Sizin yerinizde olsam her gün dakika başı aynısını ben derim. Ah ne kadar güzelim çok şanslısın. Ne kadar harika bir insanım valla Allah’ın sevgili kulusun da bana yar olmuşsun. Yoksa benden başkası seni çekemezdi hah hah ha deyin. Aynısının beterini yapın.Bahsettiğim sözlerden sonra dediğiniz gibi kendime olan güvenim yok olmaya başladı.. ne şanslısın benim gibi biriyle evlendin vs sözleri öyle yer etti ki kafamda..
sanki ondan başka kimse benimle evlenmek istemez, beni sevmez gibi bir algı yarattı..
Sizin yerinizde olsam her gün dakika başı aynısını ben derim. Ah ne kadar güzelim çok şanslısın. Ne kadar harika bir insanım valla Allah’ın sevgili kulusun da bana yar olmuşsun. Yoksa benden başkası seni çekemezdi hah hah ha deyin. Aynısının beterini yapın.
Sizde alttan almayin. Yaptigi seyin lutuf olmadigini bir gereklilik oldugunu soyleyin. Kendi yaptiginiz seyleri soyleyin sizde.
Umarim neye calisiyorsaniz kazanirsiniz ve is hayatina atilirsiniz. Hem evden uzaklasmak hem maddi acidan rahatlamak belki evliliginize iyi gelir.
Deneyin. Hatta daha da gıcıklaşın inadına. Anlasın yaptığı hatayı.Denemek lazım aslında..
Benim bu şekilde davranmak gelmedi aklıma da ben hep onun gıcığına aksini iddia ederek , kendimi şanslı sanırdım, ta ki seninle evlenene dek gibi sözler ederdim..
Sizde onu elestirin! Yaptigi seyin aynisi yapin. Sizi elestirdigi anda cevap verin, altta kalmayin. Belli bir sure sonra hatasini anlar belki. En fazla kavga cikar biraz kusersiniz. Sonra yine mi ayni seyi yapti tekrar karsilik verin. Nereye kadar devam edecek ki ? Sizde onun kiyafetine laf soyleyin! Seni sisman gosterdi , kisa gosterdi diye. Biraz sizde onun ozguveni ile oynayin. Inanin erkekler hemen inaniyor elestirilere. Hele de sizin ki gibi egosu buyuk olan, elestiri kaldiramayan tipler.Çok teşekkür ederim sağ olun, inşallah..
Ben devamlı eleştirilmekten bıktım artık.. Kendisine defalarca söyledim, beni eleştirmenden nefret ediyorum beni sen hırçınlaştırıyorsun diye ama anlamıyor, anlamıyor ki hala yapıyor..
Böyle bu evlilik sürer mi bilmiyorum..
Yaz gelmek üzere şimdi de benim kılık kıyafetimden çıkacak tartışmalar.. geriliyorum düşündükçe şimdiden, kendime zarar veriyorum..
Bence sen bu durumu kabullenerek hatanın en büyüğünü yapıyorsun ki daha yaşın genç.Merhaba hanımlar,
Sadece içimi dökmek için açtığım konu..
Sanırım yavaş yavaş benliğimi kaybediyorum, gün geçtikçe daha da hissizleşiyor, Hayata dair hiçbir hevesimin kalmadığını hissediyorum..
26 yaşında, 1.5 yılı aşkındır evliyim..
Her durumda beni eleştirebilen, her şeyin en iyisini kendinin bildiğini sanan bir eşe sahibim..
Bana karşı yaptığı en ufak şeyi lütuf sayan..
Dün çay yaptım, getirdim içtik, sen alır mısın dedim bardakları ve tepsiyi aldı gidiyor, bana baktı ve “ sen hangi sevabı işledin de benim gibi birini nasip etti Allah sana” gibi bir cümle kurdu..
Bir tepsi götürme eylemine bu lafları etti...
