• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Empati kuramayan, anlayışsız bir düşman gibi görüyor beni

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Şunu söylemek istedim neden ayrılmıyorsun sorunuza; asla ayrılamam ben onsuz yapamam o benim herşeyim kızsa da sövse de modunda olan bir kadın değilim, bundan önce yaşadığım uzun süreli ilişki de olsa yanlışını gördüm bana uymaz dedim ve net şekilde bitiren biriyim.
Hayır artık öyle biri değilsiniz. Sizin de psikolojik desteğe ihtiyacınız var.
 
Bu adama eski sevgilisi sen narsistsin diye terkederek bitirmiş sonrasında 3 yıl sevgilisi olmamış ben girdim hayatına. O süreçte doktora kendisi ben narsistim diye gitmiş hatta doktor olmadığını söylemiş kaygı bozukluğu var kendisinde. Ama doğru mu yalan mı inanın bilmiyorum tüm özellikler maddeler uyuyor ilişkimize de kendisine de.

10.aydayız ama 5ten sonrası bu şekilde geçti. Geçiyor da. Sizin net tanınız var mıydı eski sevgilinizin ?
Mimar mı kendisi acaba?
 
Bu adama eski sevgilisi sen narsistsin diye terkederek bitirmiş sonrasında 3 yıl sevgilisi olmamış ben girdim hayatına. O süreçte doktora kendisi ben narsistim diye gitmiş hatta doktor olmadığını söylemiş kaygı bozukluğu var kendisinde. Ama doğru mu yalan mı inanın bilmiyorum tüm özellikler maddeler uyuyor ilişkimize de kendisine de.

10.aydayız ama 5ten sonrası bu şekilde geçti. Geçiyor da. Sizin net tanınız var mıydı eski sevgilinizin ?
Bizimde 5 ten sonrası bu şekilde geçmişti .
Net bı tanım yok hafızamda.ne anlattiysaniz aynılarını yasadim

pek çok şeyi hatırlayamıyorum
Ne yapsam beni suclardi
Bı bunu hatırlıyorum galiba.
 
Şunu söylemek istedim neden ayrılmıyorsun sorunuza; asla ayrılamam ben onsuz yapamam o benim herşeyim kızsa da sövse de modunda olan bir kadın değilim, bundan önce yaşadığım uzun süreli ilişki de olsa yanlışını gördüm bana uymaz dedim ve net şekilde bitiren biriyim.

Şimdi neden bitirmiyorsun eflatuns diyorum hep kendime ben de bunu soruyorum ne var seni ona bu kadar bağlayan bu kadar alttan almana sebep olan diye binlerce kez soruyorum. O gözlüğü kırdığında arabadan inmeliydim korktum yapamadım onu bu halde yalnız bırakamam dedim. Vicdan mı acıma mı merhamet mi bilmiyorum adını.

Sürekli herşeyde hatam bulunuyor, mükemmel gidebilecek bir ilişkiyken sizin yüzünüzden bu hale geldiği söylendiği zaman kendinize güvenseniz de şeytan bi dürtüyor insanı haklı mı acaba diye ? Kendi kendime kaldığımda çok netim kendime karşı ama onunla konuşunca öyle şeyler söylüyor ki ben bile ona inanıyorum o an. Bu döngüyü kırmam gerek diyorum asıl beni görmesi gerek. Mutlu olabiliriz düzelebiliriz ihtimaline bakıyorum bardağın olumsuz yönlerini görsem de. Ona bağlayan ne var bu kadar ah bi bilsem.


Ay velev ki haklı olsun. Velev ki siz ettiniz onu böyle. Mutsuzmusunuz mutsuzsunuz. Bu yeterli ilişkiyi kesmeye.
Bunca tanilar aramaya, yok "love bombing" dönemiydi yok "gaslighting" etti, tüm bu süslü tanımlar sizi kurtariyormu bu bataktan. Hayır kendinizi kandirmaniza yarıyor.
Ben bu denli toxic bir ikiskiden çıkamayacak olan bir zavalliyim, bana bağıran adamı arabadan atamayacak kadar ezigim demek yerine ama o "narsist" bende onu "avı" "kurban"iyim. Manipüle edildim demek daha kolay.
 
