Dışarı çıkamama ve insanların alaycı yaklaşımı

Lyanna Mormont .!.:

Gonullu insanlar zaten imkanlarinin ustunde calisiyor.
Barinaklarin duzeltilmesi, iyilestirilmesi, gerekli kosullarin saglanmasi lazim. Bu da gonullulerle degil resmi politikalarla, kaynak aktarimiyla olacak bir sey maalesef.

Barinaklar su an hayvanlarin hastalıktan kırıldığı, ac kaldigi, acliktan ve soguktan öldüğü, dayak ve iskence gordugu yerlerden oteye gitmiyor maalesef.

Genişletmek için tıkla...

Aynen katılıyorum.
Sokak hayvanları da istemez aç açık yaşamayı, sokaklarda işkence görmeyi, öldürülmeyi, çuvallara konup uçurumlardan atılmayı.
Kışın yağmurundan karından, yazın sıcağından korunacakları yuvaları olsun, aç kalmasınlar susuz kalmasınlar isterler ama insana bütçe ayırılıyor mu ki hayvan düşünülsün

Barınakların 50 tanesinin şartları iyiyse 800 tanesi içler acısı durumda.
Barınak veterinerlerine doğru dürüst ilaç bile vermiyorlar ki hayvanları iyileştirebilsinler, 200 metrekare alana sıkıştırılmış barınaklar ve bu barınaklara 5 bin 10 bin sokak hayvanı sığdırılsın isteniyor.

Bir derneğe üye değilim bireysel olarak bir şeyler yapmaya çalışan vatandaşlardanım, bireysel gönüllü diyelim, apartmanı açtık biz sokak hayvanlarına, kedisi köpeği zaman zaman yaralı kuşlar, kirpiler, kaplumbağalar ama bir apartmanda ne kadar hayvana barınak olabilirseniz o kadar çözüm üretebiliyoruz, beslemeler yapılıyor, tedaviler yapılıyor, hadi biz apartmanda 6 köpek 4-5 kedi barındırabiliyoruz, sokaklardaki sahipli sahipsiz bakımsız hayvanlara da el uzatıyoruz, yaban hayvanları iyileşince doğaya salmak zorunda kalıyoruz ama evet bu gönüllülerle olacak iş değil.


Konu sahibi köpeklerden korkuyor olabilirsiniz, korkunuzla dalga geçecek, küçümseyecek, hayvanlardan korkulur mu diyecek biri değilim fakat terapi almalısınız çünkü korktuğunuzda vücudunuz hormon salgılıyor, kediler köpekler bu kokuyu alıyor, sizin baktığınız köpeğin bile hırlaması bu yüzden.

Hayvanlarla büyüdüm, bunu açılan her sokak hayvanı konusuna defaatle yazdım, bu kadar hayvanlarla iç içe olmama rağmen 4-5 yaşlarındayken 6-7 sahipli köpeğin saldırısına da uğradım ama hayvanların suçu yoktu kedi kovalarlarken talihsizlik ben karşılarına çıktım, travma olarak kalabilirdi ama rahmetli babam sayesinde hayvanlarla eskisi gibi olmaya devam ettim, hepsini çok sevdim elimden geleni yaptım, yapmaya da devam ediyorum.

Mutlaka terapi alın.

Yazacağım ama umarım ters tepmez. Benimde anlatmaya ihtiyacım var aslında. Kolay korkan, ürken bir yapım yoktur. Memlekette kangalımız vardı küçükken belkide o yüzden büyük köpek severim.

