• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Erkek arkadaşım..

Yani tamam tanıştım kötü bir şey değil ama ne bileyim ailesi bu kadar çok ilişkimizin içinde olmaya çalışırsa bunun ilişkimizi yıpratacağını düşünüyorum... Geçen gün face imi açmış erkek arkadaşım ordan benim fotoğraflarıma bakmışlar erkek arkadaşımla birbirimize yaptığımız (gayet seviyeli bu havada hasta olursam bana sen bakarsın gibisinden) yorumları okuyup gülmüşler hatta erkek arkadaşım 'rezil olduk' diyip güldü bu duruma...
Bense hiç hoşlanmadım içten içe ama umursamadım da..
 
Tavrın genel anlamda doğru ama bazı küçük ayrıntılarda hatalı davrandığın için kaybediyorsun bence... :44:

Yani tamam gidip tanışmışsın ailesiyle çok samimi de olmak istemiyorsun, gayet de mantıklı hareket ediyorsun yaşına göre. Ama mesafeli olmakla kabalık arasında ince bir çizgi vardır ki erkek arkadaşının annesinin aldığı cüzdan için arayıp teşekkür etmemen bence kabalık olmuş mesafeden çok.

Erkek arkadaşının da eğer garip ne bileyim çok vs. pozlar falan yoksa birkaç fotoğraf göstermesinde bir sakınca yok bence, bu kadar takılma. :10:

Kimseye içinden gelmediği halde yalakalık yapman falan gerekmiyor tabii ki ama bazı şeylerin adı da nezakettir, yalakalık değil. O yüzden fazla samimi olmamakta haklısın ama nezaketi de elden bırakma derim, sonuç olarak onlar da inşallah evleneceğin kişinin ailesi. :34:
 
Tavrın genel anlamda doğru ama bazı küçük ayrıntılarda hatalı davrandığın için kaybediyorsun bence... :44:
Yani tamam gidip tanışmışsın ailesiyle çok samimi de olmak istemiyorsun, gayet de mantıklı hareket ediyorsun yaşına göre. Ama mesafeli olmakla kabalık arasında ince bir çizgi vardır ki erkek arkadaşının annesinin aldığı cüzdan için arayıp teşekkür etmemen bence kabalık olmuş mesafeden çok.
Erkek arkadaşının da eğer garip ne bileyim çok vs. pozlar falan yoksa birkaç fotoğraf göstermesinde bir sakınca yok bence, bu kadar takılma. :10:
Kimseye içinden gelmediği halde yalakalık yapman falan gerekmiyor tabii ki ama bazı şeylerin adı da nezakettir, yalakalık değil. O yüzden fazla samimi olmamakta haklısın ama nezaketi de elden bırakma derim, sonuç olarak onlar da inşallah evleneceğin kişinin ailesi. :34:

tatlım sana katılıyorum haklısın, en azından araıp bi tşk etmeni beklemş kadın bide bu yönden bakmaya çalış olaya.. ama şey düşündm madem senin için erken ve sıkıntılı bi dönem olduğunu sevgiline anlatamıyosun, annesini tşk etmk için aradığn zmn bunu ona söyle derim,yani güzelce anlatabilirsin bu tarz şeylerin senin için çok erken olduğunu bu yüzden kusuruma bakmayın,işte oğlunuz çok değer veriyo size haklı da ama benim alışmam biraz uzun sürücek vs gibi düzgünce anlatırsan kadına hak vericektr sana bence:74: artı bunun üstüne oğlunu arayıp böyle böyle konuştk kızı sıkboğaz edipte kaçırma gibisinden öğütler bile verebilir:1: yani her iki taraflada aranız düzelir:21:

benimde 2.5yıl oldu ama bide evlerimiz çapraz görünüyo, birbirimizi bilirz ama birebir tanışmışlığımz yok ailelerle:24: geçen bigün geziyorz kadın karşıdan görmş bizi yol değiştirdi yaa utandırmamak için beni:42: mesela annesi geçen sene gelsn tanışalm gibisinden bişey dedi ama sevgilim o ara şehir dışındaydı üni dolayısıyla. başta gitmek istedm ne yalan söyleyeym ama sonra anneme danıştm böyle böyle,uygun olmaz tek başına gitmen vs dedi bende erkek ark. anlattm bunu, annesi aradığnda söylemş anneside olsun onlarda haklı,bi gün beraber gelirsinz inş demiş:69: yaniii uzun lafın kısası kk'da olduğu gibi:kkk: kadın kadının halinden anlıyooo:74::71:
 