Kendini nerede görüyor hiç bilmiyorum, sadece kendisinin mi yaptığını sanıyor böyle şeyleri veya hangi düşünceye dayanarak söylüyor hiç bilmiyorum..
Sanırım ben hiçbir şeyi hak etmeyen biriyim..
Yaşadığım evlilik evlilik değil, yaşadığım hayat ise hayat değil..
Tüm aktivitem gün içinde alt katımda oturan dedemlere inmek ve ders çalışmak..
Fazlasıyla maddi sıkıntı çekiyoruz şuan, en son bir sinemaya vs bir yere ne zaman gezmeye gittiğimizi hatırlamıyorum.. Ben böyle değildim, sosyal bir insandım..
Böyle bir evliliğe tahammül edecek bir insan değildim, tamam şiddet ihanet yalan vs bir şey yok ama , sadece bunlardan ibaret değil ki..
Bunlar zaten olmaması gereken şeyler değil mi , eşin bunları yapmaması bir lütuf değil ki..
Mesela eskisi gibi sevdiğini hissetmiyorum artık, bunu gözlerinde görüyorum..
Tek kelime edecek bir sohbet olmadan, birlikte bir şeyler yapmaktan zevk almadan, en önemlisi karşımda beni gerçekten anlamayan bir insanı görmek, beni bu depresyon mu desem, bunalım mı desem, boşvermişlik mi desem bu buhranın içine attı..
Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, birinin devamlı beni kötülemesi çok zoruma gidiyor...
Neden ayrılmıyorsun diyeceksiniz, sanırım en kötü olabilecek ihtimal gerçekleşti.. ALIŞTIM BÖYLE MUTSUZ YAŞAMAYA.. Ne kadar acı...
Doğru düzgün iki lafı bir araya getiremedim, kusuruma bakmayın.. bu da dursun bir kenarda yıllar sonra bakarım belki...
Merhaba hanımlar,
Sadece içimi dökmek için açtığım konu..
Sanırım yavaş yavaş benliğimi kaybediyorum, gün geçtikçe daha da hissizleşiyor, Hayata dair hiçbir hevesimin kalmadığını hissediyorum..
26 yaşında, 1.5 yılı aşkındır evliyim..
Her durumda beni eleştirebilen, her şeyin en iyisini kendinin bildiğini sanan bir eşe sahibim..
Bana karşı yaptığı en ufak şeyi lütuf sayan..
Dün çay yaptım, getirdim içtik, sen alır mısın dedim bardakları ve tepsiyi aldı gidiyor, bana baktı ve “ sen hangi sevabı işledin de benim gibi birini nasip etti Allah sana” gibi bir cümle kurdu..
Bir tepsi götürme eylemine bu lafları etti...
Kendini nerede görüyor hiç bilmiyorum, sadece kendisinin mi yaptığını sanıyor böyle şeyleri veya hangi düşünceye dayanarak söylüyor hiç bilmiyorum..
Sanırım ben hiçbir şeyi hak etmeyen biriyim..
Yaşadığım evlilik evlilik değil, yaşadığım hayat ise hayat değil..
Tüm aktivitem gün içinde alt katımda oturan dedemlere inmek ve ders çalışmak..
Fazlasıyla maddi sıkıntı çekiyoruz şuan, en son bir sinemaya vs bir yere ne zaman gezmeye gittiğimizi hatırlamıyorum.. Ben böyle değildim, sosyal bir insandım..
Böyle bir evliliğe tahammül edecek bir insan değildim, tamam şiddet ihanet yalan vs bir şey yok ama , sadece bunlardan ibaret değil ki..
Bunlar zaten olmaması gereken şeyler değil mi , eşin bunları yapmaması bir lütuf değil ki..
Mesela eskisi gibi sevdiğini hissetmiyorum artık, bunu gözlerinde görüyorum..
Tek kelime edecek bir sohbet olmadan, birlikte bir şeyler yapmaktan zevk almadan, en önemlisi karşımda beni gerçekten anlamayan bir insanı görmek, beni bu depresyon mu desem, bunalım mı desem, boşvermişlik mi desem bu buhranın içine attı..
Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, birinin devamlı beni kötülemesi çok zoruma gidiyor...
Neden ayrılmıyorsun diyeceksiniz, sanırım en kötü olabilecek ihtimal gerçekleşti.. ALIŞTIM BÖYLE MUTSUZ YAŞAMAYA.. Ne kadar acı...
Doğru düzgün iki lafı bir araya getiremedim, kusuruma bakmayın.. bu da dursun bir kenarda yıllar sonra bakarım belki...
Merhaba hanımlar,
Sadece içimi dökmek için açtığım konu..
Sanırım yavaş yavaş benliğimi kaybediyorum, gün geçtikçe daha da hissizleşiyor, Hayata dair hiçbir hevesimin kalmadığını hissediyorum..
26 yaşında, 1.5 yılı aşkındır evliyim..
Her durumda beni eleştirebilen, her şeyin en iyisini kendinin bildiğini sanan bir eşe sahibim..
Bana karşı yaptığı en ufak şeyi lütuf sayan..
Dün çay yaptım, getirdim içtik, sen alır mısın dedim bardakları ve tepsiyi aldı gidiyor, bana baktı ve “ sen hangi sevabı işledin de benim gibi birini nasip etti Allah sana” gibi bir cümle kurdu..
Bir tepsi götürme eylemine bu lafları etti...
Kendini nerede görüyor hiç bilmiyorum, sadece kendisinin mi yaptığını sanıyor böyle şeyleri veya hangi düşünceye dayanarak söylüyor hiç bilmiyorum..
Sanırım ben hiçbir şeyi hak etmeyen biriyim..
Yaşadığım evlilik evlilik değil, yaşadığım hayat ise hayat değil..
Tüm aktivitem gün içinde alt katımda oturan dedemlere inmek ve ders çalışmak..
Fazlasıyla maddi sıkıntı çekiyoruz şuan, en son bir sinemaya vs bir yere ne zaman gezmeye gittiğimizi hatırlamıyorum.. Ben böyle değildim, sosyal bir insandım..
Böyle bir evliliğe tahammül edecek bir insan değildim, tamam şiddet ihanet yalan vs bir şey yok ama , sadece bunlardan ibaret değil ki..
Bunlar zaten olmaması gereken şeyler değil mi , eşin bunları yapmaması bir lütuf değil ki..
Mesela eskisi gibi sevdiğini hissetmiyorum artık, bunu gözlerinde görüyorum..
Tek kelime edecek bir sohbet olmadan, birlikte bir şeyler yapmaktan zevk almadan, en önemlisi karşımda beni gerçekten anlamayan bir insanı görmek, beni bu depresyon mu desem, bunalım mı desem, boşvermişlik mi desem bu buhranın içine attı..
Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, birinin devamlı beni kötülemesi çok zoruma gidiyor...
Neden ayrılmıyorsun diyeceksiniz, sanırım en kötü olabilecek ihtimal gerçekleşti.. ALIŞTIM BÖYLE MUTSUZ YAŞAMAYA.. Ne kadar acı...
Doğru düzgün iki lafı bir araya getiremedim, kusuruma bakmayın.. bu da dursun bir kenarda yıllar sonra bakarım belki...
Ne güzel yazmışsın arkadaşımCnm başta maddi sıkıntılar eve yansıyor belli karşılık vermekle çözülecek iş deil bu.Kendini mutsuz hissetme o psikolojiye sokma neden dersen imtihan denilen durum şu an senin başında. Boşanmak zaten kolay onu herkes yapıyor.onemli olan imtihana sabredebilmek.once iyiken eşinizle şu an kötüsünüz bi düşünün neden böyle oldu Rabbim ayeti** Onlar bilselerdi her sıkıntının arkasında birer müjde var onlar o sıkıntılarına güler gecerdi** Rabbim bu ayeti boşuna vermedi bu ayet benim hayat felsefem böyle yaşarsan Rabbim daha güzel kapılar açar inşallah.Rabbim kalbine ferahlık versin inşallah.Hayat boş gibi geliyorsa Rabbime sığın...
Cnm başta maddi sıkıntılar eve yansıyor belli karşılık vermekle çözülecek iş deil bu.Kendini mutsuz hissetme o psikolojiye sokma neden dersen imtihan denilen durum şu an senin başında. Boşanmak zaten kolay onu herkes yapıyor.onemli olan imtihana sabredebilmek.once iyiken eşinizle şu an kötüsünüz bi düşünün neden böyle oldu Rabbim ayeti** Onlar bilselerdi her sıkıntının arkasında birer müjde var onlar o sıkıntılarına güler gecerdi** Rabbim bu ayeti boşuna vermedi bu ayet benim hayat felsefem böyle yaşarsan Rabbim daha güzel kapılar açar inşallah.Rabbim kalbine ferahlık versin inşallah.Hayat boş gibi geliyorsa Rabbime sığın...
sizin için birşeyler yapması sizi mutlu etmiyor mu? tepsi götürsün kaşık kaldırsın vs vs.Haklısınız..
Fakat biz evlendikten belli süre sonra böyle olduk, yani yeni olan bir şey değil bu..
Ben tamamen karşı tarafa yüklemiyorum suçu, bende de hata var.. Benim de ağır konuştuğum, onun üzerine gittiğim zamanlar oluyor..
Ama benim için bir çivi kaldırsa, bir şey yapsa varyaa ne şanslısın vs sözler ediyor hemen..
Bir laf varya kaşıkla verip kepçeyle çıkarmak diye..
Onun misali..
sizin için birşeyler yapması sizi mutlu etmiyor mu? tepsi götürsün kaşık kaldırsın vs vs.
sizin ona teşekkür etmenizi bekledigi in mi oluyor bunlar acaba.
hani biz yemek yaptıgımız zaman ellerine saglık cümlesini bekleriz ya onun gb birşey mi eşinizin yaptıgı sizden de bir teşekkürü beklemesi.
eşiniz kendini onurlandırıyor galiba sizin onu övmenizi o kendine yapıyor galiba.
o söylediginde sizde onaylasanız evet sen benim için lutufsun bir güzelliksin gb sözler söyleseniz.
bunlar sizi mutsuz etmemeli sinemaya gidememek sorun olmamalı.
evinizde internet var tv den baglanıp evde film izleyebilirsiniz dimi ama.
dışarıya çıkıp yürüyüş yapmak bir termos çay alıp park da oturup içmek para ile bagdaşmaz bence.
insan elindekini dogru kullandıgında mutlu olabiliyor galiba.
eşiniz deger görmemiş sizden bekliyor .anlatsın evladına annesinin babasını nekadar sevdigini mücadele ettigini bunlar sizi yüceltir alçaltmaz.Benim için yaptığı en ufak şey söz konusu oluyor dediğim gibi.. her şeyi dile getiriyor.. benden başka hiç kimse seni çekmez, çocuğumuz olduğunda ona benim peşimde ne kadar koştuğunu anlatacağım ( hele bu lafa öyle sinir oluyorum ki anlatamam.. o benim peşimde dolandı yıllarca, çocuk olursa aksini, benim dolandığımı söyleyecekmiş)
Aslında sinema vs değil mevzu, orda maddi anlamda herhangi bir yorgunluk vermediğimi anlatmak istedim..
Gece çok kötü tartıştık, bilmiyorum ya ...
bu cümle bile insanı kocandan soğutmaya yeter. tabi bugün yada yarın olmasa da elbet bi gün.sen hangi sevabı işledin de benim gibi birini nasip etti Allah sana” gibi bir cümle kurdu..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?