- 7 Mart 2012
- 3.765
- 2.595
- 133
- Konu Sahibi efsuNevfel
- #7.141
eylüşüm öncelikle özlem hiç bi zaman bitmiyor hep insanın içinde ama dizginlemek benim oğlum sayesinde oldu rabbim inş sanada verir en güzelinden bebek ozaman anne olunca bütün önceliklerin o oluyor,ilk zamanlar lohusalıkta aileni çok arıyosun gurbette olunca zorlanıyosun ama toparlanınca vaktin zamanın onunla geçiyo 8 ay evde kaldım şimdi çalışıyorum inan fark etmez çalışsanda çalışmasanda çocuk çok güzel zamanını alıyo unutturuyo herşeyii,bazen öle oluyoki biz ailemle hergün görüşürüz telde aramadığımda annem bişeyiniz yok dimi diye telaşlanıyo inan aramaya zamanım olmadığı anlar oluyo,memlekete gidince duygularım depreşmiyo değil ordan dönünce allak pullak oluyorum,sana tavsiyem tart ölç biç ben bunun muhasebesini günlerce yaptım ben eşimle kendi ailemin yaşadığı şehirde olsaydım daha zor geçinirdim eşimle çünkü onun yapısını biliyorum ,burda ailesine istediğim mesafeyide koyuyorum oyüzden eşimle ii anlaşıyoruz karışanımız edenimiz yok
zaten biz de orda otursak eşimin kendi ailesiyle arası iyice açılır,bi sürü huzursuzluk olur,evliliğimiz etkilenir..
yani bi gün oraya taşınsak da,evliliğimiz iyice oturmuş olmalı,bikaç yıl geçmeli..hoş zaten bizim elimizde değil ya..
böyle ayrı olmak çok iyi dediğin gibi,karışan eden yok..ama özlem oluyo işte..
isterdim ki babamın evine böyle valizlerle misafir gibi gitmiyim..ne bilim orda 3 ay evli durdum,arada gündüz kendim de gidiyodum..artık bu bana lüks...bunlar canımı acıtıyo bazen..
onun dışında çocuk iyi gelecek farkındayım ama bi de tam tersi ihtiyacım artarsa diye düşündüm..hayırlısı olsun tabii ama annem gerektiği zaman gelir zaten ona şüphem yok,yeterki Allah sağlık versin..
onun dışında da inşallah hayal ettiğim gibi ve senin de bahsettiğin gibi,vaktim bile kalmaz,çocuk büyütürken ben de bunu aşarım...
sağol canım
