- 22 Mayıs 2010
- 1.648
- 2.310
- 658
- Konu Sahibi Golgecicegi85
- #61
Şu durumda yapabileceğin tek şey ilamsiz icra takibi.
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
İyiki ölmemiş adamdan sayılırdı adi herifO günden sonra uzuncaa bir süre rüyalarımda vazoyu kaldırıp kaldırıp kafasına indirdim..
Nası hoşuma gittiyse artık..![]()
İyiki ölmemiş adamdan sayılırdı adi herif
O an hiç konuşma geçmedimi aranızda ne bilim sizin gördüğünüzü anlayınca falan bi acıklama mahcubiyet utanma morarma...
Nereye basvurucam ablacim avrupa yakasında yasiyorumO zaman ilamsiz icra takibi başlatacaksin. Bir hafta içerisinde itiraz etmezse icra dairesine gidip, parayı alırsın.
Icraya verince eve kağıt gelmiyor degilmiGit eft dekontlarınla icra dairesi önünde arzu halciye dilekçe yazdır ver icraya maaşından kesilir alırsın
Telefonunuda engelle
Savcılığa değil icra dairesine git ailen ne bilecek korkma
Daha açık anlatabilirmisinizAslinda isin kolay ya.
Dekontu al git savciliga.
Zamaninda bi magazadan ayakkabi almistim, fisini atmistim ama bankadan odeme yapmistim.
Internet bankaciligi actim gosterdim.
Hic sorun etmeden parami iade ettiler( iade derken, hediye kartina koydular, sorun degil hep alisveris yaptigmiz magaza)
ŞOK !!! Allah çıkarmış karşınıza. Ucuz kurtulmuşsunuz.Gel sana bir yaşanmışlıktan bahsedeyim..
Yaklaşık 4 sene önce.. İş gereği, 6 ay farklı bir şehire çalışmaya gittim.. Onu bırakıp gitmek benim için epey zordu.. Bu süreçte telefonla görüşüyorduk..2 ayda birde buluşma ayarlıyorduk.. O, kalp hastasıydı.. Çocukken ameliyat olmuş fakat arada bir ritim sorunuyla hastaneye yatma durumu oluyordu..
Bu arada ben manyak gibi çalışıyorum.. Sözleşmeli olduğum bir işim, aynı zamanda beraber proje tasarladığım bir ekip işim var.. Günde 18 saat bilgisayar ekranına bakıyorum.. Onu özlüyorum.. Yatmadan önce de buluşma günümüzü hayal ediyorum.. Hayatım bundan ibaret..
O da üniversite okuyor.. Ailesinden farklı bir şehirde.. Neyse gelelim esas konuya.. Bu olay olmadan 1 hafta önce babası kalp krizi geçirdi.. Atlattı.. Herşey yolunda..
Bir akşam, mesajlaşma zaman aralığımız iyice açıldı.. Yazdığıma 3 saat sonra cevap veriyor falan.. Böyle konulara takıntılı biri değilimdir.. ama onu tanıyorum ve bu normal değildi..
Gece saat 2, ben hala çalışıyorum.. Telefonum çaldı, sevinçle ve merakla açtım,
- Özledim seni nerelerdesin dedim
-Hastanedeyim, yine kötü oldum.. ama bu defa başka bir kötü.. dedi
-Seni seviyorum.. dedim
-Bi kaç tetkik yapmaları gerekiyor.. bizimkileri arayamıyorum.. babamı biliyorsun..
-Hangi hastanedesin, ne yapılacaklarmış.. sana dedim
-A... Hastanesindeyim.. dedim ya incelemek istiyorlar.. Ve bunun içinde para istiyorlar.. Ne yapıcaz..
-Ne kadar
-2500 TL
-Tamam dedim..
Kapattım telefonu.. Hesabımda 1800 tl var.. 700ü de arkadaşlarımdan ayarladım.. Koşturuyorum bankamatiğe.. Gece 3..
Kendime öyle kızıyorum kii.. Allah kahretsin diyorum.. Para için kalktin geldin buralara.. Sana ihtiyacı olan orda yalnız..
Kendime sövüyorum.. Ya ona bişey olursa korkusuyla ağlıyorum..
Parayı yatırdım, hemen aradım.. Hallettim diye.. Şarjım çok az dedi.. Beni habersiz bırakma ne olur dedim.. Kapattık..
Sabah aradı.. Daha iyiyim dedi(Sabaha kadar kaç defa benim öldüğümden habersiz..)
1 ay sonra buluştuk.. Beraber kalıyorduk.. Film izleyip gülüşüp eğleniyorduk.. İkimizde koltukta oturmuş..onun bulduğu sanatsal fotoğraflara bakıp yorum yapıyoruz.. Sonra bu lavabo için kalktı, gitti. Bende fotoğraf galerisinde ilerliyorum... Kaydırarak.. Birden parti şapkaları.. Sonra ışıklar.. sonra kızlar.. en son O, O... ç....nun kucağında 3 kız sırıtıyor.. Kafalar trilyon.. Hemen ardından video.. Açtım.. Sadece kahkaha.. Tarihine baktım.. Beni, hastanedeyim deyip perişan ettiği gün..
