En dogal hakkım

Aden42 .!.:

Yeni ev aldik

Genişletmek için tıkla...

Asgari ucretten azcik fazla maasla ev alacaginiza cocugunuza anne baba sevgisini verseydiniz ayni catinin altnda

Maddi durumunuz müsaitse tabiki ayrilabilirsiniz

çocuğun sizi annesi olarak gördüğünden şüpheliyim. oyun arkadaşı ya da ablası sanıyordur bence.

çocuğunu kayınvalideye bırakmak çok garip bakacak vaktiniz yoktuysa yapmasaydınız keşke herkes çocuk doğurmak zorunda değil. kimbilir nasıl bir psikolojisi olacak

Ccelik .!.:

2 senedir çocuk kayınvalide değil mi? Siz sadece günde 3 saat görüyorsunuz. Bağlanma sizinle değil, kayınvalideyle gerçekleşti yani. Bakımvereninden çocuğun birden ayrılması haksızlık bence. Çocuk kreş yaşına yaklaşmış, en önemli zaman bitmiş. Şu saatten sonra çok önemi yok işten ayrılmanızın. Çocuğun size değil kayınvalideye ihtiyacı var.

Genişletmek için tıkla...

Bu da mantıklı bir bakış açısı.

Ccelik .!.:

2 senedir çocuk kayınvalide değil mi? Siz sadece günde 3 saat görüyorsunuz. Bağlanma sizinle değil, kayınvalideyle gerçekleşti yani. Bakımvereninden çocuğun birden ayrılması haksızlık bence. Çocuk kreş yaşına yaklaşmış, en önemli zaman bitmiş. Şu saatten sonra çok önemi yok işten ayrılmanızın. Çocuğun size değil kayınvalideye ihtiyacı var.

Genişletmek için tıkla...

Ben bu kadarını yazmayayım artık demiştim,
siz yazmışsınız iyi de etmişsiniz çünkü gerçek bu.

Ya kusura bakma ama 9da evine nasıl gidebiliyordun çocuğunu orada bırakıp.Gece napıyor ,nasıl gülüyor mu ,ağlıyor mu ,hasta mı ,nasıl dayanabiliyorsun? Neden herşeyi bir çırpıda yıkıp kayınvalidenin dibinden bir ev tutup da sabah bırakıp akşam gelince yavrunu almadın? Aklım hayalim almıyor.

office .!.:

Tam sosyolojik vaka bence bu tip insanlar.. asgari ucretle insani sartlarda karinlari bile doymazken, ustune borclari varken, normal denebilecek bir eve bile kira odeyemeyecek durumdayken 300-500 fazla odeyeyim diye bir luksunuz olamaz, o 300-500 gecim paranizdir.. eh haliyle boyle insanlarin ev sahibi olmak icin cirpinmalari tam bir sosyolojik arastirma konusu.. hele bir de ev icin cocuklarindan bile vazgecmeleri psikiyatrinin de ilgi alanina giriyor bence..

Genişletmek için tıkla...

Kayınvalide büyütsün diye çocuk yapacağım ev kredisi 20 yıl sonra bitince çocuğu geri versin zaten üniversitesi düğün masrafı olur bir 10 yıl da ona çalışırım ayy çıldıracağım kinaye dahi yapamayacağım şekilde sinirlendim

derin sularda .!.:

Ben bu kadarını yazmayayım artık demiştim,
siz yazmışsınız iyi de etmişsiniz çünkü gerçek bu.

Genişletmek için tıkla...

derin sularda sizi forumda takip ediyorum, eğitiminizi de biliyorum. Yakında bende kısmetse bebek sahibi olacağım. Her tecrübesiz anne gibi benim de birkaç tane önemli sorum var, mesaj atmadım açık yazıyorum ki benim gibi anne adayları da faydalansın yararlı bilgilerinizden.

Araştırmalarıma göre ilk 6 aya kadar bebek ve anne ve baba aynı odada kalmalı ama bebek kendi yatağında yatmalıymış, ben 3 Aydan sonra ayırmayı düşünüyordum mesela. Bu işin doğrusu nedir?

