Buda benim hikayem;:çok üzgünüm:
Herkesin bir hikayesi var benimde bir hikayem var okudukça hem hüzünlendim hem kendimden bi şeyler buldum hemde baş koyduğum yolda dahada heveslendim.
Ben bebekliğimden evlenen kadar olan 24 yıllık yaşam boyunca zayıf ve cılızdım. Annem çocukken sürekli beni doktora götürüp acaba veremmi diyormuş. Doktor bir gün kızım çocukta bişeyyok böyle büyüyecek kimileri nazlı olur kimileri kolay büyür bence sen önce kendini tedavi ettir senin kafanda sorun var demiş  genç kızlığımda çok zayıf geçti 45 kiloydum en fazla 47 oldum annemle kardeşim zorla ağzımı burnumu tıkayarak pekmez falan içirirlerdi ve 47 ile evlendim hatta belki daha az düğün zamanı telaşlar ve sorunlar gelinliği almaya gidiyorum son kez giyiyorum bol geliyor kadın iğnelerle işaretliyor 2 gün sonra gel al diyor 2 gün sonra tekrar giyiyor yine bollaşmış düğüne 2 gün kalana kadar bu 3 sefer böyle devam etti. Ve nihayetinde biricik oğluma hamile kaldım. İlk 3 ay daha da kilo verdim bişey yiyemiyor eşim zorla yediriyordu. 3. Aydan sonra işler değişti tabi ben yedikçe yiyorum hele 6. aydan sonra gece kalkıp makarna yediğimi biliyorum. Herkes bu kadar yeme bak sonra veremezsin diyordu. Ben kendimden emin hep zayıfımya veririm diyordum. Aldıkça aldım tam 35 kilo aldım her doktora gittiğimde haftada 4 er kilo almaya başladım. Tam bir yuvarlak top gibiydim. Hele son zamanlarda artık bacaklarım vucudumu kaldıramıyordu. Eşim yürüyüşe çıkarıyordu 100 mt rede bir durmak oturmak istiyordum neredeyse ağlıyordum. Hamilelik sebebiyle eşim teselli verir tontişim benim ay yanaklara bak tontiş tontiş oldun ben seni böylede seviyorum deyip teselli veriyordu. Tabi hamilelik nedeniyle bende avunuyordum. Özellikle hamilelerede söylüyorum benim yaptığımı asla yapmasnlar ben faydalı hiç bişey yemedim her gün 2 paket cipsim vardı eşim arar akşama ne getireyim sana hemen cips siparişlerini verirdim. Velhasıl sonunda doğum oldu ve o kadar vucuddan civciv gibi çocuk çıktı yani ben hep kendimi beslemişim. Tam 35 kilo 35 numara ayakkabı giyen ben hastaneden 42 numara sabo terlikle çıktım. Eve geldiğide ilk iş aynaya bakmak oldu. Ve uzun süre hamilelikte giydiğim kıyafetleri giydim. Çünkü başka kıyafet olmuyordu. Aynaya bakıyorum okadar iğrencimki aynadan bile taşıyorum. O an kardeşimin arkadaşları geldi hemen onlardan o süslü anlatımlarına inanarak mucize olacak ya çok para verdim bence herbal…. Seti aldım. Onu kullanmaya başladım ama bu 1 ay sürdü ayda 10 kilo demişlerdi öyle bişey olmadı ilk hafta haliyle her şeyi bırakıp sadece onları yediğim için 3 kilo verdim ama sonrası öyle olmadı. Biraz hayal kırıklığına uğradım ama daha çok yeni dedim. Her pazartesi diyete başlıyordum ama nedense çarşambayı bir türlü göremedim. Ve tam 5 yıldır bu psikolojiyle yaşıyorum denemediğim hiç bir şey kalmadı. Kullanmadığım hap, ot , çay, bitkiler, solea, fx15, aloe vera set, herbalife, herbalist atabaydan aldığım set, zayıflama kemerleri aklınıza gelebilcek her şeyi denedim. Bunları mucize arayanlar için belirttim. O kadar mutsuzdum ki. Çevremiz hep genç eşimin iş arkadaşlarına gidicez ben tam 1 saat gardolabı deşiyordum sonuç yine aynı olan 3-5 tane seçenek vardı. Bazen sırf bu yüzden gitmemek için bi problem çıkarıyordum. Ağlayarak sabah diyete başlıyordum akşam yine eski ben. Aynanın her karşısına geçip döktüğüm gözyaşının haddi hesabı yoktu. Kardeşimin düğününde giymeye kıyafet bulamadım. Kıyafet almaya gittiğimde kaç beden diyorlar hep 36-38 diyesim geliyor 40 diyorum bana tezgahtar siz isterseniz bi 42 yada 44 deneyin büyük gelirse 40 deneriz. Yani kibarca kardeşim aynaya dönde 1 bak şişkosun 40 beden istiyosun demeye getiriyordu . artık dayanamıyordum psikolojim git gide bozuldu akapunkturada gittim. 2 ayrı doktor değiştirdim 1 ay tamam ama sonrasında yine fos. Canım hiç bi yere gitmek istemiyordu. Dünyayla ilişkim sanki biraz kesilmişti. Yaşıtlarımın içinde en kilolu bendim. Çocuk biraz büyüdü tekrar işe başladım. Bütün gün boş kaldığım zamanlarda internette yine ürün araştırıyordum. Ama hala o sihirli değneği bulamadım. Bana dokunup eski halime döndürecek sihirli değnek yoktu.. Kış sezonu bizim biraz durgun geçer yine böle sıkıldığım bir dönemde zayıflama konusunda araştırma yaparken google kk ya yönlendirdi. Yeşilçayla zayıflayın diye bir topik sanırım Melis 82 açmıştı konuyu. Onu okumaya başladım herkesin fikirlerini görüşlerini ve o zaman silme olayı yoktu sayfa sayısını hatırlayamıcam ama tam 10 gün sürdü bitirmem. Sanki dizi izler gibi sabah geldimmi günaydın der çevremdekilere sonra hemen o topiği açar akşama kadar işim olmadıkça yerimden kalkmadan o topiği okurdum. Bazen kendime geldiğimde saat 3 olmuş veya 4 ben hala okuyorum ortalarda arkadaşların çok övdüğü teneke kutu yeşilçayın resmini gördüm ve hemen markete koşup buldum aldım. Hayatımda ilk defa yeşilçayla ozaman tanıştım. Hem okuyor hemde çayımı içmeye başladım. Tabi her şeyin bi sonu olduğu gibi topiğinde sonu gelmişti ama ben hala kk ya üye değilim. Sonra diyetisyenimden öğrendiklerimi aktarıyorum du sanırım. Bu topiğe başladım püsküüt isminide ilk orda görmüştüm günlercede bu topiği okudum bu arada yeşil çayımı ihmal etmedim 15. günün sonunda hakkaten bende bi değişiklikler vardı. Fakat bu topikte bitti sonra gezinmeye başladım ziyaretçi olarak gezindiğimde smilleri görmezdim ve en çokta aklıma takılan roflo ne demek acaba derdim . sonra yarışmayı gördüm takımları dolaştım biraz orayı okuduktan sonra çok hoşuma gitti ama en ilginç gelen püsküütün öz verisiydi. Kendisi kilosunu vermiş burada başkaları için gece gündüz çabalıyordu. İlk zamanlar kesin siteden para alıyordur diye düşündüm. Çünkü üye olmamıştım henüz kk hakkında bilgim yoktu. Bir insan kendini başkaları için ve üstelik sanal arkadaşlıklarda nasıl bu kadar parçalayabilir.hiçmi işin yok püsküüt diyordum. Sanal alemde böylesi dostluk ve arkadaşlığın olabileceğini veya birinin derdine bu kadar üzülebileceğim veya sevincini onunla yaşıyormuş gibi paylaşabilceğim inanın aklıma gelmezdi ve en nihayetinde 1 ay sonra üye oldum. Yarışmaya katılmak isteyenler bölümüne yazdım ama ses çıkmadı son kez haykırırcasına tekrar yazdım ve hiç unutmam nickine