- 11 Kasım 2015
- 4.305
- 4.962
- 83
konuyla ilgisi yok ama yazmak istedim hani böyle insanin derdi olurda insan yol gösterecek sakin birini arar ya tam da oylesiniz iste yazdiklarinizi okudugumda ufkum açılıyor bana cok iyi geliyor hep yazin lütfen hep olsun sizin gibi guzel yurekli iyi insanlarNe kadar kibarsınız.
Konu sahibinin ve eşinin, bu konuda bilgi sahibi olmadığı çok belli aslında.
0-2 yaş arasında çoçuğun annesiyle,sonra da babasıyla olan ilişkisi tüm kişiliğini ve hayatını etkileyecek kadar önemli ve belirleyicidir.
Bebek, bu dönemde ihtiyaçlarını (beslenme,bakım,fiziksel temas,sevgi,güven) ağlayarak ifade eder,anne veya temel bakım veren onun bu ihtiyaçlarını olumlu bir tavırla karşıladıkça gelişir ve büyür.
Yetimhanelerde bakılan ve tüm fiziksel ihtiyaçları karşılandığı halde, duygusal ihtiyaçları yeterince karşılanmadığı için büyüyemeyen hatta hayatını kaybeden bebekler olduğu araştırmalarla sabittir.
Merak edenler Web'e 'Romanya'daki yetimhaneler' yazıp araştırabilirler.
Kısacası çocukların karnını doyurup, altını temizlemek yetmiyor onların büyüyüp gelişmesi için.
Çocukluk travmaları hakkında yazılmış en önemli kitaplardan biri olan 'Köpek Gibi Büyütülmüş Çocuk' adlı gerçek olayları aktaran kitapta,özellikle 0-1 yaş arasında beyin sapının gelişiminde, annenin veya temel bakım verenin tavrının ve çoçuğa yaklaşımının önemi anlatılır.
Beyin gelişimindeki aksaklık veya gerilik ilerdeki tüm hayatımızı etkiler.
0-2 yaş arasında güvenli bağlanmanın oluşabilmesi için bebeğe mümkünse annesi bakım vermeli.
Güvenli bağlanma, çocuk için hayati bir ihtiyaç.
Anne çalışıyorsa,çocuk mümkün mertebe,
kendi evinde,tanıdığı,bildiği ortamda bakılmalıdır.
Anne, işten eve geldikten sonra, ilk iş olarak, çoçuğun ihtiyaç duyduğu ilgi,sevgi ve fiziksel teması sağlamalıdır.
Konu sahibinin durumunda olduğu gibi çocuk,aile büyüklerinin evinde bakılıyorsa,
günün kalanını mutlaka anne-babasıyla birlikte geçirmeli.
Çoçuğun sadece hafta sonunda evine geldiği durumlarda, ne yazık ki çocukla anne-baba arasında duygusal bir kopukluk olması muhtemeldir.
Çocuk ebeveynleri ile o sevgi ve güven bağını bir türlü kuramaz, çünkü bunu nasıl yapacağını öğrenememiştir.
Bu tip çocukların güvensiz,tedirgin,içe kapanık,duygularını tanıma ve ifade etmekte ve başkalarının duygularına empati göstermekte güçlük gibi sorunlar yaşaması hiç şaşırtıcı olmayacaktır.
Son söz olarak hamile veya yeni anne olmuş genç üyelere söylemek istediğim bir şey var.
Evimize yeni bir eşya aldığımızda düzgün çalışsın,aman bozulmasın diye kullanma kılavuzunu okuyoruz değil mi?
Çocuklarımızın evdeki eşya kadar değeri yok mu ki;
İnsan; çocuk sahibi olmaya karar verdiğinde:
Bebek nasıl doğar?
Nasıl büyütülür?
Fiziksel ve duygusal ihtiyaçları nedir?
Nasıl karşılanır?
Karşılanmadığında ne olur?
Sorularının cevabını merak etmez, aramaz, bulmaz?
Ben de bunu merak ediyorum.