Herşeyden habersiz tıkpı benim gibi.. Bana kahve istermisin dedi arkası dönük..Kalktım.. Yerdeki uzun vazoyu.. hani şu seramik antika gibi olanlardan.. Kafasına geçirdim.. O hırsla insana, Ayı kuvveti geliyor..
Kaldığımız yerin parasını bile ben ödeyecektim.. ah bi de şu vazo var..
Artık popişine girmiştir.. Oh olsun.
O nasıl bir pislikmiş öyle yahu. Keşke o vazoyu popişine bizzat siz soksaydınız. Çok pis küfredesim geldi hakikaten. :/Gel sana bir yaşanmışlıktan bahsedeyim..
Yaklaşık 4 sene önce.. İş gereği, 6 ay farklı bir şehire çalışmaya gittim.. Onu bırakıp gitmek benim için epey zordu.. Bu süreçte telefonla görüşüyorduk..2 ayda birde buluşma ayarlıyorduk.. O, kalp hastasıydı.. Çocukken ameliyat olmuş fakat arada bir ritim sorunuyla hastaneye yatma durumu oluyordu..
Bu arada ben manyak gibi çalışıyorum.. Sözleşmeli olduğum bir işim, aynı zamanda beraber proje tasarladığım bir ekip işim var.. Günde 18 saat bilgisayar ekranına bakıyorum.. Onu özlüyorum.. Yatmadan önce de buluşma günümüzü hayal ediyorum.. Hayatım bundan ibaret..
O da üniversite okuyor.. Ailesinden farklı bir şehirde.. Neyse gelelim esas konuya.. Bu olay olmadan 1 hafta önce babası kalp krizi geçirdi.. Atlattı.. Herşey yolunda..
Bir akşam, mesajlaşma zaman aralığımız iyice açıldı.. Yazdığıma 3 saat sonra cevap veriyor falan.. Böyle konulara takıntılı biri değilimdir.. ama onu tanıyorum ve bu normal değildi..
Gece saat 2, ben hala çalışıyorum.. Telefonum çaldı, sevinçle ve merakla açtım,
- Özledim seni nerelerdesin dedim
-Hastanedeyim, yine kötü oldum.. ama bu defa başka bir kötü.. dedi
-Seni seviyorum.. dedim
-Bi kaç tetkik yapmaları gerekiyor.. bizimkileri arayamıyorum.. babamı biliyorsun..
-Hangi hastanedesin, ne yapılacaklarmış.. sana dedim
-A... Hastanesindeyim.. dedim ya incelemek istiyorlar.. Ve bunun içinde para istiyorlar.. Ne yapıcaz..
-Ne kadar
-2500 TL
-Tamam dedim..
Kapattım telefonu.. Hesabımda 1800 tl var.. 700ü de arkadaşlarımdan ayarladım.. Koşturuyorum bankamatiğe.. Gece 3..
Kendime öyle kızıyorum kii.. Allah kahretsin diyorum.. Para için kalktin geldin buralara.. Sana ihtiyacı olan orda yalnız..
Kendime sövüyorum.. Ya ona bişey olursa korkusuyla ağlıyorum..
Parayı yatırdım, hemen aradım.. Hallettim diye.. Şarjım çok az dedi.. Beni habersiz bırakma ne olur dedim.. Kapattık..
Sabah aradı.. Daha iyiyim dedi(Sabaha kadar kaç defa benim öldüğümden habersiz..)
1 ay sonra buluştuk.. Beraber kalıyorduk.. Film izleyip gülüşüp eğleniyorduk.. İkimizde koltukta oturmuş..onun bulduğu sanatsal fotoğraflara bakıp yorum yapıyoruz.. Sonra bu lavabo için kalktı, gitti. Bende fotoğraf galerisinde ilerliyorum... Kaydırarak.. Birden parti şapkaları.. Sonra ışıklar.. sonra kızlar.. en son O, O... ç....nun kucağında 3 kız sırıtıyor.. Kafalar trilyon.. Hemen ardından video.. Açtım.. Sadece kahkaha.. Tarihine baktım.. Beni, hastanedeyim deyip perişan ettiği gün..
Herşeyden habersiz tıkpı benim gibi.. Bana kahve istermisin dedi arkası dönük..Kalktım.. Yerdeki uzun vazoyu.. hani şu seramik antika gibi olanlardan.. Kafasına geçirdim.. O hırsla insana, Ayı kuvveti geliyor..
Kaldığımız yerin parasını bile ben ödeyecektim.. ah bi de şu vazo var..
Artık popişine girmiştir.. Oh olsun.
Bi yakınımız mali müşavir geçen gün bir hesap numarasından adres dökümü falan çıkartırdık ona, bulamazsan bana ulaş.Icraya verince eve kağıt gelmiyor degilmi
1.Pasa jenerasyonu felaketle sonuclandi. 2. pasa jenerasyonundan da pek umidim yok. Insallah 3. dalga gelmez.Bu erkeklere ne oluyor anlamıyorum. İki arkadaşımın başına geldi daha büyük meblalar biri kredi çekmiş hala ödüyor.yaşadagı depresyonda cabası.inşallah geri alabilirsin