"Destek alacağımı söylediğimde doktor narsist birey arana mesafe koy diyecek dedi, sonrasında sen neler yaşadın neler yaşıyorsun demez kimse hemen kendini kurtarmaya bakar dedikçe kendime tekrar kızdım."

Cevap tam olarak yukarıda yazdığın kısımda, annesi değilsin, evladın değil, onunla kalma mecburiyetin yok. Çek git, suçluluk duyman gerekmiyor. Düzelmeyen ve düzelmeyecek insanla bir arada durmak zorunda değilsin. Her koyun kendi bacağından asılır. Sana ne onu bu hale neyin getirdiğinden. Düzelme çabası olmadığı ve olmayacağı gayet net, destek al kendine gel ve çıkar onu hayatından
 
Onu bu hale siz getirmiş olsanız bile sizden uzaklaşınca düzeleceğine göre uzaklaşmanız en doğrusu, düz mantık zarar verdiğinden ve zarar gördüğünden uzak dur
 
Çok bunaldım evet, sürekli suçlanmaktan çok bunaldım kendimi gerçekten hiç bişeye yaramayan yapamayan herşey elinde patlayan biri gibi görmeye başladım. Adama saydırınca elime hiç bişey geçmiyor farkındayım. Bana yapılan suçlamaları kabul edemiyorum bu böyle değil diye bağırasım geliyor yine olmuyor belki kendimi doğru anlatabilmek ben böyleyim ama sen göremiyorsun diyebilmek için devam ediyorum bu ilişkiye.
Boşa zaman kaybediyorsun, manipülatörleri buna asla ikna edemezsiniz.

O geçmişteki güzel günler var ya, hepsi sizi tuzağa düşürmek için tiyatroydu, asla o günlere dönmeyeceksiniz, çünkü ruhundan değil onlar, kitaplardan filmlerden çalıntı
 
Daha önce konularım oldu akıl aldım fikir danıştım kendimi davranışlarımı düzenleyip yoluma ve ilişkime devam etmeye devam ettim. Fakat artık psikolojik destek alacak kıvama geldim yapamıyorum, kendimi sürekli herşey için suçlamaktan, benim yüzümden bu halde demekten, onu bitirdim ve herşeyin sebebi benim demekten yoruldum. Yaşadıklarım gerçek mi algım mı değişti bilmiyorum lütfen bana destek olun lütfen.

Karşımdakinin gerçekten bir narsisist olduğunu düşünüyorum, çok kitap okudum videolar izledim evet bu o diyorum. Ama söylediği şeylerde o kadar kendime vicdan yapıyorum ki bu kadar hassas düşünen biri nasıl narsisist olsun derken buluyorum kendimi. Destek alacağımı söylediğimde doktor narsist birey arana mesafe koy diyecek dedi, sonrasında sen neler yaşadın neler yaşıyorsun demez kimse hemen kendini kurtarmaya bakar dedikçe kendime tekrar kızdım.

- Kendisi çok dengesiz, benden ne istediğini kendi bile bilmiyor. Fakat ben bişey yaptığımda hep yapmadığım diğer ihtimali yapmam gerektiğini söylüyor. Evlilik durumları daha ilişkinin 3 4 ayında gelişti tüm birikimini coinlerle değerlendirdi şuan çöküşte bunda bile destek olmadığımı söylüyor ama bu kişi bana maddi durumlar hakkında sakın yorum yapma dedi. Şimdi neden yapmadığımı sorguluyor. Büyük kavga etmiştik yanına gidecektim asla gelme istemiyorum dedi yalnız kalmam gerek dedi gitmedim şimdi neden gelmemişim ben bunu yüzüme vuruyor. Ara verdik kendime network hesabı açtım ve paylasımlara başladım, o hastayken bitap haldeyken ben nasıl iş düşünürmüşüm bu kadar bencilmişim bunu söylüyor. Kaldı ki bu hastalığının en başından beri yanına geleyim destek olayım diyen bendim ama beni istemedi doktora gitti doktorun dediğini sordum seni ilgilendirmez dedi. Kaygı bozukluğu olduğunu söylüyor zamanında terapi almış bununla ilgili. Var olan hastalık da genital siğil, yakar biter geçer. Eski sevgilimin bana benim de ona bulaştırdığımı düşünüp acımasızca suçluyor beni... Ve daha neler neler..

