturduğumuz muhit ve. Aileler zengin değildi bir gün okulun. Bahçesine neredeyse bi kamyon eski kıyafet döküldü herkes daldı aldı kendine bişeyler bizim öğretmenimiz kızmıştı o zaman anlamadım alındık hatta şimdi anlıyorum o zaman yapılan muameleye kızmış canım hocam biz. Çocuk daldık eski kıyafetlere
 
Bunu ilk defa buraya yazıyorum.. Bir gün sokakta oynuyorum 9 yaş falan heralde sokaktan polis arabası geçerken ani fren yaptı bi çocuğa çarpmamak için aramızda 30 mt var polis camdan kafayı uzattı serserilik ne bakıyorsun gel çocuğu al diye bağırdı... Ben donup kalmıştım zaten çık arabadan bak çocuğa dimi
 
Yillar önce Çocuklarla ilgili bir yerde çalışıyordum, kucuk kızla içeride etkinlik yaparken beyaz saçlı , ellili yaşlarında bir adam da cam dışından kızı kameraya çekiyordu. Ben de 'bak deden kameraya çekiyor. İstersen önce poz ver öyle baslayalim' demistim
Boynunu büküp 'o dedem değil ki, babam' demişti.
Hala aklıma gelince utanıyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…