Böyle konularda kadına çok tepki verilmiyor olmasının, empati kurma çabasının sebebi esasında erkeğe verilemeyen tepkidir. Erkek adam yapar, affet diye düşünen tipler böyle olaylarda "hep erkek mi yapacak bir kere de kadın yapsın" fikri ile hareket ediyor işte. Çünkü derinlerde bir yerlerde kin var, intikam duygusu var.
Aldatmanın kadın erkek ayırmaksızın Leş bir eylem olduğunu düşünüp kabul eden birey, her iki cinse de aynı tepkiyi veriyor. Eşime ta en başından böyle bir şey yaparsan direkt boşanma protokolüne imzayı at. Üzerinde konuşmayalım bile dedim. Keza ben yaparsam da aynı durum geçerli. Bunun kıskançlıkla, paylaşamamakla da ilgisi yok. Zerre kıskanç bir insan değilim. Bu, kendime duyduğum saygıyla ilişkili. Aldatsam da, aldatılsam da o evlilik sürmemeli. Demek ki evlilikte eksik bir şeyler var. Demek ki temeli oluşturan güven, sadakat, sevgi yok ki başka birine ihtiyaç duyuluyor. E o zaman neden sürsün evlilik. Bir başka bedene dokunup bu hususta rahatlıkla yalan söyleyebilen bir insan benim gözümde kötüdür, güvenilmezdir. Bilirim ki böyle bir konuda yalan söyleyebiliyor ise, kanser olsam yanımda olmak yerine "karım/kocam kanser bana yetmiyor o zaman aldatayım" diyecek. Çünkü vicdan yok. Ay sinirlendim yok yere :)