Ona sorsak herşeyin sebebi benim ben bu hale getirdim onu psikolojik, maddi,manevi. Ama ben kendime bakıyorum hayat dolu, ona aşık, yaşama sevinci olan, kendi ayakları üzerinde duran bir kadındım. Ne hale geldim kendimi suçlamaktan. Tüm dostlarım benim nasıl empati kurabilen insanlık dolu hümanist ve yumuşak karakterli biri olduğumu söyler kaldı ki dönüp kendime bakınca ben ne yaptım bu çocuğa diyorum hep. Evet kendimi çok geri çektim aramadım sormadım yazmadım ama bunu hep o istedi o itti beni. Şimdi bunları sorguluyor kendince sevgisiz ben oldum sözde sevgili ben oldum. O bizim için uğraşmış ama ben hiç bişey yapmamışım.

Algım çok değişti çok dengesizleştim çok. Bana bi yol çare ne olur lütfen. Özetin özeti bu yazdıklarım.
Adam narsist çözebileceğin yapabileceğin bişey yok.bu ilişkinin içinde kaldıkça bu kendini sorgulamalar bu suçlu hissetmeler devam edecek ve bütün benliğin eriyecek.sen şimdi ayrılamıyorsun ama seni sömürüp tamamen bitirdikten sonra çöp gibi bi kenara koyacak hem de en zayıf anında.sonrasında yaşayacağın normal bir ayrılığın yas süreci olmayacak tramva sonrası stres bozukluğu yaşayacaksın kendine gelemeyeceksin. Hiç bişey yapamazsın hiç bişeyi düzeltemezsin çünkü senden kaynaklı bişey yok.kaçman lazım arkana bile bakmadan
 
Şunu söylemek istedim neden ayrılmıyorsun sorunuza; asla ayrılamam ben onsuz yapamam o benim herşeyim kızsa da sövse de modunda olan bir kadın değilim, bundan önce yaşadığım uzun süreli ilişki de olsa yanlışını gördüm bana uymaz dedim ve net şekilde bitiren biriyim.

Şimdi neden bitirmiyorsun eflatuns diyorum hep kendime ben de bunu soruyorum ne var seni ona bu kadar bağlayan bu kadar alttan almana sebep olan diye binlerce kez soruyorum. O gözlüğü kırdığında arabadan inmeliydim korktum yapamadım onu bu halde yalnız bırakamam dedim. Vicdan mı acıma mı merhamet mi bilmiyorum adını.

Sürekli herşeyde hatam bulunuyor, mükemmel gidebilecek bir ilişkiyken sizin yüzünüzden bu hale geldiği söylendiği zaman kendinize güvenseniz de şeytan bi dürtüyor insanı haklı mı acaba diye ? Kendi kendime kaldığımda çok netim kendime karşı ama onunla konuşunca öyle şeyler söylüyor ki ben bile ona inanıyorum o an. Bu döngüyü kırmam gerek diyorum asıl beni görmesi gerek. Mutlu olabiliriz düzelebiliriz ihtimaline bakıyorum bardağın olumsuz yönlerini görsem de. Ona bağlayan ne var bu kadar ah bi bilsem.
Bütün bağlantını koparırsan seni manipüle edemez
 
