Bu da videonun devamı. ..
SevgiliEvettt işte budur :) bakış açısıyla en ters insanları bile kendimize yumşatabiliriz .Tersi de mümkün; en yumuşak insanı da sinirlendirebiliriz.Bizzat kendim yaşadıklarımdan biliyorum : ))) Gözünüzde imajine edebildiğiniz,hissedebildiğmiz her şey gerçekleşebilir.
Ciddi miEvet evettt yaptım uyguladım, bir korkum için yaptım.Tam da mide bölgemde hisstettim.Süslü bir kapı açtım ve korkum hortum gibi çıktığını gördüm.Uzun sürdü ve sonra bitti.Yerine gelen görüntü de kanatlı ben,melek gibi hem de.Cennet gibi hatika bir ortam şakıyarak uçuyordum.Enfesti,tuttum ben tekniği.
O ağrının içine girip ağrıya sebep olan duyguları boşaltman lazım.O negatif duyguları boşalttığında yani negatif nötr hale geldiğinde alttan pozitif duygular çıkacak.Muhtemelen bir daha hiç ağrı hissetmeyeceksin.Videoda nasıl yapıldığı anlatılıyor.Kitabını da alabilirsin,pek pahalı değildi.Herkes mide bel demis
Benim kollarim! Sinir ve ofke aninda sanki omuzumdan parmaklara kadar 1 ton tasiyorum...bunun aciklamasini bilen ve cozumunu bilen var mi ?
Neden kurtulamayasın ki? Bak ne güzel kendindeki durumu teşhis etmişsin.Teşhis varsa çözüm de vardır.Olumsuz duygular silsilesi yaşaman aileden gelen genetik bir özellik olabilir mi? Olumsuz düşünmeyi daha çok aileden öğreniyor gibiyiz.Gunaydin herkese.
gulhilal geldin ve buralar daha da hareketlendi. Tesekkur ederim.
Cok yakinim olan biri vefat ettiginde midem bulanmaya baslamisti ki hemen baska hastaliga yormustum:)) Oyle bir sey olmadi cok sukur. Bir arkadasim bana uzuntu ve stres mideye vurur demisti. Ben de demek uzuntudenmis diye dusunmustum ve bulanti gecmisti. Simdi ara ara bulandiginda ayagimi usuttum ondandir diyorum. Sonra da ayagini sicak tut, basini serin. Dalma uzaklara, dusunme derin diyorum
Zihnimdeki olumsuz dusuncelerin vucudumda nasil etki yaptigina cok dikkat etmemistim. Yani cikmayi da ihmal etmiyorDun bahcede is yaparken coook eskilerden, beni mutsuz eden, tamamen kafamda kurdugum bir olay aklima geldi. Yine ayni sekilde etkiledi ama kisa sureli olarak. Telkin calismalari dinledim, duzeldi.
Taaaa gecmisten ne getirirsin? Benim zihni de oyle bir huy vardir. Ufak bir olumsuzluk duygusu tren gibi arkasindan digerlerini de getirir. Simdilik hakim olmaya calisiyorum ama bu huydan kurtulabilir miyim?
İyi ki geldin, senden faydalanacağımızı tahmin etmiştim:) katılıyorum sözlerine, genetik mi bilemiyorum buna dair bilimsel bir bilgim yok ama olumsuz bakmayı aileden öğreniyoruz tecrübemle sabit:) biz küçükken mesela bir misafirliğe mi gittik, daha kapıdan çıkar çıkmaz babam başlardı evin eşyalarının uyumsuzluğundan, sunulan yemeğin az pişmiş olmasından, ev sahibinin kıyafetinden vs aklınıza gelebilecek her şeyi eleştirmeye. Fark etmediğimiz pek çok olumzuluğu görmemize neden olurdu. Sonra sonra sen de görmeye başlıyorsun zaten. Küçüklüğümden gelen böyle sürekli eleştirilme hali vardı bizde. Bir de mesela çok iyi hatırlıyorum fakülteyi bırakmak istediğimde babam değil ama yine mükemmeliyetçi biri demişti ki fakülteyi bırakırsan ömür boyu yetersizlik psikolojisi yaşarsın. Buna çok inanmıştım o zaman. Halbuki şunun da çok farkındaydım , falanca okulu bırakmış dendiğinde "vay be cesarete bak, isteklerinin peşinde koşan ne kadar idealist biri" derlerdi. başkası yaptığında hep alkışa layık, ben yaptığımda ise yanlıştı tercihler.?? ... İnsanlar söyleye söyleye ikna ediyorlar bir yerden sonra seni ve resmen öğrenilmiş çaresizlik yaşıyorsun. Not: Acele yazdım sonunu bağlayamadım:))Neden kurtulamayasın ki? Bak ne güzel kendindeki durumu teşhis etmişsin.Teşhis varsa çözüm de vardır.Olumsuz duygular silsilesi yaşaman aileden gelen genetik bir özellik olabilir mi? Olumsuz düşünmeyi daha çok aileden öğreniyor gibiyiz.