Aslında bu tarz konularla ilgili bir kitap önerebilirseniz çok sevinirim. Çünkü bebeğimi bana bağımlı yetiştirmek asla istemiyorum. Ücretsiz izne ayrılıp kısmetse 2.5 yaşına kadar da kendim bakacağım. Faydalı olduğunu düşündüğünüz kitap önerilerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim.

noram .!.:

derin sularda sizi forumda takip ediyorum, eğitiminizi de biliyorum. Yakında bende kısmetse bebek sahibi olacağım. Her tecrübesiz anne gibi benim de birkaç tane önemli sorum var, mesaj atmadım açık yazıyorum ki benim gibi anne adayları da faydalansın yararlı bilgilerinizden.

Araştırmalarıma göre ilk 6 aya kadar bebek ve anne ve baba aynı odada kalmalı ama bebek kendi yatağında yatmalıymış, ben 3 Aydan sonra ayırmayı düşünüyordum mesela. Bu işin doğrusu nedir?

Aslında bu tarz konularla ilgili bir kitap önerebilirseniz çok sevinirim. Çünkü bebeğimi bana bağımlı yetiştirmek asla istemiyorum. Ücretsiz izne ayrılıp kısmetse 2.5 yaşına kadar da kendim bakacağım. Faydalı olduğunu düşündüğünüz kitap önerilerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Bebek insan kullanmayı öğrenerek dünyaya gelmez ,tamamen saf ve iç güdüsel olarak hareket eder .Yani ağlıyorsa ihtiyacı olduğu içindir.İhtiyaçları karşılanmadığı taktirde herşeyi "çaresizlikle" öğrenir.Nasıl bağımlı bir bebek haline getiririm derseniz ona doğduğundan itibaren saatli emzirme,uyku eğitimleri verme ve bilimum eğitimleri vermeye çabalayın.Böylece ihtiyaçlarının zamanlı ,düzenli karşılanacağını ihtiyacı olsa dahi düzeni dışında ağlamaması gerektiğini "çaresizce"öğrenir ve ya içten içe ihtiyaçlarının giderilmesi için her an fırsat kollayan bağımlı bir bebeğe ve yahut da yine belirtiyorum "çaresizlik" içinde vazgeçmeyi kimseye bağımsız(ki bu çok tehlikeli) olmayı öğrenir. Nasıl bağımsız bir birey yetiştiririm derseniz de,her ihtiyacını( burada ihtiyaçtan kastım duygusal ve maddesel her şey mesela acıkma mesela güvende hissetme ) karşılar,her ağladığında yanında olursanız,güvenli sıcak şevkatli bir meme sıcak bir kucak sevgi dolu sözlerle onu sarmalarsanız bir süre sonra annem zaten her zaman yanımda mesajını alacaktır.İşte o zaman sizden bağımsız olabilecek çünkü düştüğü zaman yaralarını saracak birilerinin varlığından emin.
Daha hamilesiniz.Doğduğu zaman asla aman emzirme saatiydi aman uyuma saatiydi diye asla kendinizi zorlamayın.Elbette bazı ritüeller gerçekleştirin.Örneğin uykuyu çağrıştıracak şeyler yapın uyumadan önce ama 6 da uyumalıydın saat 6.01 oldu hadi artık uyumalı diye kendinizide bebeğinizi de zorlamayın.Yatak ayırma falan bunları düşünmeniz için erken değil mi? Bebeğiniz bir doğsun bakalım aranızdaki bağ nasıl ilerleyecek,şimdiden kendinize planlar yapmayıp akışına bırakın.Hayırlı mutlu doğumlar ve ikinize de sağlıklı bir yaşam diliyorum

ThankfulNovember .!.:

