- 3 Mart 2016
- 18.150
- 76.570
- 598
- Konu Sahibi Yokuspokus
- #81
Yaşımız,beslenme alışkanlıklarımız,kötü alışkanlığımız birebir aynı. Aynı yerde yaşasak spora beraber çıkalım derdim kesinlikle çünkü ben de acayip deforme oldum, özellikle doğumdan sonra sarkmalar,catlaklar,selüliter ve elbette yavaşlayan metabolizma sonrası alınan kilolar... Bazen aynaya bakinca bunalima giriyorum çünkü evlendiğimde karnım dümdüz basenlerim vs sımsıkıydı.
Eğer varsa çevrenizde ben gibi biri teklif edin mutlaka kabul eder,benim çevremde olsa ben kesin çıkardım akşamları.
İyi olurdu, bana spor arkadaşı lazım. İkimiz kuvvet alırdık birbirimizden. :/
Evlendiğim ilk seneyle kıyaslanamam bile, aynen ömrümde göbek nedir bilmeyen ben, doğumdan sonra çok şahane sezaryen göbeği ve çatlaklarla buluştum. O sıra azmettim ama, o sezaryen göbeğini dümdüz yaptım ya şaka gibi. Şimdiyse her yerim ayrı sallanıyor... Göbek filan son düşüneceğim şey oldu, basenler, kalçam... Benim değil ya, bu yaşa bana ait değil yani annemin bacaklar olsa yadırgamam.
Kuzenlere bi sorayım, millet işte güçte; iki kuzen belki bana ayak uydurabilir. Sormakta fayda var, belli mi olur, dediğin gibi belki teklif bekliyorlardır.
Canım kardeşim niye pis şeyler yemeyi,içmeyi seviyorsunuz?
Küçükken çok mu tok yediniz yaw?
Hayatımın çeyrek asrı b.k gibi geçti.
Şurada yazılan dertlerin çoğu hafif geliyor.
Arada denk geldiğim yorumlara bakılırsa bir kısmınızın hem çocukluğu hem genç kızlık dönemi süper geçmiş. Öyle travmatik olaylar da yok.
E bu paket paket sigaralar,acı berbat kahveler,simsiyah çaylara nasıl alıştınız ayol? Yeminle uyuşturucu gibi zararlı gözümde aşırı tüketilen her şey.
"Tamam artık ölmeliyim vaktim geldi"dediğim zamanlarda dahi kendime baktım,iyi güzel şeyler yemeye çalıştım.
Ki yaşadıklarım herkesin kaldırabileceği şeyler de değildi.
Kızımın ameliyat süreci dışında koyverdiğim zaman olmadı sanırım.
Yanı bilemiyorum dışarıdan bir destek mi alsan? Mutluluk hormonunu mu yükseltsen?
Bak belki motive olursun sana bir şey anlatayım;
Eski eşimle boşanma davası devam ederken,dışarı çıkarken çarşaf giyiyordum. Kaçırılma ve ölüm tehditleri havalarda uçuşuyordu. Tanınmamak en iyi seçenek oydu. Hiç olmazsa arada hava alabiliyordum öyle.
Sonra bir olay yaşadık korkunçtu ve çarşafla bile çıkamaz oldum.
Ama kafama bir ruj takmıştım ve almazsam çatlardım.
Aynı binada oturan arkadaşıma "git ve bana o ruju bul" dedim.
O kötü olayı yaşadığımın ertesi günü ruju aldırdım :)
Kızcağız aldı ama "Loch Ness Allah belanı versin dün ölecektin bugün ruj peşindesin"
demeyi ihmal etmedi.
Bilmem ki ne yazak babo sana daha![]()
Geçmişler olsun Loch. Yani ne diyim zor ve evet yaşadıkların herkesin kaldırabileceği şeyler değil hele söz konusu sağlık-evlat olunca yani... Allah korusun, bi de ölüm tehdidi, psikolojisi... Geçmiş şükür ne güzel.
Yani ne diyim sana şimdi güldürdün de. :)
Ben özelden yazayım sana du :))