Onu seviyorsanız, ki seviyorsunuz psikoloğa gitmeyi teklif edin. Onun ani sinirlenmelerinin iyi olmadığını. Hem kendisine, hem size iyi gelmediğini güzelce anlatın derim
 
Ayrıca diyelimki belli başlı konularda siz suçlusunuz.bundan doğal ne var insanız hata yapabiliriz.hata yaparız ve yapacağız da.kurtulun sadece
 
Daha önce konularım oldu akıl aldım fikir danıştım kendimi davranışlarımı düzenleyip yoluma ve ilişkime devam etmeye devam ettim. Fakat artık psikolojik destek alacak kıvama geldim yapamıyorum, kendimi sürekli herşey için suçlamaktan, benim yüzümden bu halde demekten, onu bitirdim ve herşeyin sebebi benim demekten yoruldum. Yaşadıklarım gerçek mi algım mı değişti bilmiyorum lütfen bana destek olun lütfen.

Karşımdakinin gerçekten bir narsisist olduğunu düşünüyorum, çok kitap okudum videolar izledim evet bu o diyorum. Ama söylediği şeylerde o kadar kendime vicdan yapıyorum ki bu kadar hassas düşünen biri nasıl narsisist olsun derken buluyorum kendimi. Destek alacağımı söylediğimde doktor narsist birey arana mesafe koy diyecek dedi, sonrasında sen neler yaşadın neler yaşıyorsun demez kimse hemen kendini kurtarmaya bakar dedikçe kendime tekrar kızdım.

- Kendisi çok dengesiz, benden ne istediğini kendi bile bilmiyor. Fakat ben bişey yaptığımda hep yapmadığım diğer ihtimali yapmam gerektiğini söylüyor. Evlilik durumları daha ilişkinin 3 4 ayında gelişti tüm birikimini coinlerle değerlendirdi şuan çöküşte bunda bile destek olmadığımı söylüyor ama bu kişi bana maddi durumlar hakkında sakın yorum yapma dedi. Şimdi neden yapmadığımı sorguluyor. Büyük kavga etmiştik yanına gidecektim asla gelme istemiyorum dedi yalnız kalmam gerek dedi gitmedim şimdi neden gelmemişim ben bunu yüzüme vuruyor. Ara verdik kendime network hesabı açtım ve paylasımlara başladım, o hastayken bitap haldeyken ben nasıl iş düşünürmüşüm bu kadar bencilmişim bunu söylüyor. Kaldı ki bu hastalığının en başından beri yanına geleyim destek olayım diyen bendim ama beni istemedi doktora gitti doktorun dediğini sordum seni ilgilendirmez dedi. Kaygı bozukluğu olduğunu söylüyor zamanında terapi almış bununla ilgili. Var olan hastalık da genital siğil, yakar biter geçer. Eski sevgilimin bana benim de ona bulaştırdığımı düşünüp acımasızca suçluyor beni... Ve daha neler neler..

Ona sorsak herşeyin sebebi benim ben bu hale getirdim onu psikolojik, maddi,manevi. Ama ben kendime bakıyorum hayat dolu, ona aşık, yaşama sevinci olan, kendi ayakları üzerinde duran bir kadındım. Ne hale geldim kendimi suçlamaktan. Tüm dostlarım benim nasıl empati kurabilen insanlık dolu hümanist ve yumuşak karakterli biri olduğumu söyler kaldı ki dönüp kendime bakınca ben ne yaptım bu çocuğa diyorum hep. Evet kendimi çok geri çektim aramadım sormadım yazmadım ama bunu hep o istedi o itti beni. Şimdi bunları sorguluyor kendince sevgisiz ben oldum sözde sevgili ben oldum. O bizim için uğraşmış ama ben hiç bişey yapmamışım.

Algım çok değişti çok dengesizleştim çok. Bana bi yol çare ne olur lütfen. Özetin özeti bu yazdıklarım.
Yaşadığınız ilişki ne sizi ne de karşınızdakini mutlu ediyor. Yapılması gereken apaçık ortada zaten.
 