Bebek insan kullanmayı öğrenerek dünyaya gelmez ,tamamen saf ve iç güdüsel olarak hareket eder .Yani ağlıyorsa ihtiyacı olduğu içindir.İhtiyaçları karşılanmadığı taktirde herşeyi "çaresizlikle" öğrenir.Nasıl bağımlı bir bebek haline getiririm derseniz ona doğduğundan itibaren saatli emzirme,uyku eğitimleri verme ve bilimum eğitimleri vermeye çabalayın.Böylece ihtiyaçlarının zamanlı ,düzenli karşılanacağını ihtiyacı olsa dahi düzeni dışında ağlamaması gerektiğini "çaresizce"öğrenir ve ya içten içe ihtiyaçlarının giderilmesi için her an fırsat kollayan bağımlı bir bebeğe ve yahut da yine belirtiyorum "çaresizlik" içinde vazgeçmeyi kimseye bağımsız(ki bu çok tehlikeli) olmayı öğrenir. Nasıl bağımsız bir birey yetiştiririm derseniz de,her ihtiyacını( burada ihtiyaçtan kastım duygusal ve maddesel her şey mesela acıkma mesela güvende hissetme ) karşılar,her ağladığında yanında olursanız,güvenli sıcak şevkatli bir meme sıcak bir kucak sevgi dolu sözlerle onu sarmalarsanız bir süre sonra annem zaten her zaman yanımda mesajını alacaktır.İşte o zaman sizden bağımsız olabilecek çünkü düştüğü zaman yaralarını saracak birilerinin varlığından emin.
Daha hamilesiniz.Doğduğu zaman asla aman emzirme saatiydi aman uyuma saatiydi diye asla kendinizi zorlamayın.Elbette bazı ritüeller gerçekleştirin.Örneğin uykuyu çağrıştıracak şeyler yapın uyumadan önce ama 6 da uyumalıydın saat 6.01 oldu hadi artık uyumalı diye kendinizide bebeğinizi de zorlamayın.Yatak ayırma falan bunları düşünmeniz için erken değil mi? Bebeğiniz bir doğsun bakalım aranızdaki bağ nasıl ilerleyecek,şimdiden kendinize planlar yapmayıp akışına bırakın.Hayırlı mutlu doğumlar ve ikinize de sağlıklı bir yaşam diliyorum

Genişletmek için tıkla...

Erken olduğunu düşünmüyorum çünkü burada araştırma yaparken 2,2.5 yaşındaki çocukların anne ve babalarıyla aynı odada yattıklarını filan görüyorum. Farkında olmadan böyle olmak istemiyorum sadece, tabii ki bazı şeyler akış içinde şekillenir ama bazı durumlar için de planlama yapılabilir kanaatindeyim. Çünkü Eminim her anne çocuğu için en doğrusunu yaptığını düşünerek yetiştiriyor ama insanız ve hatalar yapabiliyoruz. Ben bu hataları minimuma indirme peşindeyim. Hem kendim, hem bebeğim için en etkili ve doğru yöntemleri arıyorum aslında. Cevabınız için çok teşekkür ederim.

derin sularda .!.:

Hayır,hayır,şahsım için emrivaki olarak algılamadım.
Tersine görüşlerime değer verip, konu sahibi için yardım istemenize memnun oldum.
Konu sahibi için 'belki bilmiyordur' yazmanız hoşuma gitti,kibarca ifade etmişsiniz,
ona vurgu yapmak istemiştim,
anlaşılan kendimi doğru ifade edememişim,
yanlış ifadem için özür diliyorum sizden.

Genişletmek için tıkla...

Estağfurullah benim alinganligim ve sacmalamam sizinle alakası yok. Asıl ben özür dilerim. Görüşleriniz Y orumlariniz çok kıymetli bizlerle paylaştığınız için tekrardan teşekkürler.

Ya çok çok üzüldüm gözlerim doldu nasıl dayandınız :'( tmm borç olabilir hepimiz bu yollardan geçiyoruz da bebeğinizi bu kadar görmemek aklım almıyor düşünemiyorum şok oldum

Bebeğiniz adına çok üzüldüm bu bebişe çok alıştımda ne demek? çocuk sizin evladınız değilde günde bir iki saat gördüğünüz akrabanız olmuş resmen en mantıklısı kayınvalidenizin sokağına taşınıp çocuğunuzu yanınıza almanız o çocuğun anne babayla aynı evde yaşamak hakkı

noram .!.:

derin sularda sizi forumda takip ediyorum, eğitiminizi de biliyorum. Yakında bende kısmetse bebek sahibi olacağım. Her tecrübesiz anne gibi benim de birkaç tane önemli sorum var, mesaj atmadım açık yazıyorum ki benim gibi anne adayları da faydalansın yararlı bilgilerinizden.

