Bıkabilir, ağır sorumluluklar altında ezildiğini hissedebilir, şartlar gereği arka planda bırakılmaktan ve ilgisizlikten üzüntü duyabilir, seçme şansı olsa bu ağır sorumluluğu taşımamayı dileyebilir, hayıflanabilir; ama UTANMAK ve bu şekilde ifade etmesi benim canımı yaktı, çok üzüldüm.
Ay bilmiyorum ben okuyunca bir an ağladım gerçekten anlıyorum zor bir durum ama utanmak gerçekten canımı yaktı. Şu an evliyim 2,5 senedir ve 2 saatlik mesafedeyim sürekli gidiyorum onlar gelir gezdiririz eşim tekerlekli sandalyesini bir kere bize bırakmadı kendi sürdü şehir şehir gezdirdi abisi olarak. Her gün ararım bana markete gittin mi gezdin mi yok diyince abla gezsene benim bacaklarım yok gezemiyorum senin var gezsene elbise giy gez der. Ağrıma gitti bunları okumak
Bazen dinlemek gerekir.Herkesin bazen bıktığı,yorulduğu dönemler olur,bazılarımız hassas davranır,bazılarımız öfkelenir.Kızdığımız,kırıldığımız şeyleri öyle sert bir dille ifade ederiz ki,empati kurulmasına ortam bırakmayız.Düşündüm hassasiyet gösterdim,biraz da tepki,ama dinlemeyide istedim.O kadar iyi bir yavrucak ki.Çok genç,çok toy duyguları karışık ve üzgün onu anladım,siz de bana güvenin ve linçlemeyin.
Ayağınız taşa değmesin, yollarınızda çiçekler açsın; eşin de sağ olsun, var olsun. Özel, dezavantajlı bireylerin yakınlarından gelecek sevgi, empati, ilgiye ihtiyaçları var; yakınları olarak da destek olanımız, sorumluluklarımızı paylaşarak omzunu omzumuza veren hayat arkadaşımız olunca da; kuş tüyü kadar hafifliyoruz.
Amin inşallah
Konuda aldığı yorumlar nedeniyle sanırım kendini anlatmak için özelden yazıyor üyelere, henüz çok genç kendini doğru ifade edemiyor olabilir ayrıca psikolojisi de sağlıklı değil, bizler büyükleriyiz yargılamadan önce anlamaya çalışmak lazım.Bazen dinlemek gerekir.Herkesin bazen bıktığı,yorulduğu dönemler olur,bazılarımız hassas davranır,bazılarımız öfkelenir.Kızdığımız,kırıldığımız şeyleri öyle sert bir dille ifade ederiz ki,empati kurulmasına ortam bırakmayız.Düşündüm hassasiyet gösterdim,biraz da tepki,ama dinlemeyide istedim.O kadar iyi bir yavrucak ki.Çok genç,çok toy duyguları karışık ve üzgün onu anladım,siz de bana güvenin ve linçlemeyin.
Evet.Biran sert bir çıkış yaptım ama sonra anlamaya çalıştım.Ona özelden ben yazdım konuşmak istedim.Gerçekten sadece onu dinleyecek,anlayacak ablalarına ihtiyacı var.Benim bu gecem gözyaşlarıyla son buldu.İnsanız işte bazen empati kurmak yerine kızmak daha kolay geliyor
((
Sizin nezdinizde yazıyorum ama genel olarak herkes için yazmış olayım, sitede veya sosyal yaşamda karşılaştığımız ergenlik çağındaki toy ve tecrübesiz gençlerimize çok da önyargılı yaklaşmamak gerektiğini düşünüyorum, bu çocukların ne yaşadığını bilmiyoruz, karşımızdaki kız henüz 19’una yeni girmiş, kardeşi doğduğunda 5-6 yaşlarında bir çocukmuş, ki bizler çocuklarımıza onların da çocuk olduğunu unutarak henüz 4-5 yaşındayken bile ablalık abilik rolü veriyoruz ve bazen bilmeden çocuklar arasında eşitliği de sağlayamıyoruz, her çocuk bir olmasa da bazı çocuklar bu eşitsizliklerden derin yaralar alabiliyor, hele de ailede bakıma ihtiyaç duyan biri varsa ya da aile içi huzursuzluk, sevgi eksikliği vb bu çocukların psikolojisi bozuluyor, bu sebeple bence özellikle 20 yaşın altındakileri önce bir dinlemeli anlamaya çalışmalıyız, uzman değilim ama sitede okb veya başka psikolojik rahatsızlığı olan ne kadar genç varsa çoğunluğunun hikayesinde mutlaka aile içi bazı sorunlar var, kendilerini ifade edebilmek belki biraz da ilgi görebilmek için siteye üye oluyorlar, yargılamak kolay ama hiçbirimizin zorunluğu olmasa da onları kazanmaya çalışmamız lazım diye düşünüyorum.Evet.Biran sert bir çıkış yaptım ama sonra anlamaya çalıştım.Ona özelden ben yazdım konuşmak istedim.Gerçekten sadece onu dinleyecek,anlayacak ablalarına ihtiyacı var.Benim bu gecem gözyaşlarıyla son buldu.İnsanız işte bazen empati kurmak yerine kızmak daha kolay geliyor