Ama ne bileyim annesi '..... neden arayıp teşekkür etmedi niye bizi aramıyor' diyince ve erkek arkadaşımda senden böyle bir şey bekledi diyince iş inada bindi yani ben onlar istedi diye teşekkür edince içimden geldiği için mi arayıp konuşmuş olacağım. Ayrıca milyonlarca kez teşekkür ettim.. Ama erkek arkadaşıma... Annesi sadece beğenmiş bunu al demiş sonuçta...
 
canım benden sana tavsiye. aranızda söz nişan bişe yokken hiç samimi olmak için can atma. evlenince bile mesafeni koru. belirli bi resmiyet olmalı. erkek arkadaşına da bunu söyle, önce üniversiteyi kazanarak o sana karşı olan sorumluğunu yerine getirsin sonra sen zaten gerekn ilgiyi gösterirsin. ama zorla olmaz bu işler. bak biz samimi olmak istiyoruz ama senin kız arkadaşın yabani derler bi de ona.
 
Anlatmaya çalışıyorum ama annesi onun için çok önemli.. Şu an annesi benim yüzümden üzüldü ya ben ne desem boş yani :50:

Anne herkez için önemlidir.Dengeyi kurması gerekiyor ama erkek arkadaşının.Seni illaki aileye sokmak istemesini anlayamadım ki istemiyorsun işte daha erken olduğunu düşünüyorsun sana zaman vermeli başka yapacağı bişey yok ailesinede uygun dille anlatmalı
 
o benden daha çok ciddi düşünüyo yarın evlenelim desem hayır demez o yüzden aileye sokmak ona acayip gelmiyo şu an:19:
 
o benden daha çok ciddi düşünüyo yarın evlenelim desem hayır demez o yüzden aileye sokmak ona acayip gelmiyo şu an:19:

Tek taraflı karar veriyor o zaman erkek arkadaşın senin bu ilişkide söz hakkın yokmu? tamam hiçkimse bir ilişkiye bitirmek için başlamaz herkez sonunda ciddi bişeler olmasını isterde bunun bir süreci var bir iki tarafın istekli olması var bu acele niye.
 
Ben de az nce böyle bir mesaj attım 'Eğer ben isteyerek yaparsam daha içten olurum senin ya da annenin zorlamasıyla yaparsam yapmacık olurum ve bunu hissettiririm o daha kötü olur' dedim. 'Bundan sonra seni böyle bir tartışmanın içine sokmayacağım kızma artık bana soğuk davranma' dedi. yavaş yavaş anlıyo galiba:31:
 
Ailesinin başa bela olması çok uzun sürmedi. İki günde bir facebookta halimi hatrımı sorup 'ee kahvaltıya ne zaman geliyorsun' diyen abisini anlattıktan sonra 'ısrar beni öldürür' diye mesaj çektim erkek arkadaşıma.. O da beni tersledi 'ailem sana değer verdiği için sana yakın davranıyor rahatsız oluyorsan söylerim bir daha konuşmaz seninle o şekilde' dedi ve ben de ' hee evet ben onlara değer vermiyorum tamam mı.' yazdım bana tafra yaptı ben de ona 'aferin sana başka da bir şey demiyorum ayrılmak istiyorum' dedim 'ne istiyorsan onu yap' mesajına karşılıkta 'hoşçakal' yazıp bıraktım.

Pişman mıyım? Hayır..
Biterse onsuz olmak çok zor olur benim için biliyorum ama bitmeyeceğini de bildiğim için boşvermişliğim var içimde..
Bu yüzden biterse de güle güle...

Sadece içimi dökmek istedim...
 