Araştırmalarıma göre ilk 6 aya kadar bebek ve anne ve baba aynı odada kalmalı ama bebek kendi yatağında yatmalıymış, ben 3 Aydan sonra ayırmayı düşünüyordum mesela. Bu işin doğrusu nedir?

Aslında bu tarz konularla ilgili bir kitap önerebilirseniz çok sevinirim. Çünkü bebeğimi bana bağımlı yetiştirmek asla istemiyorum. Ücretsiz izne ayrılıp kısmetse 2.5 yaşına kadar da kendim bakacağım. Faydalı olduğunu düşündüğünüz kitap önerilerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Merhaba,
Ben bu konularda genel-geçer bilgilerden çok, kendi bebeğinizin tepkilerine ve ihtiyaçlarına göre hareket etmenizi tavsiye ederim.
Her bebek, kendi mizacıyla doğar.
Bizim elimizde bu mizacın üzerine benliğini oluşturur,(yaklaşık 2 yaş civarında)
Bu benlik, 2-6 yaş arasındaki sosyal ve duygusal etkileşimlerle birleşince, nerdeyse kişiliğin tüm alt yapısı tamamlanmış olur.
Bebeğinizin ağlamalarını doğumdan itibaren içgüdüsel olarak anlayıp, neye ihtiyacı olduğunu anlayacaksınız.
Bundan hiç şüpheniz olmasın.
Etrafı değil, bebeğinizi dinleyin.
Duyarlı ve dikkatli bir anne olursanız,kısa bir zaman içinde bu konuda ustalaşacağınızdan emin olabilirsiniz.

0-2 yaş arasında,tüm ihtiyaçları geciktirilmeden ve olumlu bir tavırla karşılanan bebekler,
anneyle güvenli bağlanmayı oluşturur.
Sizin yüz ifadeniz,mimikleriniz,ses tonunuz, bebeğinizin ağlamalarına tepki ve cevap verme hızınız,bebeğinize dokunuş ve onu tutuştaki yumuşaklığınız,bu bağlanmanın kalitesini etkileyen birincil unsurlardır.

Ben bebeklerin en az 1 yıl ebeveynleri ile aynı odada yatmasından yanayım.
Oğlumun odasını o 14 aylıkken ayırdım,
çünkü gece uyanıp emme durumu bitmiş ve kesintisiz gece uykusuna geçmişti.
Bebeği, yatağında yalnız bırakıp ağlatarak ve onun güven duygusunu sarsarak, uyku eğitimi verilmesini doğru bulmuyorum.
Kısa vadede anneyi rahatlatan bu eğitimin,
bebek üzerindeki etkilerini somut olarak görüp
o anda ölçemesek de ben güvenli bağlanmayı zedelediğini düşünüyorum.
Bu konuda yaptığım bazı okumalar da bu fikrimi destekler nitelikte.
Aletha Solter gibi yaklaşımını ve tarzını beğendiğim bazı uzmanlar, bebeklerin,
en az 2 yıl hatta tercihen çocuk istediği sürece, ebeveynleri ile aynı odada uyumasını tavsiye ediyor.
Ben bu kadar esnek bakmıyorum.
Mahremiyet eğitimine bakışım ve sosyo-kültürel referans farklılığımız devreye giriyor bu noktada.
Benim sınır yaşım 24 ay,en geç bu dönemde çoçuğun odası ayrılmalı.

Siz de farklı görüş ve bakış açılarını okuyup inceledikten sonra, size en doğru gelen uygulamayı benimseyebilirsiniz.
Biz uzmanlar, farklı ekolleri takip edip benimsediğimiz için, bu tip konularda,
'benim fikrim en doğrusu,bu şekilde yapılmalı' şeklinde bir bakış açısını ve yaklaşımı doğru bulmuyorum.
Ben fikrimi söylerim,ebeveyn sorgulayıp gerekli araştırmayı yaptıktan sonra kendi tarzını oluşturur.