Ama çok fena bir durum yaşadım bende korkmaya başladım.
Yer yer dizlere çıkan karda ıssız bir yerden geçerken köpekler karşıladı beni. Kalabalık bir grup ve havada bir huzursuzluk hakim. Belkide bendendi his, bilmiyorum. Yönümü değiştirdim onlarda değiştirdi. Düşünün sokak değiştiriyorum yan sokaktan dolanıp karşıma çıktı. Hızlandım arkamda ayak sesleri, nefes sesleri, hırlamalar çoğaldı. Paçamdan tutulup bir kenara çekileceğim hissi boğazıma oturuverdi. Dedim bağırayım. En yakın insanlar uzak mesafede. Karı bilirsiniz bütün sesleri yutar. Onlar beni duyana kadar köpekleri tetiklemiş olacağım.
Bende yavaşladım, sakin kalmaya çalıştım, nefesimi ve ayak adımlarımı aynı hizaya getirdim. Çünkü korkumu hissedecekler biliyorum. Korkmuyormuş gibi, olağan davrandım. Köpeklerde yavaşladı, nefesleri yumuşadı. İnsanların hizasına gelinceye kadar arkama hiç bakmadım. Merdivenlerle sonlanan büyük bir kapı vardı, güvende hissettiğimde arkama baktım bir noktada durmuş beni uğurluyorlar Islak mermerlerin üzerindeki pati sesleri hala aklımda. Sarsıcı bir deneyimdi.
Orda şunu anladım köpekler korkarken korkana, sakinken sakine uyum sağlıyorlar. Hızlanmasaydım hızlanmayacaklardı. Korkmasaydım dürtüleri harekete geçmeyecekti.

Apartmanımızın önünde gelip giderken sevdiğim büyük bir köpek vardı, onu bir süre sevemedim. Dedim böyle olmaz, yavaş yavaş onu sevdim. Sonra halam hamile bir köpek sahiplenmişti. Kedi yavrusu gibi yavrularını kucağımdan indirmedim. Annelerini sevdim. Korkum böyle azaldı.
Geçen sene sahilde engelli bir çocuğun seyyar arabasına havlamaya başladı büyük bir köpek. O kadar insan var etrafta, ben aralarına doğru yöneldim, çocuğa seslenerek sakinleştirdim. 'Yavaş yürü, sakin kal, bir şey yapmayacak' diye. Çok ani gelişti mesela kendimi ortaya atışım.
Çocuk doğru düzgün yürüyemiyor ve konuşamıyordu engelinden dolayı. Ve neticede işe yaradı. O sakinlesınce köpekte koşmayı ve havlamayı bıraktı.

Korkum sıfırlanmadı ama alelade bir korku, ve korkmuyorum diyebilecek durumdayım. Olağanüstü bir durum yoksa o korkuyuda önemli hale getiren benim zihnim onu biliyorum.

Diğer türlü yaşanan bazı acı olaylar var Allah göstermesin. Fakat başka bir korkunun, yada sizin için korku bile olmayan bir konunun hayatınızı ele geçirme ihtimali korktuğunuz ihtimalden daha yüksek. Hayatı saklanarak yaşayamazsınız. Mutlaka bir tedavi alın. Bunun aşılamayacak bir durum olduğunu kesinlikle düşünmüyorum. Daha iyi hissedeceğiniz günler gelecek.

anonim1ii .!.:

Evet kesinlikle aslında bunu düşününce de korkumun yersiz olmadığını fark ediyorum, belki harekete geçilseydi bu kadar büyümeyecekti korkum

Genişletmek için tıkla...

Köpeklerde ne sorun var diye düşünüyorsunuz ama siz doktora gittiniz mi?
Evden çıkamayacak hale gelmek normal değil.

Bende onu diyorum arkadaşlar beni yanlış anlamasn sahiplendirilmek adına barınakta toplatılsın sokaklardan aşıları , tedavisi yapılsın

Lirona .!.:

Bende onu diyorum arkadaşlar beni yanlış anlamasn sahiplendirilmek adına barınakta toplatılsın sokaklardan aşıları , tedavisi yapılsın

Genişletmek için tıkla...

Barınağa alınanlar 3 hafta içinde sahiplenilmezse topluca öldürülüp çukurlara gömüyorlar. Bunu biliyor musunuz?