'Güzel bakan, güzel görür' diyorum ve güzel yorumunuz için teşekkür ediyorum.konuyla ilgisi yok ama yazmak istedim hani böyle insanin derdi olurda insan yol gösterecek sakin birini arar ya tam da oylesiniz iste yazdiklarinizi okudugumda ufkum açılıyor bana cok iyi geliyor hep yazin lütfen hep olsun sizin gibi guzel yurekli iyi insanlar
Bu kadar ağır eleştiriye gerek yok bence, kadın zaten çok üzgün. belli ki çok ciddi borçları var ki böyle bir yola başvurmak zorunda kalmışlar. yoksa kim ister bu şekilde ayrılmayı? geçinemeyip çocuğa bir süt bile alamayack durumda kalmak bir yandan tek kişi borç ödeyip bir yandan çocukla perişan olmak daha mı iyi? ayrıca çocuk yabancı yerde değil babaannesinde..
bazı eleştiriler yersiz abartılı.
konu sahibi, iyi kötü atlatmışsınız ilk yılları.bence işten ayrılmayın, herşey ateş pahası.çocuğun ihtiyaçları başlı başına devasa masraf. evet çocuk şu an yanınızda değil ama en azından iki maaşla hiçbir şeyi eksik kalmıyordur. evde çocuga bakarken borç ödeyip bir de koca eline bakmak cehennemi yaşamak gibi bir şey.
Sosyolojik olarak incelenecek nesi var yahu. Bir ömür boyu başkasının evine kira ödeyeceğime 200 300 fazla ödeyeyim 10 sene sonra farzımisal evim olsundur nedeni. Ben hiç kresiyle ev almadım. Bilmiyorum kresi takaitleri nasıldır falan ama bana garip bir durum gibi gelmiyortamam vurmayin öldükonu sahibi bazen hafta ici bir kac gece birakmak zorunda kalsanizda genel olarak cocuklarda ev kavraminin karismasina izin vermemeniz gerekiyor.. herkes buna takilmis normal olarak ben ise farkli bir konuya takildim.. esiniz asgari ucretten biraz fazla aliyor, ev borcu haricinde borcunuz da var ama esiniz normalde bunu odeyebiliyor oyle mi? Neyle yasiyorsunuz siz yahu? Ben gercekten bizim milletteki ev sahibi olma askini anlamiyorum arkadas ya, sosyolojik olarak incelenmeli bu ev, araba saplantisi..
Sosyolojik olarak incelenecek nesi var yahu. Bir ömür boyu başkasının evine kira ödeyeceğime 200 300 fazla ödeyeyim 10 sene sonra farzımisal evim olsundur nedeni. Ben hiç kresiyle ev almadım. Bilmiyorum kresi takaitleri nasıldır falan ama bana garip bir durum gibi gelmiyor
Psikoloji eğitimi almış biri olarak size katılıyorum.Tam sosyolojik vaka bence bu tip insanlar.. asgari ucretle insani sartlarda karinlari bile doymazken, ustune borclari varken, normal denebilecek bir eve bile kira odeyemeyecek durumdayken 300-500 fazla odeyeyim diye bir luksunuz olamaz, o 300-500 gecim paranizdir.. eh haliyle boyle insanlarin ev sahibi olmak icin cirpinmalari tam bir sosyolojik arastirma konusu.. hele bir de ev icin cocuklarindan bile vazgecmeleri psikiyatrinin de ilgi alanina giriyor bence..
Kayinvalideye en yakın evi tutarim, başka çarem yoksa ve çocuğumu yanımdan ayırmam, sabah bırakır akşam alirimKızlar size birşey danışmak istiyorum.
Ben evleneli 6 sene oldu . Bu sırada bir yıl bir yerde çalıştım. Daha sonra şuan 3,5 senedir de bir yerde çalışıyorum. Martta iki yaşına girecek bir oğlum var.esim de asgari ücretten azıcık fazla olan bi yerde çalışıyor .
Demem o ki benim bebise k validem bakio. Benim işim nedeniyle ve k valide evi uzaklığı sebebiyle evladım bir senedir onlar da kalıo. Biz işten çıktık mı hemen onlara gidiyoruz 6 gibi, 9 gibi geri eve geliyoruz bebegim orda kalıyordu .
K valide 2 ay önce belinden ameliyat oldu bizdeler bebeğim de bizde ve k peder ikisi ben isdeyken bebeğime bakio. Ben gelince ilgileniyorum. Ama bn bu bebisin yanımda olmasına o kadar alıştım ve istiyorum ki işi bırakmayı düşünüyorum .
(K valide hep bizde kalsın diyeceksiniz ama o istemiyor rahat edemezmis iyilesince bebegimide alıp k pederle eski düzene devam yani .)
Benim gibi işi bırakan var mı . Ben yoruldum bu durumdan evladimi kendim büyütmek istiyorum . Bu benim en doğal hakkım..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?