Düzelir mi? Düzelmese de olur mu?

nomunomuchua

Susaysan sus, susmaysan afkur!
Pro Üye
3 Eylül 2012
21.882
57.682
798
Ben kendi kendimi yoran bir insanım normalde.
Tam bıraktım kendimi. Bir de böyle salmış bakayım duruma dedim.
Şimdi de ailem rahat durmuyor..

Arkadaşlar başlarda aileniz eşinizi severken, bir takım sorunlarınıza şahit olsalar ve tatsızlıklar onlara da yansıdığı için
eşinize karşı nefret dolsalar... Susamayıp ara ara laf sokuştursalar eşinize (arkasından size)..
Yani bu sizin düzelteceğiniz bir durum değil eşinizin çabasına bağlı olsa ne yaparsınız?

Onu sıkıştırmak onun da aynısını size yapması demek ki bu yeni yeni kavgadan başka bir şey getirmeyecek.
Ne yapayım? Düzelir diye zamana mı bırakayım?
Yoksa düzelmese de olur diye, hepiniz alışın bu düzene mi diyeyim?

Eşimle kendi aramızdaki ilişkiyi düzeltme derdinde olduğumuzdan aileleri karşılıklı olarak dışarıda tutuyoruz.
Muhatap olmuyoruz ailelerle diyeyim..
Aslında aramızdaki ilişki böyle hiç olmadığı kadar iyi..

Ama benim ailem susmuyor. Olumsuz yorumlar yordu beni. Artık annemi aramak istemez oldum.
Belki bir şeyler gerçekten düzelecek ama izin vermiyorlar, etkileniyorum çünkü..
Hayır ayrılmamı da istemiyor annem, istediğim gibi olacak adam olacak diyor..
Beklentileri üst düzey şuan için, sabırsız.
Onun yüreği olmadan olmuyor, ama istediği gibi yürümesi imkansız.

Hiç eğilmeden el oğlunu eğmek kolay mı?
Anlatamıyorum.
Anlamıyorlar..
 
Kendi evlatdını eğemeyen başkasının evladını eğmeye çalışıyor hiç umursamayın bişi dediklerinde benim tercihim tersiniz ,böyle kabul ediyorum

Aynısını söyledim.
Yeri geliyor kendi evlatlarını bile istediğin gibi yapamıyorsun
el oğlu bu kadar olur anne dedim.

Hayır ben onun ailesine karşı buz gibiyim, ondan beterim.
Bu durumda o da inadına erkeklik gururundan böyle yapar çok normal diyorum.
O kendi ailesiyle bizi bir tutamaz. Biz kimseye kötülük etmedik onlar kötü diyor.
Hayır anne haklısın da o '' evet benim ailem kötü doğrusunuz'' der mi?

Hep kendi açından bakıyorsun bla bla.
Kocanı savunuyorsuna geliyor sonra konu
 
ailenizin demesiyle değil ki.
karşılıklı bir karar var madem ortada, 3. şahıslar saygı duymak zorunda.
bunun dışında söz sahibi değiller.
yoksa sarpa sarar.
sizin aileniz, eşinizin ailesi, bu kadar kalabalıkta herkesin gönlü olmaz.
anneniz anlamak istemiyorsa umursamayın. bildiğinizi yapmaya devam edin.
 
Üzmeyin kendinizi bi yaştan sonra anne baba sabit fikirli ve çok hırslı oluyo he he diyin geçin ,anne bu konuları konuşmayalım diyin vs vs geçiştirin
 
Bu eşinizle ne yaşadığınıza bağlı. Hakaret, şiddet, aldatma, kötü alışkanlık vs. varsa, anneniz haklıdır. Eğer basit sorunlar yüzündense annenizle biraz daha sert bir konuşma yapın. Bir de bundan sonra en ufak sorunu ailenize anlatmayın.Ne zaman ki durum çıkmaza girer o zaman anlatırsınız.
 
Ailenizi saf dışı bırakın. Eşiniz ailemizin istediği gibi degıl sizin beklediğiniz gıbı olmalı. Ya ailenizi dinleyip boşanma yoluna koşacaksınız ya dda elinizle mutlu olacaksınız.
Şahsen bu durumda evliliği kurtarırdım.
 
Kötüleri nasıl ailenizle paylastıysanız iyileride paylasın
Kimse el oglunu kara kası kara gözü icin sevmez
Arayı düzeltecek olan yine sizsiniz

Aslında kötüleri paylaşmazdım bu zamana dek, hala paylaşmadıklarım var bir de onları bilseler :)
Sorun şu ki annem yanıma gelmişti, o sıra sorunlar yaşadık anneme yansıdı istemeden, saklayamadım.

Adil bir insanım, bu yüzden biraz da onun açısından bak anne diyorum.
Eşini savunma banaya bağlıyor. Çok sinirli.
Onun ateşini anca eşim söndürür.
Ama o da oralı değil, aslında ikimizin tek derdi evliliğimiz şuan..
Milleti düşünecek durumda değiliz. Bunu anlatabilsem..
 
E annen sana kıyamamış tabi onuda anlamak lazım
Bi süre eşiniz hakkında ailenizle iyi yada kötü konusmayın
Anlatmanız gerektigi zamanda gercekten annenizi mutlu edebilecek seyleri anlatın
 

Annem çok haklı..
Bu zamana dek çok biriktik aslında.
Özellikle ailesi yüzünden çok dolu.
Eşimin de ailesinin s.çtıklarının üstüne tüy dikmesi tam oldu :S

Ama anlamadığı kısım şu.
Madem ayrılmamı istemiyor, bu tavrını bırakacak.
Zaten çok uzaklaştığım evliliğime ısınamam onun sözleriyle..

Söyleyip söyleyip sen bana bakma diyo şaka gibi :)
 
Sizin ailenizle ilişkinize birşey diyemem. Ama ben kendi adıma hayatıma negatif etki eden herkesi hayatımdan uzak tutuyorum. Buna ailemin bazı üyeleri de dahil. Aile mutlaka aranmalıdır gibi tabularım yok. Tabi ki ara sıra görüşüyorum ama asgari müşterekte. Bir kaç haftada bir, 5 dakika yetiyor. Kendi ilişkileriniz için en doğru olanı siz bilirsiniz elbette ama hayatınıza olumsuz etki eden herkese karşı bir sınır koymanızı önerebilirim. Tabulara değil, kalbinize bakın. Kalbinize istemediği bir şeyi yaptırmayın.
 
Anneyi sevmek baska bir sey, sinirlari cizememek baska. Yetiskin bir insansiniz, anneniz uzulmekte kizmakta haklidir, bir iki kere konusursunuz ve kapanir konu. Bunu net bir sekilde belirtip sinir cizmeniz gerektigini dusunuyorum. Eger iliskinizi duzeltmeye calismiyor bile olsaydiniz bunlari duymaya gerek yok tekrar tekrar. Konuyu acarsa "anne her seferinde ayni seyleri konusacaksak ben daha aramayayim istersen" deyin bence. Ben bunaldim dusununce burdan.
 
Dünya iyisi de olsa eşin aile yine unutmuyor eski halini...hatta biri ovse falan 'ah eskiden ne çektirdi' diyolar, yani benim gorduklerim duyduklarim hep boyleydi genelinde
Sanırım sadece takmamayi etkilenmemeyi öğrenmen gerekicek
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…