canım ben de sevgilimin ailesiyle tanıştım, baya iyi bir ailesi var, annesi de babası da çok iyi. ama gel gör ki-bu konuda topik de açmıştım- öyle zamanlar oluyo ki kimseyi görmek kimseye güleryüz gösterecek halin olmayabiliyo, ve ben erkek arkadaşmın ailesiyle böyle sıkıntılı birkaç günümü üstüste geçirdim. sonra ne oldu, benim tarafımda boşuna bi alınganlık, sonrasında bunu erkek arkadaşıma yansıtma, sonrasında kavga ve ağır laflar sonra ayrılma, barışma... yani türk filmi tadında geçti son bir ayım. gerekli miydi? hayır, önemsiz bir mevzu nerelere vardı.
neyse, sana tavsiyem eğer evlilik 4-5 yıl sonra diyorsan dediğin doğru, çok samimi olma.çünkü samimi oldukça bazı şeyler sana ters geliyo, kendi ailenle kıyaslayıp sinir oluyosun ve bunlar da suratına yansıyo. e hoş değil. en iyisi uzaktan sevmek..
sevgilin açısından bakalım.seninle ciddi düşündüğü için böyle davranıyor, bu iyi bişey. ama daha sıkı asılmalı, üniversiteye hemen girmeli,işini ele almalı senle evlenmeye bu kadar acele ediyosa:)
ailesinin kızı da yokmuş ya,hakikaten seni iyi niyetle çağırıyolardır, seviyolardır.
cüzdanı alınca teşekkür için aramalıydın, orda kabalık etmişsin. onun dışında aramana gerek yok bence.. sadece bayramda belki ararsın bayramlaşmak için, büyük sonuçta gönlünü alırsın, ama dediğim gibi kırk yılda bir ararsın.
sevgilinle de konuş, benim ailem böyle düşünür, annen senin için nasıl kıymetliyse,üzmek istemiyorsan ben de benimkini üzemem de. seni anlaması lazım.:13: