Doğum Sonrası ve Eşimin İsteksizliği...


aynen öyle yapıcam canım...
 

hep biz kadınlar bişeyleri kabullenmek zorunda bırakılıyoruz... sanırım asıl kızdığım bu...
madem erkekler böyle, kadınlar da böyle ozaman... istenmediğimi hissettiğim zaman, ben de uzuuunca bi süre istemem...
süt akıomuş filan bahane hepsi,
insan istedikten sonra herşeyin bi yolu bulunur...
 
aslında sanırım hamılelık sırasnda cok sık ılışkıye grılmedğı için erkekler alışıyo doğumdan snrada ısteksızlık oluyo olabılır ama ış ınatlasmaya gderse durum daha kötu olmazmı sızce
bı o uzak dursun snra o yaklaşsn sen uzak durr nreye kadar karsılıklı konuşun bnce
 

anladım canım..şimdi aklıma şöyle bişi geldi..yeni doğum yaptığım zamanlar annem bizde kalıyordu..ve bebekle de malum çok zaman geçiriyorduk gece gündüz..eşim işten geldikten sonra onunla oturup iki laf etmeyi başbaşa olmayı biraz şevkat görmeyi özlemiştim..çünkü malum annem vardı ve gece olup eşim yatmaya gidince ben çok üzülüyordum onu özlüyordum..lohusalıkta etraftan gelen fikirler görüşlerde çok can sıkıcı oluyordu..sanırım bu herkesin yaşadığı bir süreç ve sende benim hissettiklerimi hissediyorsun..çok yakında geçecek herşey normale dönecek..üzme kendini..eşin de bu süreci çok yakından yaşıyor..geçecek inan..
 

Canım kabullenmek zorunda bırakılabiliriz, ama kabullenmek zorunda değiliz.
Eşlerimiz bizi istemiyorsa; neden illa ki zorla istesin diye uğraşıyoruz?
Onlar istemiyorsa, biz de hiç istemeyelim.
Kendi kendimizi ezdiren de yıpratan da bizleriz aslında.
Erkeklere çok kızıyorum, çok bencil, kaba olabiliyorlar
ama bir o kadar da kadınlara kızıyorum ezdirdikleri için.

Canım benim, yeni anne oldun.
Bu kadar takma kafana, eşinin seni yıpratmasına müsade etme,güçlü ol.
Beni neden istemiyorsun gibi sözler etme, bu konuda ona muhtaç olmadığını hissettir.
Canı keyfi bilir beyfendinin,
gelirse karısısın yasak koymadın ya gelsin sevsin, öpsün
gelmezse de sen de onu isteme.
 

umarım ona iyice kinleşmeden önce en kısa sürede geçer...

bir de benm hamilelik dönemimde yaşadığımız başka olaylarımız var ki, şimdiki hislerimin bukadar hassaas olması da büyük ölçüde o yaşadıklarımızla bağlantılı...
 

evet canım çok haklısın...
söylemiyorum artık, küzmüyorum, üzüldüğümü belli etmiyorum... gülüyorum konuşuyorum hiçbişi yokmuş gibi davranıyorum...
ve bazeı tavırlarının değiştiğini farkettim... daha önceki günlerde daha bi uzak uyurdu yatarken, sarılmodu bile, ben böyle davranmaya başlayalı uyurken sarılıo filan...
 
Canım bende aynı problemle karsılaşmıştım cok kırıcı bişi. Benim hamileliğim problemliydi kanamalı oldu yasaktı sonra erken dogum yaptım falan logusalıgım bitti adam 6 ay istemedi 10 gunde 1 falan benim zorlamamla oluyordu. Hamilelik öncesi 2 gun zor dayanırdı. Konustum psikolojik dedi alıstım falan dedi şimdi çok şükür düzeldi şimdi o kovalıyo ben kacıyorum biraz vücudun toparlansın o da kendine gelecektir korkma
 

evet insanın onurunu kırıyor dedğin gibi... olup olmaması değil problem işte, o duyguyu yaşatıyor olması...
hayır onlar aynı durumda olsa, biz öyle davransak gider aldatırlar, üstüne bide haklı çıkarlar
alsanaalsanasmile
baba olmayı hiç haketmediğini düşünüyorum eşimin... hamileyken de bunu düşünüyodum, şimdi de aynı...
ben onun çocuğunu taşıyayım aylarca, hamileyken zaten bana yaşatabileceği en kötü duyguları yaşatsın, doğurayım bu sefer de vücudum bozuldu die istemesin, napıcak beni istemiosa mutlaka ki istediği birileri olacak, bu da bi gerçek, ve asıl sinirimi bozan gerçek bu.....
 
