Çocuklukta tecavüz.

ailen sana niye böyle büyük bi travma yaşadığını sormadı mı peki kızım neyin var ne oldu neden bu kadar üzüldün vs gibi
 
Okurken çok sinirlerim bozuldu,gözlerim doldu.
Allah yardımcınız olsun.
Tedaviyi kabul etmeniz ve başlamanız bile çok önemli bir adım.
Umarım en kısa zamanda o günleri tamamen beyninizden silersiniz.
Bu konuda uzman değilim tabii,ama kendimi sizin yerinize koyduğumda sanıım hipnozuda denerdim.
 
Canım ya, bunca yıl böyle bir derdi nasıl tek başına taşımışsın sen... inşallah tedavilerinden çok çabuk, çok iyi sonuçlar alırsın. Nerede yaşıyorsun? Okuyor musun? İyi, gerçek arkadaşlıkların olsun, onlarla sıkıntılarını unut.

Daha çok gençsin. Güzel bir gelecek seni bekliyor. Bunların hepsini arkanda bırakacağına inanıyorum ben.
 
Benim gibi bazi arkadaslarda sorular yoneltmisler sana cok ozur dilerim soru sordugum icin , farkina simdi variyorum ..senin icin ne yapabiliriz ? Sana nasil yardim edebiliriz ? Dua edebilirim ancak baska bisey elimden gelmez ozellikle istedigin bisey var mi
 
ailen sana niye böyle büyük bi travma yaşadığını sormadı mı peki kızım neyin var ne oldu neden bu kadar üzüldün vs gibi

Hayır, ailem özellikle annem bütün bu sorunlarımın antidepresanlarla geçeceğine inanıyor. Onun kafasına takılan ve onu üzen (!) tek şey, anoreksiya nervozadan dolayı bu kadar zayıflamış olmam. Bu arada bu bilindiği gibi manken hastalığı değil, duygusal iştahsızlık.


Çok teşekkür ederim. Umarım her şey düzelecek, ilk kez konuşabiliyorum bunun hakkında. Rahatlamış hissediyorum kendimi.


Bedenin ve beynin kendi kendini koruma mekanizması unutmak. Eğer unutmasaydım yaşayamazdım sanırım. O zamanlar küçüktüm ne olduğunu anlamıyordum, büyüdükçe, öğrendikçe anlamaya başladım ve unutmaya zorladım kendimi. Bilinçaltımda hala duruyor ama...
Yurtdışında yaşıyorum, okuyorum. Erkek arkadaşımdan başka yakın olduğum hiç kimse yok. O bana çok destek oluyor.
Ben de inanıyorum, her şey güzel olacak... Teşekkür ederim


Aslında sanırım bu konuda benim beynimi en çok yoran şey ailemin bu konudaki tepkisi, yani öğrendiklerinde ne diyecekler bilmiyorum. Beni suçlayacaklar mı, bana inanacaklar mı, neden konuşmadığım için bunca yıl inanılmaz bir durum mu bu. Yanımda olacaklar mı bilmiyorum. Korktuğum şey, bu konuyu ört pas etmeleri, yaşadığım travmadan çok acaba bir şey olmuş mu (kızlık zarı) diye düşüncelere dalmaları...
 
canım benim senin ne suçun olabilir bu konuda 6-7 yaşında sen bi çocuksunn...
kendini asla suçlama ortada bi suç var oda sana bu kötülüğü yapan sapık insanın...
 
Ayrıca bunu biliyolardı ve konuyu ört pas ettiler mi o zamanlar diye de çok merak ediyorum...

Ahh cnm neler yasamissin ve yasiyorsun belki biliyorlardi kim bilir , ama yalan soyledigini dusunmezler herhalde cunki zayiflamissin hastasin bunun normal bir durum olmadiginin farkindadirlar herhalde
 
canım benim senin ne suçun olabilir bu konuda 6-7 yaşında sen bi çocuksunn...
kendini asla suçlama ortada bi suç var oda sana bu kötülüğü yapan sapık insanın...

Suçlu olmadığımı biliyorum. Ama içinde yaşadığım ortam sahiden çok gerici... Başka bir konu olacak bu belki ama, yakın çevremizde eski erkek arkadaşı tarafından tecavüze uğrayan bir kız vardı. Sonra başkasıyla nişanlandı ve evlenmek üzereyken eski erkek arkadaşı nişanlısına bunu göğsünü gere gere anlatıyordu. Adam kızı terk etti. Tecavüzcüsü şu an başka biriyle evli ve el üstünde tutuluyor. Ne olduysa kıza oldu.


Ahh cnm neler yasamissin ve yasiyorsun belki biliyorlardi kim bilir , ama yalan soyledigini dusunmezler herhalde cunki zayiflamissin hastasin bunun normal bir durum olmadiginin farkindadirlar herhalde

Farkındalar mı hiç bilmiyorum. Çünkü özel bir çaba göstermiyorlar. Ruh halinden anlamayan insanlar, özellikle annem, sahiden anlamıyor. ''Anne kişilik bozukluğu'' diyorum, bunu depresyon olarak anlıyor.
Çok zor bir durum sahiden. Tek başıma ayakta duruyorum.
 
biliyormusun sen cok cok güclu bir insansin kendinle gurir duy bu yasadigin seyi unutmaya calis aklina getirme güzel seyleri dusun erkek arkadasinls evlenmissin ona yemek yapiyorsun minicik parmaklari olan bir kizin olmus bakmisdin hersey gecmis gitmis moralini ancak sen isyersen yükdek tutabilirsin o yüzden senden baska kimse sana yardim edemez
 

Yorumunuz için çok teşekkür ederim... İyi günler yaşayacağıma çok derinden inanıyorum ben de. Sadece paylaşmaya, konuşmaya ihtiyacım var. Erkek arkadaşımla böyle şeyleri konuşmak bazen çok zor olabiliyor. ''acaba sevişirken o an aklına geliyor mudur'' diye düşündüğünden eminim, bu onu çok üzer. Ona bazı şeyleri anlatamıyorum bu yüzden.


Teşekkür ederim tekrar.
 
 
çok üzüldüm yaşadıklarına umarım tedavin iyi snuçlanır ..unutamazsan bile artık kabusun olmaz hayatında..
ben bilir kişi değilim tedavi olduğun kişi daha iyi bilir ama ailenin bilmesi senin bu sorununa yardımdan çok yük olur gibi geldi
yani daha çok canını sıkmasınlar bişeyleri yoluna koymaya başlamışken.
 
 


Bu konuda sizinle aynı düşünüyorum ben de. Çok kez denedim karşıma alıp anlatmayı, ama sonrasında olacaklardan hep korktum. Sanki şimdi iyi de, anlatınca daha da kötü olacakmış gibi hissediyorum.
 
Canım, seni ailen hiç birşey ile suçlayamaz, illa bir suçlu aranacaksa sen onlara sorular yöneltebilirsin ancak; sonuçta onların seni koruması, ve bu olaydan sonra yaşadığın değişikliği fark edip üzerine düşmeleri gerekiyordu. En güzeli senin herşeyi unutup, ailene de kızgınlık beslememen tabi...Tüm yaşananları tamamen geçmişe göm tez zamanda inşallah.

Malesef haklısın. Eğer çevreden duyulmadıysa memleketimizde hala ailelerin %99'u böyle şeyleri ört-bas ederler. Belki konuşulup çocuk daha fazla üzülmesin diye...Ya da konuşmayınca hiç yaşanmamış olacak gibi.

Neyse, sen kimseyi kafana takma canım, en yakının, ailen bile olsa, sonuçta kimsenin ne düşüğündüğü çok da önemli değil. Hepimiz bir kere geliyoruz bu dünyaya ve herkes mutlaka bir imtihan yaşıyor. Geleceğine bak. Ne güzel, okuyup hayatına devam etmene çok sevindim.
 
Var Senin durumunda çok yakın arkadaşım var. O da söylemedi ailesine.. Söylese ne olacaktı babası katil, annesi ölmüş, o çocuk ölmüş... Çünkü öyle bir aile yapısı. Kimseyi yıkmak istemedi sıkıntıdan böbrek hastası oldu kendini kül etti. Sonra küllerden doğdu ve yaşıyor evlenecek yakında.
Kişiliğine yansıdı mı dersen 3 şekilde yansıdı bence. 1. Çocuklara çok hassas düşkün 2. Yutmaya çalıştığı şeyler sinirli bir yapıyı oluşturdu 3. Vurdum duymaz olabiliyor -ki onu yapan kişi akrabası ve görüyor ve gülüp geçebiliyor. Kahretmiyor ve hayata en büyük dertlerden birini yaşayarak başladığı için daha güçlü her sıkıntıya boyun eğmiyor. Hiç bir şeye eyvallahı yok.

Herkesin imtihanı ne kadar farklı biliyormusun ?

Sen ve o böyle oldu başkaları ölümcül hastalıkla
diğerleri ise çok büyük kayıplarla, yalnızlıkla sınanıyor. Geçmişte kalma tek diyeceğim şey. Hayat çok güzel. Gözlerini aç.. O köhne kuyudan çık. Gerçekten güneş var. O sahneleri unut..Orada ayrı bir hayat gerekirse bir kimlik ol. Baksana burda onu yapanlarla yaşıyor diyorum ama sen uzaktasın.. Tedavine en iyi kendin yardım ediceksin..
 
Bu konuda sizinle aynı düşünüyorum ben de. Çok kez denedim karşıma alıp anlatmayı, ama sonrasında olacaklardan hep korktum. Sanki şimdi iyi de, anlatınca daha da kötü olacakmış gibi hissediyorum.

anlattığın kadarıyla destek olmaya çalışsalar bile seni üzecekler
dediğim gibi dr.un ne der bilmiyorum tabi..
gerçi sen toparla kendini gerisi önemli değil
inan aile bile geride kalıyo insan hep tek başına bu hayatta
önemli olan sensin sen kendini iyileştir ...
 
cok gecmıs olsun canım. benım bu konuda fazla bıldıgım bır sey yok ama sana mutlaka tedavıye devam etmenı onerırım, mutlaka faydasını goreceksındır. sevgıler
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…