Umberlee .!.:

Barınağa alınanlar 3 hafta içinde sahiplenilmezse topluca öldürülüp çukurlara gömüyorlar. Bunu biliyor musunuz?

Genişletmek için tıkla...

bilmiyordum

MariaPuder00 .!.:

Sokak hayvanı popülasyonunun artmasının tek nedeni devletin görevini iyi yapmamış olması ve sonucunda da kendi suçunu bu hayvanlara atması. Besleme yapılmıyor, kısırlaştırma yapılmıyor devlet tarafından. Bu hayvanlar da gökten inmedi. Yine insan bencilliği yüzünden evcilleştirildi, genetikleri ile oynandı ve cins(!) denilen türler ortaya çıktı. Sağlıklı olmalarını bekleyemeyiz o yüzden onlardan. Elbette saldıranlar da var. Çünkü onlar da kendilerini koruma içgüdüsü ile yaşıyorlar. Ve açlar.

Sizin kendi köpeğinizin bile size saldırmasının nedeni bence yine sizsiniz. Köpekler çok iyi empatlar çünkü. Sizin gerginliğinizi, korkularınızı hissedip onlar sizin hissettiklerinizin çok daha fazlasını hissediyorlar. Köpeğinizi de germiş olmalısınız ki, o da size saldırı durumuna geçmiş. Tasma onlarla aramızda olan kordon bağı gibidir. Ayrıca okula gidip geldikten sonra köpeğiniz değil, siz değişmişsiniz. Sizin ciddi bir yardım almanız gerektiğini düşünüyorum. Bu korkuları kendiniz geçirebileceğinizi düşünemedim.
Dışarıya çıkmama nedeninizin sadece köpekler olmasına üzüldüm açıkçası. Çünkü onlardan daha tehlikeli 2 ayaklı yaratıklar varken üstelik. :)

Genişletmek için tıkla...

Size katıldığım tek nokta devletin görevini iyi yapmamış olması, hayvanlara suç atmalık bir durum yok ortada çünkü adı üstünde hayvan doğası gereği saldıracak tabii tutup hapse mi atacağız, suç insanlarda, bu hayvanlar sizin dediğiniz gibi evcilleştirildi her açıdan barınabilecekleri bir alana ve tedaviye ihtiyacı var neden ihtiyaçlarının olduğunu kabul ediyorsunuz da, neden sokakta kalmalarına razısınız, sokaklar onlara da hitap etmiyor kendinizi kandırmayın bence, bir de neden bilemiyorum bu yaklaşımda olan hayvanseverlerin zavallı bir sokak köpeğine yuva olduğuna hiç şahit olmadım, hepsi cins köpek besleyip, sorun yaşayan insanlara cephe alıyor nedense ayrıca varsayalım ki kendi köpeğimin bana saldırması benden kaynaklı, ben bu durumu yaşayan ne ilk kişiyim ne de son kişi olacağım, siz bana üzülmeyin lütfen çünkü ben size üzüldüm, bir sorunu başka bir sorunla kapatmaya çalışmak da sokak köpekleri konusunda savunulacak bir argümanınız olmadığını ortaya koyuyor zaten, tehlikeli insanların olması, sokak köpeği sorununu ortadan kaldırmıyor, ikisi de toplumsal bir sorun. Bu yazının konusu köpekler.

Lirona .!.:

bilmiyordum

Genişletmek için tıkla...

Söylendiği gibi değil inanın. Kayıp bir köpeği aramak için barınağa gittim ki ülkemiz şartlarında iyi denilen bir barınaktı. İnanın 1 ay kendime gelemedim, gece uyuyamadım kabustan.
Veteriner hekim arkadaşım İstanbul'da bir barınakta çalışıyordu. Toplu öldürme yüzünden istifa etti 1 yıl içinde. 3 sene psikolojik tedavi aldı.
İçler acısı durumda barınaklar.

