Bayanlar eşimle konularımı hep açıyorum buraya çünkü başka kimseye anlatamıyorum derdimi bende buraya yazıyorum anlatsamda zaten kimse rehber olmuyor anlamıyor,
Dün akşam eşimle çok kötü Kavga ettik daha doğrusu o sinirliydi ve bana küfür flan etti hakaret flan etti annemi aradım durumu anlattım geliyim alıyım seni dedi (çok şaşırdım) çünkü annem arkamda duracak böyle Bi şey( boşanma) için beni destekleyecek birisi değil bende o sevincle sevincimi belli etmeden biraz ışık gördüm tabi anne gel akşam konuşalım dedim tamam dedi,
Uzun zamandır boşanmayı düşünüyordum bu arada annem akşam saat 10 gibi geldi ama dayımla yengemide getirmiş yanında başta biraz şaşırdım çünkü annemle yalnız konuşmak istiyordum ama ara bulsun diye bir büyüğe danışmak istemiş..
Buraya kadar herşey normal aslında bu arada dayım öyle beni anlıyacak Bi insan arkamda duracak desteklicek biri değil bende olanı biteni ne düşündümü herşeyi anlattım eşimde vardı ve dayım bu sefer her derdime sabretmen lazım bunlar ceviz kabunu doldurmaz boşanmak asla olmaz flan flan bir sürü şey konuşuldu.. .
Annemde geliyim seni alıyım üzülmene dayanamıyorum diyen annem bu sefer bana hadi ayrıldın nasıl hayatın olacak dedi Bi kere dul olman evde kız olmasından daha zor ben napim seni şimdi. Ben seni hiç biyere göndermem ne arkadaşlarına gönderebilirim ne çarşıya boşasan hayat sana daha zor dedi
Bu söz o kadar zoruma gitti ki, zaten en başından beri boşanırsam Bi apart gibi Bi yere çıkmayı düşünüyordum çünkü anne baba ayrı ikiside evli zaten yanlarında kalsam kafayı yedirtirdi birde bakış açılarını biliyorum yani psikolojik olarak bunalıma girerdim ama dün öyle geliyim alıyım deyince Bi an arkamda duracağını sandım çağırdım.
Ve dün gerçekten neden yaşadımı sorguladım ne kadar yalnız ve dayanaksız oldumu..
işin içinden Bi türlü çıkamadım boşanırsam bu şehirden gitmek istiyorum kimseyle yüz göz olmak istemiyorum bana destek çıkana olmucak adım gibi biliyorum (yaşadığım şehir çok küçük Bi şehir)
Şimdi ne yaparım tek başıma sizden sadece deneyimlerinizi tecrubelerinizi duymak istiyorum çok çok çıkmazdayım
Dün akşam eşimle çok kötü Kavga ettik daha doğrusu o sinirliydi ve bana küfür flan etti hakaret flan etti annemi aradım durumu anlattım geliyim alıyım seni dedi (çok şaşırdım) çünkü annem arkamda duracak böyle Bi şey( boşanma) için beni destekleyecek birisi değil bende o sevincle sevincimi belli etmeden biraz ışık gördüm tabi anne gel akşam konuşalım dedim tamam dedi,
Uzun zamandır boşanmayı düşünüyordum bu arada annem akşam saat 10 gibi geldi ama dayımla yengemide getirmiş yanında başta biraz şaşırdım çünkü annemle yalnız konuşmak istiyordum ama ara bulsun diye bir büyüğe danışmak istemiş..
Buraya kadar herşey normal aslında bu arada dayım öyle beni anlıyacak Bi insan arkamda duracak desteklicek biri değil bende olanı biteni ne düşündümü herşeyi anlattım eşimde vardı ve dayım bu sefer her derdime sabretmen lazım bunlar ceviz kabunu doldurmaz boşanmak asla olmaz flan flan bir sürü şey konuşuldu.. .
Annemde geliyim seni alıyım üzülmene dayanamıyorum diyen annem bu sefer bana hadi ayrıldın nasıl hayatın olacak dedi Bi kere dul olman evde kız olmasından daha zor ben napim seni şimdi. Ben seni hiç biyere göndermem ne arkadaşlarına gönderebilirim ne çarşıya boşasan hayat sana daha zor dedi
Bu söz o kadar zoruma gitti ki, zaten en başından beri boşanırsam Bi apart gibi Bi yere çıkmayı düşünüyordum çünkü anne baba ayrı ikiside evli zaten yanlarında kalsam kafayı yedirtirdi birde bakış açılarını biliyorum yani psikolojik olarak bunalıma girerdim ama dün öyle geliyim alıyım deyince Bi an arkamda duracağını sandım çağırdım.
Ve dün gerçekten neden yaşadımı sorguladım ne kadar yalnız ve dayanaksız oldumu..
işin içinden Bi türlü çıkamadım boşanırsam bu şehirden gitmek istiyorum kimseyle yüz göz olmak istemiyorum bana destek çıkana olmucak adım gibi biliyorum (yaşadığım şehir çok küçük Bi şehir)
Şimdi ne yaparım tek başıma sizden sadece deneyimlerinizi tecrubelerinizi duymak istiyorum çok çok çıkmazdayım