- 7 Haziran 2019
- 2.459
- 3.456
- 83
- Konu Sahibi littlewoman7
-
- #41
ee ama evlenmeden once ne de nasil birisi oldugu belliymis ama cok severek evlendik demissiniz nasil oluyor anlamadim. telefonla sizle 5 dk bile konusmayan adamin sevgisinden nasil emin oldunuz???Evlenmeden önce ilişkimiz daha kötüydü sürekli tartışırdık ve o hiç geri adım atmazdı. Çok inattır. Ama ayrılacak olduğumuzda da senle evlenmezsem hiç evlenmem daha kimse olmaz hayatımda falan derdi. Aynı eve girince ikili ilişkimiz düzeldi ama ailesi söz konusu olunca işler bozuluyor, yalanını da yakaladığım oldu
Söylüyorsunuz da ne oluyor?Aslında en ufak rahatsız olduğum şeyde hemen söyler dökerim öyle alttan almam ya da halının altına süpürmem. Ama başkasının davranışına ne kadar müdahale edebilirim ki? Çalışıyorum iyi bi kariyerim var maaşım eşimden fazla. Neden öyle düşündünüz yazar mısınız?
Oedipus kompleksi, Türk toplumdaki erkeklerin en büyük sorunu. Bu tür erkeklere "rahim kokulu erkekler" deniyormuş. Hatta böyle bir makale vardı.eşim aslında sever ama sevgi göstermeyi hiç bilmez. görümcem bi defasında abim anneme düşkün ama beni sevip sevmediğini hiç bilmiyorum hiç bana sevgi göstermez diye bana ağlayarak anlatmıştı.. yani annesi kendine ah oğlum ben hastayım şöyleyim baban ilgilenmedi vs diye diye öyle bağlamış ki.. Evde bana başbaşayken sarmaş dolaş sarılıp tv izler başka koltukta otursam yanına çağırır sarılır. ona da ben alıştırdım gerçi :)
Ne yazacagimi bilemedim.. ama çocuk yapma düşün derim..1.5 yıldır evliyim. Benim sorunum eşimin beni hala karısı olarak görmemesi ve sahiplenmemesi. Eşimin sülalesi çok iç içe yaşıyor. Evlenmeden önce aile apartmanında oturmak istedi ama ben hep duyduğum tecrübelerden dolayı bir de annesini biraz tanıdığım için istemedim. O da kabul etti ama yine ailesine araçla 15-20 dakika uzaklıkta bir yerde oturuyoruz. Ama ailesine çok düşkündür.
Maalesef ailesi çok kıskanç, saygısız ve cahil. Balayında görümcem ve akrabaları kaç defa görüntülü aradılar.. Ben oğullarını ellerinden almışım gibi nereye saldıracaklarını şaşırdılar. İlk evlendiğimizde görümcem her akşam görüntülü arardı saat 10dan sonra.
Kocamın beni sahiplenmediğini düşünmemin sebebi, mesela ben bir işim için ondan 1-2 saat izin alıp yanımda olmasını istediğimde izin almak istemiyorum boş yere deyip gelmedi beni 10 tane işçi adamla yalnız bıraktı, ama 2 hafta sonra annesini hastaneye kontrole götürmek için yarım gün izin aldı. neden emekli olan baban götürmedi hem boş hem de onun arabası var bizim yok deyince canım götürmek istedi dedi. İş yerinde verilen hediyeleri bana haber bile vermeden götürüp gözümün önünde görümceme verdi. Kurban bayramında memleketine gittik akrabasında kaldık. ilk pişen ızgarayı (herkes eşim bize doğru gelirken karısına getiriyo kıyamadı deyip gülüşürken) o ben yokum gibi davrandı doğrudan götürüp kaynanama verdi. bunun gibi durumlar çok oldu biz kadınlarla odada otururken anne ben şuraya gidiyorum gelecek misin diye annesine sorup gitti yine ben yokum gibi davrandı. İlk bayram olduğu için ve başkasının evi olduğu için ben ortamda yabancıydım ama o benimle hiç ilgilenmedi annesiyle ve akrabalarıyla oturdu misafirliğe gittiğimiz başka akrabasının evinde bana yer ayırmamış annesiyle yanyana oturmuştu ben de diğer odada tanımadığım insanlarla oturdum. Aynı bayram yine bana söylemeden çağırmadan beni akrabasının evinde bırakıp başka akrabalarıyla gezmelere gitti ve bu ortamlarda ben akrabalarına hep rezil oldum beni yok saydığı için. Bi akrabasının düğününe giderken annesiyle yanyana gitti ben arkada kaldım resimde de annesinin yanında durdu ben diğer kenarda kaldım. Kaynanam kırılgan narsist yani duygu sömürüsü yaparak bütün ilgiyi kendine çekmeye çalışan biri. Eşim de böyle büyüdüğü için annesiyle karı koca gibi olmuşlar. O yüzden de annesi bdni kıskanmasın diye eşim benim olduğum ortamda annesine ilgi gösteriyo. Annesi en ufak şeyde benden kötülük bekler mesela aradı açmadım diyelim, müsait değildir demez benim telefonumu açmadı der hemen küser, gidip eşime yetiştirir aradım açmadı diye. Kocasından nefret eder eşimi kocası gibi kullanır. Ayrıca milletin evine karışmayı kontrol etmeyi çok sever. Eşime o apartmana taşınmamız için hala baskı yapıyolarmış o yüzden de onu duygu sömürüleriyle doldurdukları için ilk zamanlar çok fazla kavga ediyorduk. Sonra pandemiyle az görüşmeye başlayınca biraz düzeldi ama şimdi en basit konuda bile farkediyorum ki eşim hala onlar ne isterse yapıyo benim istemediğim bişey olsa bile umursamıyo sadece kendi ailesi var biz ev arkadaşıyız gibi davranıyo. Konuşmaya çalıştığımda bana ailemi kıskanıyosun diyo. Eşim normalde de gerçekten zor biri. İnatçıdır, sevgi göstermeyi bilmez, az konuşur. Ailesine gelince öyle değil tabi.. Benimle sevgiliylen 5 dakika bile telefonda konuşmazdı ama evlenince kaç kere akrabalarıyla arkadaşlarıyla 20dk 50dk 1 saat telefonda konuştuğuna şahit oldum. Bu arada görümcem de beni çok kıskanır, sürekli “abimin parasını ben yiycem elin kızı yemesin, abi ikimiz düşsek önce hangimizi kurtarırsın” gibi her gidişimizde böyle iğnelemeler yapar şakayla karışık. Sorsan şaka derler eşim de o bunları söylerken güler. Ayrıca ailesiyle bazı şeyler konuşur aileyle ilgili parayla ilgili ama bunları bana söylemez boşver der. Yani beni yine ailesinin yine dışında bırakır.
Bu arada eşimin cinsellikle de pek işi yoktur, ayda bir o da ben yanaşırsam üşene üşene birlikte oluruz. Tartışınca hemen salonda yatar, hiç özür dilemez, her zaman bana suç bulur benim adım atmamı bekler. Çok severek evlendik aslında akşam otururken sarılıp film izleriz, işten güçten gün nasıl geçti diye konuşuruz. Sorduğumda da eşim beni sevdiğini söylüyor ama başkalarının yanında hiç öyle davranmıyor ve cinsel hayatımız da pek olmadığı için beni hala karısı olarak görmediğini, sahiplenmediğini düşünüyorum. Sizce boşanmalı mıyım?
Evlenmeden önce aileyle ilgili konular hiç yoktu, sadece annesi sürekli birileriyle görücü usulü evlendirmeye çalışıyodu ama eşim sevdiğimle evlenicem diye geri püskürtmüş hep. Ben ordan anladım kontrolcü olduğunu ve ayrı eve çıkmak istedim. Aslında içi eşim için yeni yaptırılmış daireleri vardı aile apartmanında ama eşim benim için ailesinin evinde bedava oturmak yerine onları da karşısına alarak kiraya çıktı. O yüzden eşim benim yanımda sandım. Ama evlendikten sonra ailesi oyuncağını başkası alan çocuk gibi saldırıya geçmeye başladılar eşim de hep onları mağdur görmeye başladı.. Annesi kendi istediği bi gelin bulup parmağında oynatmak istiyodu ama benim duruşumdan dolayı bana söz edemiyo, yüzüme beni çok sever gibi davranıp arkadan eşimi dolduruyo işte.. Evliliğin başlarında bu sorunlar olunca terapiste gittim ailesine düşkün olan erkek aranan bi özellik evine alışınca ailesi sen olacaksın sana düşkün olur bu iyi bişey dedi ama 1.5 yıl geçti hala biz ev arkadaşı gibiyiz..evlenmeden once hıc mı sınyal vermedı ya yanlıs anlamayın sızı yargılamıyorum ama evlendıkten sonra abuk subuk huyları cıkan erkeklere uyuz oluyorum
Bosanmadan önce ıslak odunla döv yalnız düz bosanma bence.1.5 yıldır evliyim. Benim sorunum eşimin beni hala karısı olarak görmemesi ve sahiplenmemesi. Eşimin sülalesi çok iç içe yaşıyor. Evlenmeden önce aile apartmanında oturmak istedi ama ben hep duyduğum tecrübelerden dolayı bir de annesini biraz tanıdığım için istemedim. O da kabul etti ama yine ailesine araçla 15-20 dakika uzaklıkta bir yerde oturuyoruz. Ama ailesine çok düşkündür.
Maalesef ailesi çok kıskanç, saygısız ve cahil. Balayında görümcem ve akrabaları kaç defa görüntülü aradılar.. Ben oğullarını ellerinden almışım gibi nereye saldıracaklarını şaşırdılar. İlk evlendiğimizde görümcem her akşam görüntülü arardı saat 10dan sonra.
Kocamın beni sahiplenmediğini düşünmemin sebebi, mesela ben bir işim için ondan 1-2 saat izin alıp yanımda olmasını istediğimde izin almak istemiyorum boş yere deyip gelmedi beni 10 tane işçi adamla yalnız bıraktı, ama 2 hafta sonra annesini hastaneye kontrole götürmek için yarım gün izin aldı. neden emekli olan baban götürmedi hem boş hem de onun arabası var bizim yok deyince canım götürmek istedi dedi. İş yerinde verilen hediyeleri bana haber bile vermeden götürüp gözümün önünde görümceme verdi. Kurban bayramında memleketine gittik akrabasında kaldık. ilk pişen ızgarayı (herkes eşim bize doğru gelirken karısına getiriyo kıyamadı deyip gülüşürken) o ben yokum gibi davrandı doğrudan götürüp kaynanama verdi. bunun gibi durumlar çok oldu biz kadınlarla odada otururken anne ben şuraya gidiyorum gelecek misin diye annesine sorup gitti yine ben yokum gibi davrandı. İlk bayram olduğu için ve başkasının evi olduğu için ben ortamda yabancıydım ama o benimle hiç ilgilenmedi annesiyle ve akrabalarıyla oturdu misafirliğe gittiğimiz başka akrabasının evinde bana yer ayırmamış annesiyle yanyana oturmuştu ben de diğer odada tanımadığım insanlarla oturdum. Aynı bayram yine bana söylemeden çağırmadan beni akrabasının evinde bırakıp başka akrabalarıyla gezmelere gitti ve bu ortamlarda ben akrabalarına hep rezil oldum beni yok saydığı için. Bi akrabasının düğününe giderken annesiyle yanyana gitti ben arkada kaldım resimde de annesinin yanında durdu ben diğer kenarda kaldım. Kaynanam kırılgan narsist yani duygu sömürüsü yaparak bütün ilgiyi kendine çekmeye çalışan biri. Eşim de böyle büyüdüğü için annesiyle karı koca gibi olmuşlar. O yüzden de annesi bdni kıskanmasın diye eşim benim olduğum ortamda annesine ilgi gösteriyo. Annesi en ufak şeyde benden kötülük bekler mesela aradı açmadım diyelim, müsait değildir demez benim telefonumu açmadı der hemen küser, gidip eşime yetiştirir aradım açmadı diye. Kocasından nefret eder eşimi kocası gibi kullanır. Ayrıca milletin evine karışmayı kontrol etmeyi çok sever. Eşime o apartmana taşınmamız için hala baskı yapıyolarmış o yüzden de onu duygu sömürüleriyle doldurdukları için ilk zamanlar çok fazla kavga ediyorduk. Sonra pandemiyle az görüşmeye başlayınca biraz düzeldi ama şimdi en basit konuda bile farkediyorum ki eşim hala onlar ne isterse yapıyo benim istemediğim bişey olsa bile umursamıyo sadece kendi ailesi var biz ev arkadaşıyız gibi davranıyo. Konuşmaya çalıştığımda bana ailemi kıskanıyosun diyo. Eşim normalde de gerçekten zor biri. İnatçıdır, sevgi göstermeyi bilmez, az konuşur. Ailesine gelince öyle değil tabi.. Benimle sevgiliylen 5 dakika bile telefonda konuşmazdı ama evlenince kaç kere akrabalarıyla arkadaşlarıyla 20dk 50dk 1 saat telefonda konuştuğuna şahit oldum. Bu arada görümcem de beni çok kıskanır, sürekli “abimin parasını ben yiycem elin kızı yemesin, abi ikimiz düşsek önce hangimizi kurtarırsın” gibi her gidişimizde böyle iğnelemeler yapar şakayla karışık. Sorsan şaka derler eşim de o bunları söylerken güler. Ayrıca ailesiyle bazı şeyler konuşur aileyle ilgili parayla ilgili ama bunları bana söylemez boşver der. Yani beni yine ailesinin yine dışında bırakır.
Bu arada eşimin cinsellikle de pek işi yoktur, ayda bir o da ben yanaşırsam üşene üşene birlikte oluruz. Tartışınca hemen salonda yatar, hiç özür dilemez, her zaman bana suç bulur benim adım atmamı bekler. Çok severek evlendik aslında akşam otururken sarılıp film izleriz, işten güçten gün nasıl geçti diye konuşuruz. Sorduğumda da eşim beni sevdiğini söylüyor ama başkalarının yanında hiç öyle davranmıyor ve cinsel hayatımız da pek olmadığı için beni hala karısı olarak görmediğini, sahiplenmediğini düşünüyorum. Sizce boşanmalı mıyım?
eşinede cok kızamıyorum sımdı bu yazdıklarından sonra ama o aılesı bıldıgın evlılıgınızı baltalıyor.bu durumda adım atıp bu durumu sonlandırmakta eşine duser umarım dirayetlı sekılde yanında dururEvlenmeden önce aileyle ilgili konular hiç yoktu, sadece annesi sürekli birileriyle görücü usulü evlendirmeye çalışıyodu ama eşim sevdiğimle evlenicem diye geri püskürtmüş hep. Ben ordan anladım kontrolcü olduğunu ve ayrı eve çıkmak istedim. Aslında içi eşim için yeni yaptırılmış daireleri vardı aile apartmanında ama eşim benim için ailesinin evinde bedava oturmak yerine onları da karşısına alarak kiraya çıktı. O yüzden eşim benim yanımda sandım. Ama evlendikten sonra ailesi oyuncağını başkası alan çocuk gibi saldırıya geçmeye başladılar eşim de hep onları mağdur görmeye başladı.. Annesi kendi istediği bi gelin bulup parmağında oynatmak istiyodu ama benim duruşumdan dolayı bana söz edemiyo, yüzüme beni çok sever gibi davranıp arkadan eşimi dolduruyo işte.. Evliliğin başlarında bu sorunlar olunca terapiste gittim ailesine düşkün olan erkek aranan bi özellik evine alışınca ailesi sen olacaksın sana düşkün olur bu iyi bişey dedi ama 1.5 yıl geçti hala biz ev arkadaşı gibiyiz..
Ben de sizin gibi hediyeyi görümceme verince eşimi karşıma alıp konuştum. Annenin kocası var, kardeşinin kocası var, akrabaların hep karı koca, ama sen hala onlara erkeklik yaparsan ben açıkta kalıyorum dedim. Her koca ailesine getiriyo sen oraya götürüyosun, onun kocası hiç iş yerinde verilen hediyeyi bize getiriyo mu dedim. aile düzeni için her erkek önce kendi karısına ilgi gösterecek kendi evine bakacak diye tane tane anlattım. En azından yarısını ona yarısını bana verirsin sen beni yok sayıyosun devamlı dedim. Öyle düşünmemiştim ben umursamadım hediye olsun diye verdim dedi. Anladı sandım. Sonra bikaç gün önce ve bugün yaşananlara yine bakınca konuşsam da hiç bişey değişmediğini farkettim..ee ama evlenmeden once ne de nasil birisi oldugu belliymis ama cok severek evlendik demissiniz nasil oluyor anlamadim. telefonla sizle 5 dk bile konusmayan adamin sevgisinden nasil emin oldunuz???
esinizin davranislarina gelince, biz yurtdisinda yasiyioruz buna ragmen esim ailesine cok duskundur ama insaflidir da ben de bi kac kez benzer durumlar yasadim mesela cok begendigim pahali bi esyayi esime gostermistim biraz elimiz bollassin alalim diye adam ertesi gun onu gozunu kirpmadan gorumceme hediye olarak aldi bana gelince de ihtiyacim olan ayakkabi icin bu pahali daha ucuzunu alalim dedi ama ben oturup konusunca yaptigindan cok utandi. biliyorum ki bunlari gercekten dusunmeden yapiyor kendisine de pahali bisey almaz kendisini benimle bir tuttugu icin oyle davraniyor. Sukur adam gibi konusmamdan sonra hic oyle bir davranisi olmuyor hatta direkt ne istesem al canim der. yani esinizin durumu bendeki gibi gecici mi onu bi olcmek lazim. esim maalesef ailesi ile arasindaki bagi para/hediye/luks uzerinden kurmus en ufacik ozel bir gunu bile atlamayip illa pahali bir hediye alir. Sizin coluk cocuk olursa belki esin cekirdek aile olusunuzu farkeder ama pek sanmiyorum anlattiklarin pek oyle gostermiyor hele daha 1,5 yillik evlilikte bu kadar az cinsellik falan pek saglikli bir iliski kurulamamis aranizda.
O halde eşinizi terapiye götürün. Kaynana bu yaşa kadar getirmiş de eşiniz kova mı dolup boşalıyor?Evlenmeden önce aileyle ilgili konular hiç yoktu, sadece annesi sürekli birileriyle görücü usulü evlendirmeye çalışıyodu ama eşim sevdiğimle evlenicem diye geri püskürtmüş hep. Ben ordan anladım kontrolcü olduğunu ve ayrı eve çıkmak istedim. Aslında içi eşim için yeni yaptırılmış daireleri vardı aile apartmanında ama eşim benim için ailesinin evinde bedava oturmak yerine onları da karşısına alarak kiraya çıktı. O yüzden eşim benim yanımda sandım. Ama evlendikten sonra ailesi oyuncağını başkası alan çocuk gibi saldırıya geçmeye başladılar eşim de hep onları mağdur görmeye başladı.. Annesi kendi istediği bi gelin bulup parmağında oynatmak istiyodu ama benim duruşumdan dolayı bana söz edemiyo, yüzüme beni çok sever gibi davranıp arkadan eşimi dolduruyo işte.. Evliliğin başlarında bu sorunlar olunca terapiste gittim ailesine düşkün olan erkek aranan bi özellik evine alışınca ailesi sen olacaksın sana düşkün olur bu iyi bişey dedi ama 1.5 yıl geçti hala biz ev arkadaşı gibiyiz..
1.5 yıldır evliyim. Benim sorunum eşimin beni hala karısı olarak görmemesi ve sahiplenmemesi. Eşimin sülalesi çok iç içe yaşıyor. Evlenmeden önce aile apartmanında oturmak istedi ama ben hep duyduğum tecrübelerden dolayı bir de annesini biraz tanıdığım için istemedim. O da kabul etti ama yine ailesine araçla 15-20 dakika uzaklıkta bir yerde oturuyoruz. Ama ailesine çok düşkündür.
Maalesef ailesi çok kıskanç, saygısız ve cahil. Balayında görümcem ve akrabaları kaç defa görüntülü aradılar.. Ben oğullarını ellerinden almışım gibi nereye saldıracaklarını şaşırdılar. İlk evlendiğimizde görümcem her akşam görüntülü arardı saat 10dan sonra.
Kocamın beni sahiplenmediğini düşünmemin sebebi, mesela ben bir işim için ondan 1-2 saat izin alıp yanımda olmasını istediğimde izin almak istemiyorum boş yere deyip gelmedi beni 10 tane işçi adamla yalnız bıraktı, ama 2 hafta sonra annesini hastaneye kontrole götürmek için yarım gün izin aldı. neden emekli olan baban götürmedi hem boş hem de onun arabası var bizim yok deyince canım götürmek istedi dedi. İş yerinde verilen hediyeleri bana haber bile vermeden götürüp gözümün önünde görümceme verdi. Kurban bayramında memleketine gittik akrabasında kaldık. ilk pişen ızgarayı (herkes eşim bize doğru gelirken karısına getiriyo kıyamadı deyip gülüşürken) o ben yokum gibi davrandı doğrudan götürüp kaynanama verdi. bunun gibi durumlar çok oldu biz kadınlarla odada otururken anne ben şuraya gidiyorum gelecek misin diye annesine sorup gitti yine ben yokum gibi davrandı. İlk bayram olduğu için ve başkasının evi olduğu için ben ortamda yabancıydım ama o benimle hiç ilgilenmedi annesiyle ve akrabalarıyla oturdu misafirliğe gittiğimiz başka akrabasının evinde bana yer ayırmamış annesiyle yanyana oturmuştu ben de diğer odada tanımadığım insanlarla oturdum. Aynı bayram yine bana söylemeden çağırmadan beni akrabasının evinde bırakıp başka akrabalarıyla gezmelere gitti ve bu ortamlarda ben akrabalarına hep rezil oldum beni yok saydığı için. Bi akrabasının düğününe giderken annesiyle yanyana gitti ben arkada kaldım resimde de annesinin yanında durdu ben diğer kenarda kaldım. Kaynanam kırılgan narsist yani duygu sömürüsü yaparak bütün ilgiyi kendine çekmeye çalışan biri. Eşim de böyle büyüdüğü için annesiyle karı koca gibi olmuşlar. O yüzden de annesi bdni kıskanmasın diye eşim benim olduğum ortamda annesine ilgi gösteriyo. Annesi en ufak şeyde benden kötülük bekler mesela aradı açmadım diyelim, müsait değildir demez benim telefonumu açmadı der hemen küser, gidip eşime yetiştirir aradım açmadı diye. Kocasından nefret eder eşimi kocası gibi kullanır. Ayrıca milletin evine karışmayı kontrol etmeyi çok sever. Eşime o apartmana taşınmamız için hala baskı yapıyolarmış o yüzden de onu duygu sömürüleriyle doldurdukları için ilk zamanlar çok fazla kavga ediyorduk. Sonra pandemiyle az görüşmeye başlayınca biraz düzeldi ama şimdi en basit konuda bile farkediyorum ki eşim hala onlar ne isterse yapıyo benim istemediğim bişey olsa bile umursamıyo sadece kendi ailesi var biz ev arkadaşıyız gibi davranıyo. Konuşmaya çalıştığımda bana ailemi kıskanıyosun diyo. Eşim normalde de gerçekten zor biri. İnatçıdır, sevgi göstermeyi bilmez, az konuşur. Ailesine gelince öyle değil tabi.. Benimle sevgiliylen 5 dakika bile telefonda konuşmazdı ama evlenince kaç kere akrabalarıyla arkadaşlarıyla 20dk 50dk 1 saat telefonda konuştuğuna şahit oldum. Bu arada görümcem de beni çok kıskanır, sürekli “abimin parasını ben yiycem elin kızı yemesin, abi ikimiz düşsek önce hangimizi kurtarırsın” gibi her gidişimizde böyle iğnelemeler yapar şakayla karışık. Sorsan şaka derler eşim de o bunları söylerken güler. Ayrıca ailesiyle bazı şeyler konuşur aileyle ilgili parayla ilgili ama bunları bana söylemez boşver der. Yani beni yine ailesinin yine dışında bırakır.
Bu arada eşimin cinsellikle de pek işi yoktur, ayda bir o da ben yanaşırsam üşene üşene birlikte oluruz. Tartışınca hemen salonda yatar, hiç özür dilemez, her zaman bana suç bulur benim adım atmamı bekler. Çok severek evlendik aslında akşam otururken sarılıp film izleriz, işten güçten gün nasıl geçti diye konuşuruz. Sorduğumda da eşim beni sevdiğini söylüyor ama başkalarının yanında hiç öyle davranmıyor ve cinsel hayatımız da pek olmadığı için beni hala karısı olarak görmediğini, sahiplenmediğini düşünüyorum. Sizce boşanmalı mıyım?
Ne yazacagimi bilemedim.. ama çocuk yapma düşün derim..
Eşim bir kez beni bir düğünde kız kuzeniyle yalnız bıraktı gitti diye kayınvalidem başının etini yedi, hala da bunu başına kakar. Ben o dönem o kuzeni tam tanımıyordum yine de yalnız kaldığım için o kadar bozulmadım bile, fakat eşimin annesi bana saygısızlık edildiğini düşündüğü için çok kızdı. Demem o ki böyle şeyler aileden öğrenilir. Bu yaşa kadar öğrenilmediyse daha da öğrenilmez. Ki bu sizin en küçük probleminizmiş. Cinsel hayat yok, sevgi göstermek yok, yalan var, gizli saklı var. Böyle evlilik olur mu, sorun kendinize ve yolunuzu ona göre çizin. Eminim daha iyisini hakediyorsunuz. Ha, bir de koskoca adam hala dolduruşa gelebiliyorsa o daha da büyük bir eksi. Umarım mutlu
Merhaba... Sizi o kadar iyi anıyorum ki ilk eşim aynı böyleydi ailesiyle aynı evde yaşardık ve evliliğimiz boyunca gün içinde beni bir kere bile arayıp sormazdı hep annesini arardı özel hayatımız yok denecek kadar azdı.. olduğu zamanda gider ablasına anlatırdı... bunları okuyunca geçmişte yaşadıklarım geldi aklıma1.5 yıldır evliyim. Benim sorunum eşimin beni hala karısı olarak görmemesi ve sahiplenmemesi. Eşimin sülalesi çok iç içe yaşıyor. Evlenmeden önce aile apartmanında oturmak istedi ama ben hep duyduğum tecrübelerden dolayı bir de annesini biraz tanıdığım için istemedim. O da kabul etti ama yine ailesine araçla 15-20 dakika uzaklıkta bir yerde oturuyoruz. Ama ailesine çok düşkündür.
Maalesef ailesi çok kıskanç, saygısız ve cahil. Balayında görümcem ve akrabaları kaç defa görüntülü aradılar.. Ben oğullarını ellerinden almışım gibi nereye saldıracaklarını şaşırdılar. İlk evlendiğimizde görümcem her akşam görüntülü arardı saat 10dan sonra.
Kocamın beni sahiplenmediğini düşünmemin sebebi, mesela ben bir işim için ondan 1-2 saat izin alıp yanımda olmasını istediğimde izin almak istemiyorum boş yere deyip gelmedi beni 10 tane işçi adamla yalnız bıraktı, ama 2 hafta sonra annesini hastaneye kontrole götürmek için yarım gün izin aldı. neden emekli olan baban götürmedi hem boş hem de onun arabası var bizim yok deyince canım götürmek istedi dedi. İş yerinde verilen hediyeleri bana haber bile vermeden götürüp gözümün önünde görümceme verdi. Kurban bayramında memleketine gittik akrabasında kaldık. ilk pişen ızgarayı (herkes eşim bize doğru gelirken karısına getiriyo kıyamadı deyip gülüşürken) o ben yokum gibi davrandı doğrudan götürüp kaynanama verdi. bunun gibi durumlar çok oldu biz kadınlarla odada otururken anne ben şuraya gidiyorum gelecek misin diye annesine sorup gitti yine ben yokum gibi davrandı. İlk bayram olduğu için ve başkasının evi olduğu için ben ortamda yabancıydım ama o benimle hiç ilgilenmedi annesiyle ve akrabalarıyla oturdu misafirliğe gittiğimiz başka akrabasının evinde bana yer ayırmamış annesiyle yanyana oturmuştu ben de diğer odada tanımadığım insanlarla oturdum. Aynı bayram yine bana söylemeden çağırmadan beni akrabasının evinde bırakıp başka akrabalarıyla gezmelere gitti ve bu ortamlarda ben akrabalarına hep rezil oldum beni yok saydığı için. Bi akrabasının düğününe giderken annesiyle yanyana gitti ben arkada kaldım resimde de annesinin yanında durdu ben diğer kenarda kaldım. Kaynanam kırılgan narsist yani duygu sömürüsü yaparak bütün ilgiyi kendine çekmeye çalışan biri. Eşim de böyle büyüdüğü için annesiyle karı koca gibi olmuşlar. O yüzden de annesi bdni kıskanmasın diye eşim benim olduğum ortamda annesine ilgi gösteriyo. Annesi en ufak şeyde benden kötülük bekler mesela aradı açmadım diyelim, müsait değildir demez benim telefonumu açmadı der hemen küser, gidip eşime yetiştirir aradım açmadı diye. Kocasından nefret eder eşimi kocası gibi kullanır. Ayrıca milletin evine karışmayı kontrol etmeyi çok sever. Eşime o apartmana taşınmamız için hala baskı yapıyolarmış o yüzden de onu duygu sömürüleriyle doldurdukları için ilk zamanlar çok fazla kavga ediyorduk. Sonra pandemiyle az görüşmeye başlayınca biraz düzeldi ama şimdi en basit konuda bile farkediyorum ki eşim hala onlar ne isterse yapıyo benim istemediğim bişey olsa bile umursamıyo sadece kendi ailesi var biz ev arkadaşıyız gibi davranıyo. Konuşmaya çalıştığımda bana ailemi kıskanıyosun diyo. Eşim normalde de gerçekten zor biri. İnatçıdır, sevgi göstermeyi bilmez, az konuşur. Ailesine gelince öyle değil tabi.. Benimle sevgiliylen 5 dakika bile telefonda konuşmazdı ama evlenince kaç kere akrabalarıyla arkadaşlarıyla 20dk 50dk 1 saat telefonda konuştuğuna şahit oldum. Bu arada görümcem de beni çok kıskanır, sürekli “abimin parasını ben yiycem elin kızı yemesin, abi ikimiz düşsek önce hangimizi kurtarırsın” gibi her gidişimizde böyle iğnelemeler yapar şakayla karışık. Sorsan şaka derler eşim de o bunları söylerken güler. Ayrıca ailesiyle bazı şeyler konuşur aileyle ilgili parayla ilgili ama bunları bana söylemez boşver der. Yani beni yine ailesinin yine dışında bırakır.
Bu arada eşimin cinsellikle de pek işi yoktur, ayda bir o da ben yanaşırsam üşene üşene birlikte oluruz. Tartışınca hemen salonda yatar, hiç özür dilemez, her zaman bana suç bulur benim adım atmamı bekler. Çok severek evlendik aslında akşam otururken sarılıp film izleriz, işten güçten gün nasıl geçti diye konuşuruz. Sorduğumda da eşim beni sevdiğini söylüyor ama başkalarının yanında hiç öyle davranmıyor ve cinsel hayatımız da pek olmadığı için beni hala karısı olarak görmediğini, sahiplenmediğini düşünüyorum. Sizce boşanmalı mıyım?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?