- 10 Şubat 2010
- 1.612
- 1.551
- 333
Daha okula gitmiyordum. O zamanlar evimiz kiraydi. Birgun kapinin onune plastik bir sandalye cekmis oturuyordum. Ev sahibi gelip "Git babana soyle ev alsin, o zaman kendi kapinin onunde oturursun. Kalk ordan." Demisti. :))))
Bikerede annem is gorusmesine giderken benide goturmustu yine ufaktim. Annem işci buarada. Odaya girdik annem ayaktaydi bense gidip adamin masasinin yanindaki koltuga oturdum. Adam sert bir sekilde kalk ordan dedi. Anneme baktim basiyla gel işareti yapti. Gittim dikildim annemin yanina. Kendimi cok kotu hissetmistim.
Benide herkes biyerden kovmuş arkadaş :)) Cocukluk zor olabiliyor bazen.
Yurtdışına annemgil beni götürmeden büyük ev bulamadıklarında 2 yıl akrabaların yanında kaldım en vicdansızca halamdı o zaman ilk okul 2 sınıftaydım
Ben kahvaltıda büyük bardak aldım diye bardağı yere fırlatıp sen kızımdan daha büyük bardakta çay içemezsin dedi ve ufacık bardağı çayı doldurdu hep aç gezdim zaten halam ölüm döşeğindede beni çağırmıştı gitmedim
Çok üzüldüm gercekten .birde bilinçli yapmıs kendide biliyorki yaptıgını seni cagırmıs.nasıl bir vicdan var aklım almıyorYurtdışına annemgil beni götürmeden büyük ev bulamadıklarında 2 yıl akrabaların yanında kaldım en vicdansızca halamdı o zaman ilk okul 2 sınıftaydım
Ben kahvaltıda büyük bardak aldım diye bardağı yere fırlatıp sen kızımdan daha büyük bardakta çay içemezsin dedi ve ufacık bardağı çayı doldurdu hep aç gezdim zaten halam ölüm döşeğindede beni çağırmıştı gitmedim
Çok uzuldum yaYine bi gün, 9-10 yaşlarında felanim, markete gittiğimde bazen halamın evine de uğrardim yakın diye. Maddi durum olarak çokta iyi değildik.. Halamla kocası oturmuş makarna yiyor üzerine de peynir dökerek, neyse benim canım çok çekti teklif ettiler ama yok dedim. Sonra konu açıldı halam başladı babamın alkol almasından bizim durumumuzdan.. Dedi ki ben kızım ne isterse alırım, şu an bilgisayar istese gider alırım, bilmem ne istese gider alırım, ama senin baban sana alamaz dedi.. Hiç birşey diyemedim. 9 yaşında bir çocuk nasıl savunur ki kendini..
Ağlayarak eve gelmiştim..
Buna istemsiz guldum cok tatlisinizdir eminimki :)Ya benim anım biraz komik ama hala unutmam ve kötü hissettiriyorben buğday tenli biriyim ve antalyada yaşıyoruz. O zamanlar 8 ya da 9 yaşındayım ve antalya malum sıcaklar. Olmuşum kapkara. Dişler eksik falan. Annem abim geziyoruz çarşıda. Sonra bi dondurmacida durduk adam bana "git şurdan, uzaklaşsana ne bakıyosun çekil tezgahtan" diyor. Öyle demesiyle annemin tepki gösterip o benim kızım demesi bir oldu. Çingene sanmış beni adam ama hala unutmam gerçekten çok kotu
Marmariste bir gun sokak sanatçısı bjr cocugun cepheden resmini ciziyor ben de kalabaligin arasindan yanasip ama hic benzememis diyiverdim yaş 6 falan. Adam dönüp herkesin icinden çekil git burdan diye bagirdi aklim cikmistihalbuki cocuklar genelde numara yapmadan gercekleri söyler.
Anasinifindayim bir gun omzuma da bizim koyde kusburnunda olan bi taş var bülbülün gozyasi derler nazarlik niyetine cengelli igneyle takilir. Annem onu yelegimin omzuna takmisti disardan. Ana sinifi ogretmeni de geldi bu ne diye sordu. Acikladim bilmis bilmis nazar değmesin diye takilir bizim köyde surda yetisio falan diye. Bu durdu kucumsemeyle baktı "senin nerene nazar degecek ki" dedi
Bana da cok su vermeyen oluyodu mahallede ya. Su dilenirdim hep tutar kolumdan hadi evine git diye itekleyiverirlerdi.
Cocukken cevap verebilen bir cocuk olman cok daha iyiymiş. Buyuyunce o kadar takilmiyorsun, genelde unutamadigimiz şeyler cocukluktan kalir bize.
Bende aksine cocukken cok sessiz, pek cevap veremeyen, hayir diyemeyen, kimseyi incitecek soz soylemeyen naif bir cocuktum. Bu yuzden yasitlarim tarafindan baya bir itilip kakildim uzun sure.
Artik nasil bikip nefret ettiysem ergenlige girince lisede kavga etmekten, saç baş yolmaktan mudurun odasina ugrardim habire, ailem surekli cagrilirdi. :) naiflik filan hak getire
üzülmeyin çocuklukta herkesin benzer anıları vardır. bunun nedeni çıcukken bize yapılan haksızlıklarda kendimizi koruyamıyoruz maalesef sessiz kalıyoruz özellikle haksızlık yapan büyük biriyse. o nedenle içimizde yara oluyor. çocukların kalbini anlamayan herkese gıcık oluyorum sevmesen bile zarar verme.4-5 yaşlarındaydım.Tek çocuktum,hala da öyle.Bu yüzden içimde hep bir kardeş özlemi vardı.Annemle birlikte bir arkadaşının bebeğini görmeye gidecektik.Nasıl da heyecanlanmıştım bebek göreceğim diye.Gittik.Zaten uslu bir çocuktum.Oturdum sakince annemin yanında.Sonra bebeğin beşiğinin yanından geçerken merak ettim yaklaşıp yüzünü seyrettim.Sadece seyrettim ama.O sırada sert bir sesle uyarıldım.Bebeğin anneannesiydi.Çekil bakayım çocuğun başından!dedi.Daha başka azarlar da savurdu.Ne dediğini çok hatırlamıyorum ama kalbimin çok kırıldığını hatırlıyorum.Hatta başka bir kadın daha vardı o da benim ağlamaklı olduğumu görünce teselli etmeye filan çalıştı.Hiç unutmuyorum.Sonra gittim,annemin yanına oturdum ve bir daha bebeğin beşiğinin kenarından bile geçmedim.Annem üzgün olduğumu görünce ne oldu diye sordu,hiçbir şey söylemedim.O kadar net hatırlıyorum ki.Hani bazı çocukluk anıları vardır ya bu da benim her hatırladığımda içimi cızlatır.Nedense çok etkilemiş beni.O çocuk halimle benim kendi kardeşim olsaydı keşke diye çok üzülmüştüm.Bazı insanlar ne acımasız...Şimdi düşünüyorum da ben o minicik halimle ne yapabilirdim ki?Sadece yanına gidip seyretmişim.Yanımda başka insanlar da vardı zaten,hatırlıyorum.Çocuk da olsa her insanın bir kalbi var...
yazık ya ne geçti eline iftira atıncaEvet doğru söylüyorsun ama bunun için canını sıkma artık.
Bizim de bi akrabamız doğum yapıp 40'ı için bize gelmişti. Ben de 9 10 yaşlarında falandım. Ranzanın alt katında bebeği kucağıma alıp severken annesi gelip kucağımdan altı ve kaldırdığı anda bebeğin kafasını ranzanın üstüne vurdu ve bebek ağlamaya başladı. Sonra telaşla içeri gidip anneme "× abla, queen bebeğin kafasını ranzaya çarptı ne yapmamız lazım?" diye sordu. Annemden bir ton azar yemiştim. Ben yapmadım desem de annem inanmamıştı ve bütün gece ağlamıştım.
Okuyunca o geldi aklıma
annen de bişey diyememiş ki yazık. o da ekmeğinin peşinde.Daha okula gitmiyordum. O zamanlar evimiz kiraydi. Birgun kapinin onune plastik bir sandalye cekmis oturuyordum. Ev sahibi gelip "Git babana soyle ev alsin, o zaman kendi kapinin onunde oturursun. Kalk ordan." Demisti. :))))
Bikerede annem is gorusmesine giderken benide goturmustu yine ufaktim. Annem işci buarada. Odaya girdik annem ayaktaydi bense gidip adamin masasinin yanindaki koltuga oturdum. Adam sert bir sekilde kalk ordan dedi. Anneme baktim basiyla gel işareti yapti. Gittim dikildim annemin yanina. Kendimi cok kotu hissetmistim.
Benide herkes biyerden kovmuş arkadaş :)) Cocukluk zor olabiliyor bazen.
Disleri dokulsun ufacik cocuga tekme atan ayaklari kirilsin pisliğin... Allah surundursun nasil icim gitti ya7 yasindaydim.
Köy dernegi piknikleri olur bilirsiniz oraya gittik. Tüm köylüler davetli
Babamin kuzeni olucak adam koluna saat yapicam bahanesiyle habire isirip durdu canim yaniyor haliyle babama sikayet ettim.
Babamda cok sinirlendi o an adami göremedi bana da sakin kendine yaklastirma gördügün yerde bagir beni cagir dedi.
Adam ortaya yeniden cikti isirmaya geliyor bende bi özgüven tabi
Hössst köpek sen beni ne isiriyorsun dedim arkamdan savurdugu tekmeyi hic unutmam yere serdi beni..
Cenemde yarik olustu kanamadi fazla kuzenlerime yalvardim kimseye söylemeyin diye.
2 gun falan sonra annem farketti yarayi o zaman soyledim evde kiyametler koptu o an niye soylemedin haddini bildirirdik adamin diye..
13 yasimdayken o adam dedemi ziyarete geldiginde kucuk kuzenimi sevmeye calisirken x fazla yaklasma isirir dedim pisman degilim
Gecen senede dedem vefat ettiginde sirtimi sivazlamaya kalkti sen az öteye git diyebildim sadece.
Ķucukken yillarca ondan nefret ettigimi aklima her geldiginde agladigimi hatirliyorum ama simdi 2 kere onu bozdum rahatladim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?