Sadece bu konunuzu okudum ama bazı tahminler yapayım:

1) Herkesi ve herşeyi suçluyor ve kendisi masum bir kar tanesi 🤦‍♀️
2) Çevresinde pek fazla kişi yok ve tabi ki bu onların suçu
3) Arkadaşlarınızla ve/veya ailenizle temasa geçtiğinizde rahatsız oluyor
4) Devamlı sizi aşağılayıcı laflar söylüyor, devamlı sinirli

Yukarıdakiler doğruysa tebrikler, ağır öfke problemli sorunlu bir kişiyle berabersiniz demektir.

Bakın karşıyı suçlamak problemli kişilerin genel özelliğidir, hiçbir gerçek yanı da yoktur. Bugün bir hapishaneye gidin, seri katiller kendilerinin ne kadar masum ve haklı olduğunu, kurbanların hakettiğini söyleyecektir.

15 gün evde komşusuna işkence yapan kişi ile konuşma yapmışlardı... kadın suçluymuş çünkü “zaten yapacakmış evinin önünden o geçmiş”. Oturup bu saçmalığı ciddiye mi alacağız? 🤦‍♀️

Peki neden dediklerine kanıyorum derseniz, onun da açıklaması var. Böyle kişiler aile arkadaş gibi bağlarınızı kopartarak özgüveninizi yerlere vurur. Bir de bakarsınız ki en olmayacak saçmalıklara acaba diyorsunuz. Oturup ayrılmanız gerekirken kendinizi ona ispatlamaya çalışırsınız.

Peki neden böyle davranıyor derseniz genetik, epey aile etkisi diyelim. Değişir mi? Suçlamaya devam ettikçe asla hayır. Gerçekten yalnız kalıp acaba diyip doktora gitmesi lazım, kendi isteğiyle. İronik bir şekilde yanında durmanız durumu daha kötüleştirir, iyileştirmek yerine.

Size tek diyeceğim şu:
Şöyle sağlam bir arkadaşınızla ona gihaber vermeden kahveye çıkın, olanları anlatın. Bakışlarını görünce bu kadar sayfa neden yazıldığını anlayacaksınız.

Sizin ona acımanız değil tam tersine onun kendisine acıması lazım. En önemlisi kendi kıymetinizi bilin, yaşam bir kişiliğin elinde telef olmayacak kadar kısa.
3 hariç hepsi doğru. arkadaşlarımdan soyutlamadı. ailem konusunda da şöyle; babası vefat etmiş anneyle görüşmüyor. bir ailesi yok. ben ailemle oldugumda benim adıma mutlu olduğunu hissediyorum ben de senin de yerin var burada buranın bir parçası olacaksın dediğimde ne hayaller kuruyorduk birlikte.

Arkadaşlarım çok sevdiğim için yıpratıcı kırıcı yorum yapmadan çok üzüleceğimi onun normal psikolojide olmadığını ama dışarıdan aşırı normal görünen mükemmel bir adam imajı çizdiğini söylüyorlar. Olay bu zaten dışarıdan insanlara karşı öyle iyi ki müthiş iyi sevgi pıtırcığı ama ben bana karşı ? Arkadaşı arar kahkahalarla konuşur sohbet eder kapattığında yüzü asılır ben yanında olmama rağmen.

O kendine belki acır ama asla bunu kabullenmez bunu kendine söyleyemez. Ben ona çok acıyorum kendimi de çok seviyorum ama o kadar aradayım ki onu böyle nasıl bırakacağım diye. Ki bıraktığımda asla kabullenemeyecek eminim. Beni daha çok suçlayacak. Sonra yoluna hiç olmadığı kadar devam edecek.
 