Burda bu kadar yeniyken konu açacağım aklıma gelmemişti hiç. Doğru yere mi açtım onu da bilmiyorum yanlışsa kusura bakmayın...
Şimdi.. Benim derdim erkek arkadaşım ve ailesiyle.. Mayıs ayında 2. senemizi dolduracağız farklı şehirlerdeyiz. Ben üniversitedeyim, o üniversiteye hazırlanıyor -benden büyük ama- :) Önce askere gitti çok sık görüşememiştik o zaman. Bu sene askerlik gibi bi durum olmadığı için daha sık görüşüyoruz. Şubat'ta yanına gidene kadar ne ailesiyle tanıştım ne de beni telefona istediklerinde kabul ettim. Hem utanıyodum hem de daha çok erkendi benim için, öncelikle erkek arkadaşımın üniversiteyi kazanmasını beklemek istemiştim. Ama geçen ay erkek arkadaşım bana abisinin nişanlanabileceğini ve benim de gelmemi istediğini söyledi. Ben de nişan sırasında ailesiyle tanışmamın ayıp olacağını düşünerek öncesinde tanışmak istedim ve zaten onlarında gelin beraber kahvaltı yapalım ısrarları üzerine kalktık gittik. Her şey güzeldi sanki 40 yıldır o evdeymişim gibi davrandılar bana.. Ama işte bu olaydan sonra her şey değişti. Çünkü şimdi ailesi de onlara karşı aynı yakınlığı benden bekliyor. Erkek arkadaşımın annesi benim için bi cüzdan almış hediye olarak kargoyla geldi bugün ben de erkek arkadaşıma annesine çok teşekkür ettiğimi iletmesini söyledim. Ama annesi 'neden bizi hiç aramıyor' diye yakınmış. Ben bunu istemediğim için hep kaçtım tanışmaktan.. Ve ben de aramak istemediğimi, aramızdaki mesafenin tanışmadan önceki gibi kalmasını istediğimi söyledim..
Şimdi ne yapacağımı bilemiyorum. Erkek arkadaşım da bu duruma çok bozuluyor 'onlar sana çok değer veriyorlar' diyor. Ne yani ben şimdi aradaki mesafeyi korumak istediğim için onlara değer vermemiş mi oluyorum. Yaşım 19. Bence bunlar için çok erken ne yapacağımı bilmiyorum.

DİPNOT: Ben biraz soğukkanlı biriyim. Yeni ortamlara çabuk ısınamam. Kendi annemi bile ben aramıyorum o beni arıyo hergün. Ayrıca yalakalık da yapamam yani onun annesi beni sevsin diye mıç mıç bi ilişki içine girmek istemiyorum. Burda okuyorum kaynanasıyla derdi olanları bana anne gibi davransa da ben mesafemi korumak istiyorum. Ve şunu düşünüyorum benim o aile için bu kadar değerli olmamı sağlayan şey de benim bu mesafem çünkü ne kadar samimi olmaya çalışırsanız o kadar sevilmiyosunuz eşinizin ailesi tarafından... Bu söylediklerim yanlış anlaşılmasın ben çevremde gördüklerimden yola çıkıp söylüyorum bunları....

erkek arkadaşın senle CİDDİ bir ilişki kurmak istediği için böyle yapıyor biraz anlıyışlı olman gerekiyor
 
bu ailemizin gelini havaları boğucu olur gerçekten. hiç kimse kimsenin sahibi değil, sen de kimseye karşı kendini sorumlu hissetmek zorunda değilsin.
yani bunu içinden geldiği için yapman başka, onların böyle bir zorunluluk yaratmaları başka ve de çok rahatsız edici.
olaya erkek arkadaşın açısından da bakıyorum. sonuçta sen onun ailesinden rahatsız olmuşsun gibi bir durum var ve o da buna ister istemez kırılmış.
ama daha şimdiden bile ailesiyle senin aranda böyle bir kutuplaşma yaratıyorsa, bu adam bu işi kotaramayacak demektir.
 
Ben 2 senedir kendisine ısrarcılıktan nefret ettiğimi ısrar edilen konunun tam tersini yaptığımı söyleyip duruyorum ailesine en azından bunu anlatmış olsaydı duygusuzm a ısrarcı davranmayın demiş olsaydı ben de ayrılalım demezdim.
 
biterse cok kötü olur ama bitmeyecegini biliyorum demişsin.. o zmn ayrılık lafını gündeme getirmek sadece ilişkinizi yıpratmayacakmı..?
 
biterse cok kötü olur ama bitmeyecegini biliyorum demişsin.. o zmn ayrılık lafını gündeme getirmek sadece ilişkinizi yıpratmayacakmı..?

