- 1 Aralık 2012
- 146
- 203
- 303
- Konu Sahibi thesummerofkatya
-
- #1
Herkese merhaba,
Bir kaç hafta önce ev taşıdık. Yardım edecek kimsem olmadığından herşeyi kocamla ikimiz hallettik ve inanılmaz yorulduk. Aynı zamanda da çalışıyorum. Taşınmadan sonraki haftasonu bir yandan evi tam olarak yerleştirir, biraz da dinlenirim diye hayal kurarken iki gün boyunca sabahtan akşama kadar misafir ağırladım, dolayısıyla ne dinlenebildim ne de evimi yola koyabildim. Gelenlerden biri de eşimin amcası ve çocuklarıydı, amca bulunduğumuz şehirde işleri olduğundan bir süreliğine geldi. İki çocuğu var burda yaşayan. Evi çok beğendi, ooo yeriniz de varmış falan dedi. Bu arada bu amcayla eşim dışında ailede kimse görüşmüyor. Neyse bu haftasonu böyle geçti, artık haftaya dinlenirim derkeenn bir akşam amca aradı, yanında kaldığı kızıyla kavga etmişler bir kaç gün sizde kalıcam gelin beni alın dedi. Eşim aldı geldi hemen, tabii misafirdir dedik güleryüzle ağırlamaya çalıştık günlerdir. Tabii aklımıza hiç neden diğer çocuğuna gitmediği de gelmedi. Ama arada kendisi onlara gitmek istemediğini çünkü iyi ağırlanmadığını söyledi. Ama başka bir sorunlar yok, gayette görüşüyorlar. Bu arada amca ağırlanması zor bir misafir, şimdi şunu yaptım bunu yaptım demek istemiyorum ama halinden memnun bizde.
Çok uzattım farkındayım asıl sorun ettiğim olay dün yaşandı. İşten geldiğimde amcaya hal hatır sordum, o da bugün bade geldi onunla buluştuk şunu yaptık bunu yaptık diye anlattı(Bade kavga ettiğini söyleyip evinde kalmadığı kızı). Bir de sizin eve getirdim gösterdim, bir yere gidecek olursan çocuklarını bırakırsın yengen bakar dedim, dedi. Şok oldum. Kızını hayatımda bir kez yolda karşılaşıp görmüştüm, hiç bir muhabbetim olmadı da. Bende kibarca "niye öyle birşey dedin ki amca ben çocuk bakamam, kimsenin çocuğunun sorumluluğunu da almam" dedim. Amca epey bozuldu. Sanki yaptığı normal bişeymiş gibi.
Dünden beri sinirden kendimi yiyorum. Misafirdir, kırmayayım diyorum ama enayi yerine konmuş olmayı da yediremiyorum kendime. Kocama da anlattım, o da şaşırdı, haklısın dedi o kadar. Bu arada amca bir hafta daha kalacakmış, dişimi sıkayım diyorum ama bunun burda kalmayacağını, bu şehre geldikçe aynı şeyleri yaşayacağımı da hissediyorum.
Şimdi ben ne yapayım da, tavrımı belli edeyim? Az da olsa sinirim geçsin?
(Fazla uzun oldu gerçekten, okuyanlara içten teşekkürler)
Bir kaç hafta önce ev taşıdık. Yardım edecek kimsem olmadığından herşeyi kocamla ikimiz hallettik ve inanılmaz yorulduk. Aynı zamanda da çalışıyorum. Taşınmadan sonraki haftasonu bir yandan evi tam olarak yerleştirir, biraz da dinlenirim diye hayal kurarken iki gün boyunca sabahtan akşama kadar misafir ağırladım, dolayısıyla ne dinlenebildim ne de evimi yola koyabildim. Gelenlerden biri de eşimin amcası ve çocuklarıydı, amca bulunduğumuz şehirde işleri olduğundan bir süreliğine geldi. İki çocuğu var burda yaşayan. Evi çok beğendi, ooo yeriniz de varmış falan dedi. Bu arada bu amcayla eşim dışında ailede kimse görüşmüyor. Neyse bu haftasonu böyle geçti, artık haftaya dinlenirim derkeenn bir akşam amca aradı, yanında kaldığı kızıyla kavga etmişler bir kaç gün sizde kalıcam gelin beni alın dedi. Eşim aldı geldi hemen, tabii misafirdir dedik güleryüzle ağırlamaya çalıştık günlerdir. Tabii aklımıza hiç neden diğer çocuğuna gitmediği de gelmedi. Ama arada kendisi onlara gitmek istemediğini çünkü iyi ağırlanmadığını söyledi. Ama başka bir sorunlar yok, gayette görüşüyorlar. Bu arada amca ağırlanması zor bir misafir, şimdi şunu yaptım bunu yaptım demek istemiyorum ama halinden memnun bizde.
Çok uzattım farkındayım asıl sorun ettiğim olay dün yaşandı. İşten geldiğimde amcaya hal hatır sordum, o da bugün bade geldi onunla buluştuk şunu yaptık bunu yaptık diye anlattı(Bade kavga ettiğini söyleyip evinde kalmadığı kızı). Bir de sizin eve getirdim gösterdim, bir yere gidecek olursan çocuklarını bırakırsın yengen bakar dedim, dedi. Şok oldum. Kızını hayatımda bir kez yolda karşılaşıp görmüştüm, hiç bir muhabbetim olmadı da. Bende kibarca "niye öyle birşey dedin ki amca ben çocuk bakamam, kimsenin çocuğunun sorumluluğunu da almam" dedim. Amca epey bozuldu. Sanki yaptığı normal bişeymiş gibi.
Dünden beri sinirden kendimi yiyorum. Misafirdir, kırmayayım diyorum ama enayi yerine konmuş olmayı da yediremiyorum kendime. Kocama da anlattım, o da şaşırdı, haklısın dedi o kadar. Bu arada amca bir hafta daha kalacakmış, dişimi sıkayım diyorum ama bunun burda kalmayacağını, bu şehre geldikçe aynı şeyleri yaşayacağımı da hissediyorum.
Şimdi ben ne yapayım da, tavrımı belli edeyim? Az da olsa sinirim geçsin?
(Fazla uzun oldu gerçekten, okuyanlara içten teşekkürler)