Mune .!.:

Aynen katılıyorum.
Sokak hayvanları da istemez aç açık yaşamayı, sokaklarda işkence görmeyi, öldürülmeyi, çuvallara konup uçurumlardan atılmayı.
Kışın yağmurundan karından, yazın sıcağından korunacakları yuvaları olsun, aç kalmasınlar susuz kalmasınlar isterler ama insana bütçe ayırılıyor mu ki hayvan düşünülsün

Barınakların 50 tanesinin şartları iyiyse 800 tanesi içler acısı durumda.
Barınak veterinerlerine doğru dürüst ilaç bile vermiyorlar ki hayvanları iyileştirebilsinler, 200 metrekare alana sıkıştırılmış barınaklar ve bu barınaklara 5 bin 10 bin sokak hayvanı sığdırılsın isteniyor.

Bir derneğe üye değilim bireysel olarak bir şeyler yapmaya çalışan vatandaşlardanım, bireysel gönüllü diyelim, apartmanı açtık biz sokak hayvanlarına, kedisi köpeği zaman zaman yaralı kuşlar, kirpiler, kaplumbağalar ama bir apartmanda ne kadar hayvana barınak olabilirseniz o kadar çözüm üretebiliyoruz, beslemeler yapılıyor, tedaviler yapılıyor, hadi biz apartmanda 6 köpek 4-5 kedi barındırabiliyoruz, sokaklardaki sahipli sahipsiz bakımsız hayvanlara da el uzatıyoruz, yaban hayvanları iyileşince doğaya salmak zorunda kalıyoruz ama evet bu gönüllülerle olacak iş değil.


Konu sahibi köpeklerden korkuyor olabilirsiniz, korkunuzla dalga geçecek, küçümseyecek, hayvanlardan korkulur mu diyecek biri değilim fakat terapi almalısınız çünkü korktuğunuzda vücudunuz hormon salgılıyor, kediler köpekler bu kokuyu alıyor, sizin baktığınız köpeğin bile hırlaması bu yüzden.

Hayvanlarla büyüdüm, bunu açılan her sokak hayvanı konusuna defaatle yazdım, bu kadar hayvanlarla iç içe olmama rağmen 4-5 yaşlarındayken 6-7 sahipli köpeğin saldırısına da uğradım ama hayvanların suçu yoktu kedi kovalarlarken talihsizlik ben karşılarına çıktım, travma olarak kalabilirdi ama rahmetli babam sayesinde hayvanlarla eskisi gibi olmaya devam ettim, hepsini çok sevdim elimden geleni yaptım, yapmaya da devam ediyorum.

Mutlaka terapi alın.

Genişletmek için tıkla...

Söylediğiniz her şeye katılıyorum devlet desteği olmadan bir yere varmak gönüllülerle yapılacak bir şey değil, çok yönlü düşünebilen bir hayvansever olduğunuz için yazdıklarınızdan dolayı teşekkür ederim, bir çok kişiye alıntı olarak yazdım köpektir saldırır doğası gereği, köpek korkusunu bir kenara bırakalım sokaklar onlar için sağlıklı değil hiçbir açıdan siz bunu da görebilen nadir insanlardansınız

anonim1ii .!.:

Bunu düşünüyorum ama işe yaramadığınıda söyleyen çok oluyor siz memnunsanız marka önerir misiniz

Genişletmek için tıkla...

Memnunum, marka bitmişti. El feneri olan cinsten.

Köpeklerin eskisi gibi olduğunu düşünmüyorum. Özellikle şehirde yaşayan köpekler problem. Mama kaynaklı olduğunu düşündüğüm.

bu cihaz sadece köpek korkutuyor zarar vermiyor.

Beslediğim köpek şehirdeydi.