bile bakmadım ama o resmi hiç unutmam okadar hoşuma gitmiştiki çok şeker dudağında rujlu gözünde gözlüklü maymun avartarlı biri beni 7. takıma davet etti. Hemen attım kendimi oraya evet bilenler hemen tahmin etmiştir bu kallisim. Kallisim sayesinde artık 7. takıma girdim. Ha itirafta etmek gerekirse o hafta kallisten çok tırstım  çünkü bana deneme süren başladı paylaşımına göre değerlendiricez diye uyarı yazmıştı. O hafta sabahtan akşama kadar kk da durdum sırf beni kallisim beğensin alsın diye  ve sıcak arkadaşlıklar dostluklar başladı. Sadece zayıflama değiltüm üzüntümü sıkıntımı sevincimi paylaştığım takımım dostlarım ve arkadaşlarım oldu. İlk haftalarda yeni gelin gibi ortalıkta dolanıyordum kk ile ilgili hiç tecrübem yoktu sadece 7. takıma girip çıkmayı biliyordum. Ve 7. takıma başlayıp arkadaşlarımın yardımları deneyimleri ve öğütleri sayesinde 58.3 e kadar düştüm. Aynanın karşısına geçtiğimde vucuduma dokunuşum o haz bambaşkaydı. Fakat bir ara yine psikoloji bozukluğum oldu ve son zamanlarda kendimi salmıştım. Mutlu değildim psikoloimin bozukluğu motivemide engelliyordu. Her 1 şey yiyeceğim zaman hayır olmaz diyetteyim yememeliyim diyor işkence görüyordum sanki yada yiyip ben diyetteydim yememeliydim vicdan azabıyla psikolojim iyice bozuldu. Takıma doğru dürüst giremiyordum çünkü yazacak bişeyim yoktu. Arkadaşlarıda etkiliyordum yediklerimi yazmaya utanıyordum ve kendi kendime 1 süre ara vermeye karar verdim. 1 ay kadar geri dönmek üzere ayrıldım takımdan . Acaba böyle dahamı mutlu olucam zayıflamayı beceremedim herkes karne alıyor ben o karneyi hiç göremicem hissine kapıldım. Ve dışardan takip etmeye başladım bu arada beni mutlu edeceğini düşündüğüm şeyi yapıp sınırsız yedim. 1 aylık ayrılığın sonunda aynaya bir baktımki tekrar 63 olmuşum. Her yerden fışkıran bir karın ve yağlar geri döndü. Baktımki daha mutsuzum. Hayalgözlü arkadaşım bu mutsuzluğuma ortak oldu bak bunlarda mezun oldu dedi biz niye yapamayalım senin neyin eksik onlardan sadece iraden istesen yapamıyacağın yok yeterki iste dedi ve ben tekrar çıkış kilom olan 60.5 e düşüp takıma girmeye karar verdim 1 hafta vardı Cuma bildirimlerine listelere girmem için 60.5 e düşmeliydim hayalin yardım ve desteğiyle günlük spor yürüyüş ve sağlıklı beslenme 6 öğünle cumaya kadar 60.8 e düştüm ve tekrar listelerdeyim. Ama bu sefer kararlıyım. Artık kendimi hüsrana uğratmak ve boşa çabalamak istemiyorum. Neden yapamıyaymki. Beni eski halime döndürecek bir sihirli değnek yok öyle bir ilaçta yok anladımki sağlıklı beslenmek az ve sık 6 öğün yemek, spor, irade, inanç, sabır, bunlardan biri eksik oldumu olmuyor. Ve ben bu sefer hepsini bir arada tutabilicem tabi bu sizlerin ve kk sayesinde. Sizler ve kk bana çok şey kattınız. İyiki varsınız takımımda olun yada olmayın hepinizi çok seviyorum.
Kusura bakmayın biraz uzun oldu ama inanın o kadar rahatladım ki. Sanki dert ortağıma içimi döktüm, rahatladım ve dahada motive oldum. Çok teşekkür ederim kallisimŞeniz kanayan yaramıza parmak basmışsın
İyi ki varsınız ve ben iyiki sizleri tanıdım.a.s. a.s. Şeniz Şeniz