Sazı elime alınca bırakamıyorum.
Mesleki dezenformasyon,uzattıysam affola.
Son söz olarak şunu vurgulamak isterim.
Ebeveynleri veya temel bakım vereni ile güvenli bağlanmayı sağlayan bir bebek 'bağımlı' olmaz.
Tam tersine okul öncesi dönemde,gerektiğinde ebeveynlerinden ayrı zaman geçirebilir.
Bağımlı değil duygusal olarak bağlı,
kişiliği ve benliği tam ve sağlıklı gelişmiş çocuk yetiştirmenin sırrı 0-2 yaş arasındaki bakım ve ilginin kalitesinde saklı.

Son olarak başucu kitaplarımın görsellerini paylaşıp herkese faydalı olmasını diliyorum.

Sanırım gençlere bunu toplum empoze ediyor. Ev sahibi olmalısın hemen akabinde araba almalısın. Hatta bir kira gelirin bile olmalı diye diye evliliğinin ilk 10 yılını borç içinde birbirini yiyen, gezmeye, gezerken birbirlerini tanıyacakları zamanlar için harcanması gereken parayı bankalara yediren çekirdek ailelerimiz var artık. Terör olur, sağlık olur çocuk bırakmayı anlarım, ve bunu yapan çiftler en ağır şekilde bedelini de maalesef çekiyorlar istemeden de olsa. Ama para sebebiyle çocuk bırakmayı anlayamadım. Herkes bolluk bereket içinde büyümedi bu ülkede hala da öyle. Bunu çocuk doğmadan önce düşünseydiniz keşke. Bu konuda acımasızım ama sırf bu yüzden nasıl sorunlu bireyleri topluma kattığınızın farkında değilsiniz. Yazık günah değil mi anası ölmemiş, babası terketmemiş ama iki sıcaklıktan da en çok ihtiyacı olan zamanda yavrucak mahrum bırakılmış. Çok anaç biri değilim ama böyle şeyler okuyunca ben bile dayanamıyorum. O çocuk size ve babasına hep yabancı kalıcak üzgünüm siz de ona yabancısınız. ev çocuktan ayrı kalmaya bile değer bulunuyorsa ev aldıktan sonra çocuk olsaydı. Bu arada övünmek ya da birşeyin kanıtı olarak yazmıyorum. Bağlanmanın çeşitleri umrumda değil. Bebeğim her ağladığında kucakladım, sardım sarmaladım, yanımda da istediği zaman yattı. Bir yaşında odasını ayırdım, zorluk çekmedi, iki yaşına kadar emzirdim, üç yaşına girmeden akranlarıyla oynasın diye yarı zamanlı kreşe verdim. Hiç krizleri, benden ayrılmak istememesi gibi durumlar olmadı. Öğretmeni de çok mutlu ve huzurlu bir çocuk olduğunu söylüyor. Her çocuğun karakteri farklıdır tabi ama imkan varken bebeklerine sarılmaktan, kucağa alışır diye bundan imtina etmekten kaçınmayı ben yakın arkadaşlarıma tavsiye etmiyorum. Burdan kimseye akıl vermek haddim değil.bşr bebek evinin kiralık olup olmadığına bakmıyor, annesinin yanında olup olmasını daha çok önemsiyor. Bu konuda çok katıyım. Allah ayırmadıkça dünyevi sebeplerin en azından konuda geçen sebepleri yüzünden anne ve çocuk hele ki bebek ayrılmamalı.bu saatten sonra ne yapıcaksınız, ne yapılsa daha iyi olucak o da konu sahibinin bileceği iş. Bazı şeylerin telafisi zordur ama yanlışta ısrar etmenin de manası yoktur. Allah sizi de tüm darda kalanların da yardımcısı olsun konu sahibi.

Valla iyiymiş ben kedimi bile fazladan birkaç saat görmezsem deliriyorum o da beni özlüyor. Çocuğu bırakabilmek nasil derler mangal gibi yürek ister fakat şunu da ekleyeyim benim anneanne veya babaanne tarafından yetişmiş tüm arkadaşlarım annesine ciddi şekilde soğuk ve mesafeli.

