Öncelikle aşka ve sevgiye inancım hiç kalmadı. Hatırlarsınız belki görüştüğüm çocuk bir anda görüşmeyi bırakıp, tanıştırıldığı 17 yaşında bir kızla evlenmişti (2 ay dolmadan ayrıldılar bu arada şu an boşanma aşamasındalar). Böyle biri çıktı fakat gerçekten sevmiştim değer vermiştim. Şu an 26 yaşındayım ve şimdiye kadar bu kişi dışında da hayatımda kimse olmamıştı. Doğal olarak artık erkeklere bakamıyorum baksam da etkilenemiyorum. Yaşıtlarım çoktan evlendi çocuk sahibi bile olmaya başladılar. Gelgelelim şu an çocukluğunu bildiğim birisinin ailesi tarafından şiddetle isteniyorum. Çocuk da ılımlı bakıp benimle görüşmek istiyor. Bu arada o benden bir yaş küçük fakat gerçekten bir çok kızın hayallerini süsleyen bir kişilikte, tipi de yolda görsem bu bana bakmaz derim öyle yakışıklı. Şu diğer tutulup kaldığım elemanla ne karakteri ne fiziği, yakışıklılığı karşılaştırılamaz bile aynı zamanda yeni makine mühendisi olmuş. (Diğerini de görseniz bu kız buna nasıl bakmış dersiniz ya neyse) Sorun şu ki bu çocuk ailesi ile beraber yurtdışında yaşıyor, Almanya’da. Gerçi ailesi küçük bir kasabada çocuk Dortmund’da aile ile yaşamıyor yani ve ben hiçbir şekilde yurtdışına gitmek istemiyorum Ki çocukla görüşsek etkilenir miyim onu bile bilmiyorum. Annemle her ne kadar sıkıntılar yaşasam da ailemi bırakıp o kadar uzaklara gitmek de istemiyorum. Çevremdeki herkes de akıllı ol bu çocuğu değerlendir bir daha karşına böyle biri çıkmaz yaşın geçiyor artık gibi cümleler kurup moralimi hepten bozuyorlar. Bu manipülasyonlara gelip bir hata yapmak istemiyorum ama bir yandan da haklılar sanki aşk, sevgi gidiyor en kötüsüne konuyor onu da gördük peki ya mantık evliliği ile hiç istemediğim halde yurtdışına gitmek çok mu mantıklı?
Oturup saatlerce konuştuğum da hayatımın dersini verdi bana…Canım selam, ben de 26 yaşındayım, evlenmedim, çocuğum yok yarışmada başarılar dilerim.Daha çok gençsin.
Daha adamla hiç oturup konuşmamışsın, tiki var mı, huyu nasıl, konuşması nasıl, ortak noktanız var mı yok mu, ten uyumunuz var mı yok mu belli değil. Daha adamı görmeden nerelere gitme planı kuruyorsun öyle anlamadım.
Aşk, sevgi nereye gidiyor evlenince? Tamam heyecan bitiyor ama oturup saatlerce konuşamadığın biriyle hayatını nasıl geçireceksin? İlişkilerde en önemli şey sevgilin olan kişinin aynı zamanda sana yaptığı dostluktur.
