en kötü gördüğünüz, unutamadığınız anın fotoğrafını anlatabilir misiniz?

miralife

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
12 Ağustos 2008
3.464
20
118
daha dokuz yaşındaydım ve d:a015:edem kefenler içinde gözümün önünden taşınıyordu hayatımın en kötü anının resmi bu ...toprağın bol olsun ruhun şad olsun dedeciğim seni hala çok seviyorum hurma dedem...
 
ben seni hiç unutmadım ki....................o resmin hala gözümün öününde oysaki çok az görebilmiştiim zaten seni.....
 
minik kızımın kucağımda kalbinin durduğu an,bi de babamın öldüğü an.bunları yazarken bile o anı yaşıyomuş gibi oldum.ama sırf senin için yazdım sihircim.başka güzel konular aç ayol
 
tamma canım.... ben çok üzüldüm ya seni üzmek istemzdim kusura bakma canımcım.......
 
1999 sakarya depremi
binadan indikten sonra gördüğüm manzara
............................................................
 
6. sınıfa gidiyordum dedemin öldüğünü duymuştum ne kadar belli etmeselerde ben anlamıştım çok ağlamıştım dedemin tabutu gzlermn önünden gitmiyor mekanın cennet olsun dedem nur içinde uyu
 
ALLAH HEPıMıZE UNUTAMIYACAGIMIZ TADI TAMAGIMIZDA KALAN GÜSEL GÜNLER NASıP ETSıN.
BENıMDE GÖZÜMÜN ÖNÜNE ŞU ANIM GELDı.
kızımla annemlerdeyiz kahvaltı yapıyoruz.gözümden kaçmış zeytini almış çekirdeği genzine kaçtı nasıl öksürüyor,nasıl çırpınıyor mos mor morardı ben nerdeyse bayılacam anemlerde olmsaydım annem çıkarmasaydı o çekirdeği düşünmek bile istemiyorum (
 
mailime gelen filistinde çekilmiş bir kaç fotoğraf
kolu bacağı kopmuş kan gölüne dönmüş yerler
gerçekten çok ürkütücüydü
çocukluğumdan hatırladığım unutmadığım bir görüntü vardı
1999 depreminde ölen ailesinin cesetlerini arayan
elinde bir çuval ve bir poşet kireç olan adamın o acıklı bakışıydı...
 
Aşkımın annesinin öldüğünü öğrendiği an hayatımın en can acıtan anıydı...
allah daha beterini yaşatmasın......
 
kızımın gözümün önünde tıkanması,hasta bakıcının bişeyi yok ki deyip gitmesi ve ardından 'agu'diyerek kaybettiğim o sahne..hiç aklımdan çıkmıyor..sanırım uzun bir süre çıkmayacak..Allahım daha beterini yaşatmasın..
 
bende basligi okuyunca direk babamin ruhunu tesmim etdigi an geldi gozumun onune ((((
ay kizlar du aksamdan beri beni neden aglatiyorsunuz bu ne ya ((((
 
13 yaşımdayken kansere yakalanıp gözümün önünde eriyen o güçlü babacımın ölümü..
1999 gölcük depremi ve ilk 1 yılın her günü..
 
hatırlamak bile istemediğim iki şey var.senağlama biri babamın kefenli hali.ikinciside düğün günümde ağlayarak kucamda gelikle sokakta koştum gün bunları unutamam.senağlama mümkün değil.hatırladıkça bile canım çok yanıyor...senağlama senağlama
 

canım baban için başınsağolsun..

düğün gününde neden böyle bişey yaşadın ? bence başlı başına bir konu:uhm:
 
babamin annemi aldatdigini gormem (seni asla affetmeyecegim baba sen annemi ve bizi haketmeyecek kadar alcaksin)
 
o kadar mükemmel evlilikleri varken hatta örnek alıordm aralarındaki iletişimi..evliliklerinin 30. senesinde 1998 "salı günü boşanıoruz" demesi hemde çok soğukkanlılıklaaaa..sanki dün yaşamışım gibi onun üzüntüsünü hala yaşarım..babamı evimizde istyorumm..onun kokusuna saçımı okşamasına o kadar ihtiycım warkii..
 
Yıl 1995 Isparta/Senirkent Sel Felaketi
Biz başka şehirdeydik
Gece 12 civarı bir akraba aradı "sel bastı hemen gelin" diye
Evden nasıl çıktığımızı anlamadık
Gittiğimizde her yer çamur
Dedem,babaannem,amcam,yengem ve 3yaşındaki kuzenimin toprak altından cesetlerinin çıkarılması.
Bir gecede 5kişinin hayatımızdan gitmesi
Hangi birine üzüleceğimizi şaşırmış şok yaşıyorduk
Ben daha 6 yaşındaydım
Ama Senirkent'in o çamurlar altında kalmış,herkesin çığlık çığlığa çamurlardan eşini dostunu çıkarmaya çalışması,kimi gözlerde acı,kimi gözlerde çocuğunu sağ salim bulan bir kadının sevinç göz yaşları ve sevinç çığlıkları
Babamın annesini ,babasını,kardeşini yeğenini,kardeşinin karısını bulmak ümidiyle çamurlarla boğuşması
Altı yaşındaydım daha
Ama gözlerimden silinmedi o fotoğraf
Bir gece gittiler
Dedem,babaannem,amcam,yengem ve kuzenim bir gecede hepsi bize veda ettiler senağlama
 
canım dedeciğim eylül ayında birden beyin kanamasıyla yoğun bakıma girdi.sapasağlamdı hiç hastalanmazdı o tarihi bir çınardı.1 kere doktora bile gitmedi.ramazanda en sevdiği yemeği yapacaktım iftarda istemişti.artık doktorlar ümidi kesin dediler ve bizi giydirip yanına girebilirsiniz dediler.gittim elini tuttum mis yanakalrını öptüm kokladım.28 yaşımda ilk kez 3 günlük sakallarını gördüm hissettim battı benimde yanaklarıma ilk kez.hadi dedim kalk iyileş bak ramazan geldi iftarda senin sendiğin yemeği yapıcam nolur dedecim die.elimi sıktı.inanamadım.hayatım boyunca unutamam.unutmakta istemem ama herrrrr gece uykuya dalmadan önce aklıma gelio.her gece her gece.bu işte bir fotoğraftır.ömür boyu silinemicek bir fotoğraf...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…