Olympea .!.:

Bu gerçek mi bakmayacaksa ne demeye doğurmuş . Evlatlık verse cocuga iyilik etmiş olurdu. Gerçekten yazık o yavruya çok üzüldüm.

Konuya gelince Türk insanının ev mezusuna bu kadar anlam yuklemesini gercekten anlamiyorum. Gerekirse evi satin borcu kapatın ama yavrunuzdan bir gun bile ayrı kalmayın. Farkinda misiniz bilmem ama "bu beni de alıştım diyorsunuz" Y avrunuza yabancilasmissiniz. Daha da önemlisi belki yavrunuz size yabancilasmistir. Ayrica sizden önce annesiyle birlikte olmak yasamak onun en dogal ve birincil hakkı.

Ev her zaman alınır, para her zaman kazanılır ama giden zaman, giden anlar geri gelmez. Hele ki anneyle bebek arasında güvenli baglanmanin oluştuğu ilk yıllar. Uzmanlar belli bir döneme kadar anneyle bebegin farklı odalarda kalmasını bile sakıncalı görürken ayrı evler... Allah korusun bebeginizde olusacak manevi bir hasari belki 10 ev parasi verseniz tamir edemeyebilirsiniz deger mi?

Ağır olduysa kusura bakmayın ama bir an önce sarsilin ve kaybolan zamani telafi edip toparlayın..

Genişletmek için tıkla...

malesef gercek

Ben sizin dediğiniz herşeyi vs psikolojik durumdur vb şeyleri çok iyi biliyorum
Haa tabi taşınma vs şeyler yapılır mıydı inanın yakınından ev tutmak hiç aklımıza gelmedi bu evin derdi ile uğraşmaktan.
Ama mümkün mertebe zanenettiginiz ben sadece 3 saat gittim aslında tam o değil ama her dk şu kadar durduk yazmak istemedim
Bu bebise dıe yazmışım ben hem tlf yaziom hem de oğlum kucagimdayken yazdim o yizden karisiklik oluyor .
Daha sonra şuan bebeğim yaklaşık 3 aydır yanımda zaten sadece işe gitme saatim hariç ayrı kalmıyoruz
Gece de beraber yatıyoruz hem esim hem ben .
Biliyorum yaptığım haksızlık hepiniz haklısınız hiç birşey demiyorum ama inanin en ufak aklıma çözüm gelmedi o zaman
Ne valide gelip bizde kalmak istio
Biz eşimle onlarda kalırdık ama bu hergune endeksleyemedik arada kar kis zamanı mecburiyetten ayrı kalırdık
Haa bende zaten konu acmamdaki asıl amaç bnm şuan gelecek bi param var ona araba alıp bebegimi getirip gotureyim mı ise devam ederek
Yoksa is den temelli çıkayım mı dıe sormak istedim
Tabi ben bütün olan durum artık içimde bi acı olduğu için hep bunları dokuyorum
Hangi anne istemez evlat kokulu bi uyku zannettiğiniz kadar gaddar biri değilim
Haa acı soğan kuru ekmek doğru ama olmadı işte olamadı doğrusu oldurtmadilar siz siz olun eş denilen mahluğa para verip simartmayin fazlasini ister hep hiç rahatindan ödün vermez
Ve bugün resti çektim işi bırakıyorum dıe alttan girip üstten çıktım artık haftada dört gün k validem bakiodu çocuğa o sürede de araba alıp tamamen bebegimi getirip goturecem ddm yoksa isden ayrılacam ddm
(Şuan 3 aydır bebeğim yanımda tamamen sadece mart gibi k validem evine dönmek istio ben aynı durumları yaşamak istemediğimi fazlasıyla anlattim)
Ayrıca oğlumla bağımız şükürler olsun iyi
Ben isden geldiğim dk onunla ilgilenirim yatana kadar hiç peşimi bırakmaz her dk ilgim onda ve o da bunu istio vs vs bir suru seyy