Köyde beslediğim 5-6 köpek var. Gece boyunca bizi korkuyorlar. Ki köy içinde dolaşıyorken de yanımızda bizi koruyarak yürürler. Köyde yaşayan köpeklerle şehirdekiler farklı…

Açıkçası terapi al diyenlere şaşırıyorum. Yani anlattığın gibi Bi yerde oturuyorsan korkman çok normal geldi bana ya. Birbirlerini parçalayan, millete saldıran köpekler... Bence bundan korkmayan terapi alsın asıl Terapi vs dayanağı, mantığı olmayan korkulardan icin yani.

Korktuğunuzdan oluyor diyorsunuz da yanılıyorsunuz. Köpeğe yemek veriyordum her gün. Alerjim nedeniyle okşayamıyorum ama konuşurdum. Aniden hırlayıp ayağıma saldırdı, çektim ısıramadı. Yanıma arkadaşlar gelince köpüş kankilerini de alıp kaçtı…

Sorunlu ıssız yerlere giderken cihazı alırım.

yasadigim yerde sokak köpeği yok ama aksam yürüyüşünde cetelesmis 4 tane kopek beni kovaladı, belli saatte serbest birakiyorlarmis ki bu yasak normalde.
bu olaydan sonra sahipli kopeklerin aniden havlamasından, uzerime doğru koşmasından korkmaya başladım.
nedense bazı sahipli kopekler sokaga ciktiklari an daha saldırgan tavırlar sergiliyorlar .
gecen yıl abdde evdeki yeni dogan bebeği parcalayan kopek haberi dahi vardi , bebeklikten itibaren kendileri büyütmüşler hayvani üstelik, demek ki bazen hayvanların ne yapacakları belli olmayabiliyor.
gecmis olsun , umarim bir an once atlatirsiniz bu travmayı.

borntofight .!.:

Açıkçası terapi al diyenlere şaşırıyorum. Yani anlattığın gibi Bi yerde oturuyorsan korkman çok normal geldi bana ya. Birbirlerini parçalayan, millete saldıran köpekler... Bence bundan korkmayan terapi alsın asıl Terapi vs dayanağı, mantığı olmayan korkulardan icin yani.

Genişletmek için tıkla...

Ya zaten o âna şahit olmalar beni fobik yaptı, grup halindeler ve içlerinden güçsüz gördükleri bir iki tanesini aralarına alıp parçalıyorlar, her yer kan oluyor, birbirlerinin kulaklarını kopartıyorlar, haftada en az bir kez buna şahit olduğunuzu düşünün çok korkunç, en azından bunların etkisinden kurtulup kendi köpeklerimi sevebileyim yeter

anonim1ii .!.:

Söylediğiniz her şeye katılıyorum devlet desteği olmadan bir yere varmak gönüllülerle yapılacak bir şey değil, çok yönlü düşünebilen bir hayvansever olduğunuz için yazdıklarınızdan dolayı teşekkür ederim, bir çok kişiye alıntı olarak yazdım köpektir saldırır doğası gereği, köpek korkusunu bir kenara bırakalım sokaklar onlar için sağlıklı değil hiçbir açıdan siz bunu da görebilen nadir insanlardansınız

Genişletmek için tıkla...

Evet maalesef şu anda sokaklar hiçbir canlı için güvenli değil.

Önce sorunu yaratıp işin içinden çıkılmaz hale gelince de günahını hayvanların üzerine yıkmayı da doğru bulmuyorum, vaktiyle sokaktaki tüm hayvanlar kedisiyle köpeğiyle kısırlaştırılmalıydı.

Şunu da dipnot düşeyim her canlının doğasında saldırganlık vardır çünkü insanoğlu dahil her canlının hem avlanma içgüdüsü hem de savunma içgüdüsü vardır.

İnsan avlanma içgüdüsüyle kuş avlar balık avlar tavşan vurur ya da ayı saldırısından kaçmak için ayıyı vurur.

Hayvanlarda böyle, kedi beslenmek için fare kuş balık avlar, köpek tavşan tavuk avlar, kuş başka kuşun yumurtalarını yer veya topraktaki solucanı yılanı avlar, balıklar diğer balıkları, tavuklar böcekleri.

Doğal hayatın döngüsü bunun üzerinedir, her canlı diğer canlı türlerinin agresif çoğalmasını da önler bu döngü sayesinde hem de diğer canlıların sağlıklı yaşam ortamını korur, tavuğun kene yemesi kedinin fare avlaması canlıların sağlıklarını korumasında önemli rol oynar mesela.


Aslında aynı sistem içerisinde birbirine faydası olması için yaratılmış canlılarız hepimiz, bu canlılar içerisinde en gelişmiş olanı insandır ama kendi sebep olduğu sorunları çözmek istemez, bunca betonlaşma yerine her ilçede mezrada olamıyorsa dahi her ilde devlet arazilerinden bir kısım tahsis edilip hayvanlara doğal yaşam alanları kurulabilirdi ama yapılmadı, yapılmadığı gibi yaban hayvanlarının doğal ortamlarını bile ele geçirdik hep beraber.

Misal vereyim ülkenin bazı bölgelerinde birkaç yıl öncesine kadar bu kadar çok ve sık yılan görülmezken 2 senedir neredeyse gün aşırı yılan gördük haberleri yapıldı, yılan şehre inmez eğer siz onun üzerine şehir kurmazsanız ya da domuz, tilki, ayı.


Siz köpekten korktuğunuz için size göre sokakta köpeklerin çok olması sorun, başkası için kedilerin çok olması, bir başkası domuzlardan şikayetçi, diğeri yayladaki evine ayı girmesinden rahatsız, kimisi kaldırımlardaki ağaçların bahçesini kirletmesinden rahatsız.

Velhasıl bu sadece köpek sorunu değil, dünyayı kendi cinsimizle zaptederken diğer canlı türlerine yaşam alanı bırakmamamız, onları yok edilmesi gereken varlıklar olarak görmemiz asıl mesele.

Eleştiri getirmem gerekirse, herkes için demiyorum ama bazı hayvanseverlerin yaşam hakkını savunurken veya çözüm bulunmasını isterken yalnızca kedi-köpek üzerinden gitmelerini de garipsiyorum diyeyim çünkü şuraya yazıyorum, bugün köpekler sokaklardan alınsa, kedilerin çoğalması şikayet konusu olacak, sebebi de şu, köpekleri tespit etmek yakalayıp kısırlaştırma yapmak, aşılamak daha basit ama sokak kedilerini kısırlaştırmak için yakalamak zor, şu an gündemde köpekler olduğu için de kedilerin kısırlaştırılması aşılanması geri planda bırakılıyor, gönüllüler kendileri yaptırıyor çoğunlukla.

Kediler sorun olmaktan çıksa domuzlar, tilkiler, ayılar.

Türü tehlike altında olan kızıl tilkileri bile öldüren, çipli takipli göçmen kuşları öldüren canlılarız, saldırganlık kısmında evet hayvanlar da saldırıyor ama insanın eline su dökemediklerini de belirtmeden bitirmek istemedim yazdıklarımı.

FloppyDisk .!.:

Korktuğunuzdan oluyor diyorsunuz da yanılıyorsunuz. Köpeğe yemek veriyordum her gün. Alerjim nedeniyle okşayamıyorum ama konuşurdum. Aniden hırlayıp ayağıma saldırdı, çektim ısıramadı. Yanıma arkadaşlar gelince köpüş kankilerini de alıp kaçtı…

Sorunlu ıssız yerlere giderken cihazı alırım.

Genişletmek için tıkla...