Dini inanç boyutun ne bilmiyorum ama sana dini temalı bir kitaptan öğrendiğim çok güzel bir uygulamayı tavsiye etmek istiyorum. Hayatta olsunlar ya da olmasınlar anne-babamız ve geçmişteki atalarımız için bol bol tövbe istiğfar getirirsek onlardan bize gelen ve genetiğimize işleyen ne kadar olumsuz huy ve düşünce varsa temizlenirmiş.Bizim genetiğimiz temizlendiği için dolayısıyla bizden gelen neslin de genetiği temiz oluyor.Yani modern tabiriyle karmamız pozitife dönüşüyor.Hepimizin mutlaka atalarımızdan aldığımız negatif fikirler var.Tövbeyle negatiflikten arınma fikri bana çok mantıklı geliyor.Denemeye değer bence:)
:) Hiç önemli değil acele yazmış olman:)İyi ki geldin, senden faydalanacağımızı tahmin etmiştim:) katılıyorum sözlerine, genetik mi bilemiyorum buna dair bilimsel bir bilgim yok ama olumsuz bakmayı aileden öğreniyoruz tecrübemle sabit:) biz küçükken mesela bir misafirliğe mi gittik, daha kapıdan çıkar çıkmaz babam başlardı evin eşyalarının uyumsuzluğundan, sunulan yemeğin az pişmiş olmasından, ev sahibinin kıyafetinden vs aklınıza gelebilecek her şeyi eleştirmeye. Fark etmediğimiz pek çok olumzuluğu görmemize neden olurdu. Sonra sonra sen de görmeye başlıyorsun zaten. Küçüklüğümden gelen böyle sürekli eleştirilme hali vardı bizde. Bir de mesela çok iyi hatırlıyorum fakülteyi bırakmak istediğimde babam değil ama yine mükemmeliyetçi biri demişti ki fakülteyi bırakırsan ömür boyu yetersizlik psikolojisi yaşarsın. Buna çok inanmıştım o zaman. Halbuki şunun da çok farkındaydım , falanca okulu bırakmış dendiğinde "vay be cesarete bak, isteklerinin peşinde koşan ne kadar idealist biri" derlerdi. başkası yaptığında hep alkışa layık, ben yaptığımda ise yanlıştı tercihler.?? ... İnsanlar söyleye söyleye ikna ediyorlar bir yerden sonra seni ve resmen öğrenilmiş çaresizlik yaşıyorsun. Not: Acele yazdım sonunu bağlayamadım:))
Şimdi şöyle gülhilalcim, uzmanlar çocuklara babalarının özgüven aşıladığını söylüyorlar. Sanırım babam bize özgüven sağlama konusunda destek olmayınca özgüvensiz bireyler olarak yetiştik ve bunun sonucu olarak da karşıdan onay görmeye çok önem verdik. Yoksa kendine güvenen biri başkası ne düşünmüş önemsemez. Benimki de böyle bir durum.:) Hiç önemli değil acele yazmış olman:)
İnsan en çok eleştirdiklerine benziyor biliyor musun.Ayrıca aleyhinde konuştuğumuz kişinin bütün negatif enerjisini üzerimize çekeriz.O yüzden dikkat et, ne zaman birilerinin dedikodusunu yapsak akabinde üzerimizde bir ağırlık hissederiz.Bu tamamen hakkında konuştuğumuz kişinin ağırlığı,başka bir şey değil.
Sen sanırım kendin dışındaki insanların onayına çok önem veriyorsun.Her şeyden önce senin kendini onaylaman ve değer vermen lazım.Kendine ne kadar çok değer verirsen o kadar az başka insanların onayına ihtiyaç hissedeceksin.Babana gelecek olursak,babanın da sürekli eleştiri yapması bilinçaltında yatan bir sebepten dolayı olabilir.Belki çocukluğunda çok eleştirilmiştir,belki başka bir şey vardır.Velhasıl devam eden bir negatifler silsilesi var.Belki sen buna bir "dur!" diyebilirsin.Bu durumda baban için,dedelerin,ninelerin için her gün tövbe istiğfar çekmekle başlayabilirsin.Ben bir aralar çok yapardım.Bu uygulamanın bana verdiği enerji müthişti:) Denemekte yarar var:)
Ciddi mi
Ben beceriksizse kitabını okuduğum halde oturup da şöyle bir uygulama yapmadım.Sevgili bilinçaltım "şimdi sırası değil" diyip duruyor:))
Gunaydin herkese.
gulhilal geldin ve buralar daha da hareketlendi. Tesekkur ederim.