Bence çocukla bir tanış ne kaybedersin ki.Öncelikle aşka ve sevgiye inancım hiç kalmadı. Hatırlarsınız belki görüştüğüm çocuk bir anda görüşmeyi bırakıp, tanıştırıldığı 17 yaşında bir kızla evlenmişti (2 ay dolmadan ayrıldılar bu arada şu an boşanma aşamasındalar). Böyle biri çıktı fakat gerçekten sevmiştim değer vermiştim. Şu an 26 yaşındayım ve şimdiye kadar bu kişi dışında da hayatımda kimse olmamıştı. Doğal olarak artık erkeklere bakamıyorum baksam da etkilenemiyorum. Yaşıtlarım çoktan evlendi çocuk sahibi bile olmaya başladılar. Gelgelelim şu an çocukluğunu bildiğim birisinin ailesi tarafından şiddetle isteniyorum. Çocuk da ılımlı bakıp benimle görüşmek istiyor. Bu arada o benden bir yaş küçük fakat gerçekten bir çok kızın hayallerini süsleyen bir kişilikte, tipi de yolda görsem bu bana bakmaz derim öyle yakışıklı. Şu diğer tutulup kaldığım elemanla ne karakteri ne fiziği, yakışıklılığı karşılaştırılamaz bile aynı zamanda yeni makine mühendisi olmuş. (Diğerini de görseniz bu kız buna nasıl bakmış dersiniz ya neyse) Sorun şu ki bu çocuk ailesi ile beraber yurtdışında yaşıyor, Almanya’da. Gerçi ailesi küçük bir kasabada çocuk Dortmund’da aile ile yaşamıyor yani ve ben hiçbir şekilde yurtdışına gitmek istemiyorum Ki çocukla görüşsek etkilenir miyim onu bile bilmiyorum. Annemle her ne kadar sıkıntılar yaşasam da ailemi bırakıp o kadar uzaklara gitmek de istemiyorum. Çevremdeki herkes de akıllı ol bu çocuğu değerlendir bir daha karşına böyle biri çıkmaz yaşın geçiyor artık gibi cümleler kurup moralimi hepten bozuyorlar. Bu manipülasyonlara gelip bir hata yapmak istemiyorum ama bir yandan da haklılar sanki aşk, sevgi gidiyor en kötüsüne konuyor onu da gördük peki ya mantık evliliği ile hiç istemediğim halde yurtdışına gitmek çok mu mantıklı?
Diğer kısmı bilmem ama şu yaşıtlarım evlendi, çocuk bile yaptı kısmını bir atlatsak artık ülkece.evlenen kadar bekar kalan da, boşanan da var artık etrafımızda.hatta artık evliden çok bekar var. eskidenmiş o günler. ki eskiden olmasa bile bize ne faydası var ? Herkesin hayatı kendine özel ne yapalım.Öncelikle aşka ve sevgiye inancım hiç kalmadı. Hatırlarsınız belki görüştüğüm çocuk bir anda görüşmeyi bırakıp, tanıştırıldığı 17 yaşında bir kızla evlenmişti (2 ay dolmadan ayrıldılar bu arada şu an boşanma aşamasındalar). Böyle biri çıktı fakat gerçekten sevmiştim değer vermiştim. Şu an 26 yaşındayım ve şimdiye kadar bu kişi dışında da hayatımda kimse olmamıştı. Doğal olarak artık erkeklere bakamıyorum baksam da etkilenemiyorum. Yaşıtlarım çoktan evlendi çocuk sahibi bile olmaya başladılar. Gelgelelim şu an çocukluğunu bildiğim birisinin ailesi tarafından şiddetle isteniyorum. Çocuk da ılımlı bakıp benimle görüşmek istiyor. Bu arada o benden bir yaş küçük fakat gerçekten bir çok kızın hayallerini süsleyen bir kişilikte, tipi de yolda görsem bu bana bakmaz derim öyle yakışıklı. Şu diğer tutulup kaldığım elemanla ne karakteri ne fiziği, yakışıklılığı karşılaştırılamaz bile aynı zamanda yeni makine mühendisi olmuş. (Diğerini de görseniz bu kız buna nasıl bakmış dersiniz ya neyse) Sorun şu ki bu çocuk ailesi ile beraber yurtdışında yaşıyor, Almanya’da. Gerçi ailesi küçük bir kasabada çocuk Dortmund’da aile ile yaşamıyor yani ve ben hiçbir şekilde yurtdışına gitmek istemiyorum Ki çocukla görüşsek etkilenir miyim onu bile bilmiyorum. Annemle her ne kadar sıkıntılar yaşasam da ailemi bırakıp o kadar uzaklara gitmek de istemiyorum. Çevremdeki herkes de akıllı ol bu çocuğu değerlendir bir daha karşına böyle biri çıkmaz yaşın geçiyor artık gibi cümleler kurup moralimi hepten bozuyorlar. Bu manipülasyonlara gelip bir hata yapmak istemiyorum ama bir yandan da haklılar sanki aşk, sevgi gidiyor en kötüsüne konuyor onu da gördük peki ya mantık evliliği ile hiç istemediğim halde yurtdışına gitmek çok mu mantıklı?
bırakacaksan ben talip olabilirim , yurtdışı almanyada süper okeyim :)Öncelikle aşka ve sevgiye inancım hiç kalmadı. Hatırlarsınız belki görüştüğüm çocuk bir anda görüşmeyi bırakıp, tanıştırıldığı 17 yaşında bir kızla evlenmişti (2 ay dolmadan ayrıldılar bu arada şu an boşanma aşamasındalar). Böyle biri çıktı fakat gerçekten sevmiştim değer vermiştim. Şu an 26 yaşındayım ve şimdiye kadar bu kişi dışında da hayatımda kimse olmamıştı. Doğal olarak artık erkeklere bakamıyorum baksam da etkilenemiyorum. Yaşıtlarım çoktan evlendi çocuk sahibi bile olmaya başladılar. Gelgelelim şu an çocukluğunu bildiğim birisinin ailesi tarafından şiddetle isteniyorum. Çocuk da ılımlı bakıp benimle görüşmek istiyor. Bu arada o benden bir yaş küçük fakat gerçekten bir çok kızın hayallerini süsleyen bir kişilikte, tipi de yolda görsem bu bana bakmaz derim öyle yakışıklı. Şu diğer tutulup kaldığım elemanla ne karakteri ne fiziği, yakışıklılığı karşılaştırılamaz bile aynı zamanda yeni makine mühendisi olmuş. (Diğerini de görseniz bu kız buna nasıl bakmış dersiniz ya neyse) Sorun şu ki bu çocuk ailesi ile beraber yurtdışında yaşıyor, Almanya’da. Gerçi ailesi küçük bir kasabada çocuk Dortmund’da aile ile yaşamıyor yani ve ben hiçbir şekilde yurtdışına gitmek istemiyorum Ki çocukla görüşsek etkilenir miyim onu bile bilmiyorum. Annemle her ne kadar sıkıntılar yaşasam da ailemi bırakıp o kadar uzaklara gitmek de istemiyorum. Çevremdeki herkes de akıllı ol bu çocuğu değerlendir bir daha karşına böyle biri çıkmaz yaşın geçiyor artık gibi cümleler kurup moralimi hepten bozuyorlar. Bu manipülasyonlara gelip bir hata yapmak istemiyorum ama bir yandan da haklılar sanki aşk, sevgi gidiyor en kötüsüne konuyor onu da gördük peki ya mantık evliliği ile hiç istemediğim halde yurtdışına gitmek çok mu mantıklı?
Oturup saatlerce konuştuğum da hayatımın dersini verdi bana…
Sen dur önce ben gördüm.,bırakacaksan ben talip olabilirim , yurtdışı almanyada süper okeyim :)
Orası öyle zaten bu yüzden aşka da sevgiye de inancım kalmadıDört dörtlük erkek yoktur, henüz zaman geçirilmemiş erkek vardır.
Türkiye’deki erkeklerde de durum farklı değilEtrafımda, aileler aracılığıyla tanışip Yurt dışında yaşayan biriyle evlenenlerin çoğu sorun yasadi. Bu kadar dört dörtlük, daha 25 yaşında bir erkek niye görücü usulü evlilige sıcak baksin?
Aile zoruyla ya da yönlendirmesiyle olmayacak evlilikler yapıyor çoğu. Ve ailelerin görmek istemediği başka yaşam tarzları oluyor, Türkiye’den oğullarını yola getirecek kızlar bulmaya çalışıyorlar. Yıllar geçiyor o bu düşünce tarzı değişmiyor bazılarında.
Ben o yüzden hiç sıcak bakmıyorum bu tarz evliliklere.
1-2 sene önce görmüştüm hoş biri yurtdışında da yaşama fırsatım oldu daha önce ve evet hiç sevmedim. Ben zaten artık sevgi, aşk gibi şeylere inanmayan insanım sorumu da mantık evliliği olarak sordum o yüzdenYani ablacım tanımadığın bir insan için fazlaca hesap kitap değil mi bu?Adamı bir görseydin keşke bu kadr kafa yormadan önce
Yazın tatile gelir diye düşünüyorum, o zaman tanış bak sonra biraz flört et. Mantık evliliği olacağı ne malum belki seveceksin? Belki yan yana gelince hiç uyuşamayacaksın? Yurtdışını kesinlikle sevmeyeceğini nerden biliyorsun, gittin mi, gidersen belki ben burda yaşarım diyeceksin? Gördüğün gibi bolca ya oysa ya buysa koydum, yaşamadığın ilişki için fazlaca hesap yapmamış mısın?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?