lovelinya aynı şeyleri bende yaşıyorum yalnız degılsın canım.benimde hamıleyken biton sorunlar oldu.eşimin yapmadıgı şey kalmadı.genede ona iyi davranıyorum.dogum yapalı bır ay oldu nerdeyse.40 cıksın bakalım neler degısecek.
 

ben her yaptığı hatadan sonra bir adım geri çekildim...
şimdiki durumdada tartışmıyorum ama daha ilgili davranabilecekken yapmıyorum...
yapmış olduğu hataların sonuçlarını görebilir aslında, evliliğimizin ilk günleriyle şimdiki günlerimizi kıyasladığında...
ben pek bişeylerin değişeceğini düşünmüyorum artık... sadece yaptıklarının sonuçlarını görmüş olacak zaman geçtikçe. eski halime döndüğümde ki bunu en kısa süre içinde yapıcam, ve işime geri başlayıp evden çıktığımda, ozaman giricek aynı krizlere o da... çünkü artık bana şunu giyme bile demeye ne hakkı nede yüzü var...
 
bizde tam tersi ben kaçıyorum o kovalıyor.yorgunkluktan onu yapcak halmi kalıyor bende çalışmayada başladım zaten
 

Evet bizimki aynen böyle işte. Bebeğim 1 hafta sonra 8 aylık olacak ve biz 11 aydır hiçç birlikte olmadık. Kafayı yemek üzereyim. Sebebini sorduğumda cinsellikten soğumuş artık canı istemiyormuş. Artık beni aldattığını düşünmeye başladım. Ya da yakında benden şöyle bir şey duyacak: "Seni başkalarıyla aldatmak istemiyorum, boşanalım!" Eşim beni seviyor biliyorum. Eviyle çocuğuyla çok fazlasıyla ilgili bir erkek. Ama bu tavrını anlayamadım bir türlü. Hemen ikinci çocuk istiyordum ama onda da böyle 1 yıl ilişkisiz geçecekse çocuğu değil evliliğimi tercih ederim. Başlık sahibi arkadaş gibi ben de yatağımı ayırmayı düşünüyorum ama yanlış olacağını biliyorum. Ne yapacağımı şaşırdım.:84:
 

aynı şeyi biz yapsak daha 1. aydan duyardık eminim o cümleyi...
ben inanmıyorum o soğudum safsatalarına filan... hiçbi erkeğin 11 ay cinsellik yaşamadan düşünmeden geçirebileceğini düşünmüyorum, kaldı ki kadınlar bile geçiremezken...

benm eşimde sanki az az düzelme var gibi ama tam değil kesinlikle... bende kilolarımı veriyorum yavaş yavaş, hepsini verdiğimde asıl ozaman anlayacak yaptığı hataları ama geç olcak biraz...

buarada 2. cocuğu da asla ama asla düşünmüyorum...
 
Şimdi kızlar ben size birşey söyleyeceğim ama bana kızmayın: Biz kadınlar herşeyi en ince detayına kadar düşünebiliyoruz ancak maalesef erkekler öyle değil. Haddime düşmez ama kocanızla yatağınızı ayırmanız yalnızca sizin canınızı yakar. Hani kocanızdan çok kendinize ceza vermiş olursunuz.
Bir bebek sahibi olmak hayatın tamamen değişmesi demek, yani eşiniz "hiçbir şey eskisi gibi olmayacak" diye düşünüyorlar muhtemelen. Ben derim ki, hatasını anlamasını beklerseniz; beklemeniz sandığınızdan uzun sürebilir, bir şans daha verin. Herşey bir gün yoluna girer.
 

ne için bi şans ? daha doğrusu nasıl bi şans ?
 
canım erkekler işte hanımlar kadar düşünceli değil
ilk önce bir plan kur
ve yaptığından pişmanlık duymasını sağla
ona tüm haksız bulduğun yönlerini anlat sohbet şeklinde
içinden kızma çözüm getirmeye çalış
bu tür iç kırgınlıklar ilişkinizi yıpratırki daha çiçeyi burnundasınız
 
ne için bi şans ? daha doğrusu nasıl bi şans ?


Evliliğimizin kumdan ya da kağıttan inşa edilmediğini düşünerek, bazen bazı şeyleri oluruna; akışına bırakarak verilecek şans. Evlilik zor zamanları sabırla karşılamayı gerektirmez mi?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…