Cok yakinim olan biri vefat ettiginde midem bulanmaya baslamisti ki hemen baska hastaliga yormustum:)) Oyle bir sey olmadi cok sukur. Bir arkadasim bana uzuntu ve stres mideye vurur demisti. Ben de demek uzuntudenmis diye dusunmustum ve bulanti gecmisti. Simdi ara ara bulandiginda ayagimi usuttum ondandir diyorum. Sonra da ayagini sicak tut, basini serin. Dalma uzaklara, dusunme derin diyorum
Zihnimdeki olumsuz dusuncelerin vucudumda nasil etki yaptigina cok dikkat etmemistim. Yani cikmayi da ihmal etmiyorDun bahcede is yaparken coook eskilerden, beni mutsuz eden, tamamen kafamda kurdugum bir olay aklima geldi. Yine ayni sekilde etkiledi ama kisa sureli olarak. Telkin calismalari dinledim, duzeldi.
Taaaa gecmisten ne getirirsin? Benim zihni de oyle bir huy vardir. Ufak bir olumsuzluk duygusu tren gibi arkasindan digerlerini de getirir. Simdilik hakim olmaya calisiyorum ama bu huydan kurtulabilir miyim?
Sevgilibuttrfly , sana daha önce özelden de teşekkür etmiştim, şimdi bir de herkesin huzurunda teşekkür etmek isterim. O mesaj üç ay önce filandı sanırım, inanmamda vesile olduğun içindi, şu an inandıklarımı yaşadığımı gördüğüm için. Sadece bahsettiğim olay değil, burada bahsetmekte zorlandığım yani çok küçük parçaların bir araya gelmesinden oluşan hadiseler var, gerçekten benim ufkumu çok açtın, bana çok enerji verdin. Tekrar ve tekrar sonsuz teşekkürler...
Neden kurtulamayasın ki? Bak ne güzel kendindeki durumu teşhis etmişsin.Teşhis varsa çözüm de vardır.Olumsuz duygular silsilesi yaşaman aileden gelen genetik bir özellik olabilir mi? Olumsuz düşünmeyi daha çok aileden öğreniyor gibiyiz.
Dini inanç boyutun ne bilmiyorum ama sana dini temalı bir kitaptan öğrendiğim çok güzel bir uygulamayı tavsiye etmek istiyorum. Hayatta olsunlar ya da olmasınlar anne-babamız ve geçmişteki atalarımız için bol bol tövbe istiğfar getirirsek onlardan bize gelen ve genetiğimize işleyen ne kadar olumsuz huy ve düşünce varsa temizlenirmiş.Bizim genetiğimiz temizlendiği için dolayısıyla bizden gelen neslin de genetiği temiz oluyor.Yani modern tabiriyle karmamız pozitife dönüşüyor.Hepimizin mutlaka atalarımızdan aldığımız negatif fikirler var.Tövbeyle negatiflikten arınma fikri bana çok mantıklı geliyor.Denemeye değer bence:)
İyi ki geldin, senden faydalanacağımızı tahmin etmiştim:) katılıyorum sözlerine, genetik mi bilemiyorum buna dair bilimsel bir bilgim yok ama olumsuz bakmayı aileden öğreniyoruz tecrübemle sabit:) biz küçükken mesela bir misafirliğe mi gittik, daha kapıdan çıkar çıkmaz babam başlardı evin eşyalarının uyumsuzluğundan, sunulan yemeğin az pişmiş olmasından, ev sahibinin kıyafetinden vs aklınıza gelebilecek her şeyi eleştirmeye. Fark etmediğimiz pek çok olumzuluğu görmemize neden olurdu. Sonra sonra sen de görmeye başlıyorsun zaten. Küçüklüğümden gelen böyle sürekli eleştirilme hali vardı bizde. Bir de mesela çok iyi hatırlıyorum fakülteyi bırakmak istediğimde babam değil ama yine mükemmeliyetçi biri demişti ki fakülteyi bırakırsan ömür boyu yetersizlik psikolojisi yaşarsın. Buna çok inanmıştım o zaman. Halbuki şunun da çok farkındaydım , falanca okulu bırakmış dendiğinde "vay be cesarete bak, isteklerinin peşinde koşan ne kadar idealist biri" derlerdi. başkası yaptığında hep alkışa layık, ben yaptığımda ise yanlıştı tercihler.?? ... İnsanlar söyleye söyleye ikna ediyorlar bir yerden sonra seni ve resmen öğrenilmiş çaresizlik yaşıyorsun. Not: Acele yazdım sonunu bağlayamadım:))
Neden kurtulamayasın ki? Bak ne güzel kendindeki durumu teşhis etmişsin.Teşhis varsa çözüm de vardır.Olumsuz duygular silsilesi yaşaman aileden gelen genetik bir özellik olabilir mi? Olumsuz düşünmeyi daha çok aileden öğreniyor gibiyiz.
Dini inanç boyutun ne bilmiyorum ama sana dini temalı bir kitaptan öğrendiğim çok güzel bir uygulamayı tavsiye etmek istiyorum. Hayatta olsunlar ya da olmasınlar anne-babamız ve geçmişteki atalarımız için bol bol tövbe istiğfar getirirsek onlardan bize gelen ve genetiğimize işleyen ne kadar olumsuz huy ve düşünce varsa temizlenirmiş.Bizim genetiğimiz temizlendiği için dolayısıyla bizden gelen neslin de genetiği temiz oluyor.Yani modern tabiriyle karmamız pozitife dönüşüyor.Hepimizin mutlaka atalarımızdan aldığımız negatif fikirler var.Tövbeyle negatiflikten arınma fikri bana çok mantıklı geliyor.Denemeye değer bence:)
İyi ki geldin, senden faydalanacağımızı tahmin etmiştim:) katılıyorum sözlerine, genetik mi bilemiyorum buna dair bilimsel bir bilgim yok ama olumsuz bakmayı aileden öğreniyoruz tecrübemle sabit:) biz küçükken mesela bir misafirliğe mi gittik, daha kapıdan çıkar çıkmaz babam başlardı evin eşyalarının uyumsuzluğundan, sunulan yemeğin az pişmiş olmasından, ev sahibinin kıyafetinden vs aklınıza gelebilecek her şeyi eleştirmeye. Fark etmediğimiz pek çok olumzuluğu görmemize neden olurdu. Sonra sonra sen de görmeye başlıyorsun zaten. Küçüklüğümden gelen böyle sürekli eleştirilme hali vardı bizde. Bir de mesela çok iyi hatırlıyorum fakülteyi bırakmak istediğimde babam değil ama yine mükemmeliyetçi biri demişti ki fakülteyi bırakırsan ömür boyu yetersizlik psikolojisi yaşarsın. Buna çok inanmıştım o zaman. Halbuki şunun da çok farkındaydım , falanca okulu bırakmış dendiğinde "vay be cesarete bak, isteklerinin peşinde koşan ne kadar idealist biri" derlerdi. başkası yaptığında hep alkışa layık, ben yaptığımda ise yanlıştı tercihler.?? ... İnsanlar söyleye söyleye ikna ediyorlar bir yerden sonra seni ve resmen öğrenilmiş çaresizlik yaşıyorsun. Not: Acele yazdım sonunu bağlayamadım:))
:) Hiç önemli değil acele yazmış olman:)
İnsan en çok eleştirdiklerine benziyor biliyor musun.Ayrıca aleyhinde konuştuğumuz kişinin bütün negatif enerjisini üzerimize çekeriz.O yüzden dikkat et, ne zaman birilerinin dedikodusunu yapsak akabinde üzerimizde bir ağırlık hissederiz.Bu tamamen hakkında konuştuğumuz kişinin ağırlığı,başka bir şey değil.
Sen sanırım kendin dışındaki insanların onayına çok önem veriyorsun.Her şeyden önce senin kendini onaylaman ve değer vermen lazım.Kendine ne kadar çok değer verirsen o kadar az başka insanların onayına ihtiyaç hissedeceksin.Babana gelecek olursak,babanın da sürekli eleştiri yapması bilinçaltında yatan bir sebepten dolayı olabilir.Belki çocukluğunda çok eleştirilmiştir,belki başka bir şey vardır.Velhasıl devam eden bir negatifler silsilesi var.Belki sen buna bir "dur!" diyebilirsin.Bu durumda baban için,dedelerin,ninelerin için her gün tövbe istiğfar çekmekle başlayabilirsin.Ben bir aralar çok yapardım.Bu uygulamanın bana verdiği enerji müthişti:) Denemekte yarar var:)
Meditasyonlarımın da sayesinde imajinasyon yeteneğimi çok geliştirdim sanırım ondan direk transa geçiyorum.Bilinçaltım bıdı bıdo etmeye fırsat bulamıyor : ))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?