Doğduktan sonra engelli olan insanların yakınları için çözümünüz ne peki? E doğmuş bir kere kürtaj imkanı yok ölüme terkedilsinler mi mesela yada ötenazi? Yada devlet bu engelli insanların yakınlarını onları toplayıp yerleşim yerlerinden ve yakınlarından tamamen uzak kamplara kapatarak kurtarsınben banlanmak pahasına ülkenin siyasi tarihinde kadın hayatı, kadın bedeni ve kadının onun üzerinde kendi tasarrufu ve türk aile yapısı açısından mihenk taşı olmuş bir kurgudan bahsedeceğim:
ahmet davutoğlu'nun başbakanlığı sırasındaki en büyük icraatlerinden birisi, eşi jinekolog op. dr. sare davutoğlu ile birçok yerde birlikte boy göstererek kürtaj ile ilgili vermiş olduğu demeçler oldu. şu anda halen kağıt üstünde yasal görünen fakat birçok devlete bağlı hastanede pratik edilemeyen kürtaj, o dönemde birçok muhafazakar söylemle zaten halkın gözünde nahoş iken daha da canavarlaştırıldı. öte yandan yine kürsüde ne aradığını bilemediğim sare hanım, sıkça engelli çocuklar için "melek" vurgusu yaptı.
bu melek vurgusu çok önemli çünkü bu başlık altında da birkaç kez ezberden söylenmiş. linç edilmek pahasına söylüyorum ki; hayır, melek değiller ve evet, sadece genetik sorunu ya da sorunları olan bireyler. ayrıca imtihan da değiller zira doğup doğmamasına karar verebildiğin bir durum, bir imtihan sayılamaz çünkü kontrol sizdedir.
burada kürtaj mevzusuna değiniyorum ki hikayede şu açıdan önemli: bu kadar teknik imkanın ve kabiliyetin olduğu dönemde bu denli engeli olan bireyin anne karnınında iken engelli olduğunu bilememek mümkün değil ve aile bile bile lades dedi. muhtemelen şu anda kendilerinin de tam olarak açıklayamayacakları sebeplerle hem engelli çocuğuna hem de soruyu soran kızcağıza hayatları boyunca acı çektirmek pahasına çocuğun dünyaya gelmesini seçtiler. ebeveynlerinin yapmış olduğu tercihler yüzünden içten içe acı çeken 18 yaşındaki çocuğu gelen tokatladı, giden tokatladı. siz koca koca kadınlar olarak ülkede tüm bu olaylar cereyan ederken kör müydünüz de bu kızı yargılıyorsunuz şu anda? burada kürtaj lafı söylendiğinde elinde meşale ile cadı avına çıktı birçoğunuz. bu çocuk sırf anası-babası günaha girmediği yanılsaması yaşasın diye tek ömrünü neden bu yükün altında ezilerek yaşamaktan memnun olsun?
neyse çocuk konuştum. banlanırsam sonra görüşürüz.(türk bayrağı açayım ki belki iyi hal indirimi olur.)
yasi daha 18 olan bir ergen var karşınızda otuzunda bir kadın değil . Ergenken baskalarinin yaptığı bir şeyden hiç utanmadiniz mi ? Yaptığınin ne kadar yanlış olduğunun farkında değilse bundan sadece bu çocuk mu suçlu .Ay tebrik ederim ya son sayfalara bakmamıştım . Alnından öpülesi bir yorum olmuş .18 yaşa ergen değil diyorlar, pedagojiyi bilimi reddediyorlar.
Ergenlikten henüz çıkmamış kızı suçlayıp üstüne gidip yardım etmeye çalışmak en azından farkındalık oluşturmaya çalışmak yerine zorbalıyorlar. Kız nasıl daralmış ki bu tepkileri alacağını tahmin ettiği yere yine konu açmış bu açıdan asla bakmıyorlar.
Valla üzülüyorum yorumlara, kızı daha da perişan hale sokmak istiyorlar. Sanıyorlar ki ne kadar hakaret edersek o kadar kendine gelir
Kimse sınanmadığı günahın masumu değildir sözü bu yorumlara cuk oturuyor.
Umarım bu yorumların hepsini okur ve güzel bir meslek sahibi olur
Bak canım şimdi gördüm bunu evet annen sana yaşın çok küçükken bir misyon yüklemiş ve sen bundan çok korkuyorsun çokta haklısın . Bunun tek yolu senin annen gibi hayatından vazgeçip kardeşine ömrünü adaman değil.