Az önce bana da öyle yazanlar vardı korkunuzu hissettiği için diye, ben yürüyüşe yaz boyunca neredeyse her sabah tek başıma çıkıyordum, ve o hep o yolun bir yerlerinde oluyor, en ufak bir korku yoktu, sadece üzerime atladığında korkardım, o da okul ortamında sokak köpeklerinden tetiklendikten sonra başladı, kendi köpeğimden korkmuyordum sıradan bir andı nasıl oldu anlamadım hırlayıp üzerime geldi ve benim için köpeklere güvene bileceğim bir alan kalmadı bu olaydan sonra

Mune .!.:

Aynen katılıyorum.
Sokak hayvanları da istemez aç açık yaşamayı, sokaklarda işkence görmeyi, öldürülmeyi, çuvallara konup uçurumlardan atılmayı.
Kışın yağmurundan karından, yazın sıcağından korunacakları yuvaları olsun, aç kalmasınlar susuz kalmasınlar isterler ama insana bütçe ayırılıyor mu ki hayvan düşünülsün

Barınakların 50 tanesinin şartları iyiyse 800 tanesi içler acısı durumda.
Barınak veterinerlerine doğru dürüst ilaç bile vermiyorlar ki hayvanları iyileştirebilsinler, 200 metrekare alana sıkıştırılmış barınaklar ve bu barınaklara 5 bin 10 bin sokak hayvanı sığdırılsın isteniyor.

Bir derneğe üye değilim bireysel olarak bir şeyler yapmaya çalışan vatandaşlardanım, bireysel gönüllü diyelim, apartmanı açtık biz sokak hayvanlarına, kedisi köpeği zaman zaman yaralı kuşlar, kirpiler, kaplumbağalar ama bir apartmanda ne kadar hayvana barınak olabilirseniz o kadar çözüm üretebiliyoruz, beslemeler yapılıyor, tedaviler yapılıyor, hadi biz apartmanda 6 köpek 4-5 kedi barındırabiliyoruz, sokaklardaki sahipli sahipsiz bakımsız hayvanlara da el uzatıyoruz, yaban hayvanları iyileşince doğaya salmak zorunda kalıyoruz ama evet bu gönüllülerle olacak iş değil.

Genişletmek için tıkla...

Benim kopeklerimin biri barinaktan. 3 haftalik bebeyken sutten kesip kardesleriyle barinaga birakmislar. Ben aldigimda 6 haftalıkti. Bircok hastalığı vardi, veteriner yasamasi zor cok umitlenmeyin dedi. Barinakta kalip sahiplenilmeyen kardesleri maalesef öldü. Ki bu guya bakimli, sartlari iyi bir barinak.

Mune .!.:

bir başkası domuzlardan şikayetçi,

Genişletmek için tıkla...

O sirada anneli yavrulu yaban domuzu sürüsüyle beraber yürüyüş yapan ben

Artik insanlara alistilar maalesef. Bayagi sokak kopegi gibi takiliyorlar bizimle.

Lyanna Mormont .!.:

O sirada anneli yavrulu yaban domuzu sürüsüyle beraber yürüyüş yapan ben

Artik insanlara alistilar maalesef. Bayagi sokak kopegi gibi takiliyorlar bizimle.

Genişletmek için tıkla...

Fethiye’de mi yaşıyorsunuz ben orada bir yabandomuzu ailesi görüp şok olmuştum akşam

Lady Mary .!.:

Fethiye’de mi yaşıyorsunuz ben orada bir yabandomuzu ailesi görüp şok olmuştum akşam

Genişletmek için tıkla...

Yok Fethiye'de degilim ama yine Egedeyim.
Bizim buralarda cok var domuz suruleri. Copleri deviriyorlar, meyve agaclarinin altini eşeliyorlar. Alistik artik. Arada balkondan yemek atiyorum

Gecen gun yururken yan sokaktan 7-8 domuzluk sürü çıktı. Devam ettim yurumeye, beraber yuruduk. Karsidan karsiya gececeklerken anne bana bakti homurdandi, durdum yol verdim sen gec abla diye

Cogu insan korkuyor ama artik insana cok alistilar. Rahatsiz edilmedikce ya da tehdit olusturmadikca bulasmiyorlar.