Doğru diyorsun ama zaten regl dönemim gerginim vizelerim var stresliyim herşey üst üste geliyor. yani daha 1 kere görüşmüşken abisi bu kadar ısrarcı davranıyorsa... Önümüzde en az 5 sene var ciddi bir şeyler olması için bunun bir de evliliği var nasıl dayanırım?
 
canım aileni öne sürebilirsin mesela benim annem asla gidip tanısmamı istemez, gizli yaparsam sonra duyarsa cok üzülür.. sende bunlardan bahsedebilirsin.. malesef herkesi istedigimiz gibi yönlendiremiyoruz. ısrarcılarsa ısrarcılar ama bak sen üzüldün yine tatlı dille derdini anlatmaya bak
 
Ailesinin başa bela olması çok uzun sürmedi. İki günde bir facebookta halimi hatrımı sorup 'ee kahvaltıya ne zaman geliyorsun' diyen abisini anlattıktan sonra 'ısrar beni öldürür' diye mesaj çektim erkek arkadaşıma.. O da beni tersledi 'ailem sana değer verdiği için sana yakın davranıyor rahatsız oluyorsan söylerim bir daha konuşmaz seninle o şekilde' dedi ve ben de ' hee evet ben onlara değer vermiyorum tamam mı.' yazdım bana tafra yaptı ben de ona 'aferin sana başka da bir şey demiyorum ayrılmak istiyorum' dedim 'ne istiyorsan onu yap' mesajına karşılıkta 'hoşçakal' yazıp bıraktım.

Pişman mıyım? Hayır..
Biterse onsuz olmak çok zor olur benim için biliyorum ama bitmeyeceğini de bildiğim için boşvermişliğim var içimde..
Bu yüzden biterse de güle güle...

Sadece içimi dökmek istedim...

En son bunu yazmıştım diğer sayfada kaldığı için görmediniz :74:
Sonuçta ben onun ailesine saygı göstermeliyim evet ama sevmek zorunda değilim.. Ailesi için bana ne istiyorsan onu yap dedi yapıyorum işte kolay barışamam... Gerekirse biter...
 
Burda bu kadar yeniyken konu açacağım aklıma gelmemişti hiç. Doğru yere mi açtım onu da bilmiyorum yanlışsa kusura bakmayın...
Şimdi.. Benim derdim erkek arkadaşım ve ailesiyle.. Mayıs ayında 2. senemizi dolduracağız farklı şehirlerdeyiz. Ben üniversitedeyim, o üniversiteye hazırlanıyor -benden büyük ama- :) Önce askere gitti çok sık görüşememiştik o zaman. Bu sene askerlik gibi bi durum olmadığı için daha sık görüşüyoruz. Şubat'ta yanına gidene kadar ne ailesiyle tanıştım ne de beni telefona istediklerinde kabul ettim. Hem utanıyodum hem de daha çok erkendi benim için, öncelikle erkek arkadaşımın üniversiteyi kazanmasını beklemek istemiştim. Ama geçen ay erkek arkadaşım bana abisinin nişanlanabileceğini ve benim de gelmemi istediğini söyledi. Ben de nişan sırasında ailesiyle tanışmamın ayıp olacağını düşünerek öncesinde tanışmak istedim ve zaten onlarında gelin beraber kahvaltı yapalım ısrarları üzerine kalktık gittik. Her şey güzeldi sanki 40 yıldır o evdeymişim gibi davrandılar bana.. Ama işte bu olaydan sonra her şey değişti. Çünkü şimdi ailesi de onlara karşı aynı yakınlığı benden bekliyor. Erkek arkadaşımın annesi benim için bi cüzdan almış hediye olarak kargoyla geldi bugün ben de erkek arkadaşıma annesine çok teşekkür ettiğimi iletmesini söyledim. Ama annesi 'neden bizi hiç aramıyor' diye yakınmış. Ben bunu istemediğim için hep kaçtım tanışmaktan.. Ve ben de aramak istemediğimi, aramızdaki mesafenin tanışmadan önceki gibi kalmasını istediğimi söyledim..
Şimdi ne yapacağımı bilemiyorum. Erkek arkadaşım da bu duruma çok bozuluyor 'onlar sana çok değer veriyorlar' diyor. Ne yani ben şimdi aradaki mesafeyi korumak istediğim için onlara değer vermemiş mi oluyorum. Yaşım 19. Bence bunlar için çok erken ne yapacağımı bilmiyorum.

