- Konu Sahibi whispersOFhope
-
- #21
Ben aynı sizin gibiyim eşimde aynı eşiniz gibi..ben eğlenmeyi,içmeyi,coşup oynamayı kısaca deli doluyken eşim tam tersiÇok merak ediyorum aranızda eşi ile birlikte eğlenebilen var mı yoksa biz mi anormaliz ?
2012’den beri birlikteyiz. Eğlendiğimiz anlar parmakla sayılacak kadar az. Eğlenmek derken neyden bahsettiğimi de aktarayım: böyle kahve içerken ya da sohbet ederken ya da film izlerken geçirdiğiniz keyifli, huzurlu anlardan bahsetmiyorum. Gülmenizi kontrol edemediğiniz, kahkahalar attığınız veya yüzünüzden şapşal bir gülüşün eksilmediği, içinizden durduramadığınız dans etme hissinin geldiği, zıplayarak yürüdüğünüz anlardan bahsediyorum. Bilmem anlatabildim mi.
Ben bu aralar bunun eksikliğini ve özlemini çok hissediyorum. Biraz önce bu konuyu konuştuk. En son eğlendiğimiz anları hatırlamaya çalıştık. En son 2018’de tesadüfen Amsterdam’da denk geldiğiniz bir festivalde böyle eğlenmiştik. 2019’da da Çeşme’de gittiğimiz bir plajda bir duba üzerinde kahkahalarla eğlenmiştik. Üzerine konuştuk Ama ben hiç böyle bir adam olmadım ve şu an bunun eksikliğini hissetmiyorum dedi. Ben de ‘bu eğlenmeyeceğimiz anlamına gelmez’ dedim. Zaten ülke olarak kasvetli, huzursuz, üzüntülü süreçler yaşadık. Ne zaman en son kahkaha attığımı unuttum resmen. Ömür geçiyor. Gerçekten eksikliğini hissediyorum bu konunun. Özellikle çocuktan sonra bu tarz eğlence anlayışımız çok çok azaldı. Merak ediyorum, sadece biz mi böyleyiz? Bu konuda aranızda bir şeyler yapan bir formülü olan var mı?
Konu bitti ama biraz daha içimi dökeyim. Yani bakıyorum bazı çiftler ortak zevkleri var, konser va takip edip gidiyorlar. Bizimkinin hiç öyle tutkusu hevesi yok. Kaç yıldır söylediğim etkinlikler var, bir tanesine gitmiş değiliz. Sen git, sen eğlen diyor olur mu öyle? Onunla eğlenemedikten sonra ne anlamı var ? Onun yeri ayrı, ben yine giderim ama ben onunla da eğlenmek istiyorum belki. Gerçekten bilmiyorum, normali mi bu, benim beklentim mi fazla, gençlik özlemi mi çekiyorum işin içinden çıkamadım.
Ben eğlenenediğim, gülemediğim, kahkaha atamadığım insanla sevgili olamıyorum siz nasıl evleniyorsunuz?Çok merak ediyorum aranızda eşi ile birlikte eğlenebilen var mı yoksa biz mi anormaliz ?
2012’den beri birlikteyiz. Eğlendiğimiz anlar parmakla sayılacak kadar az. Eğlenmek derken neyden bahsettiğimi de aktarayım: böyle kahve içerken ya da sohbet ederken ya da film izlerken geçirdiğiniz keyifli, huzurlu anlardan bahsetmiyorum. Gülmenizi kontrol edemediğiniz, kahkahalar attığınız veya yüzünüzden şapşal bir gülüşün eksilmediği, içinizden durduramadığınız dans etme hissinin geldiği, zıplayarak yürüdüğünüz anlardan bahsediyorum. Bilmem anlatabildim mi.
Ben bu aralar bunun eksikliğini ve özlemini çok hissediyorum. Biraz önce bu konuyu konuştuk. En son eğlendiğimiz anları hatırlamaya çalıştık. En son 2018’de tesadüfen Amsterdam’da denk geldiğiniz bir festivalde böyle eğlenmiştik. 2019’da da Çeşme’de gittiğimiz bir plajda bir duba üzerinde kahkahalarla eğlenmiştik. Üzerine konuştuk Ama ben hiç böyle bir adam olmadım ve şu an bunun eksikliğini hissetmiyorum dedi. Ben de ‘bu eğlenmeyeceğimiz anlamına gelmez’ dedim. Zaten ülke olarak kasvetli, huzursuz, üzüntülü süreçler yaşadık. Ne zaman en son kahkaha attığımı unuttum resmen. Ömür geçiyor. Gerçekten eksikliğini hissediyorum bu konunun. Özellikle çocuktan sonra bu tarz eğlence anlayışımız çok çok azaldı. Merak ediyorum, sadece biz mi böyleyiz? Bu konuda aranızda bir şeyler yapan bir formülü olan var mı?
Konu bitti ama biraz daha içimi dökeyim. Yani bakıyorum bazı çiftler ortak zevkleri var, konser va takip edip gidiyorlar. Bizimkinin hiç öyle tutkusu hevesi yok. Kaç yıldır söylediğim etkinlikler var, bir tanesine gitmiş değiliz. Sen git, sen eğlen diyor olur mu öyle? Onunla eğlenemedikten sonra ne anlamı var ? Onun yeri ayrı, ben yine giderim ama ben onunla da eğlenmek istiyorum belki. Gerçekten bilmiyorum, normali mi bu, benim beklentim mi fazla, gençlik özlemi mi çekiyorum işin içinden çıkamadım.
2 küçük bebeğimiz var ama eğleniyoruz vallaÇok merak ediyorum aranızda eşi ile birlikte eğlenebilen var mı yoksa biz mi anormaliz ?
2012’den beri birlikteyiz. Eğlendiğimiz anlar parmakla sayılacak kadar az. Eğlenmek derken neyden bahsettiğimi de aktarayım: böyle kahve içerken ya da sohbet ederken ya da film izlerken geçirdiğiniz keyifli, huzurlu anlardan bahsetmiyorum. Gülmenizi kontrol edemediğiniz, kahkahalar attığınız veya yüzünüzden şapşal bir gülüşün eksilmediği, içinizden durduramadığınız dans etme hissinin geldiği, zıplayarak yürüdüğünüz anlardan bahsediyorum. Bilmem anlatabildim mi.
Ben bu aralar bunun eksikliğini ve özlemini çok hissediyorum. Biraz önce bu konuyu konuştuk. En son eğlendiğimiz anları hatırlamaya çalıştık. En son 2018’de tesadüfen Amsterdam’da denk geldiğiniz bir festivalde böyle eğlenmiştik. 2019’da da Çeşme’de gittiğimiz bir plajda bir duba üzerinde kahkahalarla eğlenmiştik. Üzerine konuştuk Ama ben hiç böyle bir adam olmadım ve şu an bunun eksikliğini hissetmiyorum dedi. Ben de ‘bu eğlenmeyeceğimiz anlamına gelmez’ dedim. Zaten ülke olarak kasvetli, huzursuz, üzüntülü süreçler yaşadık. Ne zaman en son kahkaha attığımı unuttum resmen. Ömür geçiyor. Gerçekten eksikliğini hissediyorum bu konunun. Özellikle çocuktan sonra bu tarz eğlence anlayışımız çok çok azaldı. Merak ediyorum, sadece biz mi böyleyiz? Bu konuda aranızda bir şeyler yapan bir formülü olan var mı?
Konu bitti ama biraz daha içimi dökeyim. Yani bakıyorum bazı çiftler ortak zevkleri var, konser va takip edip gidiyorlar. Bizimkinin hiç öyle tutkusu hevesi yok. Kaç yıldır söylediğim etkinlikler var, bir tanesine gitmiş değiliz. Sen git, sen eğlen diyor olur mu öyle? Onunla eğlenemedikten sonra ne anlamı var ? Onun yeri ayrı, ben yine giderim ama ben onunla da eğlenmek istiyorum belki. Gerçekten bilmiyorum, normali mi bu, benim beklentim mi fazla, gençlik özlemi mi çekiyorum işin içinden çıkamadım.
Eşiniz Boğa burcu olabilirÇok merak ediyorum aranızda eşi ile birlikte eğlenebilen var mı yoksa biz mi anormaliz ?
2012’den beri birlikteyiz. Eğlendiğimiz anlar parmakla sayılacak kadar az. Eğlenmek derken neyden bahsettiğimi de aktarayım: böyle kahve içerken ya da sohbet ederken ya da film izlerken geçirdiğiniz keyifli, huzurlu anlardan bahsetmiyorum. Gülmenizi kontrol edemediğiniz, kahkahalar attığınız veya yüzünüzden şapşal bir gülüşün eksilmediği, içinizden durduramadığınız dans etme hissinin geldiği, zıplayarak yürüdüğünüz anlardan bahsediyorum. Bilmem anlatabildim mi.
Ben bu aralar bunun eksikliğini ve özlemini çok hissediyorum. Biraz önce bu konuyu konuştuk. En son eğlendiğimiz anları hatırlamaya çalıştık. En son 2018’de tesadüfen Amsterdam’da denk geldiğiniz bir festivalde böyle eğlenmiştik. 2019’da da Çeşme’de gittiğimiz bir plajda bir duba üzerinde kahkahalarla eğlenmiştik. Üzerine konuştuk Ama ben hiç böyle bir adam olmadım ve şu an bunun eksikliğini hissetmiyorum dedi. Ben de ‘bu eğlenmeyeceğimiz anlamına gelmez’ dedim. Zaten ülke olarak kasvetli, huzursuz, üzüntülü süreçler yaşadık. Ne zaman en son kahkaha attığımı unuttum resmen. Ömür geçiyor. Gerçekten eksikliğini hissediyorum bu konunun. Özellikle çocuktan sonra bu tarz eğlence anlayışımız çok çok azaldı. Merak ediyorum, sadece biz mi böyleyiz? Bu konuda aranızda bir şeyler yapan bir formülü olan var mı?
Konu bitti ama biraz daha içimi dökeyim. Yani bakıyorum bazı çiftler ortak zevkleri var, konser va takip edip gidiyorlar. Bizimkinin hiç öyle tutkusu hevesi yok. Kaç yıldır söylediğim etkinlikler var, bir tanesine gitmiş değiliz. Sen git, sen eğlen diyor olur mu öyle? Onunla eğlenemedikten sonra ne anlamı var ? Onun yeri ayrı, ben yine giderim ama ben onunla da eğlenmek istiyorum belki. Gerçekten bilmiyorum, normali mi bu, benim beklentim mi fazla, gençlik özlemi mi çekiyorum işin içinden çıkamadım.
Benim esim de boğa burcu ama isteyince de eğleniliyor yaniEşiniz Boğa burcu olabilir
Şuna ek yapayım izlediğimiz film türü bile farklı o bilim kurgu sever ben komedi veya animasyon ortak paydada buluşmak lazım yani o kadar farklı karakterlerdeyiz zaten eşler ikisi ayni karakterlerde olmaz ki biri eğlenmeyi çok severken diğeri daha durağandır birbirini teşvik etmek için Allah böyle denk getiriyor eşime kalsa ohooo kös kös otururuzBizim de zevklerimiz aynı değil eşim balık tutmayı sever uygun olduğu zaman balık kampına gider. Ben hiç zevk almam balık tutmaktan ama ortak yaptığımız şeyler de vardır kızımızla sinemaya gideriz bowlinge gideriz günlük hayattan örnek vereyim geçen pazar lise yaşlarında yeğenimiz vardı hadi eğlenelim dedim TV den halay açtık bir halay çektik evdeyani illa ki eğlenemiyoruz denmez bir şeyler yapmak lazım icraate gecmek lazım he o size uymazsa siz de kendiniz eğlenin kimse için kendinizi heder etmeye değmez bir akşam açın müziği onu da çağırın gelmezse kendiniz eğlenin yahu sizi eğlenirken görünce zaten eşlik etmek için can atar gün bugündür ortada hiçbir sebep yokken karaları bağlamak niye yani biraz saçma buldum
Benim esim de boğa burcu ama isteyince de eğleniliyor yaniher zaman yapmazlar o ayrı biraz daha ağır duruşları vardır
Eşim de çok sevmez ama balığa gidecek oldu mu 400 km boğa burcuna rahatlık veremem gezecek mi gezecekBoğa burcu olan benim bu arada Yani,rarat bırakın bizleri nolurrr yaaa. Gezmeyi tozmayı gerçekten sevmiyoruz.Benim eşim ve ailesi de tam tersi.Bıraksalar sokakta yatarlar o derece
Yaa ne güzel maşallah size2 küçük bebeğimiz var ama eğleniyoruz valla
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?