Onu bu hale siz getirmiş olsanız bile sizden uzaklaşınca düzeleceğine göre uzaklaşmanız en doğrusu, düz mantık zarar verdiğinden ve zarar gördüğünden uzak dur
İşte heh tam da bu, herşeyin benim yüzümden olduğunu söylüyor. Ben uzaklaşınca beni suçluyor ne haldeyim aramadın sormadın destek olmadın diye. Gidiyorum duvar koyuyor gelme diye gelmeyince neden gelmedin diyor. Arasam suç aramasam suç. Uzaklaşıyorum senden dediğimde beni tehtid ediyorsun diyor. Ben bir süre iletişimi kopardım 2 hafta gibi sonra kendi döndü kendisine baktığını hatalarını o kadar ılımlı şekilde ifade etti ki bana sonra ben kırıldığım noktalardan konu açınca yine çıldırdı herşey daha kötü oldu.
 
Adam narsist çözebileceğin yapabileceğin bişey yok.bu ilişkinin içinde kaldıkça bu kendini sorgulamalar bu suçlu hissetmeler devam edecek ve bütün benliğin eriyecek.sen şimdi ayrılamıyorsun ama seni sömürüp tamamen bitirdikten sonra çöp gibi bi kenara koyacak hem de en zayıf anında.sonrasında yaşayacağın normal bir ayrılığın yas süreci olmayacak tramva sonrası stres bozukluğu yaşayacaksın kendine gelemeyeceksin. Hiç bişey yapamazsın hiç bişeyi düzeltemezsin çünkü senden kaynaklı bişey yok.kaçman lazım arkana bile bakmadan
Şimdi bile neler yaşıyorum. Geçenlerde arı soktu, arıdan çok korkuyorum ama böyle bir tepki vereceğimi asla düşünmezdim panik atak geçirdim öleceğim sandım resmen. Bence yaşadıklarıma vücudum böyle tepki verdi.
 
Ayrıca diyelimki belli başlı konularda siz suçlusunuz.bundan doğal ne var insanız hata yapabiliriz.hata yaparız ve yapacağız da.kurtulun sadece
Diyorum ya siğiller meydana geldi kendisinde benden geçip geçmediği bile belli değilken sebebi benmişim gibi yaklaştı bana.
Aradım sordum yazdım ettim araştırdıklarımı paylaştım süreci aktardım sen hekim değilsin ihtiyacım yok tavsiyelerine diyor yara bere içindeyim ne haldeyim diyerek acıtasyonlar tavan.
 
Diyorum ya siğiller meydana geldi kendisinde benden geçip geçmediği bile belli değilken sebebi benmişim gibi yaklaştı bana.
Aradım sordum yazdım ettim araştırdıklarımı paylaştım süreci aktardım sen hekim değilsin ihtiyacım yok tavsiyelerine diyor yara bere içindeyim ne haldeyim diyerek acıtasyonlar tavan.
Negatiflik ve acidan besleniyor valla ben olsam bitti ne halin varsa gör arasam suc aramasam.suc ne istediğin de belli degil.senin dengesizliğini cekemem kendini duzeltmedigin surece hayatimda yoksun diye resti cekerdim aramaz sormaz tam tersine mutlu pozlar verirdim. O ugrassin bırakın ona kendi enerjinizi akitmayi. Buna harcayacaginiz enerjiyi kendinizi iyi etmek icin harcayin ve bir uzmandan destek alin.
 
Aşırı fedakar bir kişilik; narsist, duygusal yoksunluk yaşayan, bencil, istismarci veya manipulatorleri de hayatina cekebilir. Tani koymak bizim isimiz degil. Bunlardan herhangi biri veya hiçbiri olabilir. Sizin birey olarak sorumlulugunuz kendinizi korumak. Onun tanisi ve tedavisi onun işi. Sizin psikolog arkadasiniz adami sadece sizin gozunuzden dinleyerek tani koymus olamaz gibi geliyor bana. Panik atak hissediyorum diyorsunuz. Lutfen acil yardim alin. Kendinizi sucladiginiz surece bu durumdan cikamazsiniz.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X