DİPNOT: Ben biraz soğukkanlı biriyim. Yeni ortamlara çabuk ısınamam. Kendi annemi bile ben aramıyorum o beni arıyo hergün. Ayrıca yalakalık da yapamam yani onun annesi beni sevsin diye mıç mıç bi ilişki içine girmek istemiyorum. Burda okuyorum kaynanasıyla derdi olanları bana anne gibi davransa da ben mesafemi korumak istiyorum. Ve şunu düşünüyorum benim o aile için bu kadar değerli olmamı sağlayan şey de benim bu mesafem çünkü ne kadar samimi olmaya çalışırsanız o kadar sevilmiyosunuz eşinizin ailesi tarafından... Bu söylediklerim yanlış anlaşılmasın ben çevremde gördüklerimden yola çıkıp söylüyorum bunları....

daha ortada birşey yokken ailelerin tanışma isteğini anlamıyorum ,acaba bu kız bizim aileye uygunmu diye mi? tanışmak istiyorlar artık bilmiyorum,
erkek arkadaşının ailesi aynıbenim ayrıldığım nişanlımın ailesi gibi ,ilk gittiğimde bende aaa demiştim ne kadar iyiler falan çok iyi davranıyorlardı kendi evin gibi rahat ol falan ama sonra sonra öğreniyorsun gerçek huylarını gerçek yüzlerini,sürekli aranmak istiyorlar, arama hemen altında birşey ararlar niye aramıyor diye hayıflanırlar,senden sürekli yılışık olmanı isterler afedersin kıçlarında dolaşıcan ,bende senin gibi hemen her ortama uyum sağlayamam ki gelin gideceğin aile hal tavırlarını öğrenmen gerekiyor başlarda ki öyle yaptım bir yanlışım olur mu diye dikkat ederken onlar neler düşünmüşler ,her hareketinin altında birşey aranır her sözünde bu kız ne demek istedi denilir,kendileride güler yüz göstermiyorlardı hemde benden yılışık olmamı bekliyorlardı canım cicim yapmacık tavırlar işte,birde bende kaynanaya 10 bedel kayınpeder vardı sağolsun,

amann güzelim napıcaksın boşver önce okulunu oku eline mesleğini al sonra evlilik düşün,onların ısrarlarınada daha erken diye geçiştir işte pek samimide olmaya bakma uzaktan uzaktan önce tanımaya çalış...
 
Ben 2 senedir kendisine ısrarcılıktan nefret ettiğimi ısrar edilen konunun tam tersini yaptığımı söyleyip duruyorum ailesine en azından bunu anlatmış olsaydı duygusuzm a ısrarcı davranmayın demiş olsaydı ben de ayrılalım demezdim.

Bence bunu bildiği halde sana ısrarcı olması hiç hoş değil. Anlaması lazım ne hissettiğini, nasıl bir insan olduğunu. Ben de senin gibiyim aynen mıç mıç olmayı hiç sevmem kimseyle ve ısrardan da nefret ederim. Benim başıma gelse sevgilimle çok net konuşurdum 'olmaz' derdim. Hala anlayış göstermiyorsa da ayrılmak normal. Senin yapına uymayan bir erkekle ciddi bir beraberlik içine girmek birkaç kez düşünülmesi gereken bir şey.
 
Bence bunu bildiği halde sana ısrarcı olması hiç hoş değil. Anlaması lazım ne hissettiğini, nasıl bir insan olduğunu. Ben de senin gibiyim aynen mıç mıç olmayı hiç sevmem kimseyle ve ısrardan da nefret ederim. Benim başıma gelse sevgilimle çok net konuşurdum 'olmaz' derdim. Hala anlayış göstermiyorsa da ayrılmak normal. Senin yapına uymayan bir erkekle ciddi bir beraberlik içine girmek birkaç kez düşünülmesi gereken bir şey.

Bilmiyorum öyle kolay kolay ayrılamıyoruz ayrılsak da barışıyoruz çok uzun sürmüyor.. Ama en azından ailesinin bana saygı göstermesi gerektiğini anlar belki.. Yoksa devam etmem yani.. İşkence aramıyorum ben ailem gül gibi